OĞUZLAR (TÜRKMƏNLƏR)
13
əsər yazılarkən ondan hamının faydalanmasını asanlaşdırmaq xüsusuna im-
kan daxilində diqqət yetirilmişdir. Hətta səlcuqlu tarixi bəhsində həmkar-
larımdan fərqli olaraq başqa cür düşündüyüm məsələlər üzərində bir neçə
istisna ilə mübahisəyə girişməməyim də qismən həmin xüsusla əlaqədardır.
Sözlərimə son verməzdən əvvəl kitabın təshihinə kömək edənləri min-
nətdarlıqla anmaq istəyirəm. Hörmətli Nihal Atsız bəy əsəri başdan-ayağa-
dək oxumuş və bir çox xüsuslarda faydalı tövsiyələrini əsirgəməmişdir. Tə-
ləbələrim və kafedramızın assistentləri Əfşar İsmayıl Aka ilə Kazım Yaşar
Kopraman da kitabın təshihində və indeksin hazırlanmasında yorulmadan
çalışmışlar. Həm hörmətli Nihal Atsız bəyə, həm də sevimli tələbələrimə
kömək üçün təşəkkür edirəm.
Faruq Sümər. 1965, aprel
FARUQ SÜMƏR
14
GİRİŞ
Türkcə danışan kütlənin Orta Asiyadakı əsl ana yurdunun hara olduğu
haqqında keçmişdən bəri bəzi fikirlər irəli sürülmüşdür. Bizim fikrimizcə,
bu kütlənin vətəni əsasən 145-150° en dairələri arasındakı Abakan, Tuba
ərazisinin də daxil olduğu Kəm irmağı, yəni Yenisey boyu və ona yaxın
yerlər olmalıdır.
Türkcə danışan kütlənin qədimlərdən bəri bir-birindən siyasi səciyyələri,
dilləri və ya ləhcələri, ictimai səviyyələri, hətta sifət və bədən quruluşları ilə
ayrılan müxtəlif qövmlər kimi, bu qollar da budun, yəni qövm adlanır. An-
caq bu qolların ortaq bir ada sahib olduqları barədə əlimizdə heç bir dəlil
yoxdur. VI əsrdə türkcə danışan ellərdən (qövmlərdən) ancaq biri türk adla-
nırdı. Bu elin adı türk (o zamanlar törük-türük) sözünün yörük (yürümək)
kimi «törümək» məsdərindən olduğu həqiqətdir. Bu türk qövmü həmən
əsərdə türk və monqol dünyasının hakimləri olan juan-juanları (aparlar-
avarlar) məğlub edərək Çin səddindən Xəzər dənizinə qədər uzanan çox bö-
yük bir ərazidə imperiya yaratmış və türkcə danışan bütün qövmləri öz ida-
rəsi altına almışdı. Bu hadisə Yaxın Şərqdə türk adına bu dildə danışan bü-
tün qövmləri əhatə edən ümumi bir məna qazandırdı. Lakin türk sözü məhz
türkcə danışan qövmlər arasında bu cür geniş bir məna kəsb edə bilmədi.
Türklər yalnız islamı qəbul etdikdən sonra Yaxın Şərqdəki dindaşlarından
türk kəlməsinin bu geniş mənasını öyrəndilər. Oğuz türklərinə də türk adını
verənlər Yaxın Şərq müsəlmanları olmuşlar.
Göytürk imperatorluğu dövründəki türk ellərindən biri də doqquz boy-
dan ibarət olan oğuzlar idi. Onlar VII əsrin ikinci yarısı ilə VIII əsrin birinci
yarısı arasında Tula çayı boyunda yaşayırdılar. Doqquzoğuzlar türk eli ilə
birlikdə göytürk dövlətinin əsasını təşkil edən ikinci ünsürdür. Bunlar göy-
türklərin siyasi xələfləri olan uyğurlar dövründə də eyni mahiyyətdə bir rol
oynamışlar.
Doqquzoğuzların aqibəti məchuldur. X əsrdə Sır-Dərya (Ceyhun) sahil-
lərində yaşayan oğuzların birbaşa bu doqquzoğuzların törəmələri olması eh-
timalı azdır. Bunun əvəzində Sır-Dərya oğuzlarının əvvəlcə Qərbi göytürk
OĞUZLAR (TÜRKMƏNLƏR)
15
birliyinə mənsub olduqlarını irəli sürmək daha ağlabatan bir ideya (fərziyyə)
kimi görünür. Sır-Dərya oğuzları dünya tarixində heç bir türk eli ilə müqayi-
sə edilə bilməyəcək dərəcədə çox mühüm rol oynamışlar. Ön sözdə buna
işarə edildiyi kimi, Səlcuqlu və Osmanlı imperatorluqlarını məhz onların
qurduğunu söyləmək kifayətdir. Oğuzlar monqol istilasından sonra qövmi
varlığını, tarixi xatirələrini və mədəniyyətini qorumaq surətilə türk dünya-
sını təmsil edən yeganə qövm olmaq vəsfini də daşımışdır.
Uyğur, qıpçaq, karluq və onlar kimi digər türk qövmləri monqol istilası-
na uğrayaraq varlıqlarını davam etdirə bilməmişlər, monqol boyları ilə qay-
nayıb-qarışaraq yeni qövmlər meydana gətirmişlər. Bu yeni qövmlərin dili
türk dili olsa da, tarixi xatirələri, əsgəri təşkilat və ənənələri monqol vəsfləri
daşıyırdı. Bugünkü Şərqi Türküstan türkləri, Özbəkistan, Türkmənistan, qa-
raqalpaq xalqları ilə İdilboyu türkləri, qısacası, Orta Asiyadakı türklərin bö-
yük əksəriyyəti bu türk-monqol qarışığından meydana gəlmiş yeni qövm-
lərin törəmələridir.
Xüsusilə ticarət münasibətləri səbəbi ilə X əsrdən etibarən aralarında ya-
yılmağa başladığı məlum olan islam dininin XI əsrdə oğuzların böyük əksə-
riyyətinin dini olduğu müşahidə edilir. Bunun nəticəsində oğuzlara XI əsrdə
türkmən adı verilmişdir ki, bu da təqribən iki əsr sonra hər yerdə oğuzun ye-
rini tutmuşdur. Ancaq oğuz sözü dastanlarda xatirəsi yaşadılan əcdadlarının
adı kimi türkmənlər arasında uzun müddət işlənmişdir. Oğuzlardan 15-20
min nəfərlik ordu çıxara biləcək bir elat 1035-ci ildə Xorasana keçmək məc-
buriyyətində qalmışdı. Bu sahə isə zənginliyi, hərbi və mülki təşkilatının
mükəmməlliyi ilə yalnız islam aləminin deyil, dünyanın ən qüdrətli dövlət-
lərindən biri olan Qəznəvi imperiyasına aid idi. Bu oğuzlar səlcuqlu ailəsi-
nin başçılığı ilə 5 il sürən fasiləsiz və ağır bir mübarizə sonunda Qəznəvi
imperiyasına qalib gələrək Xorasanda öz dövlətlərini qurdular (1040-cı ildə
16 min atlı ilə).
Yalnız «fövqəladə» sözü ilə vəsflənə biləcək bu hadisənin baş qəhrəma-
nı, ilhamçısı və icraçısı Səlcuqun nəvəsi Çağrı bəy idi. Səlcuqlu dövlətinin
hakimiyyəti çox qısa zamanda Bizans imperiyası hüdudlarına qədər uzandı.
Bu müvəffəqiyyətin qazanılmasında Sır-Dərya boyundakı böyük ana oğuz
küməsindən bir-birini izləyən dalğalar halındakı bölüklərin İrana gəlməsi
çox mühüm bir amil olmuşdur. Oğuz türklərinin islam dünyasında görünmə-
ləri, doğrudan da, bu aləm üçün xoşbəxt hadisədir. Çünki həmin əsnada Ya-
xın Şərqin islam dünyası Bizans imperiyası qarşısında özünü müdafiə edə
bilməyəcək bir vəziyyətdə idi. İslam aləmi mənən o qədər çürümüşdü ki, 3-
4 minlik bir oğuz bölüyü Fələstinlə Suriyanın böyük bir qismini asanlıqla
ələ keçirmişdi. Şərqi və Cənubi Anadoludakı müsəlmanları qovaraq Anini
(Qarsın şərqində), Antakya və Urfanı, Lazistanı geri almış, Hələb ətrafını da
nüfuz və hakimiyyətinə daxil etmiş Bizansın yeni bir həmlə ilə Suriyaya,