81
lənməsi camaatın cibi ilə düz gəlmirdi. Bir
sözlə, incə xalq diplomatiyası pul dövriyyə-
sinin, qarşılıqlı vətəndaş borclarının qaytarıl-
masının bu mühüm sahəsini məharətlə nə-
zarətdə saxlayır, etibarlı şəkildə təmin edirdi.
Bu gün qız evinin növbəsi idi. Artıq toy baş-
lamışdı, bacardıqları qədər bəzənmiş xoşbəxt
səbəbkarları başda oturtmuşdular. Bəyin yaxın
qohumları onlara ayrılan stollarda qürurla
yerlərini tutub sonradan gələnləri gözləmədən
yeməyə uğurlu həmlələr edirdilər. Bir göz
qırpımında saralmış dibləri görünən boşqab-
ların sayı əşyayi-dəlil kimi artdıqca toy yiyə-
lərinin, aşpazların qanı qaralırdı. Çıxışçılar ilha-
ma gələrək ithaf şeirlərindən, qoşmadan,
mədhiyyədən, ibrətli hekayələrdən guppulda-
dır, bəyin, gəlinin şərəfinə sağlıqlar deyir,
spirtli içkilərdən içib məsti-xumar olurdular.
Guya bütün dünyada bu bəydən mərd, ağıllı
oğlan, bu gəlindən gözəl, qabiliyyətli qız tap-
mazsan. Rəsul, Sənəm xəcalət təri töksələr də,
qalan adamların kefi kökdür, yeyib-içib dəm-
lənir, şənlənir, birillik toğlular kimi dingildəyib
82
ortalıqdan çıxmırdılar. Dünyanın heç bir ölkə-
sində video-kameraya düşmək üçün belə əldən-
dildən düşənədək dingildəməzdilər. Hamı oğ-
lan evinin gəlişini səbirsizliklə gözləyirdi, gör-
sünlər hansı qabiliyyətlə ortaya çıxacaqlar.
Maşınlar yanaşı tikilmiş birmərtəbəli şadlıq
saraylarının qarşısında dayandılar, bir bölük əli
xonçalı qadın-uşaq “Vağzalı” sədaları altında
mağara birinci daxil oldular. Xonçalara şirniy-
yat, ətriyyat, parça, pal-paltar, zinət əşyaları
qoyulmuşdu. Kişilər şəstlə kənarda durub məc-
lisi müşahidə edirdilər. Bunu görən çalğıçılar
mahnını dəyişib “diringə” hava çaldılar. Fəda-
kar Şəbnəm əlində güzgü, şam önə keçib oy-
naya-oynaya bəylə gəlinə tərəf süzməyə başla-
dı. Əgər bu sürətlə bir-iki addım da irəli
getsəydi, cavanları tapdalayıb, divarı yaracaq,
maşın yoluna çıxacaqdı. Yaxşı ki həlledici anda
bəlağətli nitqinin kəsilməsindən inciyən tamada
ilə üzləşdi, sol çiyni üstdə məharətlə yana
fırlandı. Digər qadınlar da ardınca əllərindəki
xonçaları başlarının üstünə qaldırıb “Şalaxo”
vurmağa başladılar. Musiqi sədaları altında
83
xeyli şıdırğı oynadılar ki, hamı oğlan evinin
cah-calalını doyunca görsün, nəhayət, yorulub
əldən düşdülər. Şəbnəm güzgünü, şamı bəylə
gəlinin masasına qoymaq istəyəndə gözü qo-
humlara deyil, yadlara sataşdı. Bayaqdan sın-
dıra-sındıra oynayan qadınlar donub qalmış-
dılar. Ondan-bundan kimin toyuna gəldiklərini
soruşub gülə-gülə geri döndülər, onları gözlə-
yən iki növcavanın toyuna yola düşdülər.
84
NATAŞA
Nərminə Xarici Dillər Universitetinə sevinə-
sevinə daxil olub, ilk dərs günündən evə
qanıqara gəlmişdi. Tədris binası təsəvvür etdiyi
təsiri bağışlamamışdı, təmirsiz və soyuqdu.
Yayda isti, qışda soyuq olardı. Sonralar bina
əsaslı təmir olunsa da, məhrəmlik hiss etmədi,
həyatının dörd ili burada puç oldu. Ödənişli
fakültəyə düşmüşdü, barmaqları qırılsa da,
mühazirələri tez-tez yazmağa məcbur olurdu-
lar. Üç nəfər oğlanı çıxsaq, qrup qızlardan iba-
rətdi. Oğlanlardan biri Türkiyədən gəlmişdi,
hündür boyu, uzunsov sifəti, miyanə gözləri ilə
hərdəmxəyal təsiri bağışlayırdı.
Fonetika dərsi idi, cavan, məlahətli müəllimə
sözlərdən, informasiyadan aramla danışmağa
başladı. Tələbələr dərsə maraqla qulaq asır-
dılar, yalnız arxa partada oturan Əli məst ol-
muşdu, ağzını ayırıb zəndlə müəlliməyə ba-
xırdı, gözlərini qırpmadan nəsə fikirləşirdi.
Müəllimənin qəribə cazibəsi Əlini ovsunlamış-
85
dı. Müəllimə dərsə yekun vurdu, bir-iki sualla
hamını yoxladı, qızlar bəzi məqamları dəqiqləş-
dirdilər. Bir nəfərsə sükuta qərq olmuşdu, sanki
dili tutulmuşdu. Yalnız zəngin səsinə ayılan Əli
ora-bura, qızlara baxıb gərnəşdi. Bir gün dərsin
sonunda qızlardan müəllimənin boylu olub-
olmadığını soruşdu, qızlar bu sualdan pərt olub
cavab vermədilər. Əli otaqdan çıxandan sonra
Xəyalə əsəbiləşib özündən çıxdı.
– Nə həddi var bizə belə sual verir? Utanmır
verdiyi sualdan?
Nərminə belə məsələnin Türkiyədə adi qarşı-
landığını desə də, əsəbləri sakitləşməyən Xə-
yalə yenidən coşdu.
– Bura onun üçün Türkiyə deyil, getsin bu
sualları evində versin.
Qeyrət mücəssəməsi Xəyalə elə bil qoçu idi,
sinif nümayəndəsi Anarı çağırıb onun vasitəsilə
Əliyə xəbərdarlıq etdi, o da öz növbəsində
Əliyə məsələni anlatdı. Müəllimə artıq analıq
məzuniyyətinə çıxmışdı, özünə ayrı məşğuliy-
yət tapmayan Əli bu dəfə rus qızlarına ilişirdi.
Dəhlizlə hündürboylu, lakin sifətdən eybəcər
86
bir rus qızı gəlirdi. Əliyə fərqi yoxdu gözəl,
çirkin, təki rus olsun, tanış olub rus dilini öy-
rənsin. Gödək yubkalı rus qızı Əliyə qətiyyən
məhəl qoymadı, dördüncü mərtəbəyə qalx-
mağa başladı, bu etinasızlıqdan pərt olub qıp-
qırmızı pörtən Əli necə olursa-olsun, onunla
tanış olmaq istəyirdi. Vaxt itirmədən qızın
arxasınca cumdu.
– Ey, Nataşa, nərəyə gediyorsun?
Adını bilmədiyi qızı Nataşa çağırmasına
qrup qızları xeyli güldülər, Əlisə özünə müəl-
limə tutub rus dilini öyrənməyə, tənəffüslərdə
rus bölməsinin qızları ilə oturub çay içməyə
başladı. Qrupun qızları onu qətiyyən maraq-
landırmırdı, dərslərə nadir hallarda gəlirdi, de-
yəsən, qiymət almağın dolayı yollarını öyrən-
mişdi. Türkiyədə universitetə daxil olmağın,
oxumağın çətin olduğunu söyləmişdi, ona
buradakı universitetin diplomu lazımdı.
Artıq dördüncü kursu bitirmək üzrəydilər.
Anar Əlini toyda bir qızla tanış etmişdi, nə-
hayət, arzusu gerçəkləşən Əlinin sevincinin
həddi-hüdudu yoxdu. Çox qızlarla fırlansa da,
Dostları ilə paylaş: |