Oświecenie, określane często jako wiek rozumu, wiek filozofów, wiek światła – prąd kulturalny oraz okres w historii Europy przypadający na lata 1688-1789. „Odważ się być mądrym”… I. Kant Empiryzm



Yüklə 11,46 Mb.
tarix19.10.2018
ölçüsü11,46 Mb.
#74770



  • Oświecenie, określane często jako wiek rozumu, wiek filozofów, wiek światła – prąd kulturalny oraz okres w historii Europy przypadający na lata 1688-1789.



„Odważ się być mądrym”… I.Kant

  • „Odważ się być mądrym”… I.Kant



  • Empiryzm

  • Pogląd, zgodnie z którym poznanie świata jest możliwe jedynie za pomocą doświadczenia. Prawdziwe jest tylko to, co można sprawdzić drogą indukcyjną.

  •  Deizm

  • Doktryna filozoficzno-religijna, według której Bóg stworzył świat, ale nie ingeruje w jego funkcjonowanie. Wśród znanych deistów wspomnieć należy Diderota i Woltera.

  •  Ateizm

  • Pogląd filozoficzny negujący istnienie Boga oraz świata pozagrobowego.

  •  

  •  Libertynizm

  • Ruch umysłowy, który nawiązywał do renesansowego humanizmu. Opierał się na wolnomyślicielstwie

  • i laickiej postawie. Powstał w XVII stuleciu we Francji i kwestionował autorytet Kościoła, nawołując do swobodnego stosunku wobec zasad etycznych.

  • Racjonalizm

  • Kierunek filozoficzny wskazujący na rozum jako jedyne nadrzędne narzędzie poznania prawdy. Twórcą tego sytemu był Kartezjusz (1596 – 1650), którego sformułowanie: „Cogito ergo sum” (Myślę, więc jestem) wykorzystywane było przez ludzi oświecenia i funkcjonowało niemal jako naczelne hasło epoki. Założenie, zgodnie z którym jedynie to, co można wyjaśnić za pomocą rozumu, jest prawdziwe.

  • .



Europa

  • Europa

  • 1715 – zmarł Ludwik XIV (Król Słońce)

  • 1789 – początek Wielkiej Rewolucji Francuskiej

  • 1793 – ścięcie Ludwika XVI

  • 1799 – Napoleon Bonaparte konsulem Francji

  • 1804 – Napoleon Bonaparte cesarzem Francji

  • 1812 – Napoleon wyrusza na podbój Rosji

  •  

  • Polska

  • 1735-1763 – Stanisław Leszczyński królem Polski

  • 1764-1795 – panowanie króla Stanisława Augusta Poniatowskiego

  • 1768-1772 – konfederacja barska

  • 1772 – kasata zakonu jezuitów; I rozbiór Rzeczypospolitej

  • 1788-1792 – Sejm Wielki

  • 1791 – Konstytucja 3 maja

  • 1792 – konfederacja targowicka

  • 1793 – II rozbiór Polski

  • 1794 – insurekcja kościuszkowska

  • 1795 – III rozbiór Polski

  • 1797 – powstanie Legionów we Włoszech

  • 1807 – utworzenie Księstwa Warszawskiego



  • Do najważniejszych wydarzeń związanych z oświeceniem należy Rewolucja Francuska. Idea republiki rządzonej przez wybranych w wolnych wyborach stała się zaczynem zmian zachodzących w Europie.

  • Nowy ustrój polityczny Amerykanie uczynili podstawą swojej konstytucji. Stany Zjednoczone były jednym z doskonalszych przykładów wprowadzenia pomysłów wieku rozumu w życie. Jednocześnie idee liberalizmu (łac. liberalis - dotyczący wolności) stały się podstawą ekonomicznego rozwoju tego kraju.

  • W Polsce idee oświecenia doprowadziły do powstania Konstytucji 3 maja oraz do nieudanych prób budowy nowoczesnego państwa.



Oświecenie w Polsce można podzielić na trzy fazy:

  • Oświecenie w Polsce można podzielić na trzy fazy:

  • Fazy oświecenia w Polsce.

  • wczesna – od lat 40. XVIII w. do 1764

  • dojrzała (czasy stanisławowskie) – 1764-1795

  • schyłkowa (późne oświecenie lub oświecenie postanisławowskie) – 1795-1822





  • W XVIII wieku nastąpiła ekspansja budownictwa. Powstają zarówno kościoły, jak i teatry. Te pierwsze są najczęściej okrągłe z kopułą znajdującą się w centralnym miejscu. Inspiracją dla architektury było budownictwo antyczne, dlatego też budynki były symetryczne i proste. Pomieszczenia przestrzenne, malowane na biało, z dużymi oknami.

  • Na polskim gruncie osobliwością są dworki.



Jakub Kubicki – Belweder w Warszawie (klasycyzm).

  • Jakub Kubicki – Belweder w Warszawie (klasycyzm).



Dominik Merlini – Pałac na Wodzie w Łazienkach –

  • Dominik Merlini – Pałac na Wodzie w Łazienkach –

  • Warszawa

  • (klasycyzm)



Rokokowy pałac Hohenzollernów w Poczdamie

  • Rokokowy pałac Hohenzollernów w Poczdamie

  • (280 hektarów)

  • 1745r.—1747r.









Sans souci to po francusku „bez trosk”. Pałac leży jednak w niemieckim Poczdamie, a nie we Francji. Był letnią rezydencją króla Prus Fryderyka II zwanego Wielkim oraz Starym Frycem. Jak arcytrafnie napisał Antoni Piskadło w „100 najsłynniejszych budowli” jest to prawdziwe „zwierciadło beztroskiego klimatu życia towarzyskiego osiemnastowiecznej arystokracji”.

  • Sans souci to po francusku „bez trosk”. Pałac leży jednak w niemieckim Poczdamie, a nie we Francji. Był letnią rezydencją króla Prus Fryderyka II zwanego Wielkim oraz Starym Frycem. Jak arcytrafnie napisał Antoni Piskadło w „100 najsłynniejszych budowli” jest to prawdziwe „zwierciadło beztroskiego klimatu życia towarzyskiego osiemnastowiecznej arystokracji”.

  • Postawiony w latach 1745-1747 rokokowy pałac jest budowlą niezwykle lekką i ozdobną. Nie miał być rezydencją zwalającą z nóg. Fryderyk, który własnoręcznie naszkicował ogólny schemat budowli, mawiał o niej „moja mała winnica” i odrzucał propozycje uczynienia pałacu bardziej imponującym





Przed budynkiem rozciąga się właśnie owa winnica, czyli sześć tarasów z winoroślami. To jedynie drobniutki fragment całego 280-hektarowego parku, który otacza Sanssouci. Oprócz ogrodów i drzew są w nim również liczne budowle, w tym dużo większy Nowy Pałac, ale to Sanssouci jest sercem całego założenia.

  • Przed budynkiem rozciąga się właśnie owa winnica, czyli sześć tarasów z winoroślami. To jedynie drobniutki fragment całego 280-hektarowego parku, który otacza Sanssouci. Oprócz ogrodów i drzew są w nim również liczne budowle, w tym dużo większy Nowy Pałac, ale to Sanssouci jest sercem całego założenia.

  • Charakterystyczną ozdobą pałacu są wyrastające z pilastrów rzeźby bachantów i bachantek, które – udając, że podtrzymują dach budowli – pełnią rolę kariatyd i atlantów









  • Rzeźba





  • RZEŹBA

  • Inspiracją dla twórców oświecenia były rzeźby antyczne, dlatego też artyści XVIII stulecia przedstawiali nagą lub tylko lekko przysłoniętą postać ludzką, której twarz wyrażała błogi spokój. Najczęściej uwieczniano postaci z mitologii lub osoby, które ówcześnie pełniły znaczące funkcje w państwie. Najpopularniejszymi twórcami byli:



Psyche budzona przez pocałunek Kupidyna, rzeźba Antonia Canovy z 1793r.

  • Psyche budzona przez pocałunek Kupidyna, rzeźba Antonia Canovy z 1793r.



  • Pomnik Mikołaja Kopernika w Warszawie.





W przeciwieństwie do tendencji obowiązujących w epoce poprzedzającej oświecenie, kiedy to dominował ruch, w malarstwie klasycyzmu dużą popularność zyskały wystudiowane portrety. Obrazy, wpisujące się w ten nurt, charakteryzowała harmonijna kompozycja. Ponadto ich tematyka często nawiązywała do mitologii. Malarstwo rokokowe charakteryzowało się zamiłowaniem do miniatury i uwiecznianiem miłosnych scenek. Najwybitniejszymi malarzami oświeceniowymi byli:

  • W przeciwieństwie do tendencji obowiązujących w epoce poprzedzającej oświecenie, kiedy to dominował ruch, w malarstwie klasycyzmu dużą popularność zyskały wystudiowane portrety. Obrazy, wpisujące się w ten nurt, charakteryzowała harmonijna kompozycja. Ponadto ich tematyka często nawiązywała do mitologii. Malarstwo rokokowe charakteryzowało się zamiłowaniem do miniatury i uwiecznianiem miłosnych scenek. Najwybitniejszymi malarzami oświeceniowymi byli:



Marcello Bacciarelli

  • Marcello Bacciarelli



  • Jednym z ważniejszych wydarzeń oświecenia, związanych z tą dziedziną życia artystycznego, była reforma opery. Ponadto nastąpiła ekspansja muzyki instrumentalnej oraz operowej. Wśród słuchaczy szerzyła się moda na koncerty w specjalnie przygotowanych salach, a także w domach prywatnych , kościołach lub na dworach). Znani kompozytorzy oświecenia to:



Ludwig van Beethoven

  • Ludwig van Beethoven



Wolfgang Amadeusz Mozart

  • Wolfgang Amadeusz Mozart



Johann Christian Bach

  • Johann Christian Bach





Literatura miała charakter dydaktyczny i moralizatorski.

  • Literatura miała charakter dydaktyczny i moralizatorski.



  • Klasycyzm był dominującym nurtem w ówczesnej literaturze. Odzwierciedlał założenia bardzo popularnego w tej epoce filozofa, Kartezjusza, zgodnie z którymi to, co chce

  • uchodzić za prawdziwe, powinno być jasne i proste. Dlatego też dążenia twórców były ukierunkowane na przekazanie uniwersalnych prawd w nieskomplikowanej formie. Głównym teoretykiem klasycyzmu był Mikołaj Boileau, który w dziele Sztuka poetycka zamieścił wskazówki, jakimi powinni się kierować poeci. Autor wskazywał na zasługi starożytnych w sklasyfikowaniu pojęcia piękna. Sztuka powinna naśladować rzeczywistość, dlatego twórca musi zrezygnować z wszelkich dziwacznych i niezrozumiałych środków stylistycznych.

  • Kategoria mimesis była jednym z podstawowych wyznaczników literatury. Język miał być z założenia komunikatywny, bowiem literatura miała mieć charakter dydaktyczno-moralizatorski (spełniała funkcje utylitarne).

  • Ignacego Krasickiego Bajki, Satyry, Myszeida;



W oświeceniu wyróżniamy trzy główne style epoki :

  • W oświeceniu wyróżniamy trzy główne style epoki :

  • - klasycyzm - sentymentalizm - rokoko

  • Sztuka oświecenia jest przede wszystkim sztuką klasycyzmu.

  • Charakteryzuje się ona spokojem, harmonią i równowagą. Uznaje jeden klasyczny (zaczerpnięty ze sztuki antycznej) wzorzec piękna.

  • Dzieła oświeceniowe realizują hasło: "uczyć, bawiąc", czyli spełniają funkcję dydaktyczną.





  • (z łac. classicus - doskonały, pierwszorzędny, wzorowy, wyuczony) – styl w muzyce, sztuce, literaturze oraz architekturze odwołujący się do osiągnięć starożytnych Greków i Rzymian. W Europie tzw. "powrót do źródeł" (klasycznych) pojawił się już w renesansie, a następnie wyłonił się w okresie późnego baroku, czyli od końca XVII wieku do końca wieku XVIII, w niektórych krajach trwał do lat 30. następnego stulecia, a nawet dłużej. Styl ten szczególnie nawiązywał do antyku.



  • Zauroczenie klasyczną harmonią pojawiało się wielokrotnie, także w XX wieku, pod postacią neoklasycyzmu (w literaturze, w architekturze), a następnie wśród artystów awangardowych, np. u Picassa.

  • Cechy klasycyzmu:

  • wzorowanie się na tematyce i architekturze starożytnej Grecji i Rzymu (rzymski Panteon i Partenon w Atenach)

  • chęć wiernego odwzorowania elementów dekoracji, stroju czy architektury antyku

  • statyka zamiast dynamizmu

  • oszczędność wyrazu

  • spokój - przeciwieństwo barokowej ekspresji

  • uwypuklenie cnót obywatelskich w przeciwieństwie do rokokowej frywolności

  • obraz idealistyczny

  • kształt ważniejszy niż barwa

  • tematyka moralizatorska, często propagandowa

  • używanie silnego strumienia, "snopu" światła (np. Jacques-Louis David Śmierć Sokratesa)



Czuję, więc jestem.

  • Czuję, więc jestem.

  • „Żyć- to dla nas znaczy czuć.

  • Odczuwanie niewątpliwie poprzedza rozum. Już mamy uczucia, zanim zdobyliśmy pojęcia”

  • Jan Jakub Rousseau





motyw Arkadii (malownicza kraina na Peloponezie, zamieszkana przez ubogich pasterzy-uchodziła za świat idealny, wcielenie pierwotnej szczęśliwości

  • motyw Arkadii (malownicza kraina na Peloponezie, zamieszkana przez ubogich pasterzy-uchodziła za świat idealny, wcielenie pierwotnej szczęśliwości

  • miasto –miejsce fałszu, pozornych wartości- niszczy naturalne walory człowieka



  • Rokoko – nurt stylistyczny, obecny zwłaszcza w architekturze wnętrz, ornamentyce, rzemiośle artystycznym i malarstwie, występujący w sztuce europejskiej w latach

  • ok. 1720-1790. Nurt rokokowy wyróżnia się także w dziejach literatury.

  • Uważany czasem za końcową fazę baroku, w rzeczywistości zajął wobec niego pozycję przeciwstawną. Sprzeciwił się pompatycznemu ceremoniałowi, monumentalizmowi

  • skłaniał się ku większej kameralności, zmysłowości, wyrafinowaniu i pewnej sentymentalności.

  • Odznaczał się lekkością i dekoracyjnością form, swobodną kompozycją, asymetrią i płynnością linii oraz motywami egzotycznymi (np. chińskimi).

  • Styl rokokowy najsilniej rozwinął się we Francji i związany był głównie z życiem dworskim.







Madame de Pompadour

  • Madame de Pompadour







  • Sentymentalizm – kierunek umysłowy i literacki w Europie,który trwał od lat 70 XVIII wieku do początku wieku XIX, był okresem pomiędzy oświeceniem a romantyzmem. W różnych krajach trwał w róznym czasie. Np. w Anglii rozpoczał sie juz w latach 50 XVIII wieku, a w Polsce w latach 80 tegoż wieku. Jego twórcami byli Jean Jacques Rousseau (we Francji) i Laurence Sterne (w Anglii).

  • Cechy stylu sentymentalistycznego

  • nasilenie pierwiastka uczuciowego,

  • poszerzenie tematyki literatury i wzbogacenie jej o treści społeczne,

  • w literaturze podkreślanie indywidualizmu bohaterów,

  • stylowi retoryczno-oratorskiemu przeciwstawienie intymności i czułości,

  • nastroje religijne, smutek i melancholia,

  • wprowadzenie uczuć litości i empatii,

  • wprowadzenie folkloru,

  • naśladowanie natury, ale nie ucywilizowanej, lecz prostej, a nawet dzikiej.



Charakterystyka człowieka sentymentalnego:

  • Charakterystyka człowieka sentymentalnego:

  • czuły

  • patrzy na świat przez pryzmat miłości

  • powinien analizować własne przeżycia

  • powinien bywać na łonie natury

  • nie powinien korzystać ze zdobyczy cywilizacji

  • najlepiej żeby był pasterzem lub pasterką (kostium pasterski)

  • Poglądy Jeana Jacques'a Rousseau:

  • uczucie jest podstawową cechą kultury ludzkiej

  • kultura i cywilizacja niszczą w człowieku to co dobre

  • człowiek jest rozdarty między czułością, dobrocią, a wymaganiami jakie stawia mu cywilizacja

  • człowiekowi dają szczęście uczucia takie jak miłość, przyjaźń, życie w zgodzie z samym sobą, z głosem serca



  • nasilenie pierwiastka uczuciowego,

  • poszerzenie tematyki literatury i wzbogacenie jej o treści społeczne,

  • w literaturze podkreślanie indywidualizmu bohaterów,

  • stylowi retoryczno-oratorskiemu przeciwstawienie intymności i czułości,

  • nastroje religijne, smutek i melancholia,

  • wprowadzenie uczuć litości i empatii,

  • wprowadzenie folkloru,

  • naśladowanie natury, ale nie ucywilizowanej, lecz prostej, a nawet dzikiej.







Jean-Jakub Rousseau

  • Jean-Jakub Rousseau

  • „Żyć to dla nas znaczy czuć”.



Immanuel Kant

  • Immanuel Kant











POETYKA NORMATYWNA-zawierała zasady, przepisy dotyczące np. zasad wyboru tematu ,gatunku literackiego, kompozycji dzieła oraz stylu.

  • POETYKA NORMATYWNA-zawierała zasady, przepisy dotyczące np. zasad wyboru tematu ,gatunku literackiego, kompozycji dzieła oraz stylu.







Konwencja literacka w epoce oświecenia

  • Konwencja literacka w epoce oświecenia



* intuicyjne przewidywanie katastrofy

  • * intuicyjne przewidywanie katastrofy

  • *głos wyobraźni

  • *lęk i niepokój

  • *wizjonerstwo



ogień

  • ogień

  • popiół

  • dym i pogorzelisko

  • zagłada totalna

  • Apokalipsa







Yüklə 11,46 Mb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə