-5-
“Ndryshimi i vetëm midis parashikimeve të ekonomistëve dhe të
fallxhoreve është se ekonomistët janë më të aftë në shpjegimin e
arsyeve që i bënë të gabonin.”
(F. J. H. Don, 2001)
1. HyRjE
Në vitin 2006, banka e Shqipërisë vendosi të heqë dorë nga
regjimi i shënjestrimit monetar në favor të atij të shënjestrimit
të inflacionit. Në këto kushte, banka e Shqipërisë i përqendroi
përpjekjet e saj kërkimore dhe analitike në zhvillimin e modeleve
empirike për parashikimin e inflacionit dhe gjithashtu të një modeli
makroekonomik, MEAM (modeli makroekonometrik për Shqipërinë).
Ky model ka për qëllim analizimin e skenarëve dhe të goditjeve
të ndryshme në ekonomi, duke mundësuar kështu parashikimin jo
naiv të ecurisë së variablave kryesorë makroekonomikë, bazuar në
zhvillimet aktuale dhe të pritshme.
Kjo përvojë relativisht e shkurtër bën që modelimi të përfaqësojë
një veprimtari të re për bankën e Shqipërisë. Megjithatë, kjo nuk
e ka penguar procesin vendimmarrës që të mbështetet gjerësisht
dhe me sukses në rezultatet e disa modeleve që përdoren për
parashikimin apo për analizimin e goditjeve në ekonomi. Modelet
iu ofrojnë vendimmarrësve informacione të rëndësishme sasiore,
duke paraqitur njëkohësisht edhe një kuadër për diskutimin e
zhvillimeve të pritshme në ekonominë shqiptare. Pavarësisht
analizës së hollësishme që modelet ofrojnë për zhvillimet e
përgjithshme ekonomike, ato (veçanërisht MEAM) përfaqësojnë
struktura shumëdimensionale dhe shpesh gjenerojnë rezultate që
priten me skepticizëm dhe hapin debat.
Në pjesën më të madhe të rasteve, skepticizmi vjen nga fakti
se vendimmarrësve u raportohen vetëm vlerësime (parashikime)
pikësore ose deterministike të zhvillimeve të pritshme në të ardhmen,
të raportuara nga modeli. Për këtë arsye, pasiguritë, që rrethojnë
-6-
mekanizmin e transmetimit ekonomik në përgjithësi dhe vlerësimin
empirik në veçanti, bëjnë që rezultatet pikësore të përftuara të mos
ofrojnë parashikimin më të mirë të mundshëm që korrespondon
me pritshmëritë e vendimmarrësve. Gjithashtu, pasiguria e këtyre
rezultateve rritet akoma më shumë, pasi ato paraqiten në formën
e parashikimeve pikësore, dhe jo me pasigurinë që rrethon
parashikimet për arsyet e mësipërme.
Si ndërtuesi i modelit, ashtu dhe vendimmarrësit janë të
vetëdijshëm për faktin se parashikimet ose skenarët pikësorë të
raportuar janë të pasigurt. Modeli në vetvete është një përgjithësim
sa më real dhe i ngurtë i realitetit, dhe si i tillë mbart pasiguri.
Vlerësimet pikësore e fshehin këtë pasiguri, për aq kohë sa ato nuk
paraqiten në formën e shpërndarjes probabilitare. Rrjedhimisht, pa
një vlerësim të kësaj pasigurie është e vështirë të kuptohet nëse një
parashikim alternativ është ose jo i ndryshëm nga ai deterministik,
i shoqëruar me shpërndarje probabilitare. Një nga pyetjet më të
shpeshta të bëra nga vendimmarrësit gjatë prezantimeve është: Sa
besim keni në këto rezultate? Në kuadrin ekonometrik, kjo pyetje
mund të riformulohej kështu: Cili është probabiliteti i pasigurive në
vlerësimin e parashikimit, ose më mirë, cila është shpërndarja e
vlerësimit stokastik?
Ky material ka për qëllim që t’i përgjigjet pjesërisht kësaj
pyetjeje specifike, si dhe të zvogëlojë këtë hendek informativ midis
vendimmarrësve dhe modeluesve, duke matur dhe ofruar një matje
të pasigurisë që rrethon rezultatet e analizës së parashikimeve dhe të
goditjeve të prodhuara nga MEAM. Ky material synon të kontribuojë në:
• Aplikimin e simulimit stokastik dhe të teknikës Monte Carlo për
të analizuar ndjeshmërinë e makromodelit, bazuar në mbetjet
rastësore.
• Identifikimin dhe kuantifikimin e burimeve të pasigurisë në
model dhe të kuptuarit qartë të burimeve dhe të masës së
gabimit në parashikim.
• Vlerësimin nëse rezultatet e parashikimit janë sistematikisht të
nënvlerësuara apo të mbivlerësuara, duke u bazuar në formën
e shpërndarjes së parashikimit.