Teorema.7.11
Ixtiyoriy
𝑝 (1 ≤ 𝑝 ≤ 𝑛)
uchun (7.62) qatordagi
𝜆
𝑝
xarakteristik son
𝑥
𝑇
𝐴𝑥
𝑥
𝑇
𝐵𝑥
nisbat minimumidan iborat, ya’ni
𝜆
𝑝
= 𝑚𝑖𝑛
𝑥
𝑇
𝐴𝑥
𝑥
𝑇
𝐵𝑥
bo’lib,
𝑥
vektor
𝑧
1
, 𝑧
2
, … , 𝑧
𝑝−1
ortonormallangan bosh vektorlarga ortogonal,
ya’ni
𝑧
1𝑇
𝐵𝑥 = 0, 𝑧
2𝑇
𝐵𝑥 = 0, … , 𝑧
𝑝−1𝑇
𝐵𝑥 = 0
(7.65)
bo’ladi.
Bunda (7.65) shartlarni qanoatlantirib,
𝜆
𝑝
xarakteristik son uchun bosh vektor
bo’lgan vektorlardagina minimumga erishiladi.
Teorema 7.11ni qo’llashning noqulayligi shundan iboratki, unda
𝜆
𝑝
xarakteristik son avvalgi
𝑧
1
, 𝑧
2
, … , 𝑧
𝑝−1
bosh vektorlarga bog’liq bo’lib, bu bosh
vektorlar ma’lum bo’lgandagina teoremani qo’llash mumkin. Bundan tashqari
bosh vektorlarni tanlash ma’lum ixtiyoriylikka ega.
186
Bu noqulaylikdan qutilish uchun
𝑥
1
, 𝑥
2
, … , 𝑥
𝑛
o’zgaruvchilarga qo’yilgan
bog’lanishlar haqida tushuncha kiritamiz.
𝑥
1
, 𝑥
2
, … , 𝑥
𝑛
o’zgaruvchilarning
𝐿
𝑘
(𝑥) = 𝑙
1𝑘
𝑥
1
+ 𝑙
2𝑘
𝑥
2
+ ⋯ + 𝑙
𝑛𝑘
𝑥
𝑛
, (𝑘 = 1,2, … , 𝑛) (7.65
′
)
chiziqli formasi berilgan bo’lsin.
𝑥
1
, 𝑥
2
, … , 𝑥
𝑛
o’zgaruvchilarga yoki
𝑥
vektorga
𝐿
1
, 𝐿
2
, … , 𝐿
𝑛
h ta
bog’lanishlar qo’yilgan deyiladi, agarda faqat
𝐿
𝑘
(𝑥) = 0 (𝑘 = 1,2, … , 𝑛) (7.65
′′
)
tenglamalar sistemasini qanoatlantiruvchi o’zgaruvchilargina qaralsa.
(7.65
′
)
dagi belgilashlarni saqlab qolgan holda ixtiyoriy chiziqli forma
uchun quyidagicha belgilash kiritamiz:
𝐿̃
1
(𝑥) = 𝑧
𝑘𝑇
𝐵𝑥 (𝑘 = 1,2, … , 𝑛)
(7.66)
Bundan tashqari
(7.65
′′
)
bog’lanishlar qo’yilgan vektorlar uchun
𝑚𝑖𝑛
𝑥
𝑇
𝐴𝑥
𝑥
𝑇
𝐵𝑥
ni
quyidagicha belgilaymiz:
𝜇 (
𝐴
𝐵
; 𝐿
1
, 𝐿
2
, … , 𝐿
𝑛
).
Bu belgilashlarda (1,64) quyidagicha yoziladi
𝐿
𝑝
= 𝜇 (
𝐴
𝐵
; 𝐿̃
1
, 𝐿̃
2
, … , 𝐿̃
𝑝−1
) (𝑝 = 1,2, … , 𝑛).
(7.67)
Endi
𝐿
1
(𝑥) = 0, 𝐿
2
(𝑥) = 0, … , 𝐿
𝑝−1
(𝑥) = 0,
(7.68)
va
𝐿̃
𝑝+1
(𝑥) = 0, … , 𝐿̃
𝑛
(𝑥) = 0
(7.88)
bog’lanishlarni qaraymiz. (7.68) va (7.69) dagi bog’lanishlar soni
𝑛
dan kichik
bo’lgani uchun bu bog’lanishlarning xammasini qanoatlantiruvchi
𝑥
(1)
≠ 0
vektor mavjud bo’ladi. (7.69) bog’lanishlar
𝑥
vektorni
𝑧
𝑝+1
, … , 𝑧
𝑛
bosh
vektorlar bilan ortogonalligini ifodalaydi, shuning uchun
𝑥
(1)
vektor
koordinatalarida
𝜉
𝑝+1
= ⋯ = 𝜉
𝑛
= 0
bo’lib, (7.63) ga asosan
𝑥
(1)
𝑇
𝐴𝑥
(1)
𝑥
(1)
𝑇
𝐵𝑥
1
=
𝜆
1
𝜉
1
2
+ ⋯ + 𝜆
𝑝
𝜉
𝑝
2
𝜉
1
2
+ ⋯ + 𝜉
2
2
≤ 𝜆
𝑝
187
bo’ladi. Ammo bu holda
𝜇(
𝐴
𝐵
; 𝐿
1
, 𝐿
2
, … , 𝐿
𝑝−1
) ≤
𝑥
(1)
𝑇
𝐴𝑥
(1)
𝑥
(1)
𝑇
𝐵𝑥
1
≤ 𝜆
𝑝
Bu tengsizlik (7.67) bilan birga qaralganda ko’rinadiki,
𝜇
miqdor
𝐿
1
, 𝐿
2
, … , 𝐿
𝑝−1
bog’lanishlarda
𝜆
𝑝
dan ortmay,
𝐿̃
1
, 𝐿̃
2
, … , 𝐿̃
𝑝−1
maxsus
bog’lanishlar olinganda
𝜆
𝑝
ga erishadi.
Shunday qilib, quyidagi teorema isbotlandi.
Dostları ilə paylaş: |