Paşa dedi:
- V əzir, bir dolu tuluq şərab içən adam gör n ə q əd ə r m ənce yeyər?
V əzirin əmri ilə paşanın m ətbəxindən bir m əcm əyi m əncə, üstünə
də ət qalayıb gətirib Koroğlunun qabağına qoydular. K oroğlu gördü ki,
hamı ona baxır. Ü rəyində “bu gün sınaq günüdü” - deyib, qollannı
çırmaladı, ac qurd kim i plovu, əti, əlinə keçəni qam ına doldurdu. Paşa
görəndə ki, m əcm əyi bir göz qırpım ında boşaldı, v əzirə üz tutub dedi:
- Evi yıxılmış elə bil aclıqdan çıxıb.
Sonra Koroğluya dedi:
- Bir ağız oxu çıx buradan get, bir az da burda otursan, Allah bilir
nə qədər yağ-düyü yeyəcəksən.
Koroğlunun bığlarında bir neçə düyü ilişib qalmışdı. Dəli M ehtə-
rin gözü Koroğludaydı. Koroğlu bığlarını təm izləy ən d ə Dəli M ehtər
elə bildi ki, Koroğlu ona davaya başlam ağı işarə edir. Koroğlu görən-
də ki, D əli M ehtərin əli qılınca getdi, tez göz vurub ona əl saxlamağı
tapşırdı.
K oroğlunun bir xasiyyəti var idi. D u z-çö rək kəsdiyi adama x əya-
nət eləm əzdi. Koroğlu öz-ö zü n ə dedi ki, m ən paşa ilə duz-çörək k əs-
mişəm, onun hönnətini saxlam alıyam . Sonra öz-ö zü n ə dedi: “Paşa
Eyvazla dəliləri xoşluqla versə lap yaxşı, dava, vuruş etm ədən dəliləri
do götürüb gedərəm , yox əg ər o y an -b u yan eləsə, daha günah m əndə
yox, paşadadı” .
Koroğlu sazı götürüb dedi:
S ən in n ən əm , H əsən paşa,
Salı ver g əlsin Eyvazı.
D övlətin artsın, yüz yaşa,
Salı ver golsin Eyvazı
Paşa dedi:
- Vəzir, yanşaq Eyvazın adını çəkir.
V əzir dedi:
- Paşa sağ olsun, görünür, aşığın Eyvazdan xoşu gəlib.
Koroğlu gördü paşa elə kcflənib ki, dünyadan xəbəri yoxdu. Sazı
sinəsinə basıb dedi:
Siyah te llə r salm a saçax,
Q oliarında geyim qolçax,
Atı yügürük, özü qoçax,
Salı ver gəlsin Eyvazı.
Paşa dedi:
- Vəzir, deyəsən, b u K oroğludu.
V əzir dedi:
- Paşa sağ olsun, K oroğlunun adını burada çək ən olmaz. K oroğ-
luda o cürət haradaydı ki, bura gəlsin.
Q u zu b ə s lə rlə r aş üçün,
M ə rd igidlər yoldaş üçün,
P aşam , sənin başın üçün,
Salı ver gəlsin Eyvazı.
Paşa dedi:
- Yanşaq, boş-b o ş danışm a, m ən Eyvazı sənə verən deyilom, onu
öldürm əliyəm .
Koroğlu öz-ö zü n ə dedi: “Ay zalım , gəl özünü tanıtdır, gör bu
köpək başa düşər, ya yox” .
Koroğlu dedi:
D əld i xirqəm , keçdi neylər,
H ə r g örən tərifın eylər,
K oroğlu iltim as eylor,
S ah ver gəlsin Eyvazı.
Paşa əm r etdi dəliləri öldürsünlər. K oroğlu ürəyində dedi: “K öpək
oğlu paşa o q əd ə r öldürün, öldürün deyəcək ki, uşaqların qorxudan
ürəkləri partlayacaq” .
Koroğlu H əsən paşaya dedi:
- Paşa sağ olsun, m ən Koroğlunun m əclislərində çox olm uşam , o
Dəmirçioğlunun yaxşı səsi var, m ənim sazımı verin bir ağız çalıb
oxusun, sonra öldürün.
Paşa Koroğluya dedi:
- D əm irçioğlu m ənə tə rif desə, onu öldürm əyocoyom .
Koroğlunun sazım D əm irçioğluna verib dedilər:
- Paşa deyir m ən ə tə rif desə, onu öldürm əyocəyəm .
D əm irçioğlu sazı əlin ə alan kimi gördü Koroğlunun sazıdı. Bir
qədər toxtaqhq tapıb E yvaza dedi:
- Qorxma, K oroğlu buradadı.
Eyvaz dedi:
- M ənə ürək-dirək verm ək üçün bu sözü deyirsən, yoxsa Koroğ-
lu hara, bura lıara.
D əm irçioğlu K oroğlunun burğulu sazını E yvaza göstərdikdə
Eyvaz gözlərinə inanm adı. G üyüm çüoğlu ilə B əlli Ə hm əd də sazı
görüb tanıdılar. Dördü də elə sevindilər ki, elə bil çıraqlarm a yağ tök-
dülər.
Dəmirçioğlu sazı götürüb dedi:
B aşına döndüyüm qoçaq K oroğlu,
Şim di gəlir b u m eydana, əfə n d im ,
X udam xub yaradıb bir asi oğlu,
Şim di gəlir bu m eydanə, əfəndim .
Paşa qəzəblənib dedi:
- Bu quldur indi də m əni K oroğlu ilə qorxudur, tez olun o vələ-
düznamn əlindən sazı alın!
Koroğlu dedi:
- Paşa sağ olsun, ölüm ayağıdı, qoy ürəyini boşaltsın.
Dəmirçioğlu sazı sinəsinə basıb dedi:
Paşa sevdiyim i etm ə haşadan,
Ö m ür başa versün onu yaşadan,
K ü y lü yüb-küylüyüb çıxsa m eşəd ən ,
T ülkü neyləsün aslana, əfəndim .
Paşa D əm irçioğlunun sözlərini eşitdikdə q əz əb in d ən dəli-divanə
olub dedi:
- O quldur məni tülkü, K oroğlunu isə aslan edir. Sazı tez əlindən
alıb o alçağı öldürün.
Koroğlu dedi:
- Paşa sağ olsun, onsuz da onu ö ldürəcəksən, qoy ağzına nə gəlir-
sə, desin.
Qıratın cilovu D əli M ehtərin əlin d ə idi. D əli M ehtər görəndə ki,
D əm irçioğlu ancaq K oroğlunu tə r if eləyir, q əz əb li-q əz əb li D əm ir-
çioğluya yaxınlaşıb dedi:
- Ay haram zada, m ən qoşunun sərkərdəsi ola-ola, bir kəlm ə də
olsun m ənə tə rif dem irsən. Paşam n hüzurunda m ən ə layiqli tərif dedin
dedin, dem ədin, ham ıdan əvvəl sənin boynunu vurduracağam.
( ^ n 1 4 6 r > o
Dəli M ehtərin danışığına heç kəs fıkir verm ədi. D əm irçioğlu fıkir-
ləşdi ki, bu köpək oğlu dəlidi, ona tə rif dem əsəm , qalm aqal düşən vaxt
ya m əni öldürər, ya da ki, ağır bir yara vurar.
D əm irçioğlu sazı götürüb dedi:
Y eddi yüz yetm iş d əlisi var bəllidü,
T am am ısı b ir-b irin n ən fənlüdü,
D əli M e h tər ham ısınnan iyidü,
Şimdi g ə lir bu m eydanə, əfəndim .
Paşa gördü D əm irçioğlu D əli M ehtəri tərifləyir, qəzəbli bir səslə
dedi:
- O alçaq indi də m əni D əli M ehtərlə qorxudur. Tez olun sazı əlin -
dən alıb, onun işini bitirin.
K oroğlu paşaya dedi:
- Paşa sağ olsun, icazə ver bir türkü də desin, sonra öldürsünlər.
K oroğlu ürəyində dedi: “Ə gər D əm irçioğlu m ənim lə kişi kimi
d u z-çö rə k kəsibsə, paşadan özünə yox, Eyvaza am an istəy əcək ” .
D əm irçioğlu çox qoçaq, m ərd bir igid idi. Sazı götürüb dedi:
Siz dindirin, D əm irçioğlun dindirün,
D idam yaşın axıdıbsuz sildirün,
Ö ldürsəz də, üçüm üzü öldürün,
B arı qıym ın Eyvaz xana, əfəndim .
D əm irçioğlu sözünü bitirdikdən sonra paşa dedi:
- Vəzir, əm r ver m eydana car çəkib desinlər ki, Eyvaza bir ox vu-
ra n a bir bacaqh, iki ox vurana iki bacaqlı, üç ox vurana üç bacaqlı m ü-
k a fa t veriləcək.
Paşanın yanında olan osm anlı zadəganlar onun bu sözündən sevin-
dilər. Paşanın bu sözü bir neştər olub Koroğlunun bağrını doldi. K o-
roğlu paşaya yaxınlaşıb dedi:
- Paşa sağ olsun, bir sözüm var, icazə versəydin, deyərdim .
Paşa dedi:
- D e görüm, nə deyirsən?
K oroğlu sazı götürüb dedi:
Sarığm əyri sə rə n lər,
D anla m eydana car olur.
Sarıq ki, başdan aşanda,
D ağ ılu r tar-m ar olur.
Dostları ilə paylaş: |