32
şımı aldadıb oyunu başa vururdu. Qisas hissi
ilə yanıb-qovrulurdum. Bir gün evdə Tənzilə
paltarını dəyişmək üçün yataq otağına keçdi.
Bacılar çox utancaqdılar, geyinəndə, soyunanda
bizi qapı ağzında qoyurdular. Həmişə buna
təəccüblənirdim, axı burada nə var, özlərini
niyə belə aparırlar? Maraq mənə güc gəldi, qə-
fildən qapını açıb baxdım, Tənzilənin qışqırtısı
otağı bürüdü. Gördüyümü gördüm. Sabahısı
gün mənimlə oynamaq istəməyən Tənziləni şan-
taj etməyə başladım. Əlimə girəvə düşmüşdü.
– Ay camaat, Tənzilənin…
– Yaxşı-yaxşı, qurban olum, axı ayıbdır, gəl,
sən də oyna.
Bilirdim abır-həyasına qısılıb nə o, nə də
xalam mənə bir söz deyəcəklər.
33
PİŞİK DİPLOMATİYASI
Tostana həyət pişiyidir. Sakitdir, amma yeri
gələndə çevikliyi ilə seçilir. Hər yeri ağ, beli
narıncı rəngdədir, arıq və sısqadır. Çox həyət-
ləri keçdi, yemək verən olmadı, fikirləşdi ki,
görəsən Allah nə vaxt onun ruzisini yetirəcək,
axı boğazdır. Hasarları aşa-aşa ümidini itirsə
də, ac qalmırdı, böcəkləri xırçıldadır, divarda
gəzən kərtənkələni görcək iki ayağının üstündə
atlanıb pəncəsi ilə yerə salır, başını üzüb ye-
yirdi. Budur, bir evdən işıq gəlir. Tostana dü-
şündü, çox imkanlı həyətlərdə olub, yemək
vermək əvəzinə nədənsə hamı onu qovur, elə
bil varlılar da acından ölürlər, Allahın bir tikə
ətini qıymırlar, üstəlik uşaq-muşaq gözünün
odunu alıb, daim quyruğunu kəsməyə, qıçını
sındırmağa, gözünü çıxarmağa cəhd edirlər.
– Hə, yenə də bəxtimi sınayım, Allah deyir,
səndən hərəkət, məndən bərəkət.
Pişik olmağına baxmayaraq, həyat fəlsəfəsini
gözəl bilirdi, günün nəbzini tutmağı bacarırdı.
34
Evin hasarını adlayıb bağa düşdü, ətrafa göz
gəzdirdi. Əvvəlcə buranın abı-havası ilə tanış
olmaq istədi, qıraqdan marıtlayıb durdu, nə
qurd-quşu bol olan süni yaşıl çəmənlər, nə
dırmaşmaq çətin olduğu üçün sevmədiyi ek-
zotik palma ağacları, içinə göy kafel döşəndiyi
üçün dalğalı dənizi xatırladan dərin, dəhşətli
hovuz vardı, sadə bağdı, görünür şam yeməyi
süfrəsini açırdılar, iki erkək pişik səylə miyol-
dayır, balaca tulalar kim qızların arxasınca ora-
bura qaçırdılar. Qızlar boşqablarda nəsə daşı-
yırdılar, hərdən bu utanmazlara da yemək atır-
dılar, onlarla dilxoşluq edib, uşaq kimi əziz-
ləyirdilər. Bundan ürəklənən pişiklər az qala
masaya çıxsınlar, qızların anaları onlara acıq-
lanıb, qovmağa çalışsa da, ürəyi durmur, üz-
lərinə üz bağlayanlara əlinə keçəndən verirdi.
Manqal qurulmamışdı, tüstü həyəti basma-
mışdı, quzu kababının qoxusu bütün yayı
qonşu evlərdə nəyisə söküb, yenidən tikən,
həyəti marıtlayıb qızlara göz qoyan fəhlələri
umsundurmurdu. Makarondan xoşu gəlmir,
yaxşı ki yanında toyuq qızartması var, yox,
sadə ailədir, elə varlı deyillər.
35
Pişiklər yeyib-içib qızlardan birinin qarşı-
sında sağa-sola dombalaq aşıb özlərini şirin
göstərirdilər. Abır-həyalarını itiriblər. Tostananı
sayan olmadı, heç incimədi, pişik cinsi, xüsu-
sən, erkəklər çox laqeyd olurlar, ovu, şikarı heç
kəsə güzəşt etməzlər. Ürəyində fikirləşdi: “Ye-
diniz, itilib gedin, bir tikə də mənə düşsün”.
Tostananı görən kimi pişiklər bellərini qa-
bardıb, quyruqlarını qaldıraraq yerlərində don-
dular. İki qəddarın qarşısında duruş gətirə
bilməz, cırmaqlayıb, dişləyib abırdan salarlar,
gözləməyi bacarır, səbirli olmaq lazımdır, qoy
ev sahibi özü bezib onları qovsun. Belə işlərdə
təcrübəsi, müşahidəsi vardı, sür-sümüyün, bö-
yük qızın arada gizlinə salıb atdığı ət tikələrinin
dadına baxıb makaronun, çörəyin üzünə bax-
mayan çağırılmamış qonaqlar axır ki ananı bez-
dirdilər, hövsələdən çıxıb deyinməyə başladı.
– Allahın heyvanı da tez qudurur eyy, ma-
karona naz edirlər, ac olsalar, gözlərinə təpər-
dilər. Yediniz, içdiniz, çıxın gedin də, gərək ağ-
zımıza girəsiniz, bitinizi-birənizi üstümüzə tö-
kəsiniz? Pişt-pişt!
36
Bu dəfə erkək pişiklərin hissiyyatı işə düşdü,
ora-bura vurnuxmaqdan daha bir şey çıxma-
yacağını anlayıb miyoldaya-miyoldaya hasarı
adlayıb həyəti tərk etdilər. “Bu lap yaxşı oldu,
yerim genişləndi, yoxsa bu iki xainlə bacarmaz-
dım, bir az tədbirli olmalıyam, çox miyoldayıb
baş-qulaqlarını aparsam, məndən də bezərlər”.
Qıraqda, pilləkənin ayağında durub qorxa-qor-
xa, boğuq səslə miyoldamağa başladı. Nigar
pişiyi görüb əzizlədi.
– Kisulya, Tostana. niyə qorxa-qorxa miyol-
dayırsan?
Əvvəlki pişiyə oxşadığından qız çaşıb qaldı.
Bu, niyə belə arıqdır? Bayaqkı kökdür axı,
sonra bunun ayrısı olduğunu sezdi, tez içəri
qaçıb qatıq bankasının ağzını açdı, bir az qatıq-
çörək gətirib Tostananın qarşısına qoydu.
– Off, çox sağ ol. Elə acmışdım, Allah kö-
məyiniz olsun, gözlərimə işıq gəldi, – düşünən
Tostana əvvəl başını qaldırıb xeyirxahının göz-
lərinə baxdı, bununla mədəniyyətini göstərib
dəvəti qəbul etdiyini, yeni adın çox xoşuna gəl-
diyini bildirdi, sonra nəcabətli xanımlara xas
37
ədəb-ərkanla yeməyə başladı. Fikirləşdi, yox,
deyəsən həyatda xeyirxah insanlar var. Şəfiqə
xanım pişiyi görcək yenə cin atına mindi.
– Aaa… yenə gəldi… nə həyasız pişikdir,
yemək verdik, rədd ol, gərək quyruğunu süf-
rəyə sürtəsən?
Tostana anladı ev sahibini, dili olsaydı danışar,
başa salardı, yediyi çörəyə görə təşəkkür edərdi,
amma miyoltusu Şəfiqə xanımı çilədən çıxartdı.
Allah üzünə baxdı, Nigar yaxınlıqda idi.
– Ana, ana, sən səhv başa düşdün, əvvəl mən
də elə bildim həminki pişikdir, diqqətlə bax, bu
ayrısıdır, özü də sırtıq deyil, fağır, üzüyola,
əbəs yerə miyoldamağı özünə sığışdırmayan
pişikdir.
Şəfiqə xanımın ürəyi durmadı, pişiyə bir-iki
dilim kolbasa atdı. Pişik yedi, amma nədənsə
həyətdə vurnuxub miyoldamağa başladı, sanki
nəsə axtarırdı. Şəfiqə xanım kənddə böyü-
müşdü, dərhal məsələni başa düşdü.
– Nigar, qızım, su gətir, yəqin susuzlayıb.
Ona görə belə miyoldayır.
Nigar qaçıb su gətirdi, Tostana təşnəymiş de-
mə, qaba cumub suyu hortuldatdı, sonra ağacın
Dostları ilə paylaş: |