Disconnect
Müəllif
Fuad Alqayev
2Pac “Me Against The World”
Kaset dövrlərinin adamı, adını eşidərkən ağlımıza çiyinlərdə maqnitafon, əyinlərdə enli
şalvar və köynəklər, söyüşlü küçələr gələn repi milyonlara sevdirən, bir-birinə uzaq
olan “küçə” və “sənət” sözlərini bir arada bizə göstərən adam – bir sözlə, King Tupac
Amaru Shakur. “Me Against The World” albomunun yazılışları onun üçün çox pis
vaxtlara təsadüf edir. Mediyanın, bir çox insanların ona qarşı hakim kəsildiyi,
qalmaqallarda adının tez-tez hallandığı vaxtlarda cavab olaraq “Dear Mama”, “So
Many Tears”, “Me Against The World” treklərini yazdı. “Me Against The World”
albomunun reliz tarixi 1995-cı ildir. 15 trekdən ibarətdir.
27
Sex Pistols “Never Mind the Bollocks,
Here's the Sex Pistols”
70-ci illərdə yaranan və yalnız 3 il fəaliyyətdə olan,
punk dövrünün ağla ilk gələn qruplarından – Sex
Pistols. İngiltərə tarixinin ən qalmaqallı qrupu da
demək olar “Sex Pistols”-a. İlk dəfə bir proqramda və
canlı yayımda “fuck” kəlməsini onlar işlədib.
“Radiohead”, “Nirvana” və bir çox məşhur qruplara,
musiqiçilərə ilham qaynağı olmuşdur. 3 illik fəaliyyətləri
tarixində ilk və son albomları “Never Mind the Bollocks,
Here's the Sex Pistols” olmuşdur. Albomdakı “God
Save the Queen” mahnısı o dövrlər İngiltərə
kraliçasına qarşı, ona olan nifrətlərindən yazılmışdır.
Həmin dövrdə bu mahnı hit-paradlarda ön sıralarda
yer alıb. Qrupun adı və bu mahnısı həmişə qəzetlərdə
qara xətlə göstərilib. Albomun yazılışları 1977-ci ildə
bitmiş və yayımlanmışdı.
Sibylle Baier
“The End”
Sibylle Baier çoxlarının
tanımadığı alman folk
m u s i q i ç i s i d i r .
Özünəməxsus səs tembri
ilə seçilir. "Colour Green"
onun yeganə albomudur.
Bu albomu da uzun illər
sonra 2006-cı ildə oğlunun
təkidilə
ev
şəraitində
yazmışdır. "Colour Green"
sakit, səssiz, qapanıq
vaxtların, bir də payız və qış
fəslinin albomudur.
Radiohead
“OK Computer”
Çoxları “The Bends”
albomunu artıq qrup
üçün pik nöqtə bilirdi.
Bundan daha yaxşısı
ola bilməzdi. Lakin "OK
Computer"
albomu
Radiohead üçün zirvə
oldu. Onlar tək 90-cı
illərin
ən
yaxşı
albomlarından
birini
yox, bütün dövrlərin
ən yaxşılarından birini
ərsəyə
gətirdilər.
1997-ci ildə bazara
çıxan,
musiqilərinin
bəzisi
bir
alma
anbarında, digərləri isə
15-ci ilə aid bir qəsrdə
yazılıb. Albomun ağır,
melanxolik bir havası
var. Alboma 12 mahnı
daxildir.
Joy Division
“Unknown
Pleasures”
70-ci illərin sonlarının
əfsanəvi post-punk qrupu
Joy Division...
Özünəməxsus üslubu ilə
seçilən qrupun “Unknown
Pleasures” albomundakı
mahnılar bir çox musiqiçilər
tərəfindən cover edilmişdir.
Tarixə damğasını vurmuş
bu albom bir çox məşhur
insan üçün ilham qaynağı
olub. Albomun üz qabığı da
xüsusilə seçilir. 1979-cu ildə
tam
yazılışları
bitib
yayımlanmışdır. Alboma 10
mahnı daxildir. Təəssüf ki,
qrupun
vokalisti
İan
Curtis-in
ölümü
“Joy
Division”ın
fəaliyyətini
erkən dayandırdı.
Billie Holiday
“Lady in Satin”
50-ci illərin, möhtəşəm caz
dövrünün bir o qədər də
möhtəşəm səsi – Billie
Holiday. Billie Holiday
deyərkən ağla gələn yalnız
bu olur – kədərin səsi.
Edith Piaf-ın həmişə olmaq
istədiyi qadındır o. 11 və 14
yaşında zorlanıb, sonra
fahişəliyə məhkum edilən,
rasizm Amerikasının küçə
klublarında məhv olan bu
qadının
əsl
adı
Eleonoradır. 44 yaşında
serrozdan
ölən
müğənninin ən yaxşı
albomlarından biri 1958-ci
ildə yayımlanmış “Lady in
Satin” albomudur.
28
Tərcümə
Feyza Əlimuradova
29
Sevgi Hekayəsi
Serge Gainsbourg və Jane Birkin
Çox, olduqca çox qadın olub onun həyatında. Onlar gəlir, bir saatdan, bir gündən, bir
aydan və ya bir neçə ildən sonra geridə ancaq Serjin yastığında pomada ləkəsi,
yanağında əl izi, hətta bəziləri pasportunda möhür izi qoyaraq gedirdilər. Ancaq təkcə
cazibədar Ceyn, Serjin qəlbində yara aça bilmişdi.
O heç də digərlərindən daha gözəl və ağıllı deyildi (onun yanında həmişə gözəl və
ağıllı qadınlar olurdu), ancaq nə səbəbdənsə məhz Ceyn başqalarından daha çox oldu
onun yanında. Düz 12 il onlar birlikdə oldular, Serjin uzun və nizamsız həyatındakı 12 ən
yaxşı il. Onun üçün yaradırdı Gensbur, ona ithafən yazılan "Je t'aime... moi non plus"
(“Mən səni sevirəm... mən də yox”) bütün dünyada dinləyicilərin nəfəsini kəsirdi. “Mən
səni sevirəm... – incə səslə Ceyn səslənirdi, – səni sevirəm”. “Mən də yox”, – deyə
cavab verirdi Serj. Sağ ikən zərif bir sevgi lirikası olaraq bəstələnmiş bu mahnı
ölümündən sonra manifest kimi səslənir. Məlun kinikin manifesti, xoşbəxt ola bilən yalnız
buna cəsarəti çatmayan birinin.
Jurnalistlər tez-tez ondan soruşardılar: “Nə üçün sizin xoşbəxtlik haqqında mahnınız
yoxdur?” Doğurdan, niyə görəsən? Ayrılıq haqqında mahnı var, yalnızlıq haqqında, pula
sevgi, konfetə sevgi, ağ corablı balaca cariyələr, Mikki Maus haqqında və nəhayət...
Xoşbəxtlik haqqında heç nə! “Xoşbəxtlik? Mən bunu müəyyən edə biləcək vəziyyətdə
deyiləm. Ona görə xoşbəxtlik axtarmıram və ona inanmıram,” – deyə cavab verirdi Serj
Gensbur.
Kim bilir onun fateh və mədəni inqilabçı rolları ilə uyuşmayan sonsuz kədəri
öz mənbəyini haradan götürürdü. Üstəlik “Rols Roys”la, möhtəşəm qadınlarla,
böyük ölçülü brilliyantlarla və Parisin 7-ci rayonuna məxsus digər nişanları ilə
birlikdə idi onun bu kədəri.
Bəlkə bütün məsələ “rus mənşəli” olmağında idi. Belə ki, gələcək
mədəni inqilabçının valideynləri Olqa və İosif Gensburlar 1917-ci
ildə ağ və qırmızı terrorun dəhşətindən can qurtarıb Rusiyadan
Parisə qaçan birinci immiqrant dalğasının tərkibində idilər.