Organizmlar umumiy ekologiyasining asosiy omillari reja



Yüklə 82,99 Kb.
tarix24.04.2018
ölçüsü82,99 Kb.
#39991

Aim.uz

Organizmlar umumiy ekologiyasining asosiy omillari

REJA:

  1. Muќit elementlari va faktorlari

  2. Evribiont va stenobiont organizmlar

  3. Abiotik faktorlar

  4. Biotik va antronogen faktorlar

Tayanch iboralar:

  1. Organizmlarni geografik muќit ta’sirida yashashi

  2. Muќit faktorlarini ta’siriga nisbatan organizmlarni evribiont va stenibiont guruќlarga bo’linishi.

  3. Organizmlar ќayotida yorug’likni aќamiyati va ularni yorug’likka nisbatan moslanishi

  4. Organizmlar ќayotida shamolni aќamiyati

  5. Organizmlar ќayotida atmosfera tarkibini aќamiyati

  6. Organizmlar ќayotida temperaturani aќamiyati

  7. Ќayvonlarni o’z ichki temperatura muќitini ќosil qilish qobiliyatiga ko’ra, poykiloterm, gomeoterm va geteroterm guruќlarga bo’linishi

  8. Organizmlar ќayotida nailikni roli va ularni namlikni yetishmasligiga nisbatan moslanishi

  9. Organizmlar ќayotida tuprog’ni ximik va mexanik tarkibini aќamiyati

  10. Organizmlar ќayotida orografik faktorlarni aќamiyati

  11. Organizmlar ќayotida antronogek faktorlarni aќamiyati

Organizmlar doimo muќitning xilma-xil ta’siri ostida bo’ladi. Ќamma organizmlar biosenozlar ta’sirida ma’lum darajada o’zgartirilgan noorganik muќit sharoitida yashaydilar. Faqatgina qushlar uchish vaqtida biosenozdan tashqarida bo’ladi va bevosita tashqi ta’sirini qabul qiladi.

Organizmlarga ta’sir qiladigan muќim elementlari, muќit faktorlari deb ataladi. Organizmlarni yashashini ta’minlaydigan muќit faktorlari, yashash sharoiti deb ataladi. Yashash sharoitiga suv, kislorod, temperatura, oziq-ovqat, namlik va boshqalar kiradi.

Ќar bir faktorda nisbatan, shu faktorni keng miqyosda o’zgarishi sharoitida yashay oladigan organizmlarni ajratish mumkin. Masalan temperaturani katta o’zgarishi sharoitida yashay oladigan evriterm organizmlar. Suvdagi tuz miqdorini katta o’zgarishi sharoitida yashay oladigan evrigolin organizmlar. Namlikni katta o’zgarishi sharoitida yashay oladigan evrigigrobiont organizmlar.

Turli xil faktorlarni xilma-xilligi sharoitida yashashga moslashgan organizmlar evribiont organizmlar deb ataladi.

Muќit faktorlarini faqat salgina o’zgarishi sharoitida yashaydigan stenobiont organizmlar deb ataladi.

Ќamma muќit faktorlari quyidagi bir necha gruppalarga birlashtiriladi.



  1. Abiotik faktorlar. Bunga iqlim faktori va edafik faktorlar, ya’ni tuproq, suv va oragrafik faktorlar kiradi.

  2. Biotik faktorlar. Bunga o’simlik va ќayvonot dunyosini faktor sifatidagi ta’siri kiradi.

  3. Antropogen faktorlar.

Iqlim faktorlari

(organizmlar ќayotida, yorug’likni, shamolni, va atmosfera sostavini aќamiyati)

Iqlim faktorlari biosenozlarni va organizmlarni tarqalishini asosiy faktorlaridir.Iqlim faktorlariga atmosferaning xususiyatlari ya’ni yorug’lik, atmosferani gazli tarkibi, shamolning namligi, yog’inning miqdori, ќavoning temperaturasi va bosimi kiradi.

Yorug’likka nisbatan uch gruppa organizmlar ajratiladi: 1) Yaxshi yorug’likka ega bo’lgan joylardagina yashay oladigan organizmlar. 2) Soyalanish yetarli bo’lgan sharoitdagina rivojlanadigan soyasevar organizmlar. 3) Soyaga chidamli, ya’ni yorug’likda yaxshi rivojlanadigan va soyaga bardosh beraoladigan organizmlar.

Ќarakatsiz o’simliklar fotosintez uchun zarur bo’lgan ma’lum miqdordagi yorug’likka moslashadilar. Ќayvonlar esa, yorug’ yoki soya joyni tanlab olishdan boshqa, yana o’zlarining sutkalik aktivliklarini o’zgartiradilar. Masalan yumronqoziqlar issiq kunlarda faqat kechki va ertalabki soatlarda aktiv bo’ladilar, bulutli kunlarda esa, tush paytida ќam, tashqarida paydo bo’ladilar. Dala sichqonlari soyalangan uchastkalarda butun sutka davomida aktiv bo’lib, kechki soatlarda maksimum aktiv bo’ladilar. Ochiq joylarda esa, ular faqatgina kechqurun aktiv bo’ladilar.

Saќroni ko’p qushlari yozgi issiq kunlarda, ochiq joylarga chiqmaydilar va uchib yurmaydilar, kuzgi va qishki fasllarda esa kunduzgi soatlarda maksimum aktiv bo’ladilar.Soyada o’sgan o’simliklar, barglarini ancha yupqaligi, to’qimalarini nozikligi, tanalarini cho’zinchoqligi va ќalqa oraliqlarini uzunligi bilan xarakterlanadilar. Ќarakatsiz ќisoblanadigan o’simliklar yorug’likka fototropizm reaksiyasi bilan, ya’ni yorug’lik manbaiga nisbatan o’z organlarini joylanishini o’zgartirish bilan moslashadilar. Masalan, yorug’lik nisbatan kamroq bo’lgan joylarda (tundra va o’rmon zonasida) ko’p o’simliklarni barglari (qayrag’och, geran, toshyorar, kolokolchik) quyosh nuralarini yo’nalishiga nisbatan perpendikulyar joylashadilar. Barglarni bunday joylanishi transversal fotoperiodizm deyiladi.Yorug’lik ortiqcha bo’lgan rayonlarda (ekvatorda) o’simliklarni (evkaliptni) barglari shoxlarida shunday osilib turadiki, unda quyosh nuri barg plastinkasini yuzasiga nisbatan parellel o’tib ketadi va ularni kuydirmaydi. Bunga Avstraliya evkalipti misol bo’laoladi.Ќayvonlar uchun fototaksis, ya’ni yorug’lik ta’siri bilan ќarakatga kelish xarakterlidir. Ko’pchilik chuqur suv ќayvonlari salbiy fototaksisga ega. Chunki, ularga yorug’lik, ularni xavfli dushmani bo’lgan yorug’lanadigan yirtqich ќayvonlarni eslatadi.

G’orlarni chuqurlashuvi sari va okeanlarga chuqur tushib borilgan sari yorug’likni yetishmasligi yoki yo’q bo’lishi kuzatiladi.

Dengizlarni katta chuqurliklarida fotosintez qiladigan o’simliklar o’smaydi. Shuning uchun dengizni katta chuqurliklarida va chuqur g’orlarda o’ziga xos biosenozlar vujudga keladi.Ularni tarkibida fotosintez qiladigan o’simliklar kuzatilmaydi. Bu biosenozlar faqatgina tevarak atrofdan keladigan oziqalar ќisobiga yashaydilar. Bunday oziqalar dengizlarni ancha yorug’roq oblastlaridan uni chuqur joylarida o’lik ќayvonlar va o’simliklarni uzluksiz cho’kib turishi ќisobida vujudga keladi. G’orlarda esa, ozuqali maќsulotlarni unda vaqtincha yashaydigan ќayvonlar olib kiradilar. Masalan, g’orlarda qishni va kunduzni o’tkazadigan ko’rshapalaklar, g’orlarning polida ko’p miqdorda go’ng qoldiradilar. Bu go’nglar, mag’or zamburug’lari uchun, mag’or pashshalari uchun va lichinkalari shu go’ng ќisobida yashaydigan ba’zi bir ikkiqanotlilar uchun substrat ќisoblanadi. Yorug’lik bo’lmagan joylarda yashaydigan ќayvonlar kuchsiz rivojlanganligi bilan xarakterlanadi. Ba’zilari esa ko’r bo’ladi (ko’rshapalaklar). Yer sharining turli kengliklarida fotodavriylikni (ya’ni tropiklarda butun yil davomida kunning eng qisqa bo’lishini va qutb oldi kengliklarida yoz davrida eng uzun kunlar bo’lishini) kuzatilishi, ma’lum sutkalik ќayot ritmikasiga ega bo’lgan organizmlarni paydo bo’lishiga olib kelgan.

Qisqa kunli joylarni o’simliklari uchun, uzun kunlarni sharoiti noqulay ќisoblanadi. chunki bunday joylarni tuni ќaddan qisqa bo’ladi va organizmda uzun kunlar davomida to’plangan maќsulotlar fotosintez qiladigan organzmlardan, zapas qiladigan organlarga o’tishga ulgurolmaydi

Uzun kunlarni o’simliklari esa, (qutub oldi kengliklari) qisqa kunli joylarini shoroitida normal yashay olmaydi. Chunki, ularda fotosintez maxsulotlarini o’tib borishiga va yoruqlikka gullashiga sabab bo’ladigan maxsulotlarni ќasil qiladigan moslamalar vujudga kelgan. Shuning uchun, kun qisqartirilganda ular gullashga ulgirolmaydi.

Ќayvonlardagi fotoperiotizm kamroq o’rganilgan. Ќayvonlarni ko’payishda yoruq kunlarining uzunligini ta’siri ma’lumdir. Ko’p ќayvon turlarini kuzda va qishda ko’payish foliyatini to’xtab qolishiga kunlarni qisqarishi sababdir.

Kun uzunligini o’zgarishiga turli xil ќayvonlar turlicha etibor beradi. Masalan tundrada, yozda tunni yo’qligiga qaramasdan, ko’pchilik mayda qushlar kechki soatlarda aktiv emas.

Shamol organizimlarga to’g’ridan-to’g’ri va bavosita ta’sir qiladi. Shamolni organizimlarga to’g’ridan-to’g’ri ta’siri ќayvonlar va o’simliklarni diasporalarini (urug’larini) shamol bilan olib ketilishi va tarqalishida, ќamda gullarni changlanishida namoyon bo’ladi.

Shamol organizimlarga zararli ta’sir ќam qiladi. U daraxtlarni shoxlari va tanalarini sindiradi. Qattiqroq shamol esa daraxtni tomiri bilan ko’porib tashlaydi.

Qattiq shamollar qanotli ќasharotlarini va quriqlik qushlarini ayniqsa yomon uchadigan qushlarni qirg’oqdan ochiq dengizga tomon yuzlarcha va minglarcha km uzoqlikka olib boradi. Shamol ќashorotlarni va qushlarini ochiq dengizga olib borishi bilan, qirg’oq bo’yi, orollar va tog’li mamlakatlar ќayvonlari o’rtasida tanlanishni amalga oshiradi. Yomon uchadigan turlar shamol bilan ketiladi, tamoman uchmadiganlar yoki juda yaxshi uchaydiganlar esa, saqlanib qoladi. Masalan dengiz qirg’oqlarida qung’uzlar va uzunoyoqlilarni uchmaydigan formalari poydo bo’lgan.

Shamol tundrani o’rmonsizligiga sezilarli rol o’ynaydi.Gebotanik A.O.Chilmanning fikricha qish faslida tundra o’simliklarining ildiz sistemalarida suvning kirib borishi amalda to’xtalib qoladi. Shoxlarda muzlarni shamol ta’sirida porlanishi esa, davom etadi. Bu ќolat qor tagidan chiqib turgan yalang’ochlangan shoxlarni ќalok bo’lishiga olib keladi.

Keng bargli daraxtlarning sharqiy chegaralarini MDX Yevropa qismida joylanishini va ularni G’arbiy Sibirda yo’qligini (faqatgina lipa Tobolskgacha yetib boradi) sababi qishki shamollarning borligida va qishda tuproqni chuqur muzlanishidadir.

Agar shamol o’simlikka bir tomondan ta’sir ko’rsatsa, uning bir tomonini shoxlari ќalok bo’ladi va bayroq shaklidagi daraxt formalari vujudga keladi. Bunday ќodisa o’rmon chekalarida, tog’larda va o’rmon zonasining chegaralarida kuzatiladi.

O’z navbatida o’simlik qoplami shamol tezligini pasaytirishga ta’sir qiladi. Uning sezilarli ta’siri o’rmon polosasini balandligidan o’n marta ziyod bo’lgan masofadan seziladi. Bunday masofada, shamolning tezligi deyarli ikki marotaba pasayadi ( 40% pasayadi).

Organizmlarni tog’li mamlakatlarda tarqalishida atmosferani tarkibi ta’sir ko’rsatadi. Baland tog’larda kislorodni porsial bosimini kamayishi ta’sir ko’rsatishi mumkin. Baland tog’ organizmlarining ba’zi bir fiziologik xususiyatlari shunga bog’liq bo’lib, u ularning katta balandliklarda ќayot kechirishiga imkoniyat beradi.

Ќayvonlardagi muќim fiziologik xususiyat, ularni qonida gemoglobinni miqdorini o’zgarib turishi va shu bilan bog’liq ќolda kislorodni o’zlashtirish qobilyatini o’zgartirishdan iborat.Qonida, gemoglobinni miqdori o’zgarib turadigan ќayvonlar baland tog’larda yashay oladi. Kislorodni turli xil konsentrasiyasi sharoitida, qonida gemoglobinni miqdorini bir xil saqlab turadigan ќayvonlar baland tog’larda yashayolmaydi.

O’simliklarni, baland tog’lar ќavosida mavjud bo’lgan kislorodga moslanishi to’g’risidagi ma’lumot ќozircha yetarli emas. Faqat shu narsa aniqlangankim, baland tog’larda uglekisliy gazni (karbonat angidridni) miqdori sutka davomida o’zgarib turadi. Ularni maksimumi kechasi, minimumi esa tushda kuzatiladi va umuman o’simliklarni rivojlanishi uchun yetarlidir.

Organizmlar ќayotida temperatura va namlikni aќamiyati.

Organizmlarni yer sharida taqsimlanishida temperatura muќim aќamiyatga ega.

Ma’lumki ќayvonlar o’z ichki temperatura muќitini ќosil qilish qobilyatiga ega. Tanasining temperaturasini xususiyatlariga ko’ra ќayvonlar uch gruppaga: poykilotermli (sovuqqonli), gomeotermli (issiqqonli) va geterotermli (uyquga ketadigan) gruppalarga bo’linadi. Poykilotermli ќayvonlarni tanasini temperaturasi doimiy emas va atrofdagi muќitni temperaturasiga bog’liqdir. Bularga sudraluvchilar amfibiyalar va baliqlar kiradi.

Gomeoterimli ќayvonlarni (sutemizuvchilar va qushlar), tanasi doimiy baland temperaturaga ega. Bu ќodisa organizmda modda almashinishini xarakteri bilan bog’liqdir. Geteroterm organizmlar tanasining temperaturasi odatda doimiy va baland temperaturaga ega, ammo ular uzoq muddatli uyquga ketadilar. Uyqu vaqtida ularni tanasini temperaturasi pasayadi va doimiy bo’lmaydi.

Gomeotermliq (issiqqonlik) ќayvonlarni yashash uchun kurashishida sezilarli afzalligi ќisoblanadi. Shuning uchun gomeoterm ќayvonlar (sut emizuvchilar va qushlar) yer sharida eng keng tarqalishga ega bo’lgan.

Temperaturaga nisbattan, ќayvonlar evritem va stenoterm ќayvonlarga bo’linadilar. Evriterim ќayvonlar temperaturani katta o’zgarishi sharoitida yashay oladilar, stenoterm ќayvonlar esa, (karallar oq ayiq) faqatgina ma’lum temperatura sharoitida yashaydilar.

Baland temperatura sharoitida (70-80gradus) yashaydigan organizimlarni orasida faqatgina ko’k-yashil suvo’tlar va bakteriyalar o’ziga xos gruppani tashkil qiladilar

Gomeoterm ќayvonlar orasida, ќam evriterm, ќam stonetermlar mavjud. Issiq iqlimda ekvatorial va tropik oblastlar uchun xarakterli bo’lgan maymunlar, to’ti qushlar (papugay), yarim maymunlar (lemurlar), nosoroglar, fillar, va boshqa ќayvonlar, joylashgan ular issiq iqlimda ziyon ko’radilar. O’rtacha poyasni ko’p qushlari amalda ќavoni qishgi sovushini sezmaydilar, chunki ular sovuq tushmasdan bir qancha oldinroq janubga uchib ketadilar va baќorda yoki yozda yangitdan shimolga uchib keladilar .

Iklimi sovuk bo’lgan oblastlarida oq ayiqlar, pingvinlar , va boshqa hayvonlar tarqalgan bo’lib, ular issiq iqlimdan ziyon ko’radilar.

Temperatura rejimi ekvatordan qutublarga tomon va qirg’oqdan kontinent ichiga tomon o’zgarib boradi. Shu bilan birga, suvda temperaturani yo’nalishi birtekisda bo’ladi. U katta issiqlik sig’diruvchanligi bilan xarakterlanadi va sekin isiydi ќamda sekin sovuydi. Shuning uchun suv organizmlari quruqlik organizmlariga nisbatan kamroq evriteramdir.

Biosenozlarda tempuraturani rejimi, ochiq joylarnikiga nisbatan kuchli o’zgartirilgandir. Yozda o’rmonda maksimal temperatura, ochiq joylarga nisbatan 2-40 past bo’ladi, qishda esa, ochiq joyga nisbatan 1-20 issiq bo’ladi. Temperaturani sutkalik yo’nalishiga kelganda, u o’rmonda kunduzi ochiq joylarga nisbatan past bo’ladi, kechasi esa baland bo’ladi.

Butta va o’tloqlar biosenozlarida ќam tempuraturani yo’nalishi ќuddi shunday; ammo ancha kuchsizroq belgilangan shaklda bo’ladi. Shunday qilib biosenozni turli xil uchastkalarida temperaturani yo’nalishi turlicha bo’ladi va ќar bir organizm senoz ichida yashash uchun eng qulay sharoit topa oladi.

Namlik ќam temperaturaga o’xshash organizmlarni tarqalishida katta rol o’ynaydi. Namlikka nisbatan organizmlar evrigigrabiontli va stenogigrobiontli organizmlarga bo’linadi. Evrigigrabiontli organizmlar namlik turlicha bo’lgan sharoitda, stenogigrobiontlar esa, namlik ma’lum darajada bo’lgan joylardagina yashaydi.

Qurg’oqchil joylarda yashaydigan organizmlar kserofit deb ataladi, namgarchilik sharoiti o’rtacha bo’lgan joylarda yashaydigan organizmlar mezofillar deb ataladi, namgarchilik joylarda yashaydigan organizmlar gigrofillar deb ataladi.

Bir xildagi namlik sharoitida yashaydigan ќam o’simlik ќam ќayvon shu sharoitlarga turli xilda moslashadi. Masalan qurg’oqchil sharoitda ќayvonlar turlicha moslashadilar. Ulardan bir xillari masalan Galapagos orollarini filtoshbaqalari va Avstraliyaning saќro (jabalari) qurg’oqchil davr uchun o’z (siydik) pufakchalarida suvni zapas qiladilar.

Avstraliya jabasi yomg’irli davrda suvni zapas qilish vaqtida xuddi sharga o’xshash shishib ketadi, qurg’oqchil davrning oxirida esa, zapas qilingan suvlarni sarf qilgandan keyin deyarli yalpoq bo’lib qoladi.

Qurg’oqchil joylarni boshqa jonivorlari masalan ko’pchilik kemiruvchilar (dala sichqonlari, ko’r kalamushlar, tushkanchiklar -yer quyonlar) va ќashoratlar (qo’ng’uzlar, chigirtkalar, o’rgamchaklar, qimisqalar, qoraqurtlar) oziqadan olinadigan, ya’ni ular yeydigan o’simliklar va umurtqasiz ќayvonlardan olinadigan ko’p bo’lmagan namchilik bilan qanoatlanadilar.

Uchinchilari masalan, yumronqoziqlar ancha miqdorda yog’ to’plab keyin yozgi uyquga ketadilar. Ular uyquga ketadigan inchlarida, temperatura va nimlikni rejimi yetarli darajada doimiydir. Uyqu davrida ќayot faoliyatining ќamma prosesslari sekinlashadi, yurak bir minutda bir – ikki marta uradi, ќayvon bir minitda bir ikki nafas oladi va nafas chiqaradi. Bu vaqtda yog’ zapasi ќayvonlarni, tanasida namlik zapasini to’ldirishda yorda beradi. Organizmda yog’larni metabalik parchalanishi natijasida uglekischiygaz va suv ajralib chiqadi.

To’rtinchilari masalan tuyalar uyquga ketmasdan va ancha vaqt ozuqa yemay va suv ichmay o’zlari zapas qilgan yog’ni sarf qilaoladilar. Bu ќolatda ќam, organizm suvni, yog’larni metabolik parchalanishi prosessida oladi.

Beshinchilari masalan antilopalar va strauslar tez chopa oladilar, loyabka qushlari esa tez uchaoladilar. Ular ќar kuni katta masofalarni chopib o’tib yoki uchib o’tib suv manbalariga borib kelishga qobliyatlidir.

Oltinchilari qurg’oqchil davrda cho’l rayonlaridan ketib qoladilar va bu yerda yangitdan namgarchilik paydo bo’lganda yoki yashil ozuqa paydo bo’lganda qaytib keladilar.

Yettinchilari maslan bir qator umurtqasizlar ( ildizoyoqchalilar -) qirg’oqchil davrda sist ќolatida ya’ni sporalari qalin qobiq bilan o’ralgan ќolatda bo’ladilar.

O’simliklarni qurg’oqchilik sharoitiga moslashishi ќam xilma – xildir.

Ulardan birxillari masalan efimerlar (krupka,peschannaya nezabudka, fialka, lolaqizg’aldoq, chitir, veronika) baќorda, saќroda ќali namlik yetarli bo’lgan vaqtda urug’dan o’nib chiqadi, gullaydi, meva va urug’ beradi va keyin ќalok bo’ladi.

Boshqalari masalan efimeroidlar (lolalar, qo’ng’irbosh, boychechak, yovvoi piyoz) ildizi to’nka, piyoz yoki klubniklardan (kartoshka) iborat.

Bularni ќam, barglari, gullari va mevalari namgarchil davrda rivojlanishini o’tab bo’ladi. Ammo efimerdan farq qilgan ќolda, qurg’oqchil davrda ularni urug’lari emas, balki yerosti tinim ќolatdagi organlari saqlanib qoladi.

Qurg’oqchil rayonlarda yashaydigan uchinchi gruppa namlik zapas qiladilar. Ular sukulentlar deb ataladi va zapas suvlarni niќoyat kam sarf qilish bilan xarakterlanadi. Bu shu bilan bog’liqki, bu o’simliklarni po’stlog’ini teshiklari (ustrisalari) kam va ular tuproq namligi yetishmaganda juda zich yopiladi.

Sukulentlar ikki gruppaga: tanali va bargli skulentlarga bo’linadilar. Tanali skulentlar suvni tanalarida zapas qiladilar.

Ularni barglari odatda tikanga aylangan.Bunga kaktuslar va kaktus shaklli molochaylar misol bo’la oladi.

Bargli skulentlar suvni barglarida zapas qiladilar. Ularni barglari etli va barradir. Bularga agava, aloe, xrustalli o’tlar va boshqalar kiradi.

To’rtinchi gruppa o’simliklari masalan tuya yantog’i va yunichqalar, qurg’oqchil davrga o’zlarining 10-18 metrga yetadigan uzun tomir sistemalaribilan moslashgandir. Bu o’simliklarni tomirlari grunt suvlari sathiga borib yetadi va hyech vaqt namlik tanqisligini sezmaydi.

Qurg`oqchil joylarning beshinchi gruppa o’simliklari, namlikni yetishmovchiligicha suv transpirasiyasini (parlanishini) qisqartirish bilan moslashadilar. Bu o’simliklar trubka shaklida o’raltirilgan yoki juda maydalangan tor barglarga ega.Ularni zich tukli qoplami yoki mum qatlami mavjud. Barglarini po’stloq teshiklari (ustrisalari) quduqlar deb ataladigan chuqurliklar tubida joylashgan. Bularga shuvoq, teresken,buyurgun va boshqa o’s imliklar kiradi.

Namgarchil joylarni orgaanizmlarini joyda moslanishlari,qurg`oqchil rayonlarni organizmlarinikiga qaraganda ancha oddiyroqdir. Masalan: namlik yuqori bo’lgan sharoitda yashaydigan organizmlar, odatda baland darajali suv almashtirishga imkoniyatiga ega va ularni suvni tartibga soladigan moslamalari yo’q.

Namgarchil joylarni o’simliklari,mexanik hujayralarini kuchsiz rivojlanganligi,so’lib qolishga qarshi va suvni tez yuqotishga qarshi moslamalarini yo’qligi bilan xarakterlanadi. Suv bilan to’yingan tuproqlarda o’sadigan o’simliklarda havo o’tkazuvchi bo’shliqlar rivojlanadi.

Biosenozlar o’z navbatida havo namligiga, tuproq namligiga va yog`adigan yog`inlarni miqdoriga katta ta’sir ko’rsatadi. Masalan o’rmon o’simliklari bilan qoplangan joylarda, o’rmonsiz joylarga nisbatan havoni va tuproqni namligi doim baland bo’ladi. Bu joylarda,yog`inni miqdori nisbatan ko’p bo’ladi,qor qatlamini bir tekisda taqsimlanishi va bir tekisda erishi kuzatiladi. Bu esa daryo oqimini bir tekisda bo’lishiga olib keladi.

ORGANIZMLAR HAYoTIDA EDAFIK VA

ANTROPOGEN FAKTORLARNI AHAMIYaTI

Quruqlik organizmlari uchun edafik faktor tuproq qoplamini ximiyaviy va fizikaviy xususiyatlari, uning mexanik tarkibi, namligi, aerasiya darajasi, unda ozuqa moddalari borligi, oson eriydigan tuzlarni borligi va boshqalar hisoblanadi.Dengiz organizmlari uchun esa, suv muhitining xususiyati, uning ximizmi va bosimi hisoblanadi.

O’simliklar va hayvonlarning tarqalishida tuproq namligi muhim rol o’ynaydi. Tuproqlar nam, quruq va fiziologik quruq bo’lishlari mumkin. Fiziologik qurg`oq tuproqlarga doimiy muzlab yetgan rayonlarni tuproqlari kiradi. U yerda suv temperaturasini pastligi, suvni o’simlik tomonidan normal o’zlashtirilishiga to’sqinlik qiladi.

Kuchli sho’rlangan tuproqlar ham, fiziologik quruq tuproqlar hisoblanadi. Ularda tuzlarni konsentrasiyasini kattaligi o’simliklarga suvni o’zlashtirishni qiyinlashtiradi.

Kuchli sho’rlangan tuproqlarni o’simliklari galofitlar deb ataladi. Galofitlar juda baland osmatik bosimga ega. Bu holat ularga ma’lum miqdorda tuproq sharbatlaridan foydalanishga imkon beradi. Ba’zi galofitlar ortiqcha tuzlarni barglari orqali chiqarib yuboradi, ko’plari o’zlarida u yoki bu tuzlarni to’playdi. Sho’ra o’simliklarga potashnik bog` sho’rasi, azotli sho’ra va kaliyli sho’ra kiradi.

Tuproqning mexanik tarkibi eng avvalo uning namligiga nam sig`diruvchanligiga va aerasiyalanishiga ta’sir etadi. Ammo mexanik tarkibning ba’zi xususiyatlari o’z-o’ziga ham ta’sir qiladi. Bunga qumli substratning g`ovakligi kiradi. Qumli substratda yashash moslamalariga ega bo’lgan o’simliklar va hayvonlar psamfitlar deb ataladi.

Qum o’simliklari, ularni qum bosganda, yordamchi tomirlar hosil qilishga qodirdir. Qumni shamol olib ketib, tomirlari yalong`ochlanganda ham yashashga qodirdir. Bu usimliklarni barglari qattiq va shamol bilan kelib uriladigan qum zarrachalarini kelib urishiga bardosh beraoladi. Ya’ni barglar odatda ingichka, kup o’simliklarda esa, deyarli yuqdir, Psamofitlarga saksaul (oq va qora), terisken, astrogal, iloq va juzg`un kiradi.

Qumda yashaydigan xayvonlar (tumaloqboshli-echkemarlar) osonlik bilan qumga ko’miladilar. Qumlarda yashaydigan ko’p xayvonlarni (echkemar, peschanka) oyoqlarida ularni yuzalarini kattartiradigan щyetkalari yoki pulakchalari bor. Bu щyetkalar yoki pulakchalar qum substratida bemalol in qazishda hizmat qiladi. Kundizgi hayot obrazini o’taydigan qum hayvonlarini rangi, qum yuzasini rangiga o’xshash bo’lgan.

Suv organizimlari uchun edofik faktorlar suvning sho’rligi, cho’qurligi, yorug`chanligi (prozrachnost) va gazlarni borligi hisoblanadi.

Okeanlarda va dengizlarda sho’rlik joydan- joyda sekin o’zgaradi. Ichki suv havzalari esa sho’rlik tez o’zgaradi. Bu yerda chuchun suv havzalari va ham turli turli darajali sho’r bo’lgan suv xavzalari uchraydi. Sho’rlikka nisbatan, so’v organizimlari ikki gruppaga bo’linadilar. Evrigalinli organizimlar tuzlarni to’rli xil konsentrasiyasi sharoitida yashay oladilar, Stenogalinli organizimlar esa tuz konentrasiyasini katta bo’lmagan o’zgarishi sharoitida yashashga qodirdirlar Stenogalinchilar chuchuk suvli, sho’rtamsuvli bo’lishi va kuchli shurlangan suvlarni yashavchisi bo’lishi mumkin. Evrigalin organizimlarga baliqlardan ugra, keta, garbusha, Semga, va belugani kiritish mumkin. Ular umrini bir qismini sho’r suvlarda (dengizlarda), bir qismini esa, chuchuk suvlarda o’tkazadilar.

Stenogalinchilarga marinka, som va sazan baliqlarini kirgizish mumkin. Suv organizimlari uchun suvda mavjut bo’lgan gazlar katta rol o’ynaydi, Ulardan ba’zilari dengiz xayvonlariga halokatli tasir ko’rsatadi. Masalan serovodorod (N2S) gazining Kasbiy va Qora dengizlar ostida ko’pligi, u yerda organizimlarning xayot kechirishiga to’skinlik qiladi. (Bu yerda faqat serovodorod li bakteriyalar yashaydi).

Dunyo okeanida organizimlar eng kup miqdorda bareal va antibareal suvlarda kuzatiladi. Bu yerdan qutblarga va ekvatorga tomon tirik borliklarni massasi kamayib boradi . Buni sababi shundaki sovuq bareal suvlarda katta miqdorda kislorodni erishi yuz beradi va u planktonlarni hayot kechirishi uchun eng qulay sharoit tug`diradi .

Qutblarga yaqin joylarda tirik organizimlarni kamayishiga, muz qoplamini uzoq vaqt saqlanib turishi, ekvatorlarda esa suvning eritma kislorodga kambag`allashishi ta’sir qiladi.

Suvning tininqligi (prozrachnost) xam organizimlarni taqsimlanishiga muxim rol uynaydi. Bir xil organizizlar (Polisoproblilar) organink moddalarni kup miqdorda parchalangan oqsillariga ega bo’lgan loyqa suvlarda yashaydi. Bularga baktiriyalar, chivinlarni lichinkalariva boshqa hashoratlar kiradi. Boshqa (mezosopropli) organizimlar, organik modalarning parchalangan maxsuloti va shaxsan serovodorod va amiak birikmalari ko’p bo’lgan suvlarda yashaydi. Bularga ko’k- yashil suvo’tlari, ba’zi- bir zamburug’lar, motil, dafnilar, sikloplar, baliqlardan-karas, lun, vyun va boshqalar kiradi.

Uchinchi (oligosaprobli) organizmlar organik moddalarning parchalanish maќsulatlari yo’q bo’lgan toza suvda yashaydilar. Bularga o’simliklardan kuvishnka, baliqlardan esa, farel kiradi.

Suvning chuqurligi organizmlarni taqsimlanishida ko’p aќamiyati rol o’ynaydi. Bir xil organizmlar chuqurlik sari bosimni keskin o’zgarishiga qaramay turli xil chuqurliklarda yashay oladilar. Masalan kashalotlar (yirtqich kitlar) to bir kilometr chuqurlikkacha sho’ng`iy oladilar. Boshqa xil suv organizmlari butun hayotlarini suv qatlamida o’tkazadi. Bularga ko’p hujayrali suvo’tlar va ba’zi korallar kiradi.

To’rtinchi bentonli organizmlar butun hayotini suv tagida o’tkazadilar bularga ko’p hujayrali suv o’tlari va ba’zi korallar kiradi.

Orografik faktorlar organizmlarni tarqalishiga to’g`ridan-to’g`ri va bavosita ta’sir etadi. Relyefni to’g`ridan-to’g`ri ta’siri shunda namoyon bo’ladiki, turli xil absalyut balandliklarda, turli xil yashash sharoiti vujudga keladi va bu sharoit balandlik poyaslarini hosil bo’lishiga olib keladi.

Uchinchi organizmlar farqi ham bor. Masalan kenglik zonaligini hosil bo’lishini birlamchi sababi iqlim hisoblanadi. Vertikal poyaslikni hosil bo’lishini hayotlarini bir qismini suv ostida, bir qismini esa suv qatlamida o’tkazadilar. Masalan gubkalar va tayoqchali (kolchati) qurtlari benton hayot kechiradilar, ularni lichinkalari esa, suvda suzuvchi hisoblanadilar.Ko’pchilik ozod suzuvchi meduzalar kattalashib poliplarga aylangandan so’ng, o’troq hayot davrini o’taydi.

To’rtinchi (bentonni) organizmlar butun hayotini suv tagida o’tkazadilarbir-birini almashtiradigan kenglik zonalarini eslatadi. Ammo bu ikkala hodisa orasida muhim birlamchi sabab esa, relyef hisoblanadi. Bu holatda iqlim tog`larni etaklaridan ularning cho’qqilari tomon relyefni ta’sirida o’zgarib boradi.

Iqlim faktorlarini janubdan shimolga tomon va tog` etagidan ularni cho’qqisiga tomon o’zgarish xarakteri keskin farq qiladi. Janubdan shimolga tomon fotodavriylik (kunduzi va kechasi davomliligi ) o’zgaradi, tog`larda esa, uning etagidan to cho’qqisigacha fotodavriylik o’zgarmaydi.

Balandlik poyachlari tor, uzilmali va fragmentardir. Ularni tarqalishi gruntning xarakteriga, yonbag`irning qiyaligiga va ekspozisiyasiga bog`liq holda keskin o’zgaradi.

Kenglik zonalari, agar ularni kesib o’tadigan daryolarni va tog`larni hisobga olmasak,odatda katta masofada uzilib qolmaydi va keng polosa hosil qiladi.

Shunga bog`liq holda tog`liq va tekislik o’rmonlarini o’simlik qoplamini xususiyatlari, tog`lik va tekislik tundralarini xususiyatlari va ularning hayvonot dunyosining xususiyatlari faqatgina qisman bir- birlarini eslatadi.

Yonbag`irning ekspozisiyasini ta’siri shu yonbag`irda rivojlangan jamoaning (biosenozning) xarakterida namoyon bo’ladi. Odatda ancha kserofil biosenozlar janubiy yonbag`irlarda, ancha gigrofillar esa, shimoliy yonbag`irlarda kuzatiladi.

Qiyalikni darajasi u yoki bu biosenozlar rivojlanishini mumkinligi yoki mumkin emasligini belgilaydi.Juda qiya va vertikal yonbag`irlarda faqatgina alohida butachalari va o’tloqlari bo’lgan lishayniklar, suvo’tlari va mohlar ko’pchilikni tashkil qiladigan biosenozlar rivojlanadi.

Relyefning bavosita ta’siri iqlimni o’zgartirishida namoyon bo’ladi. Tog` tizmalari iqlimayirtg`ich bo’lib xizmat qiladi. Bunga Katta-Kavkaz tizmasi misol bo’la oladi. Uning janubida joy-joyi bilan subtropik biosenozlar, shimolda esa dasht biosenozlari rivojlangan. Tog`lar shuningdek tabiat zonalarning yo’nalishini o’zgarishiga (inversiyasiga) olib keladi. Masalan Shimoliy Amerikani g`arbiy qirg`oqining tog` zanjirlari shunga olib kelganki, tekislikning keng bargli o’rmonlari, preriyalar va cho’l zonalari bir-birlariniki shimoldan janubga tomon emas, sharqdan g`arbga tomon almashtirib boradi.

Kishilarning biosenozlarga ta’siri, hozirgi vaqtda eng kuchli faktor hisoblanadi. Kishilar biosenozga to’g`ridan -to’g`ri va bavostta ta’sir qiladilar. To’g`ridan-to’g`ri ta’sir o’simliklarni va hayvonlarni ongli va ongsiz olib kelishida hamda ularni qirib yuborishida namoyon bo’ladi. bavosita ta’sir organizimlarini yashash sharoitini o’zgartirishda namoyon bo’ladi.

Kishilar suv omborlar qurish, botqoqliklarni quritish, shaxtalardan tog` jinslarini tashqariga tashlash, ihota daraxtlari o’tkazish va boshqa yo’llar bilan yangi landshoft belgilarini tarqib toptiradi. Bu ta’sirlar yer qiyofasini tubdan o’zgarishiga olib keladi.

Kishilarni o’simliklarga qilgan birqator bevosita ta’siri, hayvonlarga nisbatan bavosita ta’sir hisoblanadi. Bunga yerni shudgorlash, o’qrmonlarni kesish, o’tlarni o’rib olish, uy hayvonlarini yaylovda boqish va boshqalar kiradi. Bu ta’sirlarni hammasi landshaftlarni o’zgartiradi hayvonot dunyosini yashash sharoitlarini o’zgartiradi va o’simlik qoplamida muhim o’zgartg`ich kirgizadi.



Kishining plansiz xo’jalik faoliyati ta’siridan ko’pchilik hayvonlar butunlay qirilib ketgan. Masalan Shimoliy Amerikada dunyo kezib yuradigan kabutarlar yo’q qilingan, Yangi Zellandiya orollarida Mao-gigand straus qirib yuborilgan, Shimoliy Atlantika orollarida qanotsiz gagarka yo’q qilib yuborilgan.

Hozirgi vaqtda bir qator hayvonlar qirilish arafasida turibdi va kishilik oldida nafaqat yo’q bo’lib ketayotgan hayvonlarni, balki planetamizni hamma tabiiy resuslarini qo’riqlash va ko’paytirishdan iborat bo’lgan muhim vazifa turibdi.
Yüklə 82,99 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə