Lp final Web az



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə42/56
tarix23.01.2018
ölçüsü5,01 Kb.
#22405
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   56

Azərbaycanda Landşaft  Planlaşdirilmasi ( (ilk təcrübə və tətbiq)
 
91 
Şə
kil 5.5. Şirvan Milli Parkı və ətraf ərazilərin birləşdirilmiş xəritə-sxemi (şərti işarələrin legendası 
mətndə verilmişdir) 


Azərbaycanda Landşaft  Planlaşdirilmasi ( (ilk təcrübə və tətbiq)
 
92 
Ə
traflı tədqiqat nəticəsində (Ağaquliyev, 2000) Şirvan Milli Parkında ali bitgilərin 157 tipi 
aşkar edilmişdir. Onlar 116 cinsə və 35 ailəyə daxildir. Müəllif 157 tipdən ancaq 7-ni endemik növ 
kimi ayırmışdır.  
Tiplərin və biotopların ekoloji qruplarda əhəmiyyətini analiz edən zaman, yerlərdə bitginin 
rütubətlə  təminatını  nəzərə  almaqla,  aşkarlanmaşdı  ki,  72  növ  və  yaxud  bütün  növlərin  45,9%-i 
kserofitdir.  Đkinci  yerdə  mezokserofitlər  -  30,6%,    üçüncü  yerdə  mezofitlər  –  17,8%  durur, 
hudrofitlər isə cəmi 5,7% təşkil edir.  
Biotoplar  xəritəsi  (şəkil  5.6)  və  5.2  cədvəlindən  göründüyü  kimi  Şirvan  Milli  Parkının 
56543,0  ha  ümumi  ərazisinin  51931,88  ha-da  bitgi  yayılmışdır.  Onlardan  7946,16  ha-sı  (14,05%) 
qaraşoranlı  –  xəzərsahili  şahsevdili  assosasiyası  ilə  tutulmuşdur.  Ətiryovşanlı  –  dağşorangəli  
assosiasiya  7054,48  ha  (12,48%),  dəvəyağılı  –  ağacabənzər  şorangəli  –  çoxbudaqlı  yulğunlu 
6872,49  ha  (12,15%)  və  efemerli  –  ətiryovşanlı    6534,22  ha  (11,56%).təşkil  edir.  Az  sahənyə  – 
4076,90 ha (7,21%) çala-çəmən (qaraçayır – adi dəvə tikanlı) bitgisi malikdir. Sahənin 2967,24 ha-
nı  (7,21%)  yarımsəhra  fitosenozlu  ağacşəkilli  çərənli  –  Xəzərsahili  şahsevdili  assosasiya  tutur. 
Bitopların qalan növləri 18124,27 ha (32,05%) sahəni əhatə edir. 
 
Cədvəl  5.1.  ŞMP və ətraf ərazilərin bitkilərinin təsnifat sxemi 
Tip 
Siniflər 
Qruplar 
Assosiasiyalar 
Qaraşoranlı – şahsevdili 
Qaraşoranlı – Xəzərsahili şahsevdili 
Sarıbaş 
Efemerli – Xəzərsarıbaş 
Çərənli – şahsevdili 
Ağacşəkilli - Xəzərsahili şahsevdili 
Ş
oran 
Dağşoranotlu 
Efemerli – gəngizli 
Qışotlu 
Qışotlu 
I. Səhra 
Birillik-şorangə 
Duzlaq çoğanı 
Avropa duzlaq çoğanı 
Yovşanlı 
Efemerli - ətiryovşanı 
Yovşan 
Efemerli 
Qarışıq - ətiryovşan 
Yovşanlı-şoranotu 
Ə
tiryovşan – erika bənzər şorangəli 
Yovşanlı – şorangəli – qışotulu 
Ə
tiryovşanlı - erika bənzər şorangəli 
qışotlu 
II. Yarım-səhra 
Yovşanlı – 
ş
oranotlu 
Ə
tirliyovşanlı – şorangəli 
Ə
tiryovşanlı -  ağacşəkillişorangəli 
Qaçan çayırlı – dəvətikanlı 
Qaraçayır – adi dəvətikanı 
III.Çala-çəmən 
Düzən – çəmən 
Dəvayağılı – şorangəli – yulğunlu 
Dəvəyağılı – ağacabənzər şorangəli- 
yulğunlu 
IV.Su-bataqlıq 
Qamışlı –
bataqlıq 
Qamışlıq 
Cənub Qamışlı 
V.Dəniz sahili 
qumluq 
Litoral 
otsarmaşıqlı 
Turneforasiya – otsarmaşıqlı 
Sibir turneforasiyası – iran otarmaşığı 
 
Yayılma sahəsinə görə qaraşoranlı – şahsevdili  biotop tipləri üstünlük təşkil  edir, efemerli – 
gəngizli  növ kiçik əraziləri tutur, şoranlı torpaqlarda rast gəlinir. Öz tip tərkibinə görə bu  bitoplar 
ə
sasən qaraşoranlı – xəzərsahili şahsevdili, efemerli – gəngizli və dənli (efemerlər və efemeroidlər), 
bəzi  yerlərdə  ceyranlar  tərəfindən  yaxşı  yeyilən  və  qış  mövsumunda  sığorta  yemi  kimi  sayılan 
(xeyli vaxtdır sürülər üçün qış otlaqları kimi istifadə olunan), paxla və müxtəlif otlardan ibarətdir. 
Bitgi  örtüyü  rasional  istifadə  olunmadığından  yaxşı  yem  bitgiləri  məhv  olur  (konflikt  hal), 
yeyilməyən və alaqlı (ziyaverən və zəhərli) bitgilər bol boy atır. 
Dənizsahili-qumlu fitosenozlarda bakı cuzqunu, hirkan astraqalı kimi endemik və relikt növlər 
qeyd  olunur,  onlar  az  şəkildə  bitirlər  və  antropogen  təsir  nəticəsində  yoxolma  həddinə  çatmışlar. 
Belə təsir ceyran və quşlar üçün təhlükə yaradır. 


Azərbaycanda Landşaft  Planlaşdirilmasi ( (ilk təcrübə və tətbiq)
 
93 
Kür-Araz  çökəkliyi  və  Cənub-Şərq  Şirvanın  bütün  düzənliklərində  yayılmış  qələvili  boz 
torpaqlarda  Artemisia  formasiyası  və  onun  yarımqrupları  bitir.  Burada  Salsola  dpp.  formasiyasıda 
müxtəlif  növlərdə  bitir.  Duzluğu  az  olan  boz  torpaqlarda  bitgi  örtüyündə  üstünlük  Salsola 
dendriodes 
formasiyasındadır. 
S.  Şmidtin  (2005)  fikrincə  Şirvan  Milli  Parkının  bütün  ərazisini  bu  və  ya  digər  bitgi 
formasiyası  ilə  identikləşdirmək  olmaz.  ŞMP-nin  mərkəzi  hissəsini  o  yarımsəhra  kimi 
müəyyələşdirir və fərz edir ki, digər hissələrin bitgisi isə daha çox çöl bitgisinə oxşayır. Şirvan Milli 
Parkında  səhra  növlü  bitgilər  adətən  aşağıdakı  assosiasiyalara  bölünür:  1.  Halocnemetum;  2. 
Halostachyetum и 3. Salicernietum. 
Hər üç formasiya şoranlıq və duzlaşmış torpaqlarda bitir. Park 
və  onun  ətraf  ərazilərində  yarımsəhra  formasiyaları  aşağıdakı  assosiasiyalarda  təmsil  olunur:  1. 
Suaedetum;  2.  Artemisieto-Petrosimonietum;  3.  Artemisieto-  Ephemeretum;  4.  Artemisieto- 
Salsoletum  dendroidis;  5.  Psammophytetum;  6.  Grasses-  Annual  Ephemeretum
  (Əliyev  və  
Hacıyev, 1986). 
Su  ilə  yaxşı  təmin  olunmuş  yerlərdə,  məsələn  Çala  gölün  və  kollektorların  ətraflarında, 
tamarix sp. 
kolları  bitir. Onların otlaq əhəmiyyəti aşağıdır, və ceyranlar onlardan qaçırlar. Amma, 
bu  bitgilər göl  və onun ətrafında  yaşayan quşlar  üçün  həyat əhəmiyyəti kəsb edir. Qrunt sularının 
səviyyəsi hündür olan yerlərdə hidrofil bitgilərə (məsələn, Phragmites sp.) rast gəlinir. 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   38   39   40   41   42   43   44   45   ...   56




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə