53. Türkiye Jeoloji Kurultayı
Geological Congress of Turkey
Jeolojik zamanda toplu yokolmalar ve güncel yokolma koşulları
Nurdan İNAN
Cumhuriyet Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Jeoloji Mühendisliği Bölümü, 58140 Sivas
Toplu yokolma, var olan türlerin çoğunun tek bir stratigrafık horizonda ya da çok dar bir
stratigrafık arada aniden yok olmasıyla ve bu durumun yatay-düşey fasiyes değişimlerinden
bağımsız izlenebilmesiyle belirlenir. 4.6 milyar yıl yaşındaki dünyanın 600 milyon yıllık
Jeoloji tarihinde kayda değer 17 toplu yokolma tesbit edilmiştir. Yerel toplu yokolmalarla
bu sayı 83'e çıkar. Bu toplu yokolmalardan, Birinci Zaman-İkinci Zaman ve İkinci Zaman-
Üçüncü Zaman sınırını veren 2 tanesi çok büyük ölçektedir.
I. Büyük Toplu yokolma, levha tektoniğiyle yakından ilişkilidir. Dünya paleocoğrafyasınm
Tek Kıta (Pangea), Tek Okyamıs'dan (Panthalassa); arada Tetis denizinin açılmasıyla
Kuzey Kıtaları (Aurasia) ve Güney Kıtaları (Gondvvana) olarak düzenlenmesinde, yeni
dünya düzenine ayak uyduramayan canlıların yok olması olağan karşılanır.
II. Büyük Toplu yokolma ise, arz paleocoğrafyasının hemen hemen günceldekine yakın
şekillenmiş oluşu ve küresel tektonik olayların olmaması nedeniyle, levha hareketlerinden
bağımsızdır. Bu toplu yokolmayı açıklamak üzere ileri sürülen kuramlardan en çok kabul
görenleri, Alvarez ve arkadaşlarının (1980) savundukları "Çarpma Kuramı" ve Officer ve
Drake'nin (1985) savundukları yokolmalarımn temel nedenleri "Yoğun Püskürük
Volkanik Hareketler" kuramları oldu. Hangi kuram kabul edilirse edilsin, canlıların
yokolmalarımn temel nedenleri iklim-bitki örtüsü değişikliği, besin zincirinin kırılması,
sıcaklık, volkanizma ve bunun sonucu olarak asit yağmurları ve ozonun tükenmesi, okyanus
ve atmosferde O2/CO2 dengesinin bozulması, regresyon-transgresyon, deniz suyu tuzluluk
ve sıcaklığındaki değişimler, okyanus yüzeyinde Ph artması ve alkalinitedeki değişimler,
kozmik radyasyon, ultraviyole ışın radyasyonu, peryodik galaktik olaylar, zehirleyici iz
element konsantrasyonunda yükselme, kuyruklu yıldız ya da büyük boyda birkaç meteorit'in
düşmesi, yeryuvarının manyetik alanının değişmesi gibi herhangi bir çevresel değişiklikle
biyolojik strese girmeleri,, çevresel değişikliğe karşı gösterdikleri duyarlılık, çevresel
değişikliği etkisiz hale getiremeyişleri ya da uyum sağlayamayışları veya adaptasyon
yetersizlikleridir.
Jeoloji Tarihinin, fosil kayıtlarla belirlenen toplu yokolmalarımn nedeni olan çevresel
değişiklikler ve biyolojik stres koşullarından pek çoğu, sanayi toplumu-tüketim toplumu
oluşun bedeli ve doğrudan insan eliyle yaratılmış olarak günümüzde de aynen mevcutdur.
Toplu yokolma teorilerinden, hep gözardı edilen evrimsel nedenler incelendiğinde, insan
için tehlike çanları çalıyor. Çünkü, doğada daima, diğer canlıların yaşama hakkını
gaspederek biyolojik çeşitlilik ve dengeyi bozan baskın formlar yokolmuşlardır. Ve, Jeoloji
Tarihi bunun örnekleriyle doludur.
243
Mass extinction in geological time and conditions for extinction in
present time
Mass extinction is determined by sudden disappearance of many of the existing species
either in a single stratigraphical horizon or in a very narrow stratigraphical interval and by
observation of this situation independently from horizontal-vertical faciès changes. Of
earth's 4,6 billion year of age, a total of 17 mass extinction cases has been recorded out of
600 million -years of geological history. This number rises to 83 when local mass extinction
cases are included. Of the whole mass extinction cases, 2 which indicate primary time-
secondary time and secondary time-tertiary time boundary are very widespread.
The first mass extinction is closely related with plate tectonics. That the earth's
paleogeography was changed from a single continent (Pangea)-single ocean (Panthalassa)
form to north-side continents (Aurasia) and south-side continents (Gondwana) with the
Tethys sea between them brought about the extinction of living things due to their inability
in adapting to neogeographical conditions. This situation is reacted normally.
Because the earth's paleogeography was already shaped in similar manner to that of the
present time and there was no global tectonic event, the second mass extinction is
independent from plate tectonics. Towards clarifying the second mass extinction, the most
widely accepted theories have been the "Impact Theory" (Alvarez et.al., 1980) and
"Intense Eruptive Volcanic Activity" (Officer and Drake, (1985). Whichever theory is
accepted, the major causes that had led to mass extinction of living things are as follows:
changes in climate and flora, breaking of food chain, heat, volcanism which had caused acid
rain and exhaustion of ozone, unbalanced O2/CO2 ratio in air and sea,
regression/transgression, changes in salinity and heat of sea, pH increase on the surface of
sea and changes in alkalinity, cosmic radiation, ultraviolet radiation, periodical galactic
events, increase in concentration of poisonous trace elements, comet or some large meteorid
impacts, biological stress due to changes in the earth's magnetic field, sensitivity to
environmental variation, inability in neutralizing environmental variation or insufficiency in
adapting to environmental variation.
The cause of mass extinction designated with fossil data in geological time are the
biological stress conditions which were originated from environmental variation. A great
majority at the conditions, which is the price öf being industrialized community, exists
unchanged at the present time.
When, of the mass extinction theories, the undervalued "evolutionary causes" theory is
studied, it is revealed that bells are ringing for human race. Because the vanishing form has
always been the dominant form that damages the biological balance and biological variety
by seizing the right of other living things by violence. And the geological history is full of
the examples of this situation.
244