224
Copyright © 2009 by AAN Enterprises Inc.
ÖZET
A
Arrk
ka
a p
plla
an
n::
Parkinson hastal›¤› (PH) olan hastalar›n orta beyninde seçici olarak ventrolateral ve kaudal
substansiya nigradaki (SN) dopaminerjik nöronlarda kay›p görülür. PH’nin bir fare modelinde, araflt›rma-
c›lar 1-metil-4-fenil-1,2,3,6-tetrahidropiridin (MPTP) uygulam›fllar ve difüzyon tensor görüntüleme (DTG)
kullanarak yapt›klar› ölçümlerin intoksikasyonun ard›ndan ortaya ç›kan dopamin nöron kayb› ile korelas-
yon gösterdi¤ini bulmufllard›r.
Y
Yö
ön
ntteem
mlleerr::
Çal›flma, SN’deki belirli dejenerasyon kesitlerini incelemek için sekiz kanall› faz dizisi halka-
s› ile 3 Tesla yüksek çözünürlüklü DTG protokolü ve paralel görüntüleme kullan›larak 28 birey (14 erken
evre, tedavi edilmemifl PH ve 14 yafl ve cinsiyet efllefltirmesi yap›lm›fl kontrol) üzerinde yap›ld›. Rostral,
orta ve kaudal SN üzerinde ilgili alanlar çift kör ve ba¤›ms›z ölçücüler taraf›ndan çizildi.
B
Bu
ullg
gu
ulla
arr::
Kontrollere k›yasla PH hastalar›nda SN’de parçal› anizotropi (FA) azalm›flt› (p < 0.001). Post
hoc analizde PH hastalar›ndaki azalm›fl FA’n›n ilgili kaudal alanda rostral alana k›yasla daha fazla oldu¤u
belirlendi (p < 0.00001). Kaudal SN’deki bir al›c› operatör karakteristik analizi PH hastalar›n› sa¤l›kl› birey-
lerden ay›rt etmenin özgünlü¤ünün ve özgüllü¤ünün %100 oldu¤unu ortaya ç›kard›. Bulgular her iki öl-
çücü aras›nda tutarl› idi.
S
So
on
nu
uççlla
arr::
Bu bulgular substansiya nigran›n yüksek çözünürlüklü tensor görüntülemesinin hasta baz›n-
da erken evre, yeni Parkinson hastal›¤› olanlar› sa¤l›kl› bireylerden ay›rt edici oldu¤una ve PH için giri-
flimsel olmayan erken bir biyobelirteç olma potansiyeli oldu¤una dair bir kan›t sunmaktad›r.
Neurology
®
2009;72:1378–1384
SÖZLÜK
DTG = difüzyon tensor görüntüleme; FA = parçal› anizotropi; MPTP = 1-metil-4-fenil-1,2,3,6-tetrahidropiridin; PH = Parkinson hastal›¤›;
ROC = al›c› operatör karakteristik; ROI = ilgili alan; SN = substansiya nigra; UPDRS = Birleflik Parkinson Hastal›¤› De¤erlendirme Ölçe¤i.
Elektronik bask›s› 7 Ocak 2009’dan itibaren www.neurology.org adresinde bulunmaktad›r.
Departments of Kinesiology and Nutrition (D.E.V., J.P., I.A., D.M.C.), Bioengineering (D.E.V., M.B.S., D.M.C., X.J.Z.), Neurology and
Rehabilitation (D.E.V., D.M.L.), Physical Therapy (D.M.C.), Anatomy and Cell Biology (D.M.L.), Ophthalmology and Visual Sciences
(D.M.L.), Psychology (D.M.L.), Neurosurgery (X.J.Z.) ve Radiology (X.J.Z.), and Center for MR Research (X.J.Z.), University of Illinois at
Chicago ve Department of Neurological Sciences (C.L.C.), Rush University Medical Center, Chicago, IL.
NIH (R01-NS-52318, R01-NS58487, R01-NS-28127, R01-NS-40902, R21-AG28662) burslar› ile desteklenmifltir.
Beyan: Yazarlar›n bir beyan› yoktur.
D.E. Vaillancourt, PhD
M.B. Spraker, BS
J. Prodoehl, PhD, PT
I. Abraham
D.M. Corcos, PhD
X.J. Zhou, PhD
C.L. Comella, MD
D.M. Little, PhD
Yaz›flma adresi ve reprint
istekleri için Dr. David E.
Vaillancourt, University of
Illinois at Chicago, 1919 West
Taylor, 650 AHSB, MC 994,
Chicago, IL 60612
court1@uic.edu
Yeni Parkinson hastal›¤› substansiya
nigras›nda yüksek çözünürlüklü
difüzyon tensor görüntülemesi
Parkinson hastal›¤› (PH) olan hastalar›n orta beyninde substansiya nigra (SN) pars kom-
paktada motor ifllev bozuklu¤una yol açan seçici dopaminerjik nöron kayb› olur. PH kli-
nik olarak a盤a ç›kt›¤›nda substansiya nigra (SN) pars kompaktadaki dopaminerjik hüc-
relerin yaklafl›k yar›s›n›n kaybedildi¤i tahmin edilmektedir.
1,2
Ayr›ca, PH ile iliflkili hüc-
re kayb› esas olarak SN pars kompaktan›n ventrolateral ve kaudal kesiminde gerçekle-
flir.
3
PH hastalar›nda SN pars kompaktadaki hücre kayb› ile ilgili çal›flmalar kadavra ça-
l›flmalar›yla s›n›rl›d›r. Nörogörüntüleme tekniklerindeki son geliflmeler yaflarken SN’de-
ki dejenerasyonun saptanmas› için yeni belirteçler belirlenmesinde yeni bir umuttur.
4,6
Difüzyon tensor görüntüleme (DTG) tipik olarak ak madde yolaklar›n› incelemek için
kullan›l›yor olsa da,
7,8
gri madde alanlar›ndaki anormallikleri incelemek için de yeni bir
yöntemdir. Yöntem olarak, DTG de¤iflen derecelerde dokuya ba¤›ml› anizotropi sergile-
06_224-230 (1378-1384) 7/9/09 3:03 AM Page 224
yen su moleküllerinin difüzyon kabiliyetine
dayan›r. Ak maddede, su molekülleri difüz-
yon yönlerinde s›n›rl›d›r ve bu durum yük-
sek bir parçal› anizotropi (FA) de¤eri ile so-
nuçlan›r.
9
Ancak, gri maddede ve BOS’ta su
molekülleri anlaml› olarak daha az yön ba-
¤›ml›l›¤› sergiler, bu nedenle ak maddeye k›-
yasla FA de¤erleri daha düflüktür. 1-metil-
4-fenil-1,2,3,6-tetrahidropiridin (MPTP)
uygulanan PH mürin modelinde intoksikas-
yon sonras›nda kaybedilen SN dopaminer-
jik nöronlar›n›n say›s› DTG ile edinilen öl-
çümler ile anlaml› düzeyde korelasyon gös-
termifltir.
10
Yazarlar DTG’nin SN’deki do-
paminerjik dejenerasyon için do¤rudan ol-
mayan bir ölçüm sa¤layabilece¤ini öne sür-
müfllerdir, çünkü SN’deki hücre kayb› mik-
ro-yap›sal bütünlü¤ü ve su moleküllerinin
difüzyon özelli¤ini de¤ifltirir.
Bu çal›flmada, PH hastalar› ile sa¤l›kl›
bireylerde SN karfl›laflt›rmas› için yüksek
çözünürlüklü DTG kullan›lm›flt›r. Erken
evre, tedavi almam›fl PH hastalar› kulla-
n›lm›flt›r, çünkü sa¤l›kl› bireylerden ayr›l-
mas› en zor olan hasta grubudur ve henüz
hiç ilaç kullanmam›fllard›r. Her PH hasta-
s› prospektif olarak yafl ve cinsiyete göre
sa¤l›kl› bir kontrol ile efllefltirilmifltir. Ön-
ceki çal›flmalarda PH’da en fazla dejene-
rasyonun SN pars kompaktan›n ventrola-
teral ve kaudal bölümünde oldu¤u ileri
sürülmüfl oldu¤undan,
3,5
yeni PH hastala-
r›n› sa¤l›kl› bireylerden ay›rt etmede en
yüksek özgüllük ve özgünlü¤ün bu bölge-
de oldu¤u hipotezini test ettik.
YÖNTEMLER
B
Biirreey
ylleerr.. Bu çal›flma 28 kiflinin dahil edil-
di¤i prospektif vaka kontrollü bir çal›flmayd›. Çal›flmaya 14
yeni PH hastas› ve 14 sa¤l›kl› birey kat›ld› (tablo 1). Hasta-
lar Rush Üniversitesi T›p Merkezinin Hareket Bozukluklar›
Bölümü’nden seçildiler. Antiparkinson tedavisi kullanma-
yan ve hiçbir zaman kullanmam›fl olan, klinik olarak anlam-
l› düzeyde biliflsel bozuklu¤u olmayan hastalar dahil edildi-
ler. Antiparkinson tedavisi olarak PH semptomlar›n› de¤ifl-
tirmek veya PH’nin ilerlemesini durdurmak için tasarlanm›fl
herhangi bir ilaç tedavisi olarak tan›mlad›k. Bütün hastala-
r›n PH tan›s› bir hareket bozukluklar› nörolo¤u taraf›ndan
kondu ve tüm hastalar PH Beyin Bankas› Grubu tan› ölçüt-
lerini
11,12
karfl›lad›. Her hasta Birlefltirilmifl PH De¤erlendir-
me Ölçe¤i kullanan ayn› nörolog taraf›ndan puanland› (tab-
lo 1). Puanlamalar DTG verilerine kör olarak yap›ld›. On
dört sa¤l›kl› kontrol Chicago bölgesinde reklamlar arac›l›¤›
ile seçildi ve her PH hastas› ile yafl ve cinsiyet bak›m›ndan efl-
lefltirildi. PH grubunun yafl› (ortalama 57.2 y›l) kontrol gru-
bununkinden (ortalama 58.0 y›l) farkl› de¤ildi (t
ϭ 0.12; p
ϭ 0.9). Bütün bireyler, Rush Üniversitesi T›p Merkezi ve
Chicago’daki Illinois Üniversitesi bölgesel Gözden Geçirme
Komiteleri taraf›ndan onaylanm›fl, Helsinki Deklarasyonu-
na uygun yaz›l› bilgilendirilmifl onam verdi.
D
DT
TG
G ççeek
kiim
mii.. Veriler, girdap ak›m›n›n oluflturdu¤u bozul-
may› azaltmak için tasarlanm›fl DTG çarpma kesiti kullan›la-
rak
13
, General Electric 3.0-Tesla Signa HD taray›c›s›nda (Ge-
neral Electric Healthcare, Waukesha, WI) topland›. Çarpma
kesiti, girdap ak›m› etkilerini s›f›rlamak ve maksimum görün-
tü kaymas› ile bozulmay› piksel alt› düzeyde s›n›rlamak için
görüntüleme gradientlerini ve al›c› frekans›n› dinamik olarak
ayarlayabilir düzeydeydi. Bütün görüntüler sekiz kanall› faz
dizisi bafl halkas› kullan›larak, uzaysal çözünürlü¤ü artt›rmak
için paralel görüntüleme ile birlikte (h›zlanma faktörü
ϭ 2)
al›nd›. Veri toplama anahtar parametreleri: tekrarlama zama-
n›
ϭ 4500 msn, eko zaman› = 82 msn, b de¤erleri ϭ 0, 1.000
sn/mm
2
, difüzyon gradient yönleri
ϭ 27, görüfl alan› ϭ 20 cm
ϫ 20 cm, matriks ϭ 256 ϫ 256, uyarmalar›n say›s› ϭ 4, di-
lim kal›nl›¤› = 4 mm, dilim atlama = 1 mm, dilim say›s›
ϭ 15.
En yukar›daki dilim korpus kallozumun yaklafl›k 4 mm üs-
tünden al›nd›. Difüzyon gradient yönelimleri elektrostatik re-
pülsiyon modeline göre tasarland›.
14
D
DT
TG
G a
an
na
alliizzii.. Parçal› anizotropi (FA) difüzyon anizotropi
derecesinin bir ölçümüdür ve flöyle gösterilir:
λ
1
,
λ
2
ve
λ
3
difüzyon tensor matriksinin eigen de¤erleri-
dir.
15
S›f›ra yak›n FA de¤erleri izotropik difüzyonu ve 1’e
yak›n FA de¤erleri anizotropik difüzyonu gösterir. ‹yi or-
ganize ak maddenin FA de¤eri yüksektir, çünkü su mole-
külü difüzyonu s›k› bir flekilde lif yolunun dik aç›s›nda yol
al›r. SN’de FA de¤erleri ak maddeye k›yasla oldukça dü-
Neurology 72
April 21, 2009
225
Tablo 1
Hasta özellikleri
Birey
Yaş, yıl
Cinsiyet
Hastalık süresi*
UPDRS III
Hoehn ve Yahr
P1
47
K 4
10
I
P2
72
E 34
32
II
P3
66
K 30
20
II
P4
55
K 17
12
I
P5
57
E 4
25
II
P6
60
E 17
12
I
P7
69
E 6
18
II
P8
45
K 25
18
II
P9
57
E 15
18
II
P10
I
4
1
E
6
3
P11
55
E 33
31
II
P12
60
K 12
11
II
P13
58
K 17
16
II
P14
64
E 16
25
II
Ortalama (SD) 57.2 (9.6)
16.5 (10.8)
18 (8.1)
*Tanıdan itibaren geçen aylar.
UPDRS
Birleştirilmiş Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği.
FA
1
2
1
2
2
2
3
2
3
1
2
1
2
2
2
3
2
06_224-230 (1378-1384) 7/9/09 3:03 AM Page 225
flüktür. Bu çal›flmada, FA önceden belirtilen protokol ile
al›nm›fl difüzyon a¤›rl›kl› görüntülerden tekil dekompozis-
yon de¤eri kullan›larak DtiStudio’da
16
hesapland›.
Radyal difüzyon kapasitesi [
λ
R
= (
λ
2
ϩ
λ
3
)/2] ve uzunla-
mas›na difüzyon kapasitesi [
λ
L
=
λ
1
] hesapland›, burada
λ
1
,
λ
2
ve
λ
3
azalan s›radad›r. Radyal difüzyon kapasitesi akson
liflerine dik ortalama difüzyon kapasitesini ve uzunlamas›na
difüzyon kapasitesi akson liflerine paralel ortalama difüzyon
kapasitesini gösterir. Ortalama difüzyon kapasitesi de de¤er-
lendirildi.
9,17
Bu ölçümler Neurology
®
dergisinin www.ne-
urology.org internet sayfas›ndaki ek e-1 ve tablo e-1’de gös-
terilmifltir. Görüntü kalitesini ve difüzyon ölçümlerinin güve-
nilirli¤ini garantilemek için DTG verilerinin bafl hareketi AF-
NI kullan›larak de¤erlendirildi ve bütün bireylerde 1 mm’den
az oldu¤u bulundu. Gruplar aras›nda bafl hareketinde anlam-
l› düzeyde fark saptanmad›. Bafl hareketini uygulamad›k.
fiekil 1’de, ilgilendi¤imiz alanlar›n (ROI) SN’de nas›l ve ne-
rede çizildi¤ini göstermek için B0 kesiti (asl›nda T2 a¤›rl›kl› ke-
sit) k›rm›z› nukleus ve substansiya nigran›n oldu¤u kesit (A),
B0 bir alt kesiti (B), FA haritas› (C) ve renkli harita (D) göste-
rilmifltir. Ayr› ROI, rostral, orta ve kaudal alanlar üç ayr› dai-
re kullan›larak çizildi. Canl›larda T2 a¤›rl›kl› kesitlerle SN
pars kompaktay› SN pars retikulatadan ay›rt etmek zordur,
bu nedenle alanlar SN pars kompakta olarak de¤il SN içi ola-
rak yorumland›. Ayr›ca, önceki çal›flmalar T2 a¤›rl›kl› bir ke-
sitte SN’deki hipointens alan›n rostral k›sm›n›n serebral pedin-
külü ve SN’yi içine ald›¤›n› göstermifltir.
18
Bu nedenle, gruplar
aras›ndaki fark, PH’de hücre kayb›n›n en belirgin oldu¤u kau-
dal ROI alan›na k›yasla bu bölgede daha az olabilir.
3
ROI çizmek için flu yöntem kullan›lm›flt›r: her ROI dört
voksel çap›ndayd› ve her voksel 0.781 mm idi. Bu ROI hac-
minin 30 mm
3
olmas›na eflittir. ‹lk olarak, B0 görüntüle-
mesinde k›rm›z› nukleus, subtalamik nukleus ve SN’nin be-
lirgin oldu¤u kesiti belirledik (flekil 1A). ‹kinci olarak, bir
alt dilime geçtik, çünkü SN’nin büyük bir k›sm› k›rm›z›
nukleusun alt›ndad›r. Bu kesitte, substansiya nigra her za-
man görüntülendi ve k›rm›z› nukleus ya görüntülenmedi ya
da silik olarak görüntülendi (flekil 1B). Bu yöntem ventral
SN’ye odaklanmak için kullan›ld›. Üçüncü olarak, beyin
sap› içinde kald›¤›m›zdan emin olunarak ROI SN’nin ros-
tral bölümünün hipointens k›sm›na yerlefltirildi. Dördüncü
olarak, iki daire kesiflmeyecek flekilde orta ROI birinci da-
irenin lateral ve posteriyoruna yerlefltirildi. Beflinci olarak,
iki daire kesiflmeyecek flekilde kaudal ROI orta dairenin la-
teral ve posteriyoruna yerlefltirildi (flekil 1 E). Üç ROI’y›
yerlefltirirken ROI’m›z›n lateralde serebral pedinkül içinde
olmad›¤›ndan emin olmak için FA haritas›n› ve renkli hari-
tay› kulland›k (flekil 1, C ve D).
Rostral, orta ve kaudal ROI’da FA, radyal difüzyon kapa-
sitesi, uzunlamas›na difüzyon kapasitesi hesapland›. Sonra,
her ilgili sol ve sa¤ ROI’da ilgili ba¤›ml› ölçümün (örn., FA)
ortalamas› hesapland›. SN’de sol ve sa¤ boyunca ortalama
de¤er istatistik analizinde kullan›ld›. Kontrol prosedürü ola-
rak, bir ROI tam SN lateralinde serebral pedinküle çizildi (fle-
kil 1B) ve bulgular tablo e-1’de gösterildi. DtiStudio’da bütün
kesitlere standart bir parazit efli¤i uyguland›. Bu eflik uygulan-
d›ktan sonra, ROI’da veya çevre dokuda sinyal kayb› olma-
d›¤›ndan emin olunmas› için her kesit görsel olarak incelendi.
ROI ba¤›ms›z olarak iki araflt›rmac› taraf›ndan çizildi.
‹ki araflt›rmac› da daha önce anlat›lm›fl olan yöntemde uz-
laflt›lar. Bütün ROI’lar hasta veya kontrol olup olmad›k-
lar› bilinmeden çizildi.
226
Neurology 72
April 21, 2009
Şekil 1
Substansiya nigrada ilgili alanları çizmek için kullanılan prosedür
A
B
C
D
E
B0 kesiti
B0 kesiti
FA kesiti
Harita
Kırmızı nukleus
SN-rostral
SN-orta
SN-kaudal
Serebral
pedinkül
(A) Kırmızı nukleus ve substansiya nigrayı içeren kesit. İlk bu kesit alındı. (B) A’da gösterilen kesitin hemen altından geçen kesit ve bu üç ilgili alanı çizdiğimiz
kesit. (C) parçalı anizotropi kesiti ve (D) B’deki kesitin haritasını gösterir. Serebral pedinkül için ilgili alan da gösterilmiştir. (E) Rostral, orta ve kaudal substan-
siya nigradaki üç ilgili alanın ve serebral pedinküldeki ilgili alanın daha büyük resimleri. Bütün resimler DTG Studio’sunda oluşturulmuştur.
06_224-230 (1378-1384) 7/9/09 3:03 AM Page 226
‹‹sstta
attiissttiik
k a
an
na
alliizz.. Her ba¤›ml› ölçüme ayr› iki yönlü kar›fl›k
model varyans analizi uyguland›. Bireyler aras› faktör grup
(kontrol ve PH) ve tekrarlayan faktör ROI (rostral, orta ve
kaudal) idi. Etkileflimleri incelemek için post hoc çiftlenme-
mifl t testleri kullan›ld›. Serebral pedinkülde, PH ve kontrol
grubu aras›nda ayr› çiftlenmemifl t testleri yap›ld›. Birinci ve
ikinci puanlamac› aras› güvenilirlik SPSS 15.0’da
19
s›n›f içi
korelasyon katsay›s› kullan›larak hesapland›. Al›c› opera-
tör karakteristik (ROC) e¤rileri üç SN ROI’s›n›n özgüllük
ve özgünlü¤ünü belirlemek için kullan›ld›.
BULGULAR
Kontrol grubuna k›yasla PH gru-
bunda FA de¤eri azalm›flt› [F(1.26)
ϭ 28.7, p Ͻ
0.001] ve FA de¤eri ROI boyunca da azalm›flt›
[F(2.52)
ϭ 4.9, p Ͻ 0.05] (flekil 2 ve tablo e-2).
ROI etkileflimi taraf›ndan bir grup bulunmak-
tayd› [F(2.52)
ϭ 5.9, p Ͻ 0.01]. Gruplar aras›
FA fark› rostral bölgede kaudal bölgeye k›yasla
daha azd› (flekil 2A). Örne¤in, rostral bölgede
FA de¤eri gruplar aras›nda farkl› de¤il iken (t
ϭ
1.5; p
ϭ 0.12), orta ( t ϭ 3.7; p Ͻ 0.001) ve kau-
dal (t
ϭ 11.9; p Ͻ 0.00001) bölgelerde FA fark-
l›l›klar› gruplar aras›nda belirgindi. Kaudal t
de¤erinin 11.9 oldu¤unun alt›n› çizmek, bu
bulgunun flans eseri olma olas›l›¤›n›n olmad›¤›-
n› göstermesi aç›s›ndan önemlidir.
‹ki puanlay›c› taraf›ndan ba¤›ms›z olarak de-
¤erlendirilmifl olan bütün PH hastalar›nda yük-
sek çözünürlüklü DTG tekni¤ine dayal› ölçüm-
ler SN’nin kaudal k›sm›nda hastal›k belirleme-
si aç›s›ndan duyarl› idi (flekil 3, A ve B). Birinci
puanlay›c›n›n rostral, orta ve kaudal ROI’da
FA de¤eri üzerindeki ROC analizi ROC e¤risi
alt›ndaki alan›n kaudal ROI’da orta ve rostral
ROI’ya k›yasla en büyük oldu¤unu gösterdi
(flekil 3C ve tablo 2). Kaudal ROI için özgüllük
ve özgünlük %100 idi (tablo 2).
Birinci ile ikinci puanlay›c› aras› güvenilirlik
de¤erlendirmesinde ilgili üç birincil alan için güç-
lü bir ortak görüfl bulunmaktayd›: s›n›f içi kore-
lasyon katsay›s› rostral ROI’dan 0.808, orta RO-
I’dan 0.832 v kaudal ROI’dan 0.96 idi. Her RO-
I’da FA için iki puanlay›c› aras›nda çiftlenmemifl
t testleri uygulad›k ve üç t testi de anlaml› düzey-
de de¤ildi. Serebral pedinküldeki kontrol analizi-
nin detaylar›, di¤er ba¤›ml› ölçümler ve FA ile
Birlefltirilmifl Parkinson Hastal›¤› Puanlama Öl-
çe¤i aras›ndaki iliflki tablo e-2’de gösterilmifltir.
TARTIfiMA
Bu çal›flmada üç yeni bulgu vard›. Bi-
rincisi, erken evre, tedavi almayan PH hastalar›-
n›n SN’sinde FA de¤erlerinin azald›¤›n› göster-
dik. ‹kinci olarak, yeni PH hastalar› ile sa¤l›kl›
kontroller aras›ndaki fark SN’nin kaudal bölge-
sinde orta ve rostral bölgelere k›yasla en fazlayd›.
Üçüncü olarak, bütün yeni PH hastalar› bütün
sa¤l›kl› kontrollerden %100 özgüllük ve özgün-
lükle ay›rt edildi. Bu bulgular kör iki puanlay›c›
aras›nda tutarl›l›k gösterdi. Böylece DTG de¤er-
lendirmemiz yaln›z grup farkl›l›klar›n› de¤il ayr›-
ca do¤ru bireysel de¤erlendirmeyi de belirledi.
Daha önce insanlarda DTG kullan›larak ya-
p›lm›fl iki çal›flmada PH hastalar›nda sa¤l›kl› bi-
reylere k›yasla substansiya nigrada FA de¤erinin
azalm›fl oldu¤u gösterilmifltir.
4,6
O çal›flmalar-
daki hastalar bizim çal›flmam›zdakilere k›yasla
daha ileri evredeydiler ve o çal›flmalardaki has-
talar dopaminerjik tedavi almaktayken incelen-
mifllerdi. Bu çal›flma önceki literatür bilgisini ge-
niflleterek erken evre yeni PH hastalar›n›n
SN’sinde FA de¤erinin azald›¤›n› göstermifltir.
Ayr›ca, önceki iki çal›flmada PH hastalar› ile
kontroller aras›nda SN’de grup düzeyinde FA
farkl›l›klar› anlaml› düzeyde bulunmufl olsa
da,
4,6
bireysel düzeyde FA de¤erleri tutarl› ola-
rak hastalar› belirleyememifltir. Örne¤in, bir va-
ka-kontrol çal›flmas›nda4 e¤ri alt›ndaki alan›n
orta düzeyde oldu¤u (0.653) ve DTG’nin ilerde
bireysel PH hastalar›n› belirlemek için kullan›la-
bilecek bir yöntem olmad›¤› bildirilmifltir.
DTG’nin PH hastalar›n› sa¤l›kl› bireylerden
ay›rt etmeyi sa¤layabilmesini çeflitli faktörler et-
kileyebilir. Bu faktörler aras›nda m›knat›s›n alan
kuvveti, uzaysal çözünürlük, sinyal-parazit oran›,
kontrast-parazit oran›, görüntü artefaktlar› ve
SN’de ROI’n›n çizilmifl oldu¤u alanlar say›labilir.
Daha önceki DTG çal›flmalar›nda 1.5 Tesla
MRG kullan›lm›flt›r.
4,6
Aksine, bu çal›flmada pa-
ralel görüntüleme teknikleri ile birlikte 3 Tesla’da
yüksek çözünürlüklü DTG kesitleri kullan›ld›. Bu
teknik yüksek bir uzaysal çözünürlük ile uygun
sinyal-parazit oran› sa¤lar. SN’nin hedeflenmifl
bölgelerine üç adet 30.6 mm
3
ROI çizildi. Önce-
Neurology 72
April 21, 2009
227
Şekil 2
Gruplar arasındaki farklar
Kontrol
PH
0.8
0.6
0.4
0.2
0.0
Rostral
Orta
Kaudal
Parçalı anizotropi
Parkinson hastalığı olan hastaların (gri) ve sağlıklı kontrollerin
(siyah) substansiya nigra rostral, orta ve kaudal alanındaki
ortalama parçalı anizotropisi.
Hata sütunları
Ϯ 1 SD.
06_224-230 (1378-1384) 7/9/09 3:03 AM Page 227
ki DTG çal›flmalar›nda SN’ye tipik olarak bir
ROI çizilmiflti. Bir çal›flmada 40 mm
3
hacminde
tek bir ROI kullan›lm›flt›.
4
PH’da bilinen dejene-
rasyon flekline dayanarak daha küçük üç ROI
kullanmay› seçmemiz SN’de belirli dejenerasyon
alanlar›n› odaklayabilmemizi ve bölgesel de¤i-
flimleri belirlememizi güçlendirmifl olabilir. Orta
ve rostral ROI’ya k›yasla kaudal ROI’da daha
fazla bozulman›n bulunmas› nigra dejenerasyo-
nunun patolojik flekilleri ile ayn› çizgidedir ve
DTG’ye dayal› FA’n›n, PH ile iliflkili patolojinin
esas oda¤›na anatomik olarak odaklanan bir öl-
çüm oldu¤unu düflündürür.
Rostral ve kaudal ROI’da FA’da gruplar
aras› farkl›l›¤›n iki olas› aç›klamas› bulunmak-
tad›r ve bunlar birbirlerini karfl›l›kl› olarak d›fl-
lamazlar. Birinci aç›klama: T2 a¤›rl›kl› kesitin
hipointens alan›n›n rostral bölgesi SN’den faz-
las›n› içerebilir. T2 a¤›rl›kl› kesitler ile proton
dansitesi a¤›rl›kl› spin-eko ve h›zl› k›sa inversi-
yon zaman› inversiyon-iyileflme görüntülemesi,
aksiyal kesitte T2 a¤›l›kl› hipointens alan›n ros-
tral k›sm›n›n görüntülemesinin hem SN hem de
serebral pedinkül içerdi¤ini gösterir. Bizim ros-
tral ROI çizimimiz SN ile serebral pedinkülü
içermifl olabilir ve bu durum rostral SN’de PH
hastalar› ile sa¤l›kl› kontrolleri ay›rt edebilme-
mizi zorlaflt›rm›fl olabilir. Bu k›s›tlama, en be-
228
Neurology 72
April 21, 2009
Şekil 3
Bireyler arasındaki farklar
A
B
C
Puanlayıcı 1
Puanlayıcı 2
F
A
ölçümü
F
A
ölçümü
Özgüllük
ROC eğrisi
Kontrol
PH
Kontrol
PH
Rostral
Orta
Kaudal
0.65
0.60
0.55
0.50
0.45
0.40
0.35
0.30
0.65
0.60
0.55
0.50
0.45
0.40
0.35
0.30
1.0
0.8
0.6
0.4
0.2
0.0
Özgünlük
0.0 0.2 0.4 0.6 0.8 1.0
(A) İlgili kaudal alan için birinci puanlayıcının verdiği Parkinson hastalığı (PH) olan hastaların (gri) ve sağlıklı kontrollerin (siyah)
parçalı anizotropi değerleri. Siyah sembol kontroller için ortalama artı/eksi 1 SD’yi temsil eder. Gri sembol PH olan hastalar
için ortalama artı/eksi 1 SD’yi temsil eder. (B) A gibi ama ikinci puanlayıcının verileri. (C) Rostral (kesik gri), orta (gri) ve kaudal
(siyah) ilgili alanın alıcı operatör karakteristik eğrisi. Kaudal alanın özgüllüğü ve özgünlüğü en yüksektir.
Tablo 2
Alıcı operatör
karakteristiklerin analizi
Rostral SN
Orta SN
Kaudal SN
Özgüllük, %
100
100
100
Özgünlük, %
7.10
35
100
Eğri adlındaki alan 0.651
0.834
1.00
SN
substansiya nigra.
06_224-230 (1378-1384) 7/9/09 3:03 AM Page 228
lirgin etkilerin gözlendi¤i kaudal ROI için ge-
çerli de¤ildir. SN lateraline serebral pedinküle
yerlefltirilmifl kontrol ROI’n›n gruplar aras›nda
hiçbir ölçümde farkl›l›k göstermedi¤ini vurgu-
lamak önemlidir (flekil 1 ve ek e-1). Ayr›ca, se-
rebral pedinkülün FA de¤eri SN’deki rostral
ROI’n›n FA de¤erinden oldukça yüksek bulun-
du (e-verileri). ‹kinci aç›klama: PH hastalar›n›n
SN’deki dejenerasyonu rostral alana k›yasla
ventral ve kaudal alanlarda daha fazla olur.
Gerçekte, insanlardaki kadavra çal›flmalar›nda
dopaminerjik hücre kayb›n›n en fazla SN pars
kompaktan›n ventrolateral ve kaudal alanlar›n-
da oldu¤u, aksine normal yafllanman›n SN pars
kompaktan›n dorsomedial alan›n› etkiledi¤ini
göstermifltir.
3
En fazla fark kaudal ROI’de bu-
lundu ve bu bulgu dopaminerjik hücre kayb›-
n›n PH’da birincil olarak SN’de görülen alan›y-
la uyumludur.
1,3
Ayr›ca, SN’nin rostral alan›na
k›yasla kaudal alan›n›n daha fazla etkilendi¤in
bulunmas›, kaudaldeki daha fazla demir içeri¤i
oldu¤unu gösteren yeni proton dansitesi görün-
tüleme teknikleri ile de uyumludur.
5
PET veya SPECT gibi di¤er nörogörüntüleme
testleri PH hastalar›n› sa¤l›kl› bireylerden ay›rt
ettirir. [
18
]F-Dopa al›m›n› de¤erlendiren PET ke-
sitleri klinik olarak orta evre PH hastalar›n› sa¤-
l›kl› kontrollerden %100
20
, hastal›¤›n erken ev-
resindekileri %85 oran›nda
21
do¤ru olarak ay›rt
ettirmifltir. [11-C]FE-CIT kullan›ld›¤›nda, PET
kesitleri hafif düzeyde PH hastalar›n› sa¤l›kl›
kontrollerden %100 oran›nda do¤ru olarak ay›rt
ettirmifltir.
22
[
123
]FP-CIT ile yap›lan SPECT kesit-
leri ile hafiften a¤›ra PH hastalar›n› sa¤l›kl› kon-
trollerden ay›rt etmenin toplam özgüllük ve öz-
günlü¤ü %96 olarak gözlenmifltir.
23
Verilerimiz
yüksek çözünürlüklü DTG’nin PET ve SPECT
kadar baflar›l› oldu¤unu iflaret eder. Bulgular›m›z
önemlidir, çünkü PET ünitelerine ulaflmak 3 Tes-
la MRG ünitelerine ulaflmaktan daha zordur ve
PET’nin maliyeti MRG’den yüksktir.
24
En önem-
lisi, DTG giriflimsel de¤ildir ve radyoaktif arac›la-
r›n kullan›lmas›n› gerektirmez ve bu nedenle
uzunlamas›na izlem ve tekrar de¤erlendirmeler
için potansiyel olarak daha güvenlidir.
25
Gelecek çal›flmalarda DTG’nin SN’de klinik
öncesi dejenerasyonu gösterilebilip gösterileme-
yece¤i ve PH için hastal›k öncesinde öngörücü bir
test olarak kullan›labilirli¤i araflt›r›labilir. Ek ola-
rak, önceki çal›flmalarda DTG’nin PH’yi atipik
parkinsonizmden ay›rt etmek için kullan›labilece-
¤i ileri sürülmüflse de,
26,28
farkl› hasta kohortla-
r›nda hareket bozukluklar› nörolo¤unu tan›n›n
alt›n standard› olarak kullanacak ve DTG ile kar-
fl›laflt›racak genifl ölçekli çal›flmalar yap›lmal›d›r.
Hastal›k ilerlemesinin ve tedavi giriflimlerinin et-
kilerinin DTG’ye göre ölçümleri de yap›lmal›d›r.
TEfiEKKÜR
Yazarlar Dr Christopher Goetz’e makaleye yapt›¤› yorumlar› için ve hasta-
lara çal›flmaya ay›rd›klar› zaman ve katk›lar›ndan dolay› teflekkür ederler.
10 Temmuz 2008’de al›nd›. Son haliyle 3 Kas›m 2008’de
yay›na kabul edildi.
Neurology 72
April 21, 2009
229
KAYNAKLAR
1.
Hodaie M, Neimat JS, Lozano AM. The dopaminergic
nigrostriatal system and Parkinson’s disease: molecular
events in development, disease, and cell death, and new
therapeutic strategies. Neurosurgery 2007;60:17–28; dis-
cussion 28 –30.
2.
Braak H, Del Tredici K, Rub U, de Vos RA, Jansen Steur
EN, Braak E. Staging of brain pathology related to spo-
radic Parkinson’s disease. Neurobiol Aging 2003;24:197–
211.
3.
Fearnley JM, Lees AJ. Ageing and Parkinson’s disease: sub-
stantia nigra regional selectivity. Brain 1991;114:2283–
2301.
4.
Chan LL, Rumpel H, Yap K, et al. Case control study of
diffusion tensor imaging in Parkinson’s disease. J Neurol
Neurosurg Psychiatry 2007;78:1383–1386.
5.
Martin WR, Wieler M, Gee M. Midbrain iron content in
early Parkinson disease: a potential biomarker of disease
status. Neurology 2008;70:1411–1417.
6.
Yoshikawa K, Nakata Y, Yamada K, Nakagawa M. Early
pathological changes in the parkinsonian brain demon-
strated by diffusion tensor MRI. J Neurol Neurosurg Psy-
chiatry 2004;75:481–484.
7.
Kraus MF, Susmaras T, Caughlin BP, Walker CJ, Sweeney
JA, Little DM. White matter integrity and cognition in
chronic traumatic brain injury: a diffusion tensor imaging
study. Brain 2007;130:2508–2519.
8.
Mori S, Zhang J. Principles of diffusion tensor imaging
and its applications to basic neuroscience research. Neuron
2006;51:527–539.
9.
Basser PJ, Mattiello J, LeBihan D. MR diffusion tensor
spectroscopy and imaging. Biophys J 1994;66:259–267.
10.
Boska MD, Hasan KM, Kibuule D, et al. Quantitative
diffusion tensor imaging detects dopaminergic neuronal
degeneration in a murine model of Parkinson’s disease.
Neurobiol Dis 2007;26:590–596.
11.
Hughes AJ, Daniel SE, Kilford L, Lees AJ. Accuracy of
clinical diagnosis ofi diopathic Parkinson’s disease: a
clinico-pathological study of 100 cases [see comments].
J Neurol Neurosurg Psychiatry 1992;55:181–184.
12.
Hughes AJ, Daniel SE, Lees AJ. Improved accuracy of clin-
ical diagnosis of Lewy body Parkinson’s disease. Neurology
2001;57:1497–1499.
13.
Zhou XJ, Maier JK, Reynolds HG. Method to reduce eddy
current effects in diffusion-weighted echo planar imaging.
United States Patent, 5. 1999;864:233.
14.
Jones DK, Simmons A, Williams SC, Horsfield MA. Non-
invasive assessment of axonal fiber connectivity in the hu-
man brain via diffusion tensor MRI. Magn Reson Med
1999;42:37–41.
15.
Basser PJ, Pierpaoli C. Microstructural and physiological
features of tissues elucidated by quantitative-diffusion-
tensor MRI. J Magn Reson B 1996;111:209–219.
16.
Wakana S, Jiang H, Nagae-Poetscher LM, van Zijl PC,
Mori S. Fiber tract-based atlas of human white matter
anatomy. Radiology 2004;230:77–87.
17.
Hasan KM, Narayana PA. Retrospective measurement of
the diffusion tensor eigenvalues from diffusion anisotropy
06_224-230 (1378-1384) 7/9/09 3:03 AM Page 229
230
Neurology 72
April 21, 2009
and mean diffusivity in DTI. Magn Reson Med 2006;56:
130–137.
18.
Oikawa H, Sasaki M, Tamakawa Y, Ehara S, Tohyama K.
The substantia nigra in Parkinson disease: proton density-
weighted spin-echo and fast short inversion time inversion-
recovery MR findings. AJNR Am J Neuroradiol 2002;23:
1747–1756.
19.
Maclennan RN. Interrater reliability with SPSS for Win-
dows 5.0. Am Statistician 1993;47:292–296.
20.
Hu MT, White SJ, Herlihy AH, Chaudhuri KR, Hajnal
JV, Brooks DJ. A comparison of (18)F-dopa PET and in-
version recovery MRI in the diagnosis of Parkinson’s dis-
ease. Neurology 2001;56:1195–1200.
21.
Morrish PK, Sawle GV, Brooks DJ. Clinical and [18F]
dopa PET findings in early Parkinson’s disease. J Neurol
Neurosurg Psychiatry 1995;59:597–600.
22.
Antonini A, Moresco RM, Gobbo C, et al. The status of
dopamine nerve terminals in Parkinson’s disease and es-
sential tremor: a PET study with the tracer [11-C]FE-CIT.
Neurol Sci 2001;22:47–48.
23.
Benamer TS, Patterson J, Grosset DG, et al. Accurate dif-
ferentiation of parkinsonism and essential tremor using vi-
sual assessment of [123I]-FP-CIT SPECT imaging: the
[123I]-FP-CIT study group. Mov Disord 2000;15:503–
510.
24.
Ravina B, Eidelberg D, Ahlskog JE, et al. The role of radio-
tracer imaging in Parkinson disease. Neurology 2005;64:
208–215.
25.
Volkow ND, Rosen B, Farde L. Imaging the living human
brain: magnetic resonance imaging and positron emission
tomography. Proc Natl Acad Sci USA 1997;94:2787–
2788.
26.
Schocke MF, Seppi K, Esterhammer R, et al. Diffusion-
weighted MRI differentiates the Parkinson variant of
multiple system atrophy from PD. Neurology 2002;58:
575–580.
27.
Schocke MF, Seppi K, Esterhammer R, et al. Trace of
diffusion tensor differentiates the Parkinson variant of
multiple system atrophy and Parkinson’s disease. Neuro-
image 2004;21:1443–1451.
28.
Paviour DC, Price SL, Stevens JM, Lees AJ, Fox NC.
Quantitative MRI measurement of superior cerebellar pe-
duncle in progressive supranuclear palsy. Neurology 2005;
64:675–679.
06_224-230 (1378-1384) 7/9/09 3:03 AM Page 230
Dostları ilə paylaş: |