60
shaklida bo‘lib, bir-birlari bilan kuchsiz bog‘langan yupqa po‘stli, bir oz cho‘ziq
va nozik hujayralardan tashkil topgan.
Ildiz o‘q organ, u shoxlanish xususiyatiga ega bo‘lgani uchun nisbatan katta
yuza hosil kiladi. Bu o‘z navbatida ildizni tuproq bilan o‘zaro ta’sirini oshiradi va
suv shimishni yengillashtiradi. Ildizning umumiy yuzasi yer ustki organlarga
nisbatan ariq bo‘ladi, tez o‘sishi va shoxlanishi natijasida
katta maydonlarni
egallab oladi. Dastlabki ildiz o‘simlikning urug‘idagi murtakda rivojlanadi. Undagi
asosiy va yon ildizlar shakllanib, ular ham o‘z navbatida shoxlanib ketadi. Ana
shunday ildiz tizimi ikki pallali o‘simliklar uchun xosdir.
Bir pallali o‘simliklarda asosiy ildiz uncha o‘smaydi va nobud bo‘ladi, ildiz
tizimi esa poyaning ostki qismidan rivojlangan qo‘shimcha ildizlardan tashkil
topadi. Bunday ildizlar rivojlanish darajasi bo‘yicha deyarli bir xil, ular
popuksimon ildiz tizimini hosil qiladi.
Ildizlar odatda silindrsimon shaklda bo‘lib, o‘q organlar uchun xos bo‘lgan
radial simmetriyali tuzilishga ega. Bargsiz ba’zi bir o‘simliklarda
ildizlar
qo‘shimcha kurtak hosil qiladi va ulardan qo‘shimcha novdalar shakllanadi.
Ildizning uchi ildiz qini bilan himoyalangan, uning ostida o‘sish nuqtasi
joylashgan.
Ildiz vegetativ organ sifatida ana shunday morfologik belgilar bilan
tavsiflanadi.
Ildiz qini ostida meristematik xarakterdagi
hujayralardan iborat
bo‘linish
zonasi
joylashgan. Deyarli barcha bo‘linuvchi hujayralar ana shu zonaga
joylashgan va taxmina 1 mm o‘lchamga ega. Bo‘linish zonasi ildizchaning sariq
rangda bo‘lishi, uning hujayralari sitoplazma bilan to‘lib turishi va vakuolalarning
bo‘lmasligi bilan ajralib turadi.
Ildizning uchki qismida bo‘linish zonasidan keyin o‘sish zonasi joylashadi.
Bu zonada hujayralar ildiz o‘qiga nisbatan parallel yo‘nalishda bo‘lib, kuchli
ravishda yiriklashadi, ammo, bu zonada hujayralarning bo‘lishi
deyarli
kuzatilmaydi. Ildiz hajmining ortishi hujayralarning umumiy suv bilan to‘yinishi
va yirik vakuolalar hosil bo‘lishi bilan bog‘liq. O‘sish zonasi uncha katta emas, bir
61
necha mm dan oshmaydi. O‘sish zonasining oxirlarida joylashgan hujayralar
cho‘zilish imkoniga ham ega emas va tuproq zarrachalari bilan uncha
ishlashmaydi.
Rizodermadan ko‘plab ildiz tuplari paydo bo‘ladi. Ular tuproq zarrachalari
bilan
shunday ilashib ketganki, hatto ular bir-biri bilan qo‘shilib ketganday
seziladi. Ildizning ildiz tuklariga ega bo‘lgan qismiga shimish zonasi deyiladi.
Tajribalarning ko‘rsatishicha, suv va mineral moddalarning shimilishi ana shu
joyda kuzatiladi. Shimish zonasi bir necha o‘n santimetrga borishi mumkin. Ildiz
tuklari uzoq yashamaydi, tezda nobud bo‘ladi.
O‘tkazuvchi zona bir necha metrga borishi mumkin. Bu zona orqali suv va
mineral moddalar o‘simlikning barcha organlariga yetib boradi.
Dostları ilə paylaş: