Orxan bahadirsoy orxan Elsevər oğlu Bahadırsoy

2-Cİ HİSSƏ

Kaş taleyimizi yazmaq öz əlimizdə olaydı. Bax, onda, kimsənin olmadığı, azad, arzulardan, xəyallardan ibarət bir insan taleyi yazardıq özümüzə. Elə bir tale ki, orda yalan yoxdur, bütün həqiqətlər isə yalandır.

***

Artıq Riadın 16 yaşı tamam olmuşdu. Olduqca yaraşıqli bir gənc olmuşdu böyüdükcə. Enli kürəkləri, nazik qatlanmış qaşları, iri, parlaq, qara gözləri, qəhvəyi rəngli ipək saçları, şux, məğrur qaməti, adamın ağlını başdan alan mənalı və ehtiraslı baxışları var idi. Görənlərin könlünü fəth edirdi yaraşığı. 16 yaşında o artıq bu dünyanın çox mətləbini dərk etmişdi. O gözəl bilirdi ki, həyat doğuşdan başlayır, ölümdə bitir. O bilirdi ki, həyat yaşamaq uğrunda mübarizədən ibarətdir. O çox gözəl anlayırdı ki, həyatda insani keyfiyyətlər və yaşam qayda-qanunları var. Amma o, çox vaxt düşünürdü – “Axı niyə hamı kimi doğulmalı, hamı kimi yaşamalı və hamı kimi ölməliyəm?” Bəli. Bu yaşda bunu anlamaq istedad idi. O fərqlənmək istəyirdi.

16 yaşı tamam olan gecə Nadyanın məşhur fahişəxanasında açdı gözlərini. Xalası Marinadan və Nəsibdən icazə alıb onu öz yanına aparmışdı. Marina tapşırmışdı Nadyaya:

-Bacı, Riadı o mələklərindən uzaq tut, Riad onları görməsin. – demişdi.

-Narahat olma Marina, mən heç öz bacımın balasının pisliyini istəyərəm? – deyə cavab vermişdi Nadya.

Amma Marina qorxurdu. Nə az, nə çox düz 17 il idi ki, bir sirri gizlədirdi Nəsibdən. Bacısının bir fahişəxana sahibəsi olduğunu, özünün də bu fahişəxanada böyüdüyünü heç vaxt deməmişdi Nəsibə. İndi həm bu sirrin bir gün açılacağından, həm də övladının bu fahişəxanaya qurşanıb məhv olacağından qorxurdu. Çünki görmüşdü fahişəxanaya vərdiş etdikdən sonar məhv olan insan talelərini. Amma neyləyə bilərdi? Ürəyində heç istəməsə də Riadın Nadyanın yanına getməsini, ona ana qayğısı göstərib onu böyüdən bacıdan əsirgəyə bilməzdi bir gecəlik öz balasını. Razı olmuşdu.

Riad da uzun illərdən sonra ilk dəfə görəcəkdi xalasının harada yaşadığını. O çox istəyirdi xalasını. 16 yaşına qədər hər bayramda, doğum günündə xalası ona hədiyyələr gətirib, əzizləyib, qayğı göstərib sevdirmişdi özünü ona. Həyəcanla içəri girdi Riad. Heyrətlə ətrafa göz gəzdirib bu evin başqa evlərə bənzəmədiyini dedi Nadyaya. Donub qaldı Nadya. İlk dəfə idi ki, fahişəxanaya baxıb tanımayan, heyrətlənən bir insan görürdü. Riad da maraqla baxırdı həbsxananı xatırladan bu yerə. Üst-üstə qoyulmuş ikili yataqlar yataqxana ya da həbsaxana yataqlarına oxşayırdı. Biri tək, altısı cüt, kənarda bəzəkli, böyük bir taxt qoyulmuşdu. Qapıdan içəri girən kimi iki üzbəüz otaq var idi. Riad o otaqlara da baxdı. Bu otaqlardan biri 17 il əvvəl Marinanın qaldığı otaq idi, biri də yeri olmayan müştərilərin fahişələrlə yatması üçün ayrılmış xüsusi otaq idi. Bir otelin yataq otağını xatırladırdı bu otaq. Kimlərinsə bəkarəti satılırdı bu otaqda. Qəribə bir qoxu gəlirdi içəridən. Nadya unutmuşdu otağın havasını dəyişməyi və ətir səpməyi. Riad diqqətlə gözdən keçirirdi hər şeyi. Amma yataqların önündə sıraya düzülən yeddi fahişə mələk hələ indi sataşdı onun gözünə. O ağlı kəsəndən xalasının yaşadığı evi görməyi arzulayırdı. Uzun illər sonra çatmışdı arzusuna. Ona görə də çox gec gördü qarşısında kölə kimi duran bu yeddi gözəli. Əvvəl qızları süzdü bir-bir, sonra xalasına baxdı və soruşdu:

-Bu mələkləri hardan tapmısan xala?

-Onlar mənim ailəmdir. – dedi, sonra duruxdu Nadya. 16 yaşlı bir uşaq da mələk adlandırdı bu fahişələri. Hər gün onlarla adamın irgənc ehtirasını söndürən, minlərlə ailələr dağıdan, hamının nifrətinə tuş gələn bu fahişələri axı niyə müqəddəs mələklərə tay tuturdular?

Riad bir-bir qızlarla görüşüb tanış oldu Nadya düşündükcə. Bir də düşünürdü:

-Bəlkə doğru etmirəm. Axı bununla mənim bacımın oğlunun həyatı məhv ola bilər. Onu bura gətirməməli idim. Amma niyə də yox?! Axı 16 yaşlı bir gəncə qanının qaynadığı bir vaxtda bakirə bir qızdan gözəl hansı hədiyyə ola bilər? Axı onun məhv olması mümkün də deyil. Çünki bütün bunlar mənim əlimdədir. Çox həddini aşsa qoymaram onu bura, getdikcə unudar. Qoy uşaq bir az həzz alsın həyatdan.

Düşündükdən sonra Riadın qızlarla mehriban münasibətinə bir az tamaşa edib dedi:

-Qızlar siz yerlərinizə keçin. Samara, sən isə Riadla müştəri otağına keç. Riad sən bu gün o otaqda Samara ilə yatacaqsan. Mən də bu biri otaqda yatacağam. Gecəniz xeyrə qalsın.

Qızlar öz yerinə keçdi. Nadya da otağına girib qapını bağladı. Riad artıq hər şeyi anlamışdı. Birinci biraz qorxdu amma sonra ehtiras gözlərini qapadı. Çünki qarşısında duran qız təbiətdən ən böyük gözəllik payını almışdı. Onun insanı yandıran ehtiraslı gözləri, odlu baxışları, nazik, incə dodaqları, saf və zərif dərisi, sarı, qıvrım saçları, dik məmələri, məsum siması var idi.

Otağa keçdilər. Ağ, təmiz üzlərlə döşənmiş geniş bir yatağa atdı özünü Samara. Dar, narıncı, parıltılı jaketini cıxarıb tulladı bir kənara. Riad da heyrancasına ona tamaşa edirdi. Altdan qara bir buzqalter geyinmişdi. Dar, qara şalvarının qızılı düyməsini açıb çıxardı şalvarı da. Qara, tor alt paltar qaldı əynində. Durub iki badəyə şərab süzdü, birini Riada uzatdı, birini özü içdi. Boşalan badələri yenidən doldurdu. Bu dəfə yaxınlaşdı Riada və diqqətlə baxdı onun gözlərinə. Riadın gözləri qanla dolmuşdu, ilk badədən başı gicəllənirdi. Həm də bir ehtiras qapamışdı gözlərini, axı o ilk dəfə idi ki, içki içirdi və ilk dəfə idi ki, qarşısında soyunan bir qadın görürdü. Qız baxışları ilə sanki yeyirdi Riadı. Şərabı başına çəkdi və badəni əlindən salıb sındırdı. Riad da içdi əlindəki şərabı. Samara dodaqlarını Riadın dodaqlarına toxundurdu. Hər ikisinin nəfəsi alov kimi yandırırdı bir-birini. İkisi də bir-birinin dodağından bir daha ayrılmayacaqmış kimi yapışmışdı.

Bu ülvi bir sevişmə idi. Onlar ayrılmaq istəmirdi bir-birindən. Dillər, dodaqlar sevişirdi dəli kimi. Çox çılğın, çox ehtiraslı bir seks idi. Riad Samaranın buzqalterini açdı və Samaranın dik, yumru, dolu döşləri Riadın sinəsinə toxunurdu. Riad artıq özü ilə bacarmırdı. Onu qucağına alıb taxta uzatdı və onun üstünə sərilib dodağını, boynunu, boğazını, sinəsini, döşlərini öpməyə, əmməyə başladı. Arada vaxt edib köynəyi ilə maykasını birlikdə soyundu əynindən. Sinəsinə seyrək səpələnən yumşaq tüklərini sığallamağa başladı Samara. Şalvarının kəmərini açdı, soyunub şalvarını da tulladı kənara. Samara cəldliklə Riadı uzatdı və onun alt paltarını çıxartdı əynindən, sonra ehtirasdan dikələn, istilənən, qızaran orqanını dodaqları ilə sığallamağa başladı. Qarnını, göbəyini, budlarını, dizlərini, orqanını öpür, dili ilə sığallayırdı. Riad dözmürdü bu həzzə. “Offf!” - deyə fəryad edirdi. Səsi bütün otağa yayılmışdı. Durmadan tez-tez nəfəs alır və seksin o əziz nəğməsini oxuyurdu ofuldayaraq. Riad Samaranın alt paltarını çıxardı, ayaqlarını aralayıb üstünə uzandı. Bir nalə çəkdi Samara. O inildədikcə daha da ehtiraslanırdı Riad. Altında bir qadın inildəyirdi və deməli o kişi idi – dostları belə deyirdi...

Çox çəkmədi Riad dərin nəfəs alıb hənirti ilə halsız yıxıldı Samaranın üstünə. Samarada da artıq taqət qalmamışdı. Bu möhtəşəm bir şey idi. 16 yaşınacan aldığı ən gözəl hədiyyə idi bu. Riad çox xoşbəxt idi, heç vaxt olmadığı qədər və bəlkə də heç vaxt ola bilməyəcəyi qədər. Çox mükəmməl bir seks idi. Nəhayət dilə gəlib danışdı Samara:

-Mən elə bilirdim ki, sən ilk dəfədir sekslə məşğul olursan.

-Hə, ilk dəfədir. – dedi Riad.

-Ola bilməz. Sən axı çox təcrübəli sevişirsən.

-Ola bilər.

-Bəs bunu hardan öyrənmisən?

-Porno saytlardan.

Güldü Samara. Ona uşaqcasına göründü bu cavab. Heç nə demədi. Riad nəhayət ki, özünə gəlib durdu Samaranın üstündən. Qız rahat nəfəs alıb ayağa durdu. Riad üçün və özü üçün sərin su süzdü. Hər ikisi içib tərlərini qurutdular. Bu arada Riadın gözü mələfənin üstündəki qan ləkəsinə sataşdı amma özünü görməməzliyə vurdu, bir qadının bəkarətinə sahib olduğunu düşünüb qürrələndi. Çox özünü sevən biri idi Riad. Samara suyu içən kimi yerinə uzandı və Riad onu qucaqlayıb başını onun çiyninə qoydu... Hər ikisi yuxuya daldı.

Qol-boyun olub yatdıqları şirin yuxudan birinci Riad ayıldı. Aşıqanə baxdı Samaraya. Ona həyatının ən dadlı gecəsini yaşadan bu işvəli qadın çox doğmalaşdı bir gecədə Riada. O bu gecəni heç vaxt unuda bilməzdi. O uşaqlığın, bakirliyin daşını atmışdı bu gecə - artıq kişi olmuşdu o. Xeyli sakit-sakit süzdü Samaranı və paltarlarını geyinib çölə çıxdı. Hamı yatmışdı. Xalasının yatdığı otağın qapısını döydü. Nadya qapını açdı və Riadı görüb gülümsədi. Kişiləşməsi necə də hiss olunurdu. Bir gecədə onun üzünün quruluşundan tutub, baxışlarına, danışığına qədər – hər şey çox dəyişilmişdi. Riad hədiyyəyə görə xalasına təşəkkür edib çıxdı evdən. İndi o bu gecənin maraqlı və heyranedici macərasını öz dostlarına danışmağa tələsirdi. Amma düşündü:

-Mən onlara nə deyəcəyəm? Axı onlar mənim kimi deyil. Desəm ki, xalam mənə belə bir hədiyyə edib, gülərlər mənə, ələ salarlar. Yox, yaxşısı budur deməyim. Həm də danışmağımla nə dəyişəcək ki? Mən indi Samaranı bir də nə vaxt görə biləcəyimi düşünməliyəm. – bu fikirlərlə evə getdi. Qapını açıb içəri girdi, Nəsib də, Marina da yatmışdı. Sakitcə çantasını götürüb məktəbə yollandı.

Məktəbdə Riadın həmişə oturub durduğu, mütəmadi münasibət saxladığı bir qrup uşaq var idi. Nazim, Kənan, Rusif, Hikmət və bir də Riad. Bunlar beş mehriban dostlar idi. Nazim Riadın 1-ci sinifdən sinif yoldaşı idi. Onlar indi 10-cu sinifdə oxuyurdular. Hələ uşaqlığın ilkin illərindən onlar çox yaxın dost idilər. Nazim də varlı bir ailənin övladı idi. O da Riad kimi – dünyanı vaxtından tez dərk edən, şöhrətpərəst və her şeyi olduğu kimi qəbul edən bir xarakterə malik idi. Kənan onlardan bir sinif yuxarıda oxuyurdu. 5-ci sinifdən gəlmişdi bu məktəbə. İlk günlərdən Riad onunla münasibət saxlamışdı. Riadın xasiyyəti idi – ilk gündən gözü kimi tutdusa onunla fərqli, yəni çox mehriban və səmimi davranırdı. Ağıllı oğlan idi Kənan. Rusif Riaddan bir sinif aşağıda oxuyurdu. O çox mədəni, alicənab biri idi. Ailəsi olduqca kasıb idi. Dostları həmişə kömək edirdi ona. Hikmət isə olduqca şıltaq, zarafatcıl, şən biri idi. O elmdən, həyatdan, fəlsəfədən heç nə anlamırdı. Amma çox mehriban və səmimi biri idi, çox da təmiz bir ürəyə sahib idi. Yalan, hiylə bilməzdi.

Riad məktəbdə olduğu müddət ərzində həmişə Samaranı və onunla keçirdiyi gecəni düşündü. Dostları ilk dəfə idi ki, Riadı belə fikirli və susqun görürdü. Ondan soruşurdular:

-Riad, bu gün nə olub sənə? Bizimlə danışacaqsan ya yox?

-Dostlar, hər şey qaydasındadır. Məni bu gün çox danışdırmayın. – deyib yenə o gecəni düşünürdü Riad.

Evə gələndə də dərs oxuya bilmədi. Yatağında uzanıb elə hey Samaranı və otel otağına bənzəyən o füsunkar otaqda keçirdiyi ehtiraslı seksi düşünürdü. Deyirdi öz-özünə:

-Görən getsəm xalam icazə verərmi mən yenə Samaranı görüm?! Yox, ağ eləmək olmaz. Bu şorgözlük olar. – deyə düşünüb getməməyi qərara aldı amma həmin gün otağından çölə çıxmadı. Nə yemək, nə içmək düşdü yadına. Gecə yata da bilmədi.

Səhəri gün məktəbə getmək adı ilə çıxdı evdən amma birbaşa Nadyanın fahişəxanasına üz tutdu. Nadya Riadı görəndə sevindi. O içəri girən kimi Samaranı axtardı. Samara da ona tərəf baxıb gülümsədi. Xalasının yanında həya edib utandı Samaraya yaxınlaşmağa. Nadya vəziyyəti anlayıb otağına girdi və Riad cəld qaçıb Samaraya sarıldı. Digər fahişələrlə də ötəri salamlaşıb Samaranı da götürüb o gecə sevişdikləri o möhtəşəm otağa keçdilər. Heç danışmadan öpüşməyə başladılar və əvvəlkindən daha böyük bir ehtirasla sarıldılar bir-birinə. Yatağa uzanıb sevişdilər heç ayrılmaq istəmirlərmiş kimi yorulmadan, bezmədən, dayanmadan dörd dəfə boşaldılar ard-arda...

Nadya Riadı salonda Samaraya həvalə edib otağa keçəndən sonra qəribə bir hiss yaranmışdı içində. O düşünürdü:

-Riad artıq bu qıza bağlanmağa başlayır. Belə olmaz. Mən nəsə etməliyəm.

Biraz sonra yenə düşündü. O doğrudanmı sadəcə Riadın bir fahişəyə bağlanacağından, həyatının məhv olacağından qorxub nəsə çıxış yolu axtarırdı. Yox! Qəti şəkildə yox! Bu həm də qısqanclıq idi. Nadya gözünün önündə böyüyən bu yaraşıqlı gəncə - öz bacısı oğlu Riada aşiq olmuşdu. Özü də ömrünün 47-ci mövsümündə bir yasaq məhəbbətə düçar olmuşdu. Bu faciə idi. Axı o Riadı əldə edə bilməzdi. Bəlkə də Riadla yatıb ehtirasını söndürə bilərdi amma Riad buna razı olardımı?

Çox qəribə bir hiss idi bu. Neyləyəcəkdi? Ürəyinə necə hakim olacaqdı? Axı kim anlayacaqdı onu? Ömrünün bu mövsümünə qədər fahişəliklə məşğul olan yaşlı bir qadın 16 yaşlı gənc bir oğlana həm də öz doğma bacısı oğluna aşiq olmuşdu. Necə də axmaq və gülünc məhəbbətdir, hə? Niyə də axmaq və gülünc? Bəlkə də insan hisslərini tikanlı çəpərlərin əhatəsində məhkum edən çürük bir təfəkkürə qarşı üsyan idi bu sevgi? Bəli! İnsan özü öz yalanına inanan yeganə varlıqdır.

Onun ən sədaqətli fahişələrindən biri olan Seva ona Yusif və Züleyxanın məhəbbət macərasını danışmışdı. İndi Nadya da öz halına baxıb həm Sevanı, həm də o məhəbbət hekayəsini xatırlayırdı. Bir çıxış yolu tapmalı idi. Çox düşündü və nəsə tapdı. Özündən çox əmin və razı şəkildə yatağına uzanıb Riadı düşünməyə davam etdi. Çox da sevincli idi. Çünki Riadı Samaradan uzaqlaşdıracaq bir vasitə tapmışdı.

Riad ölü kimi düşmüşdü yatağa. Samara isə alnını əllərinə dayayıb nəsə düşünürdü və gözlərindən yaş axırdı. Riad diqqətlə baxdı ona və cəld durub:

-Niyə ağlayırsan? – deyə soruşdu.

-Mən qorxuram Riad, çox qorxuram.

-Nədən?

-Satılacağımdan. Mən səndən başqa heç kəsi istəmirəm amma burda məndən başqa bütün fahişələr gündə 5-6 nəfərlə yatırlar. Mən elə olmaq istəmirəm.

-Qorxma. Xalam səni başqasına verməz. Axı o bizim münasibətimizi bilir.

-Bilmirəm. Narahatam. Mən səndən başqa heç kəsi istəmirəm.

-Mən buna icazə vermərəm, mələyim. Sən sıxma ürəyini. Ağlama.

Samara başını Riadın sinəsinə qoyub arxayınlıqla sığındı ona. Riad isə saata baxıb artıq məktəbdə dərslərin çoxdan bitdiyini düşündü və bu saatda artıq evdə olmaq lazım olduğunu xatırladı. Samaranı qucaqlayıb öpdü və:

-Darıxma. Mən tezliklə yenə gələcəyəm. Darıxma yaxşı? - dedi.

-Məni darıxmağa qoyma. Tez gəl. – deyə cavab verdi Samara və onlar ayrıldılar.

Riad cəldliklə fahişəxanadan çıxıb evə qaçdı. Samara isə paltarlarını geyinib fahişələrin yanına qayıtdı. Fahişələr ona həsrətlə baxırdı. Çünki Riad kimi yaraşıqlı oğlanın və onların sahibəsinin ən əziz adamının qadını olmaq məhz Samaraya nəsib olmuşdu.

Fahişələr həyəcanla Samaranın başına toplaşdı. Maraqla hamı ondan Riadla keçirdiyi o möhtəşəm seksin təəsüratlarını bölüşməsini istəyirdi. Samara da maraqla və həvəslə danışırdı o xoşbəxt saatlardan – necə öpüşmələrini, necə sevişmələrini, o əsrarəngiz kişi qayğısını usanmadan danışırdı fahişə mələklərə.

Lena dedi:

-Hanı bizdə o bəxt? Əgər bizim də Riad kimi bir məşuqumuz olsaydı indi biz də belə - ayaq üstdə əriyərək danışardıq.

Samara ona cavab vermədi. Daldığı o dadlı xəyallardan ayrılmaq istəmirdi. O həyəcanla Riadın növbəti gəlişini gözləyirdi. Dəli kimi aşiq olmuşdu Riada. Bu fahişəxanaya fahişəlik edib pul qazanmağa gəlmişdi amma tale onun qarşısına hər adama nəsib olmayan ülvi bir məhəbbət çıxarmışdı. İndi o özünü Riaddan başqasına qısqanır və artıq fahişəlik etmək istəmirdi.

Riad gec çatmışdı evə. Nəsib işdə idi. Marina bir xeyli sual-cavab elədi Riadı gecikdiyinə görə. Riad da dostlarından birinin ad günü olduğunu və onlara getdiyinə görə gecikdiyini deyib bəhanə etdi.

Riad Samaranı unutmaq istəyirdi. Çünki yaxşı bilirdi onun üçün sevgi hələ tezdir və buna heç ehtiyacı da yoxdur. Bir də ki, bu çox yasaq bir məhəbbət idi. Çox istədi unutsun, bacarmadı. Ya unutmalı, ya da əldə etməli idi. Unuda bilmədiyinə görə əldə etməyi, sevməyi, qorumağı qərara aldı. O bu gecəni də yuxusuz keçirdi. Səhər açılan kimi məktəbə yollandı.

Nadya səhərə qədər Riadı düşünmüş, onu Samaradan uzaqlaşdırmaq üçün qurduğu planı həyata keçirməyə vasitə axtarırdı. Telefonuna zəng gəldi:

-Alo! - dedi Nadya - Eşidirəm... Bəli var... Harda?... Olar... Gözləyəcəyəm...

Çox sevindi. Planını həyata keçirmək üçün vasitə tapılmışdı. Tez salona çıxıb Samaranı oyatdı yuxudan.

-Samara, dur, mələyim, müştəri var. – dedi.

Samara yuxulu idi. Nə baş verdiyini anlamadı. Yenidən yerinə uzanıb yatmaq istədi. Nadya onu daha möhkəm silkələdi:

-Samara, qızım, bu gün müştəriyə çıxırsan. Dur! – dedi.

Samara durdu və sanki indi anlamışdı nə baş verdiyini. O satılacaqdı! O özünü Riad üçün qorumaq istəyirdi amma bu gün onun bütün ümidləri puç olacaqdı.

Ağladı, yalvardı, hönkürdü, sızladı, Nadyanın ayaqlarına düşdü Samara. Amma Nadyanı yola gətirə bilmədi. Nadya, nəhəyət, bir şərt qoydu Samaranın qarşısına.

-Qızım, Riadı istəyirsənsə bunu etməlisən. Çünki sən onu mənim sayəmdə görürsən. Mən sənin sahibinəm və sən mənim dediyim hər şeyi etməlisən. Əgər Riadı həqiqətən istəyirsənsə onda bunu etməlisən. Yoxsa Riadı heç vaxt görməyəcəksən. – dedi.

Samara susdu, duruxdu, dondu. Bilmədi neyləsin? Amma Riadı itirmək qorxusu onun ruhunu sarsıtdığından məcbur oldu və qəbul etdi satılmağı. Nadya sevindi buna. Çünki Samara çox böyük məbləğə satılacaqdı və o satıldıqca Riad onu unudacaqdı. O səbrsizliklə müştərinin gəlməsini gözləyirdi.

Beləcə Riad günün tez keçməsini arzulaya-arzulaya səbr edirdi. Dərsdən çıxan kimi fahişəxanaya qaçacaqdı. Çox ağır keçdi gün. Amma bitdi nəhayət və o tələsik, sürətlə qaçdı xalasının fahişəxanasına və öz sevimli Samarasının yanına. Qapını döydü. Nadya açdı qapını. Riad xalasını qucaqlayıb öpdü və gözləri ilə Samaranı axtarmağa başladı. Nadya tez öz otağına keçdi. Riad digər fahişələrdən soruşdu Samaranın harda olduğunu. Ona müştəri otağını göstərdilər. Tər basdı Riadı, əlləri, ayaqları, bütün bədəni əsməyə başladı. Gözlərinə qan doldu. Tələsik qapını açıb içəri girdi və donub qaldı.

Samara iki nəfərlik geniş taxtda tək uzanıb cilvələnirdi. Müştəri artıq getmişdi və Samara peşəkarlıqla rol oynayırdı. Doğrudur, əzab çəkirdi amma bunu ustalıqla gizlətməyi bacarırdı. Riadı görüb:

-Mən bayaqdan sənin gəlməyini gözləyirəm, çox darıxmışam, harda idin belə? – dedi və durub ona sarıldı. Onlar yenə sevişməyə başladılar...

Bu sevişmələr davam etdikcə Riad daha da çox bağlanırdı Samaraya. Daha doğrusu o artıq sevirdi Samaranı, özü də dəli kimi. Onlar dəfələrlə görüşdülər – Riad gah dərsə getməyib bura gəlirdi, gah da dərsdən çıxan kimi bura qaçırdı. Nadyanın planı da hər dəfə alt-üst olurdu. Riad gah müştəridən tez, gah da müştəridən gec gəlirdi. Nadya Samara müştəridə olanda Riadın onu görməsini istəyirdi amma hər dəfə bir vasitə ilə çıxırdı pis vəziyyətdən Samara. Artıq iki ay idi ki, bu hadisə davam edirdi.

İki ay – Riadı Samaraya dəli kimi aşiq edən və onu yasaq bir məhəbbətə düçar edən iki ay. Artıq özü ilə bacarmırdı o. İlk dəfə idi aşiq olurdu, həm də bir fahişəyə. Bir gün Riad gecəyarısı yerindən qalxıb səssizcə çıxdı evdən. Samaranı görüb ona sarılmaq həvəsi ilə Nadyanın fahişəxanasına qaçdı. Qapını döydü. Nadyanı qorxu bürümüşdü, o həyəcanla:

-Kimdir? – deyə soruşdu.

-Mənəm. – dedi Riad, Nadya onu səsindən tanıdı və qapını açdı.

Riad içəri girən kimi fahişələrin arasında Samaranı axtarmağa başladı amma tapmadı. Cəld müştəri otağının qapısını açıb içəri girdi və Samaranı yaşlı və gombul bir kişinin altında inildəyərkən gördü. Samaranın rəngi qızardı və məsum bir sima ilə Riada baxdı. Kişi isə:

-Burda nə baş verir? – deyib etiraz etmək istəyərkən Riad onun dolu və sallanan irgənc döşlərini əllərində sıxıb onu divara dirədi və ağır bir zərbə ilə ona kəllə vurdu. Kişinin burnu qanadı. Riadın qarşısında müqavimət göstərə bilməyəcəyini anlayıb paltarlarını götürüb çölə çıxdı. Nadya olanları sevinclə seyr edirdi. Riad ona tərs-tərs baxıb:

-Çölə çıx. – dedi.

Nadya əlacsız qalıb çıxdı və qapını bağladı. Riadın gözlərinə qan sızmışdı, Samara isə qorxaraq, ona baxaraq lüt-üryan qalxıb divara qısılmışdı.

-Bunu niyə elədin? – dedi Riad.

-Mən hər şeyi səni itirməmək üçün etmişəm. – deyə cavab verdi Samara.

Riad dişlərini bir-birinə sıxıb qəzəblə onun üstünə cumdu, bir əli ilə saçlarından, bir əli ilə çənəsindən tutub başını divara çırpdı və:

-Axı mən səni sevirdim. – dedi.

-Mən də, mən də səni... – “sevirdim” demək istəyirdi Samara amma Riad ona macal verməyib başını bir daha divara çırpdı. Samaranın başının qanı divarı qırmızıya boyadı. Sonra onu buraxıb qışqıraraq qarnına dalbadal bir neçə təpik vurdu. Samara huşunu itirib yerə sərildi və ayaqlarından qan süzüldü. Bu vaxt Nadya içəri girib:

-Bəsdir! – dedi.

-Xala, bunu sən eləmisən? Sən satmısan onu? – soruşdu Riad.

-Yox, Riad, yox. Samara özü istədi, amma indi o öləcək, çox qan itirib.

-Neyləyək?... Həkimə aparaq?

-Yox, yox. Nə danışırsan? Bir çarə taparıq. Sən get evə, özünü idarə edə bilmirsən.

-Yox, mən gedə bilmərəm.

-Riad, bircə dəfə mənə qulaq as. Get, evə. O sağalan kimi mən sizi görüşdürərəm. Sən, o sağalana qədər bura gəlmə. Get.

Riad getdi. Nadya Samaranın başını sarıyıb qanın qarşısını aldı. Sonra digər fahişələri köməyə çağırdı. Fahişələr köməyə gəldi, su, yod və tənzif gətirib onun yarasını yuyub sarıdılar, sonra ayaq qanını sildilər.

-O hamilə imiş, qancıq, bunu niyə gizlədib? – dedi Nadya.

Samara özünə gəlmişdi amma taqətsiz uzanıb gözünü bir nöqtəyə zilləmişdi. O Riadı düşünürdü. Riad isə fahişəxanadan ayrılanda vermişdi qərarını. Olanları unudacaqdı. Fahişəxananı, fahişələri və Samaranı. Başını dostlarına, dərslərinə qatıb unudacaqdı hər şeyi.

***

Rima Nadyanın çoxdankı fahişələrindən biri idi. Onun 40 yaşı var idi amma 25-30 yaş arası qadınları xatırladırdı. Əsl adı Ruxsarə olan bu qadın internat məktəbində böyümüşdü. Bu məktəbdə onunla oxuyan özündən bir yaş böyük bir oğlana ərə getmişdi. Onların övladı olmurdu. Oğlanın adı Mərahim idi. Evliliklərinin ikinci il dönümündə oğlan öldürülmüşdü naməlum səbəblərdən. Onu öldürənlər elə həmin gecə Rüxsarəni zorlayıb öz evlərində əsir tutmuşdular və hər gecə onu zorlayırdılar, həm də üçü də birlikdə. Məlum oldu ki, Mərahim internat məktəbini bitirəndən sonra bir restoranda ofisiant kimi işləyib və elə bu restroranın daimi müştərilərindən biri onu narkotika alverinə cəlb edib. Onu öldürənlər də ondan mütəmadi narkotika alan bir qrup narkoman idi. Pulları çatmadığından Mərahim onlara narkotika satmayıb və onlar da Mərahimi öldürüb həm onun arvadını, həm də onun narkotika biznesini ələ keçirmişdilər. Rüxsarəni Nadyaya verib müqabilində Nadyadan pul almışdılar və şərt kəsmişdilər ki, istənilən vaxt bu üç şəxs Rima ilə təmənnasız yata bilər. Onlardan biri narkotikanın badına gedərək ölmüşdü. Digər iki isə indi həm Rima ilə yatır həm də Rima vasitəsi ilə Rimanın müştərilərinə də narkotika satırdılar. Nadya Rimanın müştərilərə narkotika satdığını bilirdi və o şəxslərə görə bunu qəbul etməyə məcbur idi. Ona görə də bacardığı qədər Riadı bu qadından uzaq tutmağa çalışırdı.

Anna, Anjel, Lena – bu qızları Nadya özü ilə gətirmişdi Rusiyadan. Anna ilə Anjel bacı idilər, Lena isə uşaqlıqdan onların rəfiqəsi və sinif yoldaşı olmuşdu. Onlar üçü də macəra xatirinə fahişəlik etməyə başlamışdılar hələ 18 yaşları təzəcə tamam olanda. İlk dəfə üçü də eyni vaxtda qonşuluqda yaşayan yaraşıqlı və pullu bir oğlanı yoldan çıxarıb onunla yatmışdılar. Bir-biri ilə əlbir olub bir müddət bu oğlanla həm əyləndilər həm də pulunu taladılar. Sonra Rusiyada məşhur olan Nadyanın fahişəxanasını tapıb onunla işləməyə başladılar. Anna ilə Anjel əkiz bacı idilər amma bir-birinə qəti oxşamırdılar. Onların anası qeyri qanuni hamilə qalmışdı və valideynləri bu səhvinə görə ondan imtina etmişdilər. Qızların atası nə uşaqları nə də ananı qəbul etmirdi, buna görə də anası iki qızını götürüb kirayə ev tutmuş və fahişəliklə balalarını dolandırmağa başlamışdı. Anna ilə Anjel də böyüdükcə fahişəliyi özlərinə peşə etmiş və rəfiqələri Lenanı da bu yola gətirmişdilər. Lena da bu yolda həm çoxlu pul, həm də möhtəşəm macəra görüb valideynlərini də atıb əkiz bacılara qoşulmuşdu. Anjel ilə Annanın anası bir müddət əvvəl spirtli içki çox qəbul etdiyindən xərçəng xəstəliyinə tutulub dünyasını dəyişmişdi. Qızlar isə anasının ölümündən xəbər tutanda bir həftə müştəriyə çıxmamaqla ona yas saxlamışdılar və sonra yenidən işlərinə davam etmişdilər. Vaxt tapıb Rusiyaya getməyi və kimsəsizlər qəbristanlığındakı analarının qəbrini ziyarət etməyi düşünürdülər.

Roza yenicə daxil olmuşdu fahişəxanaya. Onun atası məşhur bəstəkar idi. Gənc müğənni qıza aşiq olub onunla yatır və müqabilində ona pulsuz mahnılar verirdi. Müğənni qız hamilə qalmışdı bəstəkardan. Və bir müddət sonra Roza gəlmişdi dünyaya. Roza tələsmişdi bu dünyaya gəlməyə. 7 aylığında doğulmuşdu. İndi də hərdən öz-özünə gülüb deyirdi:

-Mən bilməmişəm ki, bu dünya belə qəhbəxanadır. Bilsəydim nəinki ik ay tez gəlmək hətta illərlə qalardım anamın qarnında.

Anası bir adamın köməyi ilə xaricə getmiş və qızını buradakı köməkçisinə vermişdi. Həmin vaxtdan 20 il keçirdi amma anasından hələ də bir xəbər yox idi. Anası gedəndən iki il sonra bəstəkar atası da dünyasını dəyişmişdi. Köməkçi qadın da 17 il Rozanı saxladıqdan sonra onu Nadyaya satmışdı.

Maya da Nadyanın fahişəxanasına yeni daxil olan fahişələrdən idi. Onun ən böyük arzusu model olmaq idi. Amma ailəsi buna görə çox sıxışdırırdı onu. O isə model olmaq üçün hər şeyi qurban verməyə hazır idi hər an. Bir gün şəhərin hər tərəfində vurulan moda müsabiqəsinin afişalarına heyrətlə baxa-baxa gəzirdi küçələri. Birdən düşündü ki, o mütləq bu müsabiqəyə qatılmalıdır. Onun podyuma çox yaraşan füsünkar bədən quruluşu və gözəl siması var idi. Uzun, zil-qara saçları, ağ və zərif dərisi, iri və qara gözləri, xəfif qızartısı olan valehedici yanaqları, şux qaməti, nazik və incə beli, dik döşləri var idi. Sanki model olmaq üçün yaranmışdı əslində amma ətrafında kimlər və nələr var idisə hamısı onun bu arzusuna qarşı çıxırdı.

Afişadan əlaqə nömrəsini götürüb danışdı təşkilatçılarla. Ondan internet vasitəsilə şəkil göndərməsini istədilər, cəld bir internet kluba girib telefonunda olan cəlbedici şəkillərindən birini verilən internet ünvanına göndərdi. Ümidlə çıxdı klubdan, ona şəkil göndəriləndən sonra bir saat ərzində zəng ediləcəyini və nəticə bildiriləcəyini dedilər. Bir saat sonra zəng gəldi telefonuna, həyəcanla açdı:

-Buyurun. – dedi Maya.

-Maya xanımdır danışan? – telefondakı qadın soruşdu.

-Bəli.

-Gözəllik müsabiqəsi ilə bağlı müraciət etmişsiniz, şəkillərinizə baxdıq. Çox münasib gördük sizi və siz yarışmada iştrak etmək hüququ qazanırsız, təbrik edirik.

-Mən çox minnətdaram, təşəkkür edirəm. Bəs haçan başlayacaq müsabiqə.

-3 gün sonra ilkin mərhələ olacaq.

Sağollaşdı və bitirdi söhbətini. İndi qarşısında dayananlardan qaçmağın yolunu axtarırdı. Evə gəldi, ailəsinə dedi müsabiqəyə qatılacağını. Ailəsi isə “əgər model olacaqsansa bizim qızımız deyilsən və bu evdən get” demişdi ona. O da ailəsini atıb evdən çıxdı və kənar şəhərlərdən gələn qızlar üçün layihənin ayırdığı bir oteldə qaldı. Qatıldı müsabiqəyə.Artıq televiziya və mətbuat bu uğurlu simadan danışırdı. Layihənin rəhbəri onu müsabiqədə qalib etmək müqabilində onunla bir gecə keçirməyi təklif etdi və Maya qəbul etdi bu təklifi. Müsabiqənin qalibi oldu Maya.

Müsabiqənin final gecəsinin səhəri günü mətbuatda bir xəbər yayıldı. Müsabiqə iştrakçılarından hansısa layihə rəhbərinin Maya ilə münasibətindən xəbər tutub Mayanın qalibiyyətinə paxıllıq edərək bunu mətbuata çatdıraraq rüsvay etmək istəmişdi onu və etmişdi də. Atası bu xəbəri eşidəndə ürək keçməsindən dünyasını dəyişdi. Mətbuatda və televiziyada, sosial şəbəkələrdə tənqid və təhqir atəşinə tutdular bu qızı. Cəmiyyət fahişə damğası vurdu ona. Bundan sonra ailəsi onu qəbul etmədi. Kimsəsiz və köməksiz qaldı. Həmin layihə rəhbəri isə Nadyanın daimi müştərisi idi və Mayanı köməksiz görüb rahat pul qazanmaq yolu kimi fahişəliyi məsləhət görmüşdü ona və onu Nadyanın fahişəxanasına gətirmişdi.

İndi Nadya yenidən öz fahişələrinin qayğısına qalır və onları yerli-nüfuzlu şəxslərə satırdı. Riad bir müddət gəlmədi fahişəxanaya. Başını dərslərə qatmışdı. Samara da Riadın gəlmədiyini görüb artıq ümidlərinin puç olduğunu düşündü. Riaddan qalan tək xatirə - qarnındakı uşağı da düşürdəndən sonra artıq çıxış yolu olmadığını gördü. Nadya da onu anlayıb artıq neçə gün idi ki, müştəriyə çıxartmırdı.

Riad Samaranı müştəri ilə görən gün həmin müştərinin kəməri qalmışdı otaqda. Bir gecə bütün fahişələr müştəridə idi. Nadya da öz otağında şirin-şirin yatırdı. Samara qalxıb bütün evi gəzməyə başladı. Həyəcan və qorxu var idi ürəyində. Müştəri otağına daxil oldu. Üstündə bəkarətin satıldığı bu füsünkar yataq necə də irgənc göründü ona. Divarın küncündə ilan kimi qıvrılan qara kəmərə sataşdı gözləri. Bir anlıq o müştərini və Riadı, uşağını itirdiyi o mənfur günü xatırladı. Qəzəblə baxdı kəmərə. Sonra isə bu kəmərin onun üçün çıxış yolu olduğunu düşündü. Kəməri götürüb fahişələrin həbsxananı xatırladan yataq otağına keçdi. Keçmiş dəbdə olan iri lüsterin möhkəm tutacağına doladı kəməri. Bir kiçik stul götürüb ayaqlarının altına qoydu və kəmərin digər ucunu da öz boğazına doladı. Sonra hər tərəfə biraz nifrətlə biraz da həsrətlə baxıb fahişəxanaya ilk gəldiyi gündən bu günə qədər olanları gözünün önünə gətirdi və ayağının altındakı stolu itələyib kəmərdən asılı qaldı. Məsumcasına çapaladı və otağı qorxulu xırıltı səsi bürüdü. Az sonra susqunluq çökdü otağa, o artıq ölmüşdü. Bir saat cansız bədəni asılı qaldı kəmərdən, sonra, Anna və Anjel müştəridən qayıtdı, qapını döydülər, Nadya oyanıb qapını açdı və qızlar şit qəh-qəhə ilə içəri daxil oldular. Hər üçü otağa keçəndə tavandan asılı meyidi gördü və dəhşətə gəldilər.

Nadyanın çox nüfuzlu bir müştərisi var idi. Belə çətinliklərdən xilas olmaq üçün ən ilk ona müraciət edirdi. Yenə də ona müraciət etdi və onun vasitəsi ilə meyidi yox etdilər aradan. Bir neçə gün bütün fahişələr, hətta Nadya özü də məğmun və pərişan oldular.

Öldü Samara. O nə günah etmişdi axı? Bütün günahı aşiq olmaq və bu irgənc yoldan xilas olmağı arzulamaq idi. Amma bütün kainat onu fahişə olmağa məcbur edirdi sanki. Başqa qurtuluş yox idi. Ya ölməli, ya da fahişəlik etməli idi.

***

Artıq üç il keçmişdi. Riad orta məktəbi bitirmişdi amma o beş dostu ilə əvvəlki kimi möhkəm dostluğu yox idi. Çünki Riad olduqca sərgərdan bir həyat yaşayırdı. Hər gecə içki içir, şəhərin qorxulu küçələrini sərxoş-sərxoş dolaşır, başı dərdlə qaynayırdı. Özünü itirəndən sonra ən adi bir hadisəni şişirdib davaya çevirirdi. Hətta bir neçə dəfə dostlarının da xətrinə dəymişdi. Dostları buna görə inciməmişdi ondan. Onlar həmişə Riadı qoruyur, ölümdən xilas edirdilər. Amma onu ayırmaq istəyirdilər belə mühitdən. Nədənsə Riad elə yapışmışdı ki, getdiyi yoldan qarşısına dağ çıxsa yarar, dərya çıxsa qurudardı.

Riadın dostları məktəb dövründə də çox bilikli idilər. Onlar orta məktəbdə həm tərbiyəsi, həm də savadı ilə seçilən tələbələr idilər. Riad sevilirdi hamı tərəfindən amma dərs oxumaqla arası yox idi. Oxuduğu isə çoxlu bədii ədəbiyyat və fəlsəfə kitabları idi. Fərqli olmağı da bu kitablardan öyrənmişdi. Hamı kimi olmayacağını qərara almışdı bu kitabları oxuduqca. Dostları artıq hər şeyin faydasız olduğunu görüb onu öz aralarından çıxarmağa qərar vermişdilər. Onları qınamaq olmazdı. Axı onlar ali təhsil alırdı, ailə qayğıları çəkirdilər. Bütün vaxtlarını bir sərxoşu doğru yola gətirməyəmi sərf edəcəkdilər. Halbuki onu yolundan döndərmək mümkün deyildi.

Riad bu müddət ərzində bir dəfə də olsun fahişəxanaya getməmişdi. Hətta Samaranın ölümündən belə xəbərsiz idi. Nadya bir neçə dəfə gəlmişdi Riadgilə. Amma Riad Samara haqqında heç nə soruşmamışdı da.

Orta məktəbi bitirəndə Nəsib bir maşın hədiyyə etmişdi oğluna. Həm məzun olmasının, həm də 18 yaşına çatmasının hədiyyəsi idi bu maşın. Nəsibin bütün ümidləri bu tək övladına bağlanmışdı. İndi Riad hər gecə klublara gedir, həddən artıq içki içirdi. Hər gecə də şəhərin təhlükəli küçələrində içkili-içkili maşın sürürdü.

Çox içkili oduğu gecələrin birində klubdan çıxıb maşına mindi. Təzəcə maşına oturmuşdu ki, biraz irəlidə - səkidə oturub ağlayan qızı gördü. Düşdü maşından və qıza yaxınlaşdı. Olduqca məsum çöhrəli, zərif və ağlayan bu qız sanki baxışları ilə imdad diləyirdi Riaddan.

-Xanım, sizə necə kömək edə bilərəm? – deyə soruşdu Riad.

Həyəcanlı və titrək bir səslə yalvarmağa başladı qız:

-Mənə kömək edin xahiş edirəm, aparın məni burdan. Mən qorxuram, onlar məni öldürəcəklər, çox xahiş edirəm kömək edin... – hönkür-hönkür ağlayırdı.

Riad onun qoluna girib ayağa qaldırdı:

-Keçin, maşında danışaq, mən sizə kömək edərəm, narahat olmayın. – dedi və onu maşına tərəf apardı. Hər ikisi oturdu maşına, qız hələ də hönkürərək ağlayırdı. Riad isə onu sakitləşdirməyə çalışırdı. Bir az sonra sonra sakitləşdi qız, Riad artıq maşını işə salmışdı. Görünür qız heç nə danışmaq istəmirdi, sadəcə xilas olmaq istəyirdi. “Amma nədən? Kimdən?” –deyə düşündü Riad.

Riad qızı öz evlərinə gətirdi. İçəri keçdilər. Anasına olanları danışdı. Marina qıza su verdi, sonra duş qəbul etmək üçün şərait yaratdı. Daha sonra onun üçün çay dəmlədi, yemək qoydu. Marina Riadla qızı tək buraxıb yatmağa getdi, Nəsib isə işdən yorğun gəldiyinə görə artıq yatmışdı.

Riad diqqətlə qıza baxırdı, qız isə elə hey baxışlarını yayındırmağa çalışırdı. Nəhayət, dilləndi Riad:

-Adınızı bilmək olar?

-Səbinə. – deyə cavab verdi qız. Görünür artıq xeyli özünə gəlmişdi.

-Bəs sizin kimsəniz yoxdur? – deyə soruşdu, Səbinənin gözləri doldu, qızarmış yanağında göz yaşları gilələnməyə başladı, - ağlamayın, danışın, bəlkə sizə bir köməyim dəydi, - deyib onu sakitləşdirməyə çalışdı. Səbinə də onun yanında təskinlik tapıb danışmağa başladı:

-Mənim bir anam var. O da indi nigarandır məndən sarı. Atam itkin düşüb. Harda olduğu barədə heç bir məlumatımız yoxdur. Anam da güclə böyüdüb məni. Mənim indi 19 yaşım var. Düşündüm ki, artıq işləyib mən də həm anamı, həm də özümü saxlamalıyam. Odur ki, anamdan halallıq aldım, onu kənddə tək qoyub bura gəldim. İndi bir aydır ki, burdayam, nə iş tapa bilirəm, nə də qalmağa yer. Bir dəfə bir elanı oxudum, çay evinə ofisiant qız axtarırdılar. Getdim. Üç gün sonra məni fahişə kimi satmaq istəyirdilər deyə çıxdım ordan. Artıq özümlə götürdüyüm pul da tükəndi. Bu gün çox acmışdım, pulum yox idi nəsə almağa. Bir şirniyyat dükanına girdim, hamıdan gizli beş-altı badambura atdım çantama. Sən demə satıcı görübmüş məni. Dükandan çıxandan sonra gördüm ki, arxamca qaçır. Bir təhər qurtuldum ondan. Sonra da həmin yerdə oturub ağlamağa başladım.

-Bəs indi nə etmək fikriniz var? Bəlkə ananızın yanına qayıdıb kənddə işləyəsiz.

-Yox, kənddə süpürgəçilikdən başqa heç bir iş yoxdur, onu da axtaranlar var.

-Vay, siz narahat olmayın. Bu gecə yatıb dincəlin, mən sizə kömək edəcəyəm.

Riad ona yatacağı yeri göstərib öz otağına getdi. Yerinə uzanıb nəsə düşünərək bir xeyli yırğalandı, sonra isə yatdı. Səbinə də öz yatağına keçib ətrafa heyrətlə göz gəzdirdi, sonra rahat, geniş çarpayıya uzandı və ömründə ilk dəfə şirin-şirin yatdı.

Nadyanın 50 illik yubileyi yaxınlaşırdı. Riad tez-tez yadına salırdı Nadyanı, Samaranı və digər mələyə oxşatdığı fahişələri. Marina ona Nadyanın yubileyinin yaxınlaşdığını demişdi. O da xalası üçün münasib və dəyərli bir hədiyyə düşünürdü, amma tapa bilmirdi. Neçə gün idi ki, bu fikirlə gəzirdi.

Səhər ayılanda ayıq başla xeyli diqqətlə baxdı Səbinəyə. O deyəsən nəsə tapmışdı, çünki qıza baxdıqca simasında sevinc sezilirdi.

Bəli, o, xalasına edəcəyi hədiyyəni tapmışdı. Həftənin bazar günündə, yəni üç gün sonra xalasının yubiley gecəsinə Səbinə ilə gedəcəkdi və bu bakirə qızı xalasına hədiyyə edəcəkdi. Axı xalası da ona on altı yaşı tamam olanda bakirə bir qız hədiyyə etmişdi.

Riad fürsət tapıb danışdı Səbinə ilə. Onu bir ziyafətə götürəcəyini dedi. Orda olan tanışları vasitəsi ilə Səbinəyə bir iş və qalmağa yer tapacağına inandırmışdı Səbinəni. Qız da olduqca sevinirdi bu dəvətə və səbrsizliklə bazar gününü gözləyirdi. Riad onun üçün olduqca ecazkar bir paltar almışdı və Riadgildə qaldığı müddət ərzində daha da gözəlləşmişdi Səbinə. Bu isə Riadı sevindirirdi. Çünki gözəl və bakirə bir qız xalası üçün ən dəyərli fahişə ola bilərdi.

Nəhayət, bazar günü yetişdi. Səbinə olduqca gözəl və zövqlü geyinmişdi, yüngülvari kosmetika vurmuşdu. Sadə bəzəyi ona xüsusi gözəllik verirdi. Həm də olduqca gözəl bir qız idi əgər bəzənməsəydi də. Riad da sevindi onu belə heyranedici görəndə. Xalasının bu hədiyyəni bəyənəcəyinə əmin oldu.

Nadya sadə keçirməyə qərar vermişdi yubileyini. Bir süfrə açmışdı fahişələri ilə birlikdə - kiçik, müqəssir bir ailə yaranmışdı bol nemətli, şən süfrənin ətrafında. Maraqlı keçirdi gecə. Qapı döyüldü. Nadya qapıya yaxınlaşdı:

-Kimdir? – deyə soruşdu.

-Mənəm. – dedi Riad.

Nadya sevindi. Aşiq olduğu bir oğlanın Nadyanın yubiley gecəsində onun qapısını döyməsi özü bir hədiyyə idi onun üçün. Qapını açdı. Riada baxdı heyrətlə. Yanındakı qızı biraz gec sezdi. Nə baş verdiyini anlamadı. Riad, qucaqlayıb ad gününü təbrik etdi. Sonra qulağına pıçıldadı:

-Bu qız da mənim sənə hədiyyəmdir. 50 yaşın mübarək, xala.

Nadya üçün çox gözəl hədiyyə idi gözəl-göyçək və bakirə qız. Nadya Səbinə və Riad üçün də yer hazırladı masada. Çox xoş təsir bağışladı Səbinəyə bu insanlar. Getdikcə süfrə arxasında oturanlara elə öyrəşdi ki, unutdu hər şeyi. Ən birinci Rima təklif etdi ona şərabı. O da hörmət xatirinə içdi o badəni. Amma ikincini özü süzdü, artıq itirmişdi özünü. Gecə beləcə keçdi.

Səhər ayıldı Səbinə. O Samaranın yatağında yatmışdı.

Fahişəxanada müştəri otağında olduqca halsız və yorğun uzanmışdı Riad. Gecə Nadya yatandan sonra Rima xəlvəti Riadın yanına gəlmişdi. Seksual ədaları ilə əvvəlcə onu ehtiraslandırıb yatmaq istədi onunla. Amma Riadın heç həvəsi də yox idi buna. İşi belə görəndə papiros kağızına bükülmüş tiryəki çıxardı cibindən. Məftuni baxışlarla Riada baxıb alışdırdı tiryəki. Əvvəlcə bir qullam özü aldı. Gözləri qızardı tiryəkin təsirindən. Sonra ağız dolu tüstünü Riada tərəf üfürdü və tiryəki ona uzatdı. Riad da tərəddüdsüz aldı və özü də bir qullam çəkdi. Bərk öskürdü, rəngi qızardı. Rima qorxdu əvvəlcə, sonra Riad ikincini də sovurdu, Rima rahatlaşdı. Öpdü onu yanağından və çıxdı. Riad özü də dərk etmirdi nə etdiyini, çünki çox içmişdi. İndi də buna görə taqətsiz idi və bütün gecəni ölü kimi yatmışdı.

Riad ayılanda başı bərk gicəllənir və ağrayırdı. Rimanı çağırdı, bir stəkan çay istədi. Rima onun üçün həm çay, həm də yemək gətirdi. Biraz özünə gələndən sonra Səbinə düşdü yadına. Çölə çıxıb onunla maraqlandı və hər şeyin yaxşı olduğunu görüb sevindi.

Nadya da çox içmişdi axşam. Bütün gecəni düşündü:

-Sanki günahlar etmək üçün yaranmışam mən. Bu qədər insanı əşya kimi satmaq bəs deyilmiş kimi öz bacım oğlunu da bura düçar etmişəm. İndi də ona aşiq olmuşam. Bu nədir İlahi? Mən onu kimsəylə bölüşə bilmirəm, hamıya qısqanıram. Onu düşünürəm, onsuz darıxıram, onu qısqanıram – bütün bunlar sevginin əlamətidir?!

Çox düşündü, hətta unutmağı da düşündü amma bacarmayacağını anlayıb onu əldə etməyi qət elədi. Sevgi ünvansızdır bu dünyada. Amma uğurlu ünvanı seçmək gərəkdir. Nadya münasib olmayan yaşında, yasaq bir sevgiyə düçar olub uğursuz ünvan seçmişdi. Hələ onu əldə etmək üçün mübarizə də aparmaq istəyirdi.

Səhəri gün artıq Səbinə üçün varlı bir müştəri peyda oldu. Nadya da razılaşdı. Axşam saat 9-da maşın gəlib Səbinəni götürdü fahişəxanadan. Nadya onu götürən adamın ona iş verəcəyini, yerlə təmin edəcəyini demişdi Səbinəyə, qız da inanmışdı. O qorxu içində idi, hara getdiyini, tanımadığı bir şəhərdə başına nələrin gələ biləcəyini düşündükcə olduqca böyük bir qorxu bürüyürdü onu. Amma məcbur idi, bəlkə də indi getdiyi yerdə bütün taleyi dəyişəcəkdi.

Kişi onu şəhərin məşhur otellərindən birinə gətirdi. Otağa keçdilər. Getdikcə daha da çox qorxmağa başladı Səbinə. Şərab gətirdi müştəri. Özü üçün süzüb qədəhi başına çəkdi. Bir qədəh də doldurub Səbinəyə uzatdı. Əvvəl almaq istəmədi Səbinə, amma kişinin zəhmli baxışlarından çəkinib içdi şərabı. Sonra qalstukunu soyundu kişi. Təqribən 40-45 yaşlarında, kök və iri qarınlı bu eybecer kişinin irgənc baxışlarından çəkinməmək mümkün deyildi. Sonra köynəyini və şalvarını çıxardı. Səbinin qorxudan dili tutulmuşdu, titrəyirdi. Kişi ona tərəf gəlirdi. Nəhayət titrək bir səslə dedi Səbinə:

-Siz neyləyirsiz? Mən bura buna görə gəlməmişəm.

Kişi qəzəblə cavab verdi:

-Nə danışırsan? Bəs niyə gəlmisən?

-Mən iş təklifi gözləyirdim.

-Pah! Dolamısan məni. Soyun görək, mənim çənə döyməyə vaxtım yoxdur.

-Yox, icazə verin mən gedim, xahiş edirəm.

-Sən çox uzatdın e. – deyib kişi Səbinənin çənəsindən tutub sıxdı və onu geniş çarpayıya uzadıb soyundurmağa başladı.

-Yalvarıram, toxunma mənə, mənə toxunma xahiş edirəm. – deyə dayanmadan yalvarıb fəryad edirdi Səbinə. Amma kişi ona məhəl qoymadan irgənc dodaqları ilə Səbinənin üzünü, dodaqlarını, sinəsini öpürdü. Köynəyini cırdı, ətəyini dartıb dizlərinə saldı, qız çapalasa da gücü çatmırdı üstündəki bu eybəcər və qüvvətli kişiyə. Kişi onun əllərini çarpayıya sıxıb qızın üstünə sərildi, bir əli ilə alt paltarını çıxarıb özünü var gücü ilə qıza çırpdı. Səsi otağı silkələyən yanğılı bir fəryad etdi Səbinə. Kişi isə aldığı həzzin təsirindən məst olub ehtirasla ofuldayırdı. Səbinə ağladı, zarıdı, inildədi amma artıq hər şey bitmişdi. O heç nəyi dəyişə bilməzdi. Kişinin ürək bulandıran murdar təri Səbinənin üstünə tökülürdü. O artıq rahatlaşmışdı və halsızcasına uzanmışdı. Qız isə yatağın bir küncündə qıvrılıb ağlayırdı. Kişi boğuq və kobud bir səslə dedi:

-Sənin üçün verdiyim pula dəyərmiş. Amma bu naz olmasın gələn görüşümüzdə.

Sonra qalxıb paltarlarını geyindi, üst-başını səliqəyə saldı, sürücüsünə zəng edib qızı təslim etməyi tapşırdı. Sonra da qapını bağlayıb çıxdı. Səbinə çarəsiz ayağa qalxıb gözündən yaş süzülə-süzülə geyindi paltarlarını. Qapı açıldı, sürücü içəri girdi, Səbinə də paltarlarını geyinib çıxdı, maşın onu Nadyanın yanına gətirdi və sürücü qızı təslim edib geri döndü.

Səbinə nifrətlə Nadyanın gözlərinə baxıb:

-Bunu sən təşkil etmişdin, hə? O kişi buna görə sənə pul vermişdi? – üsyankar tərzdə dedi.

-Əzizim, burdakı qızların sənin ömrün boyu bir yerdə görə bilmədiyin qədər pulu var. Onlar bunu belə qazanıb. Burda nə var ki? – dedi Nadya.

-Siz fahişəsiz? Sizi də belə satıb bu qadın? – üzünü fahişələrə tutub soruşdu. Heç kim ona cavab vermədi. O məətəl qalaraq davam etdi, - lənət olsun!

Susub gecə yatdığı çarpayıda oturdu. Nadya beş ədəd 100 manat gətirib onun dizləri üstündə qoydu və otağına keçdi. Səbinə heyranlıqla baxdı pula. Hönkürtü ilə ağlamağa başladı. Sonra sakit-sakit gözlərini bir nöqtəyə zilləyib fikrə getdi və xeyli keçəndən sonra pulları döşlüyünün altına qoyub yatağa uzandı. Elə bu gündən artıq o da bir fahişəyə çevrildi.

Riad bir müddət sıx-sıx gəldi fahişəxanaya. Rimanın dadlı tiryəkindən çəkib məst olub yatırdı burda. Özünü itirəndə ehtiraslanıb bir-neçə fahişə ilə də olmuşdu artıq. Rima, Anna, Səbinə - hər dəfə bir fahişə qonaq olurdu onun qucağında. Nadya isə olanlara qəzəblənib özünü zorla saxlayırdı, çünki onu heç kimlə bölüşə bilmirdi. Rima axır vaxtlar Riadın narkotika almasından dolayı xeyli varlanmışdı. Atası bankda Riadın adına hesab açmışdı, o isə bu pulu gecə klublarında və Rimanın narkotikasına xərcləyib qurtarmışdı. İndi hesabında heç pul yox idi amma bütün varlığı onu narkotikaya sürükləyirdi. Nə edəcəyini bilmirdi.

Bir neçə gün zorla saxladı özünü. Sonunda bir yol tapdı Rimadan mal almaq üçün. Anasının otağına girib Nəsibin Marinaya aldığı boyunbağını götürdü və fahişəxanaya getdi. Boyunbağını Rimaya verib bir neçə gün onu təmin edəcəyinə şərtləşdi.

Beləcə keçirdi günlər. Fahişələrlə və ona göylərdə uçduğunu hiss etdirən nəşəli saatlarla. Nə etdiyini, necə yaşadığını özü də anlamırdı, özünü bilə-bilə məhvə sürükləyirdi. Boyunbağının müqabilində alacağı narkotikanın müddəti bitəndən sonra o yenidən anasının zinət əşyalarından oğurlayıb Rimaya gətirirdi və əvəzində mal alırdı ondan. Nə Marinanın, nə də Nəsibin hələ olanlardan xəbəri yox idi.

Bu arada nəşəli gecələrin birində Maya qonaq oldu Riadın qoynuna. Çox maraqlı söhbət və ləzzətli bir seks yaşandı aralarında. Samaradan sonra Riadın ürəyinə yol tapmağa başlamışdı Maya. Artıq bir neçə gün idi ki, Riad fahişəxanaya gəlib nəşələnəndən sonra məhz Mayanı çağırırdı yanına. Əvvəlcə biraz söhbət edib içki içirdilər, sonra sevişirdilər. Maya öz həyatından, keçmişindən, gələcək planlarından, Riad da həmişəki kimi çoxuna axmaqyanə görünən fəlsəfəsindən danışırdı. Maya ona kifayət qədər pul topladıqdan sonra peşəsindən əl çəkib normal bir həyat quracağını, karyerasına davam edəcəyini deyirdi. Riad isə həyatın sönmüş marağından, yaşamağın mənasız və puç məqsədlərindən danışırdı. Getdikcə ikisi də bir-birinə bağlanmağa başlayırdı.

Artıq bu bağlılıq həqiqi sevgiyə çevrilirdi getdikcə. Riad, Mayanın müştəriyə çıxarılmamasını xahiş edəndə xalasından Nadya da içində çoxdan yaranan bu münasibət haqqında şübhələrin doğru olduğuna əmin olmuşdu. Olduqca qısqanırdı, bundan da bir çıxış yolu düşünürdü. Riadın hər gecə bir fahişə ilə yatmasına razı olurdu, amma onun kiməsə aşiq olmasını qəbul edə bilmirdi.

O Riadın Rimadan narkotika aldığını da bilmişdi. Bundan xəbər tutanda çox məhkəm tənbeh etmişdi Rimanı, bu tənbehdən sonra Rima Riada mal satmırdı, Riad bunun səbəbin öyrənəndə xalasının yanına gedib:

-Mənim işimə qarışma, qoy necə istəyirəmsə elə də yaşayım, Rima ilə işin olmasın, mən ondan mal alacağam. – demişdi. Nadya həm sevgisindən həm də qorxusundan dolayı susub razı olmuşdu. Amma bu narkotika deyildi, axı indi ortada onun gizli məhəbbəti alçalırdı. Odur ki, bütün şüurunu işlədib bir vasitə axtarırdı Riadı bu sevgidən xilas etmək üçün.

Riad evə çox gec-gec gedirdi. Marinanın qızıl siyirməsində zinət əşyaların sayı da azalırdı getdikcə. Böyük bir hissəsini oğurlayıb narkotika almaq üçün Rimaya vermişdi. Son zamanlar Riadın evə gec-gec gəlməsi narahat etməyə başlamışdı Nəsibi də, Marinanı da...

Anna, Anjel və Lena bir üçlük idi həmişəki kimi. Daim bir yerdə idilər, hətta qrup seks istəyən müştərilərə də bu üçlük gedirdi həmişə. Rima həmişəki kimi müştərilərinə, xüsusən Riada narkotika satmaqla məşqul idi. Bu pulun böyük hissəsini onu vaxtilə zorlayıb bu fahişəxanaya satan həmin dəstəyə verirdi. Roza olduqca sakit, öz aləmində bir qız idi. Kimsəyə dəyib dolaşmadan işi ilə məşqul idi. Səbinə artıq qəbul etmişdi fahişəliyi və o da Roza kimi heç kəslə münasibət qurmadan müştəriyə çıxıb pulunu qazanır, fahişəxanada olanda da yerinə uzanıb uzun-uzun nəsə düşünürdü. Maya çox sevincli idi, ona aşiq olan var idi və o da aşiq olmuşdu. Riad vasitəsi ilə fahişəxanadan xilas olacağına, onunla evlənib xoşbəxtliyə qovuşacağına ümid edirdi. Nadya da bu sevgiyə mane olmaq üçün plan cızmaqda idi.

***

Gecələrin birində Riad çox gec gəldi evə. Marina da yatmayıb onu gözləyirdi. Onunla söhbət etmək istəyirdi. Riad evə daxil olan kimi birinci anasının otağına girib səssizcə sirməni açdı və yenə bir briliant qaşlı qızıl üzük götürdü. Otaqdan çıxanda qapıda anasını gördü. Üzüyü gizlətdi. Anası donuq-donuq ona baxırdı, izahat gözləyirdi oğlundan etdiyi hərəkətə görə. Riad da artıq usanmışdı öz əsl kimliyini gizlətməkdən. Odur ki, salona keçib divanda oturdu, ayağını ayağının üstünə qoyub gülümsəyərək anasına baxdı. Marina isə bir söz demədən diqqətlə onu süzürdü.

-Niyə baxırsan? Gözləyirsən ki, deyim sənin siyirməndən qızılları niyə oğurlamağımın səbəbini? Onda hazır ol, deyirəm. Mən, Nəsib Muradovun oğlu, rus qızı Marinanın təkcə balası Riad Muradov narkomanam. Atamın hesabıma yatırtdığı pul bitdi. Hamısını verib əla tiryək alıb çəkdim. Sonra da bir-bir boyunbağılarını, bilərziklərini, üzüklərini oğurlayıb yenə də mal aldım. – dedi Riad.

Marina əli ilə ağzını tutub donub qalmışdı, Riad isə istehza ilə gülürdü.

-Sən nə danışdığını bilirsən, Riad? – deyə soruşdu.

-Bəli! Bəli! Çox gözəl bilirəm. Mən narkomanam. Mən oğruyam. Mən qatiləm. Mən avarayam, əyyaşam. Mən seksual asılılığı olan biriyəm. Daha nə istəyirsən?

-Sən.... Yox, sən mənim oğlum Riad deyilsən. Nəsib, Nəsib! – deyə qışqırmağa başladı Marina.

-Atamı niyə çağırırsan? Məni ona şikayət edəcəksən?

-Nəsib! Nəsib!

-Hə, çağır gəlsin. Ona da deyim bu sözləri, - Nəsibin ikinci mərtəbədən pilləkənlərlə aşağı endiyini görüb davam elədi, - ona da deyim oğru, qatil, narkoman olduğumu. Hər gecə içib fahişəxanada yatdığımı, bir qızı hamilə saxlayıb döyərək öldürdüyümü, sənin qızıllarını satıb narkotika alıb çəkdiyimi.

O bu sözləri deyərkən Nəsibin gözləri qızardı, yanaqları şişdi, əlini ürəyinin üstünə qoydu və yıxılıb pilləkənlərlə aşağı diyirləndi. Marina qışqırıb onun köməyinə qaçdı. Ağzı-burnu qan içində yerə sərilmişdi Nəsib. Marina ağlaya-ağlaya təcili yardım çağırdı. Riad isə laqeydcəsinə divanda oturub olanlara tamaşa edirdi.

Uzun illər əvvəl mağazada Marina ilə Nəsib bir sevgiyə başlamışdılar. Həmin gecə az qala yanıb kül olacaqdılar amma Nəsibin atası onları xilas etdi və elə həmin gecə də öldü. İndi də Nəsibin tək övladı Riad bundan qat-qat ağır günahlara əl atıb və bunu öyrəndiyi gecə elə Nəsib də öldü.

Nəsib istəyirdi atasından ona qalan bu biznesi oğluna həvalə edib ona da ticarətin sirlərini öyrətsin, onu evləndirib qucağına nəvə tutsun. Amma arzuları ürəyində qaldı Nəsibin.

Çoxlu adam gəlmişdi Nəsibin dəfninə. Nadya da qara paltarda bacısının yanında idi. Dəfnə gələnlər hər yerdə Nəsibin təkcə övladını axtarırdı baş sağlığı verməyə amma o atasının dəfnində belə yox idi. Nəsib xəstəxanaya çatdırılandan bir saat sonra öldü və onun öldüyünü öyrənən kimi fahişəxanaya yollanıb nəşələnməyə başladı Riad.

Hüzürə gələnlərin ardı arası bir neçə gün kəsilmədi. Marina tamam tək qalmışdı. Oğlu onları çoxdan unutmuşdu, bacısı öz fahişələrini sahibsiz qoya bilmirdi. Böyük bir şok içində idi Marina. Başına gələnləri unuda bilmirdi. Özünü toplamağa çalışsa da bacarmırdı.

Nadya bütün anlarını Mayanı Riaddan ayırmağın yolunu fikirləşməklə keçirirdi. Uzun fikirdən sonra bir çıxış yolu gəldi ağlına. İndi də bunu həyata keçirmək üçün fürsət axtarırdı.

Riad dostları üçün darıxmışdı. Nazim, Rusif, Hikmət və Kənan düşürdü yadına. Birgə keçirdikləri günlər yadına düşəndə kövrəlirdi lap. Onların dördü də indi hərəsi bir universitetin tələbəsi idi və yenə də əvvəlki kimi dost idilər. Amma Riad artıq çıxmışdı bu dostluq siyahısından. Çünki gününü barlarda, içkili, fahişələrlə keçirən bir adamın ailə qayğıları ilə məşğul olan, gələcəyini planlaşdıran, ali təhsil alan adamların arasında nə işi ola bilərdi? Halbuki onu yola gətirmək də mümkün deyildi, çünki inadkar və olduqca tərs idi Riad. Bir gün onlara baş çəkmək, söhbət etmək, dərdləşmək məqsədi ilə çıxdı evdən və bir-bir dostlarına zəng edib görüşmək istədiyini dedi.

Riadın evdən çıxması fürsət olmuşdu Nadya üçün. Nadya Mayanı yanına çağırıb söhbət etməyə başladı. Uydurma və gərəksiz movzuları bəhanə edib iki stəkan çay süzdü. Birini Mayanın, birini də öz önünə qoydu. Maya da etdiyi söhbətdən kədərləndiyindən boğazını islatmaq üçün iki qurtum içdi çaydan. Sonra gözlərinin nəmini silib ətrafa boylanaraq fikrini yayındırmaq istədi. Nadya isə qəsdən onun taleyindən danışıb onu kədərləndirməyi məqsəd etmişdi. Qız da kədərləndikcə gözlərindən yaş süzülürdü və çaydan içirdi. Çox keçmədi ki, Mayanın rəngi qızardı. Boğazını şüşə kəsirdi sanki, şiddətli bir yanğı keçdi mədəsindən. Əli ilə boğazını tutub dayanmadan öskürməyə başladı. Sonra da tappıltı ilə yerə yıxılıb can verdi. Nadyanın onun çayına tökdüyü zəhər güclü idi. O zəhəri çoxdankı həkim müştərisi vermişdi ona.

Riad dostlarının görüşündən əsəbi qayıtdı. Dostlar çox soyuq danışmışdı onunla. Ona düz yola gəlməyi təklif etdilər, amma o qəbul etmədi. Dostları da onunla həmişəlik vidalaşıb ayrıldılar. Fahişəxanaya girəndə gözləri Mayanı axtardı amma tapmadı. Cəld nə baş verdiyini Nadyadan soruşdu:

-Maya hardadır, xala?

Nadya cavab verdi:

-Oğlum, o intihar elədi. Zəhər içib özünü öldürdü.

Bu sözlər sanki güllə kimi dəydi Riada. Əlləri ilə başını tutub yerə diz çökdü və kimsə onun ağladığını görməsin deyə başını aşağı salıb ağladı. Sonra durub qapını açdı və çıxdı. Nadya çox narahat oldu özünə nəsə edəcək deyə.

Rozanı çox bəyənən, ona xüsusi diqqət yetirən, qayğısına qalan varlı bir müştərisi var idi. Adı Təyyar olan bu varlı dul kişi həqiqətən aşiq olmuşdu Rozaya. Uzun-uzadı götür-qoydan sonra:

-Dost, tanış nə deyir desin, mən bu qızı alacağam. Həm onu bu irgənc yoldan xilas edəcəyəm, həm də özümü təklikdən. – deyib Nadyanın fahişəxanasına gəldi.

Təyyarın gəldiyini görüb Roza çox sevindi. Sanki anlamışdı artıq bu bədbəxtlikdən qurtulduğunu. Sevincindən ürəyi sinəsinə sığmırdı. Təyyar Nadya ilə danışıb Rozanı ondan almaq üçün 10 min dollar pul verdi Nadyaya. Sonra da Rozanı götürüb çıxdı fahişəxanadan.

Bütün fahişələr Rozanın burdan xilas olmasına sevinirdi və həsəd aparırdı. Riad axşam qayıtdı fahişəxanaya, bütün günü dəniz qırağında oturub ağlamışdı, gözləri şişmişdi. İçəri girəndə hamını sevincli gördü, əhəmiyyət verməyib Rimanı da çağırıb otağa girdi. O bu dəfə Rimadan bir ampula morfin alıb bir qramlıq iynəyə doldurdu və onu damarına yeritdi. Rima çıxdı otaqdan, Riad isə morfinin təsirindən bihuş olub yatdı biraz sonra.

Səhəri gün bütün fahişələr müştəridə idi. Riad otaqda tək idi, yenicə ayılmışdı yuxudan, uzanıb fikrə dalmışdı. Son zamanlar iştəhası da yox idi yemək yeməyə, yediyi də yol qırağında satılan dönər, perojki və bu kimi digər şeylər idi. Nadyanın gözlərinə yuxu getmirdi. Ürəyində gizli qalan yasaq məhəbbət çox incidirdi onu. Fahişələrin evdə olmaması, Riadın otaqda tək uzanması bir vasitə verdi Nadyaya. Ayağa durub güzgünün önünə keçdi, saçlarını darayıb çiyinlərinə saldı, dodaqlarını nar çiçəyi rəngi ilə malaladı, ağ pudradan sürtdü üzünə, gözlərini sürmələdi. Bahalı fransız ətrini səpdi özünə. Bir daha diqqətlə güzgüdə özünə baxıb Riadın otağına girdi. Riad xalasına baxıb biraz dikəldi yerində. Nadya gülümsədi, ehtirasla baxdı Riada. Sonra onun yanında oturub ayaqlarını qucaqladı və diqqətlə gözlərinə baxıb dedi:

-Riad, bilirsən, çoxdandır sənə bir söz demək istəyirəm amma deyə bilmirəm. Qorxuram ki, qəbul etməzsən.

-Buyur, de. – cavab verdi Riad.

-Mən səni sevirəm Riad. Sənə aşiq olmuşam. Özümlə bacarmıram, bunu ürəyimdə saxlaya bilmirəm.

-Nə? Axı mən sənin bacın oğluyam? Övladın yerindəyəm.

-Bilirəm. Buna görə də bunu sənə deməyə cürət etmirdim. Amma ürək söz dinləmir ki. O səni seçib.

-Evlənəcəksən mənimlə? Necə də gülməlidir...

-Yox. Özün də yaxşı bilirsən ki, bu mümkün deyil.

-Bəs nə fikirləşirsən?

-Bilirsən, əzizim, ən böyük sevginin ömrü seksə qədərdir. Hər şey ehtirasdan başlayır. Bir sözlə səninlə yatmaq istəyirəm. Həm də təkcə sənin olmaq istəyirəm. Məndən başqası ilə münasibət qurmağını istəmirəm. Səni qısqanıram hər kəsə.

-Nə danışırsan, xala? Bunu etməyimi gözləyirsən?

-Hə. – deyib qəfil cumub onu qucaqladı və dodaqlarını öpməyə başladı. Riad onu özündən ayırıb ayağa qalxdı. Qəzəblə baxdı xalasına.

-Yalvarıram, məni rədd etmə. Mən sənin üçün hər şey etmişəm. Mən iki insan öldürmüşəm sənə görə. Atma məni, yalvarıram. – deyib imdad dilədi Nadya.

-Sən kimi öldürmüsən ki?

-Samaranı müştəriyə çıxmağa mən məcbur edirdim, sən onu görüb unudasan deyə. O da sənin ayrılığına dözməyib asdı özünü. Sonra Mayanı da mən zəhərləyib öldürdüm. Hamısını sənə olan sevgimdən etmişəm Riad.

-Mən.... Səni anlmıram. Bütün bunlar həqiqətdir?

-Hamısı həqiqətdir. Bacarmadım özümlə. Hər şeyi sənə qurban verməyə hazıram, təki qəbul elə məni.

-Səni qəbul etmək? – yaxınlaşıb onun çənəsindən tutdu və davam etdi – sən mənim bütün varlığımı əlimdən aldın. Məni xarabaya öyrəşdirib bir dəstə fahişəyə aşiq elədin. Sonra da onları mənim əlimdən aldın. İndi də özünü mənə sırımaq istəyirsən?

-Yox, Riad. Mən səni incitmək yox əldə etmək istəmişəm.

Riad onun saçından tutub sürüdü, çölə çıxardı, mətbəx kimi işlədilən dar koridorda yerləşən mətbəx mebelinin sirməsindən böyük bir bıçaq çıxardı.

-Sən məni öldürdün, mən də səni öldürəcəyəm. – dedi.

Nadya qorxu içində donub qalmışdı, dili söz tutmurdu. Riad bıçağı üç dəfə onun ürəyinə sancdı. Qan onun bütün bədəninə sarıldı. “Ah” çəkib can verdi Nadya. Riad yerə diz çöküb hönkür-hönkür ağlamağa başladı. Sonra Nadyanın cansız bədənini onun otağına apardı. Qapını kilidlədi. Bir əski parçası götürüb yerdəki qanı təmizlədi və öz otağına keçib yerinə uzandı.

Biraz keçdi. Anna, Anjel və Lena gəldi. Salona keçdilər. Hərəsi öz yatağına uzandı. Az sonra Səbinə, sonra da Rima gəldi müştəridən. Rima Nadyanın otağının qapısını döydü, açan olmadı. Üzbəüz otaqdan Riad çıxıb Rimaya baxdı. Sonra fahişələrin toplaşdığı salona keçdi və üzünü onlara tutub dedi:

-Mənə diqqətlə qulaq asın. Nadya artıq yoxdur. İndi siz azadsız. Artıq məcbur deyilsiz fahişə olmağa.

Anna cavab verdi:

-Necə yəni artıq yoxdur?

Lena əlavə etdi:

-O bizi fahişə olmağa məcbur etmirdi. Biz bununla pul qazanırıq əzizim.

Riad məətəlcəsinə dedi:

-Yəni siz burdan qurtulmağınıza sevinmirsiz? Burda çürümək istəyirsiz?

-Bəs Nadya hardadır axı? – deyə soruşdu Rima.

-Onu öldürmüşəm. O artıq yoxdur. Mən də öləcəyəm. Əgər burda qalsanız sizi həbs edəcəklər. Gedin, canınızı qurtarın. Özünüzə insan kimi həyat qurun.

Riadın sözündən dəhşətə gəlmişdi fahişələr.

-Biz onu görmək istəyirik. – dedilər bir ağızdan.

Riad hirslə yaxınlasıb onun otağının qapısını açdı. Qızlar qana bulanan cəsədi görüb dəhşətə gəldilər. Qorxudan dilləri tutuldu.

-Hə, gördünüz? İndi yığışdırın pal-paltarınızı rədd olun burdan. – dedi. Sonra Nadyanın otağına girdi, az sonra əlində ağ kağıza bükülmüş və səliqəylə rezin sarığa sıxılmış pulları fahişələrin önünə atdı və dedi:

-Bunları da bölüşdürün aranızda. Amma heç vaxt heç yerdə ağzınızdan bu fahişəxana haqqında, mənim haqqımda, xalam haqqında bir kəlmə də çıxarmayın.

Rima pulları saydı. Burda nə az, nə çox 50 000 manat pul var idi. Hər fahişəyə 10 000 manat pul düşdü. Hərəsinin öz ehtiyatı da var idi.

Elə həmin gün əbədilik sağollaşıb ayrıldı fahişələr.

Anna, Anjel və Lena bilet alıb bir oteldə qaldılar və 3 gün sonra Rusiyaya uçdular. Orada da birinci analarının qəbrini ziyarət etdilər, sonra bir ev tutub kirayə qaldılar və fahişəliklə dolanmağa başladılar. Rima da özünə kirayə ev tutdu və fahişəliklə bərabər, narkotikasını satmağa davam etdi. Bu azadlığı cəmi səkkiz ay davam elədi. Səkkiz ay sonra bir müştərisinin şikayəti ilə polis dəstəsi onun evini basdı, axtarış zamanı külli miqdrada narkotika tapıldığına görə 5 il azadlıqdan mərhum olundu. Səbinə də əldə etdiyi pulu götürüb anasının yanına qayıtdı. Kənddə onu sevən bir oğlan var idi. Kəndə qayıdandan bir neçə ay sonra o oğlana ərə getdi. Oğlan Almaniyada cərrahiyə bölümünü oxumuşdu. Şəhərin özəl klinikalarının birində cərrah işləyirdi. Hələ uşaqlıqdan Səbinəyə aşiq olmuşdu. Almaniyadan qayıdandan sonra onu kənddə görməmişdi. Qız kəndə qayıdanda oğlan onunla görüşdü və evlənməyi təklif etdi. Fahişəliklə məşqul olduğunu, bakirə olmadığını dedi Səbinə, amma oğlan qəbul etdi onu və evləndilər. Anası da onlarla qalırdı. Roza xoşbəxt idi əri ilə.

***

Fahişələr gedəndən sonra Riad otağa keçib Rimadan aldığı morfini iynəylə yeritdi damarına. Keyidi bütün bədəni. Huşunu itirib yıxıldı yerindəcə. 18 saat sonra özünə gəldi. Başı bərk ağrayırdı.

Marina Nəsibin ölümündən sonra özünə gələ bilməmişdi. Riad bir dəfə də olsun baş çəkməmişdi anasına. Telefonunu da satmışdı narkotika almaq üçün, buna görə də zəng də edə bilmirdi. Nəsibin ölümündən üç gün sonra Marina Nadyanı çox pis töhmət etmişdi. Qarğımışdı ona. Həttə bir şillə də çəkmişdi böyük bacısına. Buna görə də Nadyaya da zəng vurub Riadı soruşmaq istəmirdi. Buna görə də evdən çıxıb birbaş yollandı fahişəxanaya Riadı görmək üçün.

Riad artıq baş ağrıya dözmürdü. İynəni bir daha doldurdu morfinlə. Vurdu damarına. Az sonra bütün bədəni göyərdi. Gözləri bərəldi və qanla doldu. Damarları partlamışdı yüksək dozadan. Nəfəs ala bilmirdi. Xeyli çapaladı yerdə. O çapalayanda Marina qapını döyürdü. Riad son dəfə anasının “Riad” deyə çağırdığını eşidib can verdi. Marina xeyli qışqırandan sonra polisə zəng elədi. Bir az sonra polis dəstəsi qapını sındırıb içəri girdi və iki cansız bədən gördülər iki üzbəüz qapıda.

Marina dəli kimi olmuşdu. Artıq özünü belə tanımırdı. Dili tutulmuşdu. Yeriyə bilmirdi. Əlləri ilə saçlarını yolub sarı qızıl saçlarını seyrəltmişdi, başının ağ dərisi görünürdü. Əri, bacısı, oğlu artıq yox idi doğmaları bu dünyada. Anası da uzun illər əvvəl atmışdı onu. Atasının isə yaşayıb yaşamadığından belə xəbərsiz idi. Riadın və Nadyanın dəfnindən sonra evinə gəldi. Ağlamaqdan gözündə su qalmamışdı. Heykəl kimi donuq-donuq dolaşırdı evdə. Nə su içir, nə çörək yeyirdi. Amma iradəli, dözümlü, cəsur qadın idi Marina. Səbrin tükəndiyi gün rəzalət eybəcər ətrli çiçək açar insan taleyində. İndi Marinanın səbri tükənmişdi. O indi içkisiz bir gecə də keçirmirdi. Əlindəki bir siqaretin oduna ikincisini alışdırıb çəkirdi...

Biz ümidlərlə doğuluruq, təəccüblərlə yaşayırıq və təəssüflərlə köçürük dünyadan. Gərək elə yaşayaq ki, ümidlərimizi doğruldaq. Bunun üçün isə bizə yalnız ağıl kömək edər.

İnsan arzuların və xəyalların quludur. Hissiyyatın əlindədir taleyimizin zənciri. Onun apardığı yerə gedirik çox vaxt. Gərək bu yolda ağılı bələdçi edək özümüzə. Hər çətinlikdən bir çıxış yolu, hər qaranlıqda bir işıq var mütləq. Onu axtarmaq lazımdır. Əgər bir şeyi ürəkdən istəsən onu mütləq əldə edəcəksən deyib dahilər. Doğrudan da belədir. Xoşbəxt olmaq üçün onu ürəkdən istəmək kifayətdir. Onda hislər bizə nökər, ağıl bizə bələdçi olacaq. Tanrı da mütləq sevər və pənahında saxlayar bizi.

***

İndi illər keçib...

Fahişə mələklərdən geriyə illərin yaman günə saldığı bir köhnə fahişəxana qalıb sadəcə. İndi bəlkə də onlar yoxdur...

Nataşa, Toma, Sevda, Rima, Anna, Anjel, Lena, Maya, Roza, Samara və Səbinə...

Onlar bu dünyaya gələndə, təzəcə dil açanda, ayaq açanda, arzu etməyi, xəyal qurmağı öyrənəndə bu həyat ağıllarına belə gəlməzdi. Onların sevimli himayədarı – öz illərini xərclədiyi fahişəxanada ölüb günlərlə çürüyəcəyini arzulamamışdı Nadya. Bütün sevdiklərini itirib tək tənha qalmağı, ərindən ona qalan miskin evi və bacısının bir də oğlunun qəbrinə çevrilən o irgənc fahişəxananı əlində çaxır şüşəsi ilə dəli kimi dolaşmağı xəyal etməmişdi Marina.

Onlar indi buludların fövqündə sönən ulduzlar kimi iki zərif qanadla uçurlar. Sizi bu dünya unutmayacaq fahişə mələklər!...

əHH