– Məncə, bəli. Filmimdə də belə bir hekayə danışıram əslində. Bir-birinin tam tərsi
olan iki insanın bir-birlərini dəlicəsinə sevməsi. Buna sevginin buruna girib,
hormonlarımıza təsir edən bir qoxuyla başlaması deyilir. Yəni sən əslində kimə
aşiq olacağını bilə bilməzsən. Belə bir şeydir sevgi. Filmi yaradarkən "mənim baş
rol aktrisam belə adama aşiq ola bilməz" – dedim. "Bu adamın bir qüsuru
olmalıdır ki, qadın da o qüsura vurulsun. O, faşistin içindəki insanı görsün və ona
aşiq olsun". Ona görə filmdəki kişi disleksiyadan əziyyət çəkir. Qadının bunu
bildiyi o an kişiyə aşiq olduğu andır.
– Yaxşı, tutaq ki, iddia etdiyiniz kimi, bir-birinin tam tərsi olan qadın və kişi
bir-birlərini sevdilər. Evləndilər. Bəs bu evlilik 13 il davam edə bilərmi?
7
– 13 il davam edib, nə var ki bunda bu qədər anlaşılmayan? Sevgi elə güclü bir
şeydir ki, dünyagörüşü filan dinləmir. Onsuz da sonra anlaşılmazlıq başlayır.
Xəyanətlər, davalar və yalanlar. Mənim İtaliyada ürək dostum olan bir qadın var.
Sağçıdır, amma mənim ən yaxın dostumdur. Siyasi baxışlarımız xaric, onunla
paylaşdığımız mövzular o qədər çoxdur ki. Bəzi şeylərdə anlaşılmazlıqlar ola bilər.
Amma bəzi şeylərdə də elə qarşılıqlı anlayış ola bilər ki, həmin sevgi, dostluq,
bağlantı uzun illər davam edər. Romanımda yazdığım bir şey var. Yaponiyada bir
farfor ehtiyatsızlıq ucbatından sınsa, o sınıq hissəni gizlətməyə çalışmırlar. Əksinə,
həmin hissəni qızılla örtüb, yamaq edirlər. Deməyim odur ki, münasibətimizə gələn
güclü fırtına, həyatımıza çox şey qata bilər. Bizi zənginləşdirə bilər. Bu cütlük üçün
də elə olur. Başlarına gələn fəlakətlərdən möhkəm çıxırlar.
– Bu qədər fərqli iki insanın münasibətinin uzun illər davam etməsinin şahidi
olmusunuz?
– Həm də çox. Mənim elə dostlarım çoxdur. Bir klişe fikir var: "Sevgi qanun tanımaz".
Bu, həqiqətən elədir. Oxşar keçmişlərə malik, eyni məktəbdən məzun, eyni şeylərlə
məşğul olan, eyni yerlərə gedən cütlükləri heç düşünə bilirsiniz? Məncə, çox sıxıcı
və monoton.
– Amma bir də bu var ki, filmdəki kişi qadınını aldadır da axı...
8
– Münasibətlərinin sonuna doğru, bəli. Çünki qadınının onu bəyənmədiyini, onu
kiçiltdiyini düşünür. O obrazı canlandıran aktyor da həyatda bir az elə düşüncəli biridir.
Nişanlısı ilə İstanbula gəlmişdilər. Qız bunun ətrafında pərvanə, bir dediyini iki etmir.
"Çüş,– dedim, – elə bil uşağısan" Dedi: – “qadınımdır, mən də onun kişisi, təbii ki,
belə də olmalıdır". Qız ona demişdi ki, başqa qadınlarla yata bilərsən. Qızdan bunun
doğru olub-olmamasını soruşanda, – "bəli, doğrudur" – dedi. O zaman oğlana
çevrilib, – "bəs sən?" – soruşdum. "Yox, belə şey olsa, əlbəttə ki, ayrılaram" – dedi.
– Qadını heç sayır. Özünə rəva gördüyü şeyləri qadınında görmək istəmir.
– Hə, məhz belə bir düşüncə. Amma bəlkə də inanmazsınız, amma bu mənim
xoşuma gəlir. Çünki dürüstlük hiss edirəm.
– Amma qadını əzən bir zehniyyət...
9
İtaliyada camaat onların bu münasibətinə necə acıqlı idi. Amma bizim nə
düşündüyümüzün zərrə qədər əhəmiyyəti yoxdur. İtaliya kinosunun Monika Vittisi var.
Çox məşhur aktrisadır. O da setdə işləyən bir oğlana aşiq oldu. Onu set fotoqrafı etdi.
Monika alzheimerdir hazırda. O adam hər şeyini atıb, qadınına fokuslandı, ona sahib
çıxdı. 15 ildir bərabərdirlər. Üstəlik bu çəkdiyim misallarda pul heç bir önəm daşımır.
Heç bir hekayədə pul almaq, pul qazanmaq və ya məşhurluqdan faydalanmaq kimi
şeylər yoxdu. Sadəcə sevgi var! Mən də filmdə sevginin əngəl tanımadığını
göstərirəm
– 13 il keçdiyini hiss etdirə bilmək üçün çəkimlərə nə qədər fasilə verildi?
– 1 ay. Kişi 15 kq çəki artırdı. Qadın isə 10 kq çəki itirdi.
– Necə bacardılar bunu?
– Sözsüz ki, haqlısınız. Amma qadınla olduğu zaman onu azad və xoşbəxt edən bir tərəfi
də var. Qadın həyatından razıdır. Təbii ki, bu düşüncəni mən qəbul etmirəm.
Amma buna etiraz etməyən qadınlar da var. Demək istədiyim budur.
– Belə bir vəziyyətdə adam Apollo olsa, nə dəyişər ki?
Mənə görə, öküzdür.
– Öküzdür, əlbəttə. Amma sevgi öküz filan tanımır. Buna görə
sevginin qanunu olmur. 10 ildir bir-birlərini dəlicəsinə sevirlər.
Buynuzları sonradan çıxır.
– Türkiyədə mümkün deyil, amma məsələn Fransada, ya
da başqa Avropa ölkəsində bir professor
qadın bir çilingər kişi ilə sevgi münasibəti
yaşaya bilər.
– Mənim "Qarşı pəncərə" ("La finestra di fronte")
filmimdəki baş rol aktrisasına (Giovanna
Mezzogiorno) bütün İtaliya pərəstiş edirdi. Bir gün
onu bir set işçisinin köməkçisi ilə gördüm. Köməkçi
deyəndə, plakat daşıyan uşaq idi. "Yəqin ki, gözümə
göründü" – dedim. Çünki Giovanna ziyalı ailədən
gələn, aşırı mədəni biridir. Uşaq isə heç məktəb
bitirməyib, həyatında kitab
üzü a
çmayan biridir.
Bir də deməsi ay
ıb ols
a belə, görünü
ş
cəhətdən də ya
raşıqlı
sayılm
az. Sən
demə, sev
gi müna
sibətlər
i varmış.
Sək
kiz il birlikdə o
ldul
ar. Onları
bir
yerdə görsən,
– "
nə əlaqəsi
var?"
–
deyərsən.
10
Dostları ilə paylaş: | 
