Onlar, “Hiçbir fikrim yok. Benim aylık kredi kartı ödemem 500 dolar.”
diyorlar.
Ben de “Harika. Bu demektir ki yirmi yılda o kan emicinin parasını ödemiş
olacaksın.”
Eğer kredi kartı borcunuzun minimum ödemesini yaparsanız 40 dolarlık
yemeğin size sonunda 200 dolara mal olduğunun farkında mısınız? Vay be,
bankaların neden sizin kredi kartı ile bir şeyler almanızı istediklerini merak
ediyorum. Kredi kartı ile almak iyi, değil mi? Aşın bunu. Para yapmak iyidir. İyi
olan budur.
Para kazanmanın havalı olması yerine kredi kartlarına sahip olmanın ne kadar
havalı olduğuyla daha mı fazla ilgileniyorsunuz?
Bazen insanların cüzdanlarını açtıklarını ve uzun bir sıra halinde kredi
kartlarının döküldüğünü görüyorum ve soruyorum “Niye bunlara ihtiyacın
var?”
Diyorlar ki “Şey, benim çok kredim var. Alabildiğim şeylere bir bak.”
Ben, “Bir bok alamazsın. Yeterince paran yok.” diyorum.
Onlar, “Evet ama ben bir sürü şey alabilirim.” diyorlar.
Ben de “Tabi ama senin hiç paran yok. Sen aptal ve deli misin?” diyorum.
Cüzdanını gözden geçirip borcunu etrafta kendisiyle taşımamak için bütün kredi
kartlarını çıkarıp
başka yere
koyan birisini tanıyorum. Harika fikir. Sonrasında
bütün kartlarının borçlarını ödediğinde yavaşça ve emin bir halde onları
cüzdanına geri koyabileceğini söyledi — tabii bunu yapacak kadar aptalsa.
Eğer hayatınızda akan para ve nakit ile yaşamaya başlayabilirseniz genişlemeye
başlayacaksınız. Biz,
Oh Tanrım, param bitti,
diye düşündüğümüzde bu sadece
bir bakış açısıdır.
Param bitti. Kredi kartımı kullanmalıyım.
Tek başına bu bakış
açısı sizi kitlemeye yeter, çünkü bu bir yalan.
Kredi kartlarından vazgeçin. Farklı bir yol bulun. Para yaratın. Kredi ve onu
takip eden bir borç yaratmayın. Takip eden araçlar bunu yapmak için size
yardımcı olacaklardır.
Dostları ilə paylaş: