Ayın o biri üzü
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
117
ni bilsə də əli-qolu boşalmışdı. Bir təhər özünü toparlayıb,
yarımçıq qoyduğu işlərinə başlasa da, fikrirlərini bir müd-
dət tam toparlaya bilmirdi. Ardarda gələn bəd xəbərlər onu
mənən sarsıdırdı. Çox keçməmişdi ki, SSRİ-nin süqutu elan
olundu. İttifaqa girmiş respublikalar öz müstəqilliklərini bə-
yan edərək suverenliklərinə qovuşmuş oldular. Əvvəllər ma-
hiyyətini dərk etmədiyi bir sıra terminlər artıq Almaniyanın
birləşməsi zamanı səsləndirildiyindən ona vahiməli görün-
mədi. Əksinə, bu hadisədən sonra o ölkəsinin tarixi haqqında
bilmədiyi çox həqiqətləri öyrənmiş oldu. Əsl tarixi həqiqət-
ləri öyrəndikcə də xalqının zaman çarxının məngənələrin-
də hansı sıxıntılar çəkdiyini anlamış oldu. İkiyə parçalanmış
vətəninin uzun illər kökslərdə qübar bağlamış birlik həsrəti-
ni
indi gec də olsa, anladı.
Arazın şimalında qalan, vaxtı ilə müvəqqəti də olsa
azadlıq bayrağını qaldırmağı bacarmış xalqının yenidən
öz azadlığına qovuşmasını sevinclə qarşıladı. İndi yaşadığı
ölkənin uzaq olmayan keçmişə dayanan sevincini tam an-
lamıyla başa düşürdü. Axı dünyada ikiyə bölünmüş xalqlar
elə də çox deyildi. Mətin bu müstəvidə sevinən xalqın əldə
etdiyini bir daha bölünməməyi tərciyə edən azadlıq aksio-
mu kimi qəbul edirdi və qibtə duyurdu.
Culi onda baş verən dəyişiklikləri həssaslıqla duyur, onun
çəkdiyi əziyyətləri görürdü. Ancaq təsəlli verməkdən başqa
əlindən nə gəlirdi ki? Mətini dəlicəsinə sevdiyindən ona görə
üzülürdü. Artıq özü bir illik təcrübə keçirdi. Təcrübə sonunda
hər hansı xəstəxanaya işləməyə göndəriş alacaqdı. Mətin bu
il məktəbi qurtarırdı. Gələn il o da, öz istəyi ilə ya mərkəzdə
qalıb işləyəcək, ya da istədiyi xəstəxanaya işləməyə göndə-
riləcəkdi. Yarımştat işlədiyi elmi mərkəzdə onun elə bura-
da qalıb işləməsini istəyirdilər. Bu haqda indidən ona təklif
olunmuşdu. Ancaq Culi istəyirdi ki, bir yerdə işləsinlər. Mətin
də buna etiraz etməmişdi.