P a ris nüsxəsi azərbaycan respubükast prezidentiNİN

-  Apar  almaları  Eyvaza ver,  ənam ını  al.
Koroğlu  Qıratın başını  Qarsa sarı  döndərib yola düşdü.  Alm a satan 
da Ç om libelə  to rə f yollandı.  Alm a satan bir qodor yol  getdikdon sonra 
fıkirləşib  ö z-özünə  dedi:  “A y  Allah  evini  yıxsın,  sənin  ruzun  Koroğ- 
ludandı.  Bos sən də onun atınm başını tutmayacaqsansa, kim  tutacaq?” 
Alm a  satanın  bir paslı  dəm ir qılıncı  var  idi.  O,  qılıncı  belinə  bağlayıb 
atın başım Q arsa tə rə f döndərdi.  A lm a satan uca səslə Koroğlunu səs- 
ləyib  dedi:
-  Ay  ağa,  ayaq  saxla,  m ən  də  gəlim.
Kişi  K oroğluya çatdıqda K oroğlu  dedi:
-   Sən niyo  gəldin?
Alma  satan  dedi:
-  Ay  ağa,  sənə  qurban  olum,  bizim   vilayətə  qonaq  gedirsən,  m ən 
də sənin atım n cilovunu tutm ayım , atına xidm ət göstərm əyim , bəs kim 
göstərsin.
K oroğlu  dedi:
-  Alm açı,  əvvəl m ənim  ruzum  qıhncım ın  ağzındadı,  sonra da şeş- 
pərim in başındadı. Yox, o g ər bunlarla da iş düzəlm əsə, telli sazım m ə- 
nim lədi.
Sonra  alm açıya dedi:
-  İndi  ki,  gəlm ək  istəyirson,  ayıq tərpən,  işin üstü  açılmasın.
Alma  satan  dedi:
-   Ağa,  m on  namord  deyiləm  ki,  sonin  sirrini  açam.
K oroğluynan  almaçı  m ənzilbom ənzil  yol  gedib  günlorin  bir  günü
golib  Qarsa  çatdılar.  Koroğlu  Qıratı  almaçıya verib  dedi:
-  Bunu  apar tomiz bir yerdə  saxla.
Almaçı  evini  Koroğluya  göstordi.  Koroğlu  yeno  do  alm açıya  Q ı- 
ratdan yaxşı yaxşı m uğayat olm ağı,  bir kım sə soruşsa,  dəvə gördün, de 
ki,  heç  qığını  da  görmodim,  demoyi  tapşırdı.
K oroğlunun  bir xasiyyoti  var  idi.  B ir şəhərə  çatdıqda əvvəlco  onu 
qarşı-qarış  gozib  hər dəlm o-deşiyi  ilo  tanış  olur,  özüno  möhkom,  ke- 
çilm əz bir ycr  seçordi.  Çotin  moqam da,  dar ayaqda  ora  çəkilərdi.  K o- 
roğlu  bu  m invalla  Qars  vilayotini  gozib,  bir  daş  kilsə  gördü.  Koroğlu 
öz-özünə dedi:  “Bu daş  kilsodo  bir ox-kam anın olsa,  yüz m in noforlik 
bir  qoşun  da  sono  bata  bilm oz.”  K oroğlu  kilsəni  nişanlayıb  asta-asta 
P ərizad  xanım ın  imarətino  goldi.  Qapını  döydü.  K əniz  çıxıb  dedi:
-  Kim sən,  no  istoyirson?
K o ro ğ lu   d e d i:
-   F a lç ıy a m ,  c in   d ə   tu tu r a m .
K ə n iz   t ə l o m - t ə l ə s i k   e v ə   q a y ıd ıb   d e d i:
-  A y   x a n ım ,  m u ş tu lu ğ u m u   ver,  q a p ıy a   y a x ş ı  b ir   fa lç ı  g ə lib .
P ə riz a d   x a n ım   d ed i:
-   T e z   e lə y in ,  b u ra x ın   g ə ls in .
K ə n iz lə r   q a p ın ı  a ç d ıla r,  K o ro ğ lu  h ə y ə t ə   g irib   g ö rd ü   P ə riz a d   x a n ım  
h o v u z u n   q ır a ğ ın d a   o tu ru b   su   ilə   o y n a y ır.  P ə riz a d   x a n n n   d ed i:
-   F alç ı,  n e c o   f a la   b a x ırs a n ?
K o ro ğ lu   d e d i:
-   D a ra q la   fa la   b a x ıra m .
P o riz a d   x a n ım   ded i:
-   Ə v v ə lim ə ,  a x ırım a   b a x m a q   is tə y irs ə n .
K o ro ğ lu   ü r ə y in d ə   d e d i:  “ Ə v v ə l- a x ır ı n a   b ir   d a ş   a tım   ki,  ru h u n   da 
in c im ə s in ” .
K o ro ğ lu   d ed i:
-   B u y ru q   siz in d i.
P ə riz a d   x a n ım   d ed i:
-   F alç ı,  ş ə ra b   iç irso n ?
K o ro ğ lu   d e d i:
-   İç irə m .
K o ro ğ lu   ç o x d a n   idi  ş o ra b   iç m o m iş d i,  ü r o y i- ş o ra b   ü çü n   o s iıd i.  P o - 
r iz a d   x a n ım   k o n iz lo r o   fa lç ı  ü ç ü n   şo rab   g o tirm o y i  ta p şırd ı.
O sm a n lıla r  fın c a n d a   ş o ra b   iç irlər.  K o ro ğ lu   b ir   fın c a n   ş o ra b   içdi, 
h e ç   b ığ ları  d a  isla n m a d ı.  K o ro ğ lu  y e rd ə   b ir şo rab   tu lu ğ u   g ördü.  T u lu ğ u n  
d ib in d o   b ir b a tın a n   y a rım   -   iki  b a tm a n   ş o ra b   q a lm ış d ı.  K o ro ğ lu   tu lu ğ u  
so n   d a m la s ın a   q o d o r   b a ş ın a   ç o k ib   y e rə   q o y d u .  P o riz a d   x a n ım   k o n iz -  
lo ro   işa ro   etd i  k i,  y e n ə   ş ə r a b   g o tirsin lo r.  K o n iz lə r   k ü p d o n   ş o ra b   s ü z -  
m o k   is tə y ə n d o   k ü p ü   b o ş  g ö rd ü lo r.  P o riz a d   x a n ım :
-   N o   ü ç ü n   ş ə r a b   v c rm irs in iz ?   -   d e y ə   so ru ş d u .  K o n iz lo r  d e d ilə r   ki, 
a y   x a n ım ,  d a h a   k ü p d ə   ş ə ra b   q a lm a y ıb .
P ə riz a d   x a n ım   d e d i:
-  T u lu q d a   iki  b a tm a n   ş ə ra b   v a r  idi,  n e c ə   o ld u ?
K o n iz   d ed i:
-   A y   x a n ım ,  y ə q i n   f a lç ı  iç ib .
P ə riz a d   x a n ım   so ru ş d u :
-   F alçı,  tu lu q d a k ı  ş ə ra b ı  s ə n   iç m is ə n ?

---

K oroğlu  dedi:
-  Eyvazın  canı üçün,  m ən içm işəm.
Koroğlu  şərabı  içib  dam ağa gələndən sonra öz-özünə:  “Ay  zalım, 
yaxşısı budu gol özünii tanıt, pusquda qalan ordu moğlub o lar” -  deyib, 
burğulu  sazını  cibindən  çıxartdı.  Qoşub  çalm aq  istəyəndə  Pərizad 
xanım   dedi:
-  Falçı,  şeir deyib  oxuya bilirsənm i?
Koroğlu:
-  B ilirəm ,  -  deyib  sazmı  götürdü:
G irm işdim   falçı  donuna,
Y aşm a-yaşm a gəldüm ,
Y əqin bağladum   ixlasım,
Ə rən lər pişinə  gəldüm .
Pərizad xanım  kənizlərə  dedi:
-  Qızlar,  bu  falçı  lotudu,  bunu  əzişdirin.
K ənizlər  Koroğlunu  yuınruq,  pam paca  altına  salıb  əm əlli-başlı 
əzişdirdilər.  E lə bil yeddi  illik yuxuya getmiş bir camışı yuxudan oya- 
dırdılar.
K oroğlu  dedi:
-  X am m ,  de  əl  saxlasınlar,  bir sözüm  var deyim ,  sonra  vursunlar.
Koroğlu  sazı  götürüb  dedi:
M əni  vurdun  daşlarm an,
D idəm   dolu  yaşlarınan,
Ç əng  etdim  qardaşlarınan,
Y um ruq  savaşına  gəldim.
Pərizad  xanım ın  Cin  Qardaş  adlı  bir  kənizi  var  idi.  Cin  Qardaşın 
əhvalatdan  xəbəri  yox  idi.  H ay-haraya  gəlib  çıxan  Cin Q ardaş m əsə- 
ləni  k ənizlərdən  xəbər aldıqda k ən izlər dedilər:
-  Bir oğuz  gəlib.
Cin  Q ardaş  yuxarıdan  aşağıya  Koroğluya  baxıb  gördü  minarə 
kim idi.  Cin  Qardaş K oroğlunun başına pam paca salm aq istədi,  əli  çat- 
m adı, ö z-ö zü n ə dedi:  “Y axşısı budu,  ayağını dişləyim , əyilib məni qo- 
vanda  başından  vuraram ” .  C in  Q ardaş  üzü  üstə  düşüb  Koroğlunun 
ayağını  d işləm ək  istəyəndə  K oroğlu  onu tulaya oxşadıb  ayağı  ilə  k ə-
nara itələdi. Cin Qardaş hovuza düşdü.  B unu görən Pərizad xanım  gül- 
m əyini  saxlaya bilm ədi.  K oroğlu dedi:
-  Ay xamm,  bir  sözüm   də var,  icazə ver onu  da  deyim:  sonra vur- 
sunlar.
Koroğlu  sazı  götürüb  dedi:
İgidin g ərə k  m uradı,
İgid  ölür qalur adı,
K oroğlu  der Pərizadı,
G ötürüb  qaçm ağa  gəldim .
Pərizad xanım  K oroğlu adını eşidib soruşdu: -  Olm aya sən K oroğ- 
lusan?
Koroğlu  cavab  verdi:
-  Ay xamm,  m əni  m al  kimi  döydürüb,  indi  deyirsən:  “sən  K oroğ- 
lusan?”
Pərizad  xanım   dedi:
-  M əndə K oroğlunun  şəkli  var,  baxacağam , doğrudan da,  Koroğlu 
olsan  heç,  yox,  yalan  dem iş  olsan,  axırm a  çıxacağam.
Pərizad  xanım   şəklə  baxıb  görəndə  ki,  bir  tük  qədəri  də  fərq 
yoxdu,  dedi:
-   Ey Cəlali  Koroğlu,  günahım dan keç,  tanım amışam.
Koroğlu  dedi:
-  Ə zəldən  günahından  keçmişəm.
Pərizad  xanım  əlini  Koroğlunun  belinə  doladı.  Koroğlunun  da  əli 
Pərizad xanımın  boynunda  saraya yollandılar.  Pərizad  xanım  om r ctdi 
kənizlor şərab  içm əklo m əşğul oldu.  Bir azdan Porizad xanım  omr ctdi 
ki,  Koroğluya  şam  tədarükü  görsünlər.  Koroğlu dedi:
-  Xanım,  oziyyətə  düşm ə,  başqa yerdə  qonağam.
Porizad xanım   soruşdu:
-  Harda qonaqsan?
Koroğlu  dedi:
-  Alm açının evində.
Pərizad xanım  burda qalsm ,  indi  eşit alm açıdan.  Koroğlu  alm açıya 
d önə-dönə  tapşırm ışdı  ki,  onun gəlişini heç  kəs bilm əsin.  Almaçı  şam 
üçün  yağ-düyü  alanda  baqqala  dedi,  yaxşısından,  Koroğluya  layiq 
olandan  ver.  Q əssabdan  ə t  alanda  yenə  dedi,  yaxşısından,  Koroğluya 
layiq ət ver.  Ç örəkçidən çörək  alanda da belə dedi.  Bundan  sonra Qars 
vilayətinin  bütün  cam aatı  bildi  ki,  Koroğlu  bu  gecə  almaçının  qona-

---