P a ris nüsxəsi azərbaycan respubükast prezidentiNİN



Yüklə 25,06 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə54/56
tarix30.12.2017
ölçüsü25,06 Kb.
#18406
1   ...   48   49   50   51   52   53   54   55   56

ON ÜÇÜNCÜ MƏCLİS
Ravilər,  m üdrik  tarixçilər  belə  n əq l  edirlər  ki,  ikinci  Şah  A bbas 
Koroğlunun  adını,  sanını  eşidib  onu  ordusuna  sərkərdə  etm ək  istəyir, 
Koroğlu  buna  boyun  qoym urdu.  O  deyirdi:  “Şahlarda  etibar  olm az, 
am m a neyləyim  ki, and içm işəm  səfəv ilə r övladım n üstünə qılınc ç ə k - 
m əy əm ” .
Şah  Abbas  çox  israr  etdi,  am ma  K oroğlu  razılaşmadı.  A xır  Şah 
Abbas  qəzəblənib  dedi:  “H ə r  kəs  K oroğlunun  başını  m ənə  gətirsə, 
onu qoşuna sərkərdə ed ə c ə m ” .
Şah  Abbas  burada  qalsın,  indi  eşit  K oroğludan.  Bir  gün  K oroğlu- 
nun dəlləyi onun saç-saqqalını qırxırdı.  D əllək  işini  qurtarandan  sonra 
Koroğluya  güzgü  verdi.  K oroğlu  güzgüyə  baxıb  saç-saqqalım   tam am  
ağarm ış  gördü.  O  dərindən bir ah çəkdi.  İsabalı  ilə  Eyvazbalı  da orada 
idilər.  Onlar:
-  Ağa,  niyə b elə  ah  çəkirsən?  -  deyə  K oroğludan  soruşdular.
Koroğlu: -  N iyə  ah çəkm əyim ,  saç-saqqalım  ağarıb, belim  d ə b ü -
kiilüb  -   dedi.  -   D ünyanın  h ə r  şeyini  görm üşəm .  A ncaq  ürəyim də  iki 
nisgilim   qalıb.  Birincisi,  övlad  sahibi  olm adım ,  ikincisi  də  budu  ki, 
M əkkə  ziyarətinə  getm əm işəm .
Koroğlu  elə  o  saat  d əliləri  yığıb  Eyvazı  özünə  naib  təyin  etdi. 
Sonra  dəlilərə  dedi:
-  C anım -gözüm   dəlilərim ,  m ən  daha  qocalm ışam .
Koroğlu elə oradaca and içdi ki, bir daha qılıncı qınm dan çıxarm a- 
sın.  Sonra Misri  qılıncı verib  iki tərəfd ən  m ıxlatdı ki, bir də qılınc  siy- 
rilə  bilməsin.  K oroğlu  d əlilərin ə  dedi:
-  M ən heç  şaha,  sultana boyun  əyib,  xidm ət etm əm işəm .  İran  şahı 
m əni  çağırıb  qoşununa  sərk ərd ə  etm ək  istədi.  O na  razdıq  vermədim. 
İndisə daha saç-saqqalım  ağarıb, belim  d ə bükülüb.  G edirəm  b ir m üd- 
dət  S əfəvilər  övladı  Şah  A bbasın  yanında  qalam .  Sonra  M əkkəyə 
gedib  qayıdam,  öm rüm ün  son  günlərini  ibadətlə  m əşğul  olam.
Eyvazbalı  dedi:
-  Ağa,  dəlilərlə  getm ək  istəyirsən,  yoxsa tək -tən h a?
Koroğlu dedi:
-   Qıratı  minib  özüm  getm ək  istəyirəm .  İgid  dəlilərim ,  Eyvazın 
canı,  sizin  canınız.  İş-g ü c ə  fıkir  verin,  Ç əm libeldən  yaxşı-yaxşı  m u- 
ğayat  olun.
Koroğlu sözünü  qurtarıb  dedi:
-   C anım -gözüm   dəlilərim ,  ham ınız  Q azlı  gölə  q ə d ə r  gedib  m əni 
oradan yola  salıb  qayıdarsınız.
Y eddi yüz yetm iş  yeddi  dəli  atlandı.  K oroğlu da  qılıncını bağlayıb 
Qırata  mindi.  K oroğlu  qabaqda,  dəlilər  dalda  Ç əm libeldən  çıxdılar. 
Koroğlu  Ç əm libelin  dağlarına seyr edib  d ərin d ən   ah çəkdi.  O,  Q ıratm  
cilovunu  çəkib  dayandı.  Yeddi  yüz  yetm iş  yeddi  d əli  ham ısı  dayandı. 
K oroğlu h ə srə t dolu bir səslə  dedi:
Y az olcaq  ərüsün dağlarun  qan ,
G örünsün  gözüm ə  q ardaşım  dağlar.
M isri  qdıc  oynar al  qan  içində,
S əndə bir  gün dü şər savaşım ,  dağlar.
H ər yana  g edəndə  izin  izlədim ,
Ç ıxıb  g ədüklərdə  yolun  gözlədim .
A ğır q ə fd ə lə r  vurub  gizlədim ,
H eç k əsə  dem ədim ,  sirdaşım ,  dağlar.
Q ə h ə r  K oroğlunun  boğazını  tutmuşdu.  K oroğlu  öm ründə  bir  dəfə 
də olsun ağlam am ışdı.  İndi isə özünü saxlaya bilm əyib hönkür-hönkür 
ağlam ağa  başladı.  Y eddi  yüz  yetm iş  yeddi  dəli  də  K oroğlunun  halına 
ağladı:
K oroğlu dedi:
E yvazınan  Ç əm libelə  düşdüyüm ,
Seylab  kimi  al şərabın  içdiyim ,
Q alxanınan  fıruzəsin  ölçdiiyüm ,
A ltunun,  qızdın,  güm üşün,  dağlar.
K oroğlu  göz yaşı  axıda-axıda dedi:
Ü sküdarda  qalaların yapduğum ,
B uğur qullarınan  kuhin  çapduğum ,
Sürüsünnən  əm lik quzu  qapduğum ,
Y etim  qurtlarınan ulaşım ,  dağlar.
D ə lilər K oroğluya  dedilər:
-   Ağa,  niyə  belə  ah  çəkirsən?  Sənin  ki,  dünyada  görm ədiyin  kef, 
ləzzət qalmayıb.


Koroğlu  dedi:
K oroğlu der:  bu  dünyaya  gəlm üşəm ,
K eçən  günün m ən  qəd rin i  bülm üşəm ,
M on  anadan olan  günü ölm üşəm ,
Bir atdu,  bir  qılıc,  qardaşım ,  dağlar.
Koroğlu  sözünü  bitirən  kimi  yola  düşdülər.  G əlhagəl  Qazlı  gölə 
çatdılar. Daha aynlm aq vaxtı çatmışdı. Koroğlu dəliləri başına yığıb dedi:
-  
İgidlərim ,  dünya  ölüm -itim   dünyasıdı,  b əlk ə,  əcəl  aman  v er- 
m ədi,  qayıdası  olmadım.  Ö zünüzü qoruyun,  bir-b irin izə  arxa  olun. 
Sonra belə bir türkü  söylədi:
M ə n əm   d eyən  qoç  igidlər,
Q aynayıb,  coşm am aq  gərək.
Sözün  hesabı dam şa,
H əddini  aşm am aq  gərək.
D əlilər diqqətlə  K oroğlunu dinləyirdilər.  K oroğlu  dedi:
Q urbanam  m ərdin bo y in ə,
L ən ə t  nam ərd ü n  soy in ə,
İgid igidün payinə,
K ö n d ələn   dü şm əm ək   gərək.
Sərim   qurban  olsun  m ə rd ə ,
H ax b ə la   versin n am ərd ə,
M ətahın  keçm əy ən  y erd ə 
İgid,  yü k   açm am aq  gərək.
K oroğlu d ey ə rlər bizə,
Y aşım   yetişübdü  yüzə,
M ən d ə lid ə n   x əb ə r  süzə,
Q ən im d ən   qaçm am aq  gərək.
Koroğlu  sözünü  sona  çatdırdı.  D ə lilərin   gözlərindən  öpüb  onlarla 
vidalaşdı.  T ə k -tə n h a  bir il m üddətinə  İsfahana y o la düşdü.
Koroğlu  burada  qalsm ,  gəl  sənə  Şah  A bbasdan  x əbər  verim.  Şah 
Abbas  Koroğlunun  əlindən  yam an  q əz əb li  idi.  Şah  Abbas  bütün  öl-
k əy ə  car çəkdirib  dem işdi  ki,  h ə r  kəs  K oroğlunun  başını  gətirsə,  onu 
qoşuna  sərkərdə  edəcəm .  Şah  A bbasın  kəsdiyi  bu  şərtd ən  uzun  m üd- 
dət keçsə  də,  kim sə  özündə  b elə  cürət görm ürdü.  Şah  Abbas  vaxtaşırı 
öz  şərtini  təkrar edirdi.  A m m a heç  kəs  qabağa qədəm   qoymurdu.
Şah A bbasın iki nökəri  var idi.  Birinin adı Alınas xan,  o birinin  adı 
isə  B əhram   xan  idi.  Şah  onları  qovm uşdu.  Almas  xanla  B əhram   xan 
İsfahan-K aşan yolunda ova çıxm ışdılar.  O nlar g ə z ə -g ə z ə  gəlib bir ov- 
lağa  çıxdılar.  A lm as  xanla  B əhram   xan  uzaqdan  saç-saqqah  ağannış, 
dağ  gövdəli  bir  atlı  gördülər.  A tlı  yaxınlaşdıqda  A lm as  xan  gördü  ki, 
öm rü  boyu nə b elə pəhləvan,  nə  də  belə  at  görüb.  A lm as  xan  K oroğ- 
lunun  zəhm li  baxışlarından  üşütm əyə  düşdü.  Almas  xan  öz-özünə 
dedi:  “ G edim   bu  kişidən  soruşum   görüm   kim di,  nəçidi,  hardan  gəlib, 
hara  g ed ir?”
A lm as xan qabağa keçib  K oroğluya salam  verdi.  Koroğlu onun  sa- 
lam ını  aldı.
A lm as  xan dedi:
-  A tacan,  hardan  gəlib,  hara  getm ok  istəyirsən?
K oroğlu  dedi:
-  Ç əm libeldən  gəlib İsfahana  gedirəm .
A lınas  xan  soruşdu:
-   A tacan,  kim lərdənsən?
K oroğlu  dedi:
-  M ənə  Cəlali  Koroğlu  deyərlər.
A lm as xan Koroğlunun  adını  eşidən  kim i  qorxuya düşüb  dedi:
-  A y  ata,  Şah Abbas  səni  ordusuna  sərkərdə  edəndə  razılaşm adın, 
in d isə   qocalıb,  saç-saqqalın  ağarandan  sonra  tək -tə n h a  şahın  yanına 
g e tm ə k   istəyirson?
K oroğlu  dedi:
-  D aha Misri  qıhncım ı m ıxladıb  and  içm işəm  ki,  bundan  sonra hcç 
k ə sin   üstünə  qılınc  çəkm əyim .  A rtıq  qocalmışam,  allahım a  əhd  ctm i- 
şəm   ki,  gedəm  şahın  yanına,  bir m üddət orada qalam.  Sonra M əkkəni 
z iy a rə t edib öz yurdum a qayıdam ,  qalan  öm rümü nam az-niyazla kcçi- 
rəm .  B əlk ə,  A llah-taala günahlarım dan  keçə.
A lm as  xan dedi:
-   Ey  C əlali  K oroğlu,  bu  gecə  bizə  qonaqsan.
A lm as  xanla  B əhram   xan  fıkirləşib  dedilər  ki,  yaxşı  oldu,  necə 
olur-olsun bu gecə b irtəh ə r K oroğlunun  başını kəsib  Şah A bbasa ap a- 
rarıq.  Şah  da  bizlə  barışıb,  ənam   verər,  qoşuna  sərkərdə  qoyar.


Yüklə 25,06 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   48   49   50   51   52   53   54   55   56




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə