16
məli və öz məhsulunu elə düzəltməlidir ki, məhsul həmin
tələblərə cavab vermiş olsun).
ГОСТ 15467-79 ğörə məhsulun keyfiyyəti onun tə-
yinatına müvafiq surətdə müəyyən tələbatları ödəməkdən
ötrü məhsulun yaralılığını şərtləndirən xüsusiyyətlər məc-
musu kimi şərh edilirdi.
1986-cı ildə Standartlaşdırma üzrə Beynəlxalq Təş-
kilat (ISO) tərəfindən biznes və sənayenin bütün sahə-ləri
üzrə keyfiyyət ilə bağlı terminlər formalaşdırıldı. Keyfiy-
yət məhsulun, yaxud xidmətlərin elə xüsusiyyətləri və xa-
rakteristikaları məcmusudur ki, onlar məhsula, yaxud xid-
mətlərə şərtləndirilmiş, yaxud nəzərdə tutulan tələbatları
ödəmək qabiliyyəti verir.
1994-cü ildə terminologiya dəqiqləşdirilmişdir. Key-
fiyyətin aşağıdakı tərifi standartlaşdırılmışdır: keyfiyyət
obyektin müəyyən olunmuş və nəzərdə tutulan qabiliyyət-
lərini ödəmək tələbatlarına cavab verən xrakteristikaları-
nın məcmusudur.
Beləliklə, biz görürük ki, iqtisadi ədəbiyyatlarda
keyfiyyət anlayışı müxtəlif cür şərh olunur. Lakin key-
fiyyət anlayışlarındakı əsas fərq inzibati-amirlik və bazar
iqtisadiyyatı şəraiti anlayışları arasındakı fərqlə müəyyən-
ləşdirilir. Beləliklə, inzibati-amirlik iqtisadiyyatında keyf-
iyyət istehsalçının mövqeyindən şərh edilir, halbuki bazar
iqtisadiyyatında keyfiyyət istehlakçı mövqeyindən nə-
zərdən keçirilir.
Bununla birlikdə istehsalçı və istehlakçının mövqe-
yindən keyfiyyəti təcrid olunmuş şəkildə nəzərdən keçir-
mək olmaz. Bir qayda olaraq, obyektin keyfiyyəti onun
ayrı-ayrı xüsusiyyətlərindən ibarət deyildir, bütövlükdə
obyektlə bağlıdır, onu tamamilə əhatə edir və obyektdən
17
ayrılmazdır. Məhsulun keyfiyyətinin daxılı və zahiri kom-
ponentləri (tərkib hissələri) vardır. Keyfiyyətin daxili tər-
kib hissələri buraxılan məhsula xas olan daxili xarakteris-
tikalardır: etibarlılıq müddəti, qüsurların olma-ması, tex-
niki xarakteristikalar, dizayn (tərtibat) məhz bu qəbildən-
dir. Zahiri komponentlər istehlakçının zövqlərinə müva-
fiqlikdən, rəqabət qabiliyyətindən ibarətdir.
Son vaxtlar «keyfiyyətin» «yaxşı-pis», «Ən yaxşı-ən
pis», «yuxarı-aşağı» kimi anlayışlarla bağlı olan qeyri-
standart (reklam) terminləri daha geniş yayılmışdır. Bir
qayda olaraq, texniki qiymətləndirmələrin keçirilməsi za-
manı üstünlük dərəcəsinin və miqdar xarakteris-tikalarının
bildirilməsindən ötrü «keyfıyyət» terminindən təcrid edil-
miş tərzdə istifadə olunmur; həmin məlumatların bildiril-
məsindən ötrü keyfiyyət səviyyəsi, yaxud istehlakçı qiy-
mətinin ümumiləşdirilmiş ölçüləri təqdim edilməlidir. Mə-
sələn, aşağıdakı terminlərdən istifadə oluna bilər:
-
―nisbi keyfıyyət‖;
-
―keyfıyyət səviyyəsi‖
1.4. Keyfiyyətə nəzarətin kateqoriyası
Məlumdur ki, müvafiq keyfiyyətə nəzarətdə 5 qrup
sənaye məhsullarının 13 xüsusiyyəti standartlaşdırılmışdır.
Həmin təsnifata müvafiq surətdə məhsulun aşağıdakı key-
fiyyət göstəriciləri mövcuddur:
1)
funksional yararlılıq – göstəricisi məhsulun tət-
biqi sahəsini və onun yerinə yetirilməsi nəzərdə tutulan
funksiyalarını xarakterizə edir. Bunun əsasında konkret is-
tifadə şəraitində həmin məhsulun tətbiqi sayəsində əldə
18
edilən faydalı səmərənin qiyməti barədə fikir yürütmək
olur;
2)
etibarlılıq – məhsulun öz istehlak xüsusiyyətləri-
ni qoruyub saxlamaq qabiliyyətini xarakterizə edən göstə-
ricidir. Aşağıdakı etibarlılıq göstəriciləri mövcuddur:
-
sazlıq (arasıkəsilməzlik, dayanmazlıq, müntəzəm-
lik);
-
uzunömürlük (davamlılıq);
-
təmirəyararlılıq;
3) erqonomiklik – məhsulu əmək əməliyyatlarının
icrası, yaxud tələbat zamanı insan orqanizminin xüsusiy-
yətlərinə müvafiqliyi (insanın istehsalat və məişət proses-
lərində təzahür edən gigiyenik, antropometrik, fizioloji xü-
susiyyətləri) baxımından xarakterizə edən göstərici;
4) estetiklik – informasiya təsirliliyini (formanın sə-
mərəliliyini, kompozisiyasının bütövlüyünü, məhsulun is-
tehsalatda icrasının mükəmməlliyini və əmtəə görkəminin
sabitliyini) xarakterizə edən parametrdir, məhsulun zahi-
rən qavranılmasını modelləşdirir və onun elə zahiri key-
fiyyətlərini əks etdirir ki, bunlar istehlakçı üçün daha va-
cib rola malik olur. Həmin göstərici konkret məhsul nö-
vündən ötrü əhəmiyyətlilik baxımından sıralanır;
5) texnolojilik – məhsulun işlənib hazırlanması və
buraxılışı zamanı istifadə olunan texnoloji üsulların mütə-
rəqqiliyini xarakterizə edən göstərici. Həmin qrup aşağı-
dakı göstəricilərdən ibarətdir:
-
istehsalatda texnolojilik;
-
tətbiq zamanı texnolojilik
6) ehtiyat tələbatı;
7) təhlükəsizlik – məhsulun istehlakı, yaxud istifa-
dəsi zamanı həyat fəaliyyətini təmin edən göstərici;
19
8) ekolojilik – məhsulun istehsalı zamanı ətraf mühi-
tə zərərli təsirin səviyyəsini xarakterizə edən göstərici;
9) təsnifat göstəricisi - məhsulun müəyyən sinfə
mənsubluğunu xarakterizə edən göstərici.
Bu haqda növbəti fəsildə ətraflı məlumat verəcəyik.
Azərbaycanda iqtisadi islahatlar inkişaf etdikcə key-
fiyyətə daha çox diqqət verilir. Hazırda Azərbaycan müəs-
sisələrində ən ciddi problem rəqabət qabiliyyətli məhsulun
istehsalının təmin edilməsinə imkan verən keyfiyyət siste-
minin yaradılmasından ibarətdir. Keyfiyyət sistemi anla-
yışı altında keyfiyyətə ümumi rəhbərliyin (keyfiyyət inzi-
bati idarəetmənin) həyata keçirilməsindən ötrü zəruri he-
sab edilən təşkilat strukturu, metodikalar, proseslər və
ehtiyatların məcmuu anlaşılır.
İstehsalçının keyfiyyət sisteminin və həmin sistemə
nüfuzlu sertifikatlaşdırma orqanı tərəfindən verilmiş serti-
fikatın mövcudluğunu vacib şərt hesab edən əcnəbi sifariş-
çilərlə danışıqların aparılması zamanı keyfiyyət sisteminin
olması mühüm əhəmiyyətə malikdir. Keyfiyyət sistemi
müəssisəsinin xüsusiyyətlərini nəzərə almalı, məhsulun iş-
lənib hazırlanmasına və onun tətbiqinə edilən xərclərin
minimuma endirilməsini təmin etməlidir. Həm bizim ölkə-
də, həm də xarici ölkələrdə keyfiyyəti idarəetməyə sistem-
li yanaşmanın formalaşdırılması mərhələlərini bilmədən
səmərəli keyfiyyət sistemi yaradılması mümkün deyildir.
1.5. Keyfiyyətin idarə edilməsi sistemlərinin
inkişaf tarixi
Dostları ilə paylaş: |