29
Bu sözlərin sahibi yaxşı bilirdi ki, Avropa və ABŞ-dan
gəlmiş orduların əsas məqsədi neft yataqlarını qorumaqdır,
müxtəlif maraqları, o cümlədən xain və cani ərəb şeyxləri-
nin maraqlarını müdafiə etməkdir. Çünki neft sənaye cəmiy-
yətinin şahdamarıdır.
Yaşadığımız dövrdə çox vaxt faydanı zərərdən, yaxşını da
pisdən fərqləndirmək olmur. Odur ki, ağıllı insanlar bəzi
problemlərin həllini uzun-uzadı gözləməyi bacarmalıdırlar...
Ərəb neftinin qəm-qüssə və qəzəb doğuran tarixçəsi var-
dır. Ərəb dünyasında bu təbii sərvətin çoxlu yataqları yer-
ləşirdi. Amma biz həmin yataqların üstündə bizə mal-qara,
qoyun-keçi otartdıran digər işlərlə məşğul idik. Ağlımıza gəl-
mirdi ki, bu yataqlarla bir maraqlanaq, onlardan fayda götü-
rək!
Həmin yataqları “misterlər” (avropalılar – mütərcim) aşkara
çıxardılar. Biz isə bir-birimizlə qan-bıçaq olub “qızğın” mü-
bahisələrə girişmişdik: “təvəssül” hədisi səhih, yoxsa “zəif”dir?
Övliyaların kəraməti haqdır ya yox? Xəlifə seçilməyə Haşim-
oğulları, yoxsa başqaları daha layiqdir?
Müsəlmanlar Qurana bağışlanmaz xəyanəti etdilər, ona eti-
nasız yanaşdılar. Elə bir vaxtda ki, boş danışıqlarla dostlaşıb,
əhəmiyyətsiz (cılız) mübahisələrə qucaq açdılar.
Onlar Erkən Nəslə (sələfi-əvvəl) yad əcaib mübahisə gir-
dabında qərq oldular. Əgər Erkən Nəsil də bu cür mübahi-
sələri etsəydi, əsla uğur qazanmaz, bir dənə də olsun ölkə
fəth etməz, mədəniyyət qura bilməzdi!
Avropalılar neft sənayesini yaradıb, neft məhsulları istehsal
etdiklərində, heyrətamiz nəqliyyat vasitələri qayırıb nefti öz
30
ölkələrinə daşıdıqlarında bizə ərsəyə gətirdikləri məhsulların
qiymətini ödədilər. Bəs biz bu pulla nə qayırdıq? Az faydala-
nıb, çox zərərə düşdük.
Mən şəhvət məkanlarındakı bədxərclik rüsvayçılığından,
şeytanı razı salmaq üçün Allahın verdiyi var-dövləti dəlicə-
sinə riskə atmaqdan, Avropa və ABŞ banklarını “abadlaşdıran”
pul fondlarından, (valyuta ehtiyatlarından)... danışmayacağam.
Danışsam, çox paxırımızın üstü açılacaq...
Bu xoşagəlməz vəziyyətin “kök”ləri haqda sual vermək is-
təyirəm. Görəsən, bizi bu sıldırım dərəyə nə sürüyüb gətirdi?
Nə bizi verməyə deyil, almağa məcbur etdi? Nə üçün yeri-
mizdə sayır, geriyə hərəkət edirik? Nə bizimlə kitabımız ara-
sında Şərqdən Qərbədək uzun məsafə qoyub?
Bu kitab bugün və keçmişə baxışımızın (münasibətimizin)
psixoloji sorğu-sualıdır. Bu sorğu-sualda dəqiqlik göstərmə-
sək, əyrilik və pozuntuları müsadirə etməsək, gələcəyimiz
parlaq olmayacaqdır.
Gerilik əsrlərinin zehniyyəti ilə gələcəyin qapısını açmaq
cəhdi yalnız və yalnız çaşqınlığımızı artırır...
Bir dəfə əlimə müasir silahlardan bəhs edən bir kitab keç-
mişdi. Xalqlardan birinin bu sahədəki “uğurlar”ı məndə təşviş
oyatdı. Kosmik, yerüstü, yerüstü-kosmik, kosmik-yerüstü ra-
ketlər, qırıcılar, bombardmançı təyyarələr, minaatanlar, uzaq-
vuran toplar, radaların aşkar edə bilmədiyi təyyarələr, say-
sız-hesabsız mərmi növləri, mina təmizləyən qurğular və daha
nələr...
Öz-özümə dedim: “İdeologiya və dəyərlərini möhkəmlət-
mək üçün bu insanların düzəltdikləri şeylər nə qədər də
31
tükürpərdicidir! Bəs müsəlmanlar öz ölkələrində sənaye nailiy-
yətləri və xüsusi bacarıqları sayəsində bu cür şeylər qayırmış-
larmı? Əsla, Allah eləməsin, nə üçün qayırsınlar ki?! Hazır
satın alırlar da! Qərblilər işlərinə yaramayan hər şeyi (hərbi
avadanlıqları) bizə satır, sonra da vaxtaşırı olaraq mərmilə-
rini göndərirlər!”
Dini, şərəf-izzəti, torpaq və namusu qoruya bilməməyimiz-
dən daha pis nə ola bilər?!
Nə ilə məşğul olduq ki, belə bir nailiyyət və uğurlara imza
ata bilmədik? Nə ilə olacaq: qeyb mövzuları ətrafında apar-
dığımız “qızğın” və “xəstə” mübahisələrlə (halbuki belə möv-
zuları çox “qurdalamaq” bizə qadağan edilmişdi), fiqhi ixti-
lafları böyütməklə, onlardan qığılcım kimi istifadə etməklə!
Özümüz də yaxşı bilirdik ki, bütün nöqteyi-nəzərlərə (ic-
tihadlara, görüşlərə) Allah savab yazır, səhvi aşkarlansa da,
xəta işləmişə danlaq düşmür
∗
.
Dünya və axirətin yaradıcısını həqiqi mənada unutmaqla
dünya işlərindən üz çevirdik. Nəticədə, nailiyyətlərdən kənar-
da qaldıq. Dünya işlərindən üz çevirməyimiz təqva naminə
təcrid olunmaq və ya şəhvətdən qorunmaq deyildi, əksinə,
bu, ağılsızlıq və axmaqlığın “səmərə”si idi.
Görəsən, müsəlmanlar hiss edirlərmi ki, dəniz və qitələri
qısnayacaq, bütün insanları məşğul edəcək əzəmətli bir mis-
∗
Söhbət ictihaddan gedir. Ənənəvi yanaşma bundan ibarətdir ki, müc-
təhidlərin ictihadları səhv çıxarsa, buna görə onlara məzəmmət düşmür.
Peyğəmbərimizdən bizə gəlib çatmış hədisdən məlum olur ki, ictihadı
doğru çıxan müctəhidə iki, çıxmayan müctəhidə isə bir savab yazılır –
tərcüməçinin qeydi.
Dostları ilə paylaş: |