Erika Leonard Ceyms Zülmətin əlli çaları
Yüklə 3,96 Mb. Pdf görüntüsü
|
www.vivo-book.com
10 Çantamı götürdüm, gödəkcəmi geyindim və qapıya sarı irəlilədim. Sietlin küçəsinə çıxaraq ciyərdolusu nəfəs aldım. Amma axĢamçağının havası döĢ qəfəsimdəki boĢluğu, Ģənbə səhəri duyduğum, itirdiyim haqqındakı ağrılı xatirəni – həmin o vakuumu doldura bilmirdi. Məyusluqla ayaqlarımı avtobus dayanacağına doğru sürüməyə baĢladım və indi sevimli yoldaĢım – ―Vanda‖sız, … ya da ―Audi‖siz necə yaĢayacağım barədə düĢünürdüm. O dəqiqə fikrimi yayındırmağa çalıĢdım. Yox. Onun haqqında düĢünmə! Hə, əlbəttə, özümə indi maĢın ala bilərəm, daha gözəl, daha yeni maĢın. Yəqin ki, mənimçün pul kisəsini səxavətlə açacaq… Bu fikirdən ağzımda acılıq yarandı, amma vecimə almadım. Hər Ģeyi baĢımdan atmalıydım. Heç nəyi düĢünməmək, heç nə duymamaq… Və onun
barəsində fikirləĢməmək. Yoxsa yenə
hönkürəcəkdim, elə indi, küçənin ortasında. Bircə bu çatıĢmırdı. Keytsiz mənzil boĢ və darıxdırıcı idi. Yəqin, indi o, sərin kokteyl içərək Barbarosdakı çimərlikdə Ģellənirdi. Yastı ekranlı televizoru yandırdım ki, səs boĢluğu doldursun
www.vivo-book.com
11 və heç olmasa, elə bir ovqat yaratsın ki, guya, otaqda tək deyiləm, amma televizora nə baxır, nə də səsini eĢidirdim. Oturub küt nəzərlə divara baxırdım. Heç nə hiss etmirdim, ağrıdan baĢqa. Buna daha nə qədər dözməliydim? Məni bu qıc olmadan ev xəbərçisinin zəngi çıxardı və diksindim. Bu kim idi? Ġnamsız halda düyməni basdım. – Miss Stil üçün bağlama var.
Tənbəl, darıxdırıcı səs və mən pəriĢanlığa büründüm. Pilləkənlərlə aĢağı düĢdüm. AĢağıda, giriĢ qapısına söykənmiĢ oğlan uĢağı əlində karton qutu tutmuĢdu və saqqız çeynəyirdi. Qəbzdə imzamı cızma-qaralayıb qutunu təhvil aldım. О, böyük də olsa, nədənsə yüngül idi. Ġçində iki düjin ağ qızılgül və vizit-kartı var idi.
www.vivo-book.com
12 Karta və üstündəki hərflərə baxırdım, içimdəki boĢluq böyüyürdü. ġübhə etmirdim ki, bunları onun katibəsi yollayıb, nəinki Kristianın özü... Bunu düĢünmək çox ağrılı idi. Qızılgüllərə göz yetirdim: gözəl idilər və onları tullamağa əlim gəlmirdi. Nə edəcəyimi bilmədim, mətbəxə gedib güldan axtarmağa baĢladım. Həyatım bax beləcə keçirdi: oyanmaq, iĢ, axĢam isə göz yaĢları və yuxu. Daha doğrusu, mürgüləmə cəhdi. Kristian yuxuda belə məni izləyirdi. Parıldayan boz gözlər, tünd mis rəngli parlaq saçlar… Və musiqi… bol musiqi – artıq, ümumiyyətlə, onu eĢidə bilmirdim. Ondan qaçırdım. Mən, hətta qonĢuluqdakı çörək dükanının zınqırovunun səsindən də diksinirdim. Bu haqda heç kimə danıĢmamıĢam, hətta anama və Reyə də. Buna taqətim yox idi. Və ümumiyyətlə, heç nə istəmirdim. Ġndi kimsəsiz adada, savaĢın yandırıb-yaxdığı, ot belə cücərməyən, üfüqün tünd və boĢ olduğu yerdə qalmıĢdım. Hə, mən belə idim. ĠĢdə hamıyla təmasda ola bilmirdim, iĢdən kənarda da heç kimlə. Vəssalam. Anamla
www.vivo-book.com
13 danıĢsaydım, tamam sınacaqdım, onsuzda içimdə bütöv heç nə qalmamıĢdı.
ĠĢtaham itmiĢdi. ÇərĢənbə günü bir stəkan yoqurtu güclə yedim, ötən cümə günündən bəri ilk yediyim bu idi. Varlığımı kappuçino və pəhriz ―kola‖sı ilə qoruyurdum. Mədəmi kofeinə təslim etmiĢdim və bu heç də yaxĢı nəticə vəd etmirdi. Cek tez-tez mənə yaxınlaĢıb bezdirirdi, Ģəxsi həyatımla bağlı sualı suala calayırdı. Ona nə lazım idi ki? Nəzakətli olmağa çalıĢsam da, yaxına buraxmırdım. Kompüter qarĢısında oturub Cekin poçt qutusuna baxırdım və sevinirdim ki, bu küt iĢ məni problemlərdən yayındırır. Öz poçtumdan siqnal gəldi, tez baxdım ki, görüm məktub kimdəndir. Lənət Ģeytana, bu nə xəbərdir! Məktub Kristiandan idi. Bircə bu çatıĢmırdı! Niyə bura yazmıĢdı ki?
www.vivo-book.com
14 Tarix: 8 iyun 2011-ci il. 14:05 Kimə: AnasteyĢa Stil
―Əziz Anasyeşa Bağışla ki, iş yerinə yazıram. Ümid edirəm ki, sənə çox da mane olmayacam. Sənə göndərdiyim güllər çatdı? Bilirəm ki, sabah qalereyanın açılışıdır, sənin tanışının vernisajı olacaq. Uzaq yoldur, avtomobil almağa isə yəqin ki, vaxtın olmayıb. Səni ora aparmaqla çox xoşbəxt olardım, – əgər istəsən. Xəbər ver. Kristian Qrey, “Qrey enterpraysez” holdinqinin baş direktoru”
Gözlərimdən yaĢ axırdı. Yerimdən atılıb tələsik tualetə yollandım və baĢımı kabinəyə çırpdım. Xose! Tamam unutmuĢdum, halbuki onun vernisajında iĢtirak edəcəyimə söz vermiĢdim. Lənət Ģeytana, Kristian haqlıdır: ora necə gedəcəkdim? Yüklə 3,96 Mb. Dostları ilə paylaş:
|