12
lərini dərindən öyrənsinlər. Onların bu sahələrdəki vəziyyəti
Qəzalini bərk narahat edir:
“Dövrümüzdə bu həqiqətlərdən ən axırda müsəlmanların
xəbər tutmaları məyusluq yaratmırmı?! ...”
Mütəfəkkirimiz bildirir ki, təbiəti və kainatı öyrənməmək,
yaşadığımız Yer kürəsindən bixəbər olmaq islama xəyanətdir:
“Bu elmlərdən xəbərsizlik islama və onun əzəmətli kita-
bına xəyanətdir, özü də rüsvayçı xəyanət! ... Axı nə üçün
bizdən başqaları dənizin dibində üzməli, kosmosa uçmalı, biz
isə key-key onlara baxmalıyıq? Nə üçün ateist zehniyyət
sahiblərinin elektriki, atomu olmalıdır, bizim isə – iri də-
yənəyimiz?! Nəfsi istəklərimizə etiraz edənlərə hədə-qorxu
gəldiyimiz bir dəyənək!”
Kitabda diqqətimizi çəkən məqamlardan biri də budur ki,
müsəlmanlar tarix boyu başqalarını öyrənməyiblər, “əğyar-
dan bixəbər qalıblar”:
“Uzun müddət ağrısını çəkdiyimiz tarixi səhvlərdən biri
də başqalarını tanıyıb öyrənməməyimizdir, barələrində mə-
lumat sahibi olmamağımızdır. Bəli, onları: mədəniyyətlərini,
tarixlərini, mövcud vəziyyətlərini araşdırmadıq, fil qulağında
yatdıq! Unutduq ki, bu özgələr qəzəbli yağı, səksəkəli düş-
mən ola bilərlər...
Mədəni “bina”mızı darmadağın etmiş hücumların ək-
səriyyəti qəfildən baş verən zəlzələni xatırladır: nə vaxtı bilinər,
nə də hazırlığı görülər!
Paytaxtlarımız süqut etdi, islam coğrafiyasından neçə-ne-
çə dövlətimiz silinib tarix oldu. Müsəlmanlar isə ...qəflətdə-
dirlər...
13
...Əndəlüs itirildi. Bu gün isə Asiyada, Afrika və Avropada
itiririk...
Özümüzdən qeyrilərini əsla araşdırıb öyrənmədik! Onlar
isə bir an belə olsun yatmadılar: qəzəb və hikkə “qazan”ları-
nın altı əsla sönmədi; bizə hücum etmək, dinimizin dayaq-
larını laxlatmaq üçün hey düşündülər, baş sındırdılar!”
Müəllif Qərb qarşısında məğlub olmuş Müsəlman dün-
yasının problemlərinin həlli üçün kitabında konkret tövsi-
yələr təqdim edir:
“Düşünürəm ki, iki istiqamətdə fəaliyyət göstərən mexa-
nizm yaradılmalıdır. Belə bir mexanizm imkan verəcəkdir ki,
başqaları kimi biz də bacarıqlı və ayıq olaq.
Birinci fəaliyyət
istiqaməti aşağıdakıları ehtiva edir:
a) Kiminlə danışdığımızı və nə söyləyəcəyimizi bilmək
üçün bizdən qeyrilərinin mədəni dünyagörüşünü, mədəni sə-
viyyələrini araşdırmaq;
b) Dünyaya hakim olanların mədəni, iqtisadi və istehsal
səviyyəsinə yüksəlmək. Geridə qalmış bir xalqın islamı təmsil
etməsi gülməli alınır: başqaları ona çəp-çəp baxırlar. O isə sa-
hib olduğu haqqa maddi və elmi “özül”lərlə dayaq verə bil-
mir;
c) Siyasi cərəyanları (təmayülləri, nəzəriyyələri...) və qeyri-
müsəlmanların sahib olduqları hərbi potensialı araşdırmaq;
digər din və məzhəblərin hegemonluğuna hansı “şərait”i
yaratdığımızı müəyyənləşdirməli, problemin ciddiliyini mə-
sul şəxslərin diqqətinə çatdırmalıyıq.
İkinci fəaliyyət
ə gəlincə, daxili səciyyə daşıyır (və ya: is-
lam ölkələrini əhatə edir) və aşağıdakılara əsaslanır:
14
a) Ümməti Allahın kitabı və Peyğəmbərin sünnəsindən
uzaqlaşdırmış, haqq dininin simasını eybəcərləşdirmiş, mü-
səlmanları islama xidmətdən məhrum etmiş mədəni özgələş-
mə və fikri “naxoşluq”la mübarizə;
b) Vəhyin – həyat, kainatı öyrənməyin – imanın ən mü-
hüm mənbəyi, təbiətdən düzgün istifadənin də ciddi iqti-
sadi və hərbi silah olmağı qənaətini əsas götürməklə müsəl-
man ümmətinin yenidən formalaşdırılması;
c) Qurani-Kərim dörd yerdə Məhəmməd peyğəmbərin
(Ona
Allahın xeyir-duası və salamı olsun!)
risalətinin (missiyasının, təbliğ etdiyi
təlimin – E.M) başlıca cizgilərindən söz açıb. Bunlar aşa-
ğıdakılardır:
1. Allahın ayələrini fəaliyyət metodu seçərək oxumaq (mə-
nimsəmək);
2. Ümməti möhkəm əxlaq, açıq-aydın vərdişlər əsasında
tərbiyə etmək – “təzkiyə” (demək olar ki, təzkiyə haqda dır-
naq ucu qədər də olsa bir şey bilmirik);
3. Kitabı (Qurani-Kərimi) öyrənmək;
4. Hikmət (müdriklik).
Təəssüf olsun ki, biz işlərimizin çoxunda müdrik deyilik,
Quranın məzmunu və məqsədlərindən də çox uzaq düşmü-
şük.
İslama mənsubluğumuz real və konkret olsun deyə sözü-
gedən cizgiləri maddi və mənəvi cəhətdən aşkara çıxartmalı-
yıq.
ç) Bizə gəlib çatmış islam irsini “xəlbir”dən keçirməli,
Quran və Sünnəyə uyğun “iri dənə”ləri saxlamalı, qalan “xır-
da-xuruş”u isə atmalıyıq. Biz ki məsum (müqəddəs, toxunul-
15
maz) vəhyə sahibik. Və keçmişimizdə dühalar, böyük imam-
lar (alimlər) yaşayıblar. Ola bilsin ki, onlar dinin ikinci
dərəcəli məsələlərində (füruat) bir-birindən fərqli düşün-
müşlər. Amma bu dahilərin dinin ana prinsiplərinə və
məqsədlərinə münasibəti haqda eyni şeyi söyləyə bilmərik:
onlar bu məsələlərdə nadirən ixtilafa düşmüşlər.
Saf niyyət və geniş dünyagörüşü sayəsində islam dünya-
sının dağılmış “parça”larını bir yerə toplamaq mümkündür.
Odur ki, təklif etdiyim qurum yalnız Allahın nuru ilə kifa-
yətlənib digər “işıq”lara gözünü yummaqla fəaliyyət göstər-
məli, mövcud islam qurumları ilə (Tədqiqatlar Akademiyası
(Misir), İslam Dünyası Assosiasiyası (Səudiyyə Ərəbistanı)...)
əməkdaşlıq etməlidir.
Bu qurum bütün dünyanı və islam coğrafiyasını öyrənən
“rəsədxana” rolunu oynamalıdır. Onun əsas işi sonuncu ri-
salətin keşiyini çəkmək, ondakı “nasazlıq”ları düzəltmək, əley-
hinə qazılmış “quyu”ları doldurmaq və nəhayət, vəzifələrini
yerinə yetirmələri üçün digər islam qurumlarını bu şeylər-
dən agah etməkdən ibarətdir”.
Qəzalini islamın adını qara çıxaran, prioritetləri müəy-
yənləşdirə bilməyən, “ata ət, itə də ot verən” müsəlman-
lar narahat edir. Mütəfəkkirimiz Allahın “baldır”ından söz
açan, müasir düşmənlər qala-qala cəhmiyyəyə savaş elan
edən, “Dində məcburiyyət yoxdur” ayəsini “mənsux” sayan,
məzhəbləri din bilən insanlardan şikayətlənir və bildirir ki,
bu cür dar düşünən kəslərə islamın adından danışmaq im-
kanı verilməməlidir:
Dostları ilə paylaş: |