Nýsan 016 Sayý: 568 Fiyat: tl türk mýtolojýSÝnde



Yüklə 0,98 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə15/19
tarix17.11.2018
ölçüsü0,98 Mb.
#80324
1   ...   11   12   13   14   15   16   17   18   19

SEVGÝ DÜNYASI

35

Mitolojik kuþlarýn konuþma özellikleri



vardýr. Kendine has olan bu dil, yüksek

katlarla insan varlýðý arasýnda yakýnlýk

yaratmak anlamýna gelir. Kuþlar bilgelik

taþýrlar. Ýnsanlarý uyarýcý rolü üstlenirler.

Kahramanlara ve seyyahlara rehberlik

yaparlar. Mitoloji ve halk kültüründe

kuþdili bilmek, doðayla özel bir yakýnlýða

ve sihirli güçlere sahip olan karakterlere

özgüdür. Kuþdili bilmek, sihir ve büyü

gücüne kavuþmanýn da bir þeklidir. Diðer

bir deyiþle, varlýðýn anlaþýlma yolunun,

varlýklarýn deðiþik konumlarýyla iliþki kur-

manýn, doðanýn bir parçasý olup onunla

anlaþabilmenin, yaratýlýþýn sýrlarýný öðren-

menin bir sembolüdür. Bu sembolik anlam

sonraki çaðlarda bilge konumuna gelmeyi

ifade etmiþtir. Nitekim daha sonra tasavvuf

edebiyatýna geçerek, Yunus Emre, Nesimî

ve diðer tasavvuf ruhunu yaratan þairlerin

ve derviþlerin dilinde manevî dünyayla

baðlý yerini almýþtýr. 

Kuþlar her zaman insan dilinde konuþ-

mazlar. Onlarýn kendilerine has dilleri

vardýr ve bazý hikâyelerdeki kahramanlar,

kuþlarýn dilini anlama gibi bir hünere

sahiptirler. Yunan Mitolojisinde ermiþ

Cassandra'nýn kulaðýný yalayan bir yýlan,

ona kuþlarýn dilini çözme yeteneðini

baðýþlamýþtýr. Bazý kuþlarýn gelecekten

haber verme ve Tanrýlarýn iradesini yansýt-

ma yeteneði olduðuna inanýlmýþtýr. Ýran

Mitolojisinde kuþlar iletiþim kurma

yeteneðine sahiptir. Hint Mitolojisinde ise

alt tarafý insan yukarý kýsmý kartal olan

Garuda isimli bir varlýk resmedilir. Mitoloji

uzmaný M. Eliade, konu ile baðlantýlý

olarak þunlarý yazmýþtýr: "Hayvanlarýn,

en baþta da kuþlarýn, dilini öðrenmek

dünyanýn her yerinde doðanýn gizlerini

bilmek ve dolayýsýyla gelecekten haber

verme yeteneðine sahip olmak demektir.

Kuþlarýn dili genellikle yýlan ya da sihirli

sayýlan bir baþka hayvan yiyerek öðrenilir.

Bu hayvanlar geleceðin sýrlarýný açýklaya-

bilirler, çünkü ölülerin ruhlarýnýn "alýcýlarý"

ya da Tanrýlarýn görünürleþmeleri (tecelli)

olarak tasarlanýr. Onlarýn dillerini öðren-

mek, seslerini taklit etmek, öbür dünyayla

ve gök âlemiyle iletiþmekle eþdeðerdir."

Eski Türklerin inanýþlarýnda da can veya

ruhun bir kuþ þeklinde tasavvur edildiðini

görmüþtük. Hatta cennetin Türk dilindeki

karþýlýðý da "uçmak"týr. Ölüm, hepimizin

bildiði gibi can kuþunun bedenden uçmasý

olarak telakki edilmiþtir. Sibirya

Tatarlarýnýn dilinde "o öldü" demek yerine

"o uçup gitti" denilirdi. Zehirlenerek ölen

Manas için, kendi ismini taþýyan destanda

(ünlü Manas Destaný) þöyle denilmiþtir:

"Manas'ýn caný uçmuþtu, asýl evine git-

miþti." Ölenlerin canýný sembolize eden

güvercine, Hakasçada "Kuday Kuþ"

denilirdi. Buradaki "Kuday", "gökyüzü"

anlamýna gelir. Türk destanlarýnda bu

kuþlarýn yeri Dünya Aðacý'nýn en

yukarýlarýdýr. 

Sibirya'da yaþayan Türklerin yaygýn

inanýþýnda da "çocuðun ruhunun bir kuþ

þeklinde gökten gelip kadýnýn karnýna

girdiðine inanýlýr." Buna göre can veya

ruhun gökle ilgili olduðunun altý çizilir..

Tüm bu ifadeler, ruhlarýn kuþ kýlýðýnda

olduðuna dair görüþlerin izlerini taþýyorlar.

Anadolu'daki Sivas yöresindeki âþýklýk

geleneði de köklerini mitolojiden alýr, þöyle

ki, ziyaret yerlerinde uykuya dalan gele-

ceðin âþýklarý, ancak rüyalarýna kuþ kýlýðýn-

da Cebrail veya Mikail girdikten sonra âþýk




SEVGÝ DÜNYASI

olabilirler. Orta Asya halklarý da insanýn

ruhunun güvercin veya baþka bir kuþ

görkeminde olduðuna ve bu þekilde yaþa-

maya devam ettiðine inanýrlardý. Birçok

Altay halklarýnda Þamanlarýn giyimi kuþ

motifini hatýrlatýrdý. Bu, esasen, Þamanýn

ruhuyla birlikte bir kuþ gibi göklere uça-

caðý fikrinden doðmuþtur. Ýnanýþa göre,

þaman bu giysileri giydiði zaman kuþa

dönüþebilirdi.  Azerbaycan Türklerinin

geleneksel inanýþýna göre, eve bereket

getiren "Kimsene" adlý ruhlar da kuþ kýlýðý-

na girip, insanlarýn uykusuna gelirler. Halk

inanýþlarýndaki kötü "Þeþe" ise bilinmezler

dünyasýndan gelen bir kuþtur. Menkýbelere

göre, Türkistanlý Sûfi þair Süleyman

Bakirganî'nin "Kamber" adýndaki eþi, kuþ

kýlýðýna girebilirdi. Uçan Kuþlarýn koruyu-

cusu olan Kamber Ana kültü de onun adýy-

la ilgili olarak oluþmuþtur.

Yunus Emre'nin dilinden bir ifadede de

ruhun adeta bir kuþ olmasý þöyle ifade

edilir: "Benim caným bir kuþtur ki, gövdem

onun kafesidir.  Dede Korkut masallarýnda

ise canýn esasen ruhumuz olduðu bilgisi,

kuþ sembolüyle verilir. Bu masallarda

Doðan kuþu sembolü kullanýlýr, Azrail

güvercin kýlýðýnda uçar. Azerbaycan Türk

dilinde ise, "birini özlemek, caný çekmek"

anlamýnda kullanýlan "kuþu konmak" deyi-

mi vardýr. Tüm bu örnekler, canýn ve ruhun

kuþ kýlýðýnda olduðuna dair eski mitolojik

görüþlerden kaynaklanmaktadýr.

Türk halk kültüründe sýk sýk rastlanan bir

motif olan güvercin kýlýðýna girmeyi geçen

ay yazmýþtýk. Buna benzer þekilde Ahmet

Yesevî de zaman zaman turna kýlýðýna gi-

rerdi. Bektaþi pir Abdal Musa ise "Ali

oldum, âdem oldum adým bahane,

Güvercin donunda geldim cihana" demiþtir.

(Don: Eski Türkçede elbise anlamýndadýr). 

C. G. Jung'a göre "Ýnsanoðlunun

geçirdiði deðiþik deneyimler, belirli bir

yoldan genetik olarak kodlanýr ve sonraki

kuþaklara aktarýlýr." Halk inançlarý da belir-

li olay, durum ve deneyimlerden kay-

naklandýðýna göre, ayný þekilde sonraki

nesillere aktarýlmýþ, kimi zamanda inanç

konusu olmaktan uzaklaþarak deðiþik edebî

anlatýlarda birer motif olarak varlýklarýný

sürdürmüþlerdir.

Bize göre ise, masallarda, destanlarda,

mitlerde farklý sembollerle anlatýlmýþ olan

gerçekler de vardýr. Onlarý þimdikilerle

mecz ederek, daha üstün anlayýþlara vara-

bilir, bilinmeyenin kapýsýný belki aralaya-

biliriz..

Faydalanýlan Kaynaklar: 

*

Bahaeddin Ögel, Türk Mitolojisi, Cilt 1 

ve Cilt 2

*

(Masallarda Dýþ Can/Mustafa Sever) 



*

(Bahaeddin Ögel, Türk Mitolojisi, c. I, 

TTK Basýmevi, Ankara 1993, s. 559)

*

Yrd. Doç. Dr. Simge Özer Pýnarbaþý, 



*

Ýstanbul Üniversitesi Edebiyat 

Fakültesi Genel Sanat Tarihi Anabilim 

Dalý (Kaynak: ACTA TURCICA

Çevrimiçi Tematik Türkoloji Dergisi)

Türkbilig, 2008/15: 136-154. TÜRK 

MASALLARINDA KAHRAMANIN VE 

ÞAMANIN DON DEÐÝÞTÝRMESÝ 

ARASINDAKÝ BENZERLÝKLER 

Kadriye TÜRKAN*



http://www.mythencyclopedia.com/Be-

Ca/Birds-in-

Mythology.html#ixzz43LbUqrXE

36



Yüklə 0,98 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   11   12   13   14   15   16   17   18   19




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə