P a ris nüsxəsi azərbaycan respubükast prezidentiNİN

N igar xanım   dedi:
-  M ən toy-düyün istəm irəm , m əni bu yollarda sorkərdən  etmo,  tez 
Ç əm libelə  yetir.
Koroğlu  ilə  Nigar  xanım   ordunun  yanından  keçəndə  fırəng  oğlu 
çadırın  qabağında  dayanmışdı.  Gördü  ki,  iki  atlı,  biri  qadın,  o  biri  iso 
kişi  dağ  kim i  atlarm  belində  oradan  keçir.  Dərhal  m ehtərini  çağırıb 
tövlədən  iki  at  gətirtdi.  Sonra  vəzirə  tapşırdı  ki,  m üx təlif n az -n em ət- 
lərdən ibarət bir xonça düzəldib başlarında aparıb o athlara verib desin- 
lər ki,  fırəng oğlu sizə salam -dua göndərir, deyir buyursunlar yesinlər. 
Sonra  bu  iki  atı  onlara  verib  desinlər  ki,  biz  səfər  üstəyik,  öz  atlarmı 
bizə  peşkəş  etsinlər.
Fərraş başında xonça Koroğlunun hüzuruna gəldi. Nigar xanım  dedi:
-  Ey Colali Koroğlu,  yolçunu əzizləyib xonça ilə qarşılayan adama 
yam anlıq  etm ək olarmı?
Koroğlu  çox  ağıllı,  uzaqgörən  adam   idi.  Başa  düşdü  ki,  bu  xonça 
təm ənnasız  deyil.  Nigar xanım a dedi:
-  Ay xanım ,  piyalənin  dibində  n ə  olduğunu bilsən,  heç  içmozsən.
Fərraş  K oroğlunu  səsləyib  dedi:
-   Ey  pohləvan,  fırəng  oğlu  sizə  xonça  yollayıb,  buyurun  ağzınızı 
şirin eləyin.
Koroğlu  ilə  N igar  xanım   atdan  düşüb  süfrə  başında  əyləşdilər. 
Fərraş  xonçanı  onların  qabağına  qoyan  vaxt  gözü  Koroğlunun  bığla- 
rına  sataşıb  qorxudan  dili  tutuldu.  K oroğlu  gördü  forraş  sözlü  adama 
oxşayır.  Dedi:
-  Fərraş,  n ə  isə  dem ək  istəyirson,  çəkinm ə,  de.
Zavallı  fərraş qorxudan heç bir söz demodi.  K oroğlu Q ırata m inən 
zam an  fərraş  dili  tutula-tutula  dedi:
-  Ağa,  bir ərzim  var.
Koroğlu  dedi:
-   Hə,  de  görüm ,  sözün  nədi?
Fərraş  dedi:
-  Firəng oğlu salam -dua göndərib dedi ki, biz səfər üstoyik,  bu at- 
Iarı  onlar m inib  öz  atlarını  bizə  versinlər.
Koroğlu  soruşdu  ki,  fırəng  oğlu  kim di?  Fərraş  cavab  vcrdi  ki, 
fırəng padşahının  vəzirinin  oğludu.  K oroğlu  dedi:
-  M ən  fırəng oğlunun atlarını  istəm irəm .  Biz elatıq,  obalarım ız  iso 
dağın o tərəfındodi.  O balarım ıza çatandan  sonra başqa ata m inib öz at- 
larım ızı ona verorik.
Koroğlu  Qıratın  başını  fırəng  oğlunun  çadırına  tə rə f  döndərib 
N igar xanıma tapşırdı  ki,  dalınca  gəlsin.  N igar xanım  dedi:
-  Ay evi yığılmış,  m ən hara gəlim ?
Koroğlu qəzəblənib dedi:
-  Ay qız,  deyirəm   gəl!
Koroğlu Nigar xanım la birlikdə  fırəng oğlunun  çadırına tə rə f y o l- 
landı.  Çadıra  girəndə  gördü  ki,  fırəng  oğlu  gözəllikdə  heç  Eyvazdan 
geri  qalan  deyil,  üzü  günəş  kim i  işıq  saçır.  K oroğlu  ürəyində  “ ilahi, 
bunu da m ənə qism ət e lə ” -  dedi.  Sonra fırəng oğluna salam  verdi.  F i- 
rəng oğlu salam alıb  soruşdu:  -  Ey  pəhləvan,  kim sən,  nəçisən?
Koroğlu dedi:
-  A y fırəng  oğlu,  aşığam.
F irəng oğlu dedi:
-  N ecə  aşıqsan?
K oroğlu  sazı  götürüb  dedi:
Q alx  yerinnən  döyüşəlim ,
F irəng  oğlu,  fırəng  oğlu.
H ər  dil d esən  danışalım ,
F irəng  oğlu,  fırəng  oğlu.
F irəng  oğlunun  baxışları  N igar  xanım a  dikilm işdi.  N igar  xam m ın 
gözləri,  ox  kimi  kirpikləri  rübəndin  altından  görünürdü.  Firəng  oğlu 
gördü  bu  qaş-göz  şəkildə  gördüyü  qaş-gözdü.  O,  gözlərini  N igar  x a- 
nım a  dikib  donub  qalm ışdı.  K oroğlu  gördü  fırəng  oğlu  özündə  deyil. 
O nun  dediyi  sözləri  isə bu  qulağm dan  alıb,  o  biri  qulağından  ötürür.
K oroğlu qəzəb lən ərək  sazı  götürüb  dedi:
G ülü  tapşurdular xara,
C ig ər oldu h az ar para,
N ə  göz tik m isən   Nigara,
F irəng  oğlu,  firəng oğlu?
F irəng  oğlu N igar xanım ın  adını  eşidən  kim i  dedi:
-   E y pəhləvan,  bu hansı N igar  xamm dı?
K oroğlu dedi:
-   Sultan Murad  xokarın qızı  N igar xanımdı.
F irəng oğlu ürəyində dedi:  “İlahi,  yaxşı  yetirm isən” .  Sonra adam - 
larına  işarə  elədi  ki,  onları  m ansırıya  alsınlar.  Firəng  oğlu  öz-özünə 
dedi ki, yaxşı oldu, Nigarı bunun əlindən alıb elə burada da toy elərəm .

---

K o ro ğ lu n u n   gö zii  f ırə n g   o ğ lu n d a   idi.  G ö rd ü   k i,  o n u n   i ş a r ə s il ə  
a d a m la r  d ö r d   to rə fı  k ə s d ilə r.  F irə n g   o ğ lu n u n   a d a m la rı  d a  ö z ü  k im i b a -  
la c a   b o y ,  in c o   id ilə r.  O n la r  K o ro ğ lu   ilə   N ig a r  x a n ım ı  d ə r h a l  d ö v r ə y ə  
a ld ıla r.  K o ro ğ lu   ü r ə y in d ə   d e d i:  “ A y   it  b a la sı,  m ə n i,  q ır x  y a ş lı  ig id i  t u -  
la la ra   b o ğ d u r m a q   is to y irs ə n ? ”  S o n ra   d cd i:
T anrım   oda yananı,
A ğlar qoyaram   ananı,
D ur yükləndir pişxananı'.
F irəng  oğlu,  fırəng  oğlu.
F iro n g   o ğ lu   dedi:
-   A y   y a ra m a z ,  sə n   k im s ə n   ki,  m o n im   p iş x a n a m ı  y ü k lə d ə s ə n ?
K o ro ğ lu   d e d i:
-   F ir ə n g   o ğ lu ,  e şit  g ö r  m o n   k im ə m :
Y olda duran yol  oğluyam ,
M ən  m ərd   igidlər quluyam,
Y əqin  bil  ki,  Koroğluyam ,
F irəng  oğlu,  fırəng  oğlu.
F ir ə n g   o ğ lu   so ru şd u :
-   K o ro ğ lu   s ə n s ə n ?
K o ro ğ lu :  -   B ə li,  m ə n ə m ,  -   ded i.
F irə n g   o ğ lu   dedi:
-  E y   K o ro ğ lu ,  in d iy ə   k im i  q o ç la   y o x ,  q u zu   ilə   v u ru ş m u s a n .
S o n ra   q ılın c ın ı  ç ə k ib   K o ro ğ lu n u n   ü s tü n ə   c u m d u .  K o ro ğ lu   fırə n g
o ğ lu n u n   q o lu n d a n   b ir  q ılın c   v u ru b   q ılın c ın ı  y e rə   sa ld ı,  b ir  z ə r b ə   d ə  
g ic g a h ın a  e n d ird i.  F irə n g   o ğ lu  h u ş u n u   itirib  üç  illik  ö lü  k im i  ç a d ırın  o r -  
ta s ın a   y ıx ıld ı.  F irə n g   o ğ lu n u n   a d a m la rı  K o ro ğ lu n u n   ü s tü n ə   h ə m lo   e t -  
d ilə r.  K o ro ğ lu   o n la rın   o n   b e ş   n ə f ə r in i  ö ld ü rd ü ,  o  b ir ilə r   d ə   q o rx u d a n  
d a ğ a - d a ş a   q a ç d ıla r.  K o ro ğ lu   fıro n g   o ğ lu n u n   q o lla rın ı  ip lə   m ö h k ə m  
b a ğ la y ıb   b ir  y a b ın ın  ü s tü n ə   q o y d u .  S o n ra   fıro n g   o ğ lu n u n   p ə r ə n - p ə r ə n  
d ü ş m ü ş   f ə r r a ş la rın a   h ö k m   e d ib   dcd i:
-   B u   k ö p o k   o ğ lu n u n   v a r - y o x u n u   y ü k lə y in !
F ə rra ş la r b ir g ö z  q ırp ım ın d a   fırə n g   o ğ lu n u n   b ü tü n  v a r- d ö v lə tin i  y ü k - 
lə d ilə r.  K o ro ğ lu   fo rraşları,  y ü k lə n m iş   a tla rı  q a b a ğ ın a  q a tıb   y o la   d ü zo ld i.
Bir  neçə  ağac  yol  getm işdilor  ki,  fırong  oğlu  özünə  goldi,  Nigar 
xanım a  yalvarıb  dedi:
-  Ay xanım,  sonin şəklini  görüb bir könüldən min könülo sənə vu- 
ruhnuşam .  Mən  soni  görm oyo  golmişdim,  bilm irdim   belə  bir  ojdaha 
əlin ə  düşəcəyəm .
Firəng oğlu  N igar xanım a  ah-nalo  eloyib  dedi:
-  Ay xanım,  bir təh ər əl-ayağım ı  aç,  m əni  bunun  əlindon  qurtar. 
N igar xanım  dedi:
-  Koroğlunu  aldadıb  əl-ayağını  açsam,  qaça bilərsən?
Firəng oğlu  dedi:
-   Daltmca  gəlm əyo  qoym asan,  qaça bilərəm .
N igar xanım  dedi:
-  Qorxma,  necə  olur olsun,  soni  xilas  edəcəm .  Koroğlunu  da  qoy- 
maram  dalınca golsin.
N igar xanım  Koroğluya  dedi:
-   Ey Cəlali  Koroğlu,  bir  ərzim  var.
Koroğlu  dedi:
-  N ə  buyurursan,  ay  xanım?
N igar xanım  dedi:
-  Hökm  elo,  firong  oğlunun  ol-ayağını  açsınlar.
Koroğlu dedi:
-   Ay xanım,  iiroyin  bclo  istoyirsə,  qoy  elə  də  olsun.
Koroğlu  özü  düşüb  fırong  oğlunun  ol-ayağını  açıb  ata  mindirdi. 
N igar xanım  dedi:
-   Ey  Koroğlu,  m onim   atımı  neçoyo  alıbsan?
Koroğlu dcdi:
-  Min  bcş yüz  tümono.
N igar xanım dcdi:
-  Bos  öz  atını  ncçoyo  alım san?
K oroğlu cavab  vcrdi:
-   Monim  atım  da  min  iki  yüz  tümono  doyor.
N igar xanım  dedi:
-   Ey  Koroğlu,  gəl  yarışaq  görok  kimin  atı  ycyin  gcdir?
N igar xanıın  fırong oğluna dcm işdi ki, yarış  zamanı  Koroğlu uzaq- 
laşdıqda  qaçarsan.  N igar  xanım   yarışdan  söz  açanda  Koroğlu  işin  no 
yerdə  olduğunu  duyub,  kefıın  yoxdu,  -  dcdi.
N ıgar  xanım  ol  çəkm əyib  öz  canına  and  vcrondo  Koroğlu  onun 
x ətrinə  dəym oyib,  razılaşdı.

---