Pərviz Nuri ayin o biRİ ÜZÜ (roman) Bakı “Təknur” 2014
Yüklə 24,33 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Ayın o biri üzü 151
- Pərviz Nuri 152
- Ayın o biri üzü 153
- Pərviz Nuri 154
- Ayın o biri üzü 155
- Pərviz Nuri 156
- Ayın o biri üzü 157
- Pərviz Nuri 158
- Ayın o biri üzü 159
- Müəllif: Pərviz Bayramov 02 İyun 2014-cü il, Bakı şəhəri.
Ayın o biri üzü ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 151 saat rejimində işləmək onu yorurdu. Vətəni üçün hər şeyi- ni, sevdiyi iki övladını, həyat yoldaşını, yaxınlarını qurban verməyi qəbul etmiş, fədai arxası ona sarı bu vəziyyətdə əsgərlərin çıxmağını hiss etdirməsə də, səbirsizliklə göz- ləyirdi. Ürəyində onunla danışırdı: – Axı sənin burda nə işin var? Bir az rahatlamışdım ki, sənə imkan yarada bilmişəm ki, oxuyub, özünə gün ağlaya biləsən. Sağ olsunlar yoldaşları xahişimi yerə salmamış- dılar. Sənə axı nə lazım idi, şərait yaratmışdılar. Son dəfə sənin haqqında demişdilər ki, böyük uğurlar qaznırsan, cərrahlığı oxuyursan. Əslində səni elə gördüyüm gündən şübhələnmişdim. Heç düz-əməlli adını öyrənə bildim ki, səni tanıya bilim. Mətin arxası ona pəncərədən çölə baxıb özü ilə məşğul görünən polkovnikin onun əl-ayağını sərbəst buraxmasın- dan əla yararlana biləcəyini düşünərək otaqdakı masanın üstünü, ətrafını nəzərdən keçirirdi. Qaçmağa müvəffəq ol- masa belə gətirilən bütün əsirlərə qarşı, elə onun özünə elə- diklərinə görə də haqq-hesab çəkmiş olacaqdı. Polkovnikə qarşı sonuncu dəfə onunla oynadığı stress testinə görə xüsu- si ilə qəzəbliydi. Deyəsən səhər yeməyini təzəlikcə yemişdi. Boşqaba söykəmiş olduğu yağ bıçağı kiçik də olsa işinə yara- yardı. Onsuz da şah damarı elə də dərində deyil. Əsgərlərin otağı tərk etdiyinə əmin olan polkovnik ye- rində dönərək uca səslə onun adını, soyadını, doğulduğu yeri söyləyərək ona sarı bir-iki addım ata bildi. Onun gözlərində- ki yalvarıcı baxışları başa düşə bilməyən Mətin artıq özünü masaya yetirdi. Ancaq bu zaman sanki ildırım düz onun qu- lağının dibində yerə düşdü. Bir anın içində hər şey bir-birinə qarışdı. Hər tərəfdən yağan raket mərmiləri sağda-solda yerə düşür, özündən sonra qulaqbatırıcı uğultu yaradırdı. O, raket mərmisinin səsini göy gurultusundan yaxşı ayırırdı. Havada şütüyən raket mərmilərinin səsi səmanı işıqlı zolaqları ilə or- da-burda yarıya bölən şimşəyin səsinə qarışdığından əməlli Pərviz Nuri ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 152 başlı vahimə yaradırdı. Elə təsəvvür yaranırdı ki, sanki yer üzü Allahın qəzəbinə tuş gəlib. Mətinin bəxti gətirmişdi. Otağın yarısı dağılsa da ona heç nə olmadı. Huşu yerindəydi. Şükür allaha, – deyib, yerindən qalxdı. Yox, heç burnu da qanamamışdı. Ətrafı nəzərdən keçirdi. Hamı öz hayındaydı. Gözlənilməz hava zərbəsi əsgərləri pərən-pərən salmışdı. Qaçmağın əsl vax- tı idi. Yəqin ki, bundan yaxşı şans bir daha qismət olma- yacaqdı. O, açıq küncə tərəf götürüldü. Yarıuçmuş divara söykənmiş polkovnik deyəsən ağır yaralanmışdı. Mətin onun yanından keçib yerə düşmüş tavanın tirini aşaraq meşə istiqamətini dəqiqləşdirmək üçün bir anlıq dayan- malı oldu. Bu zaman əlində silah olan polkovnikin silahı ona uzatdığını görüb şaşırmış kimi oldu. Əslində polkov- nik istəsəydi çox asanlıqla onu bayaqdan vurardı. Ancaq o, silahı ona uzadır, dodağının altında nə isə pıçıldayırdı. Tez əyilib silahı götürdü. Özü-özünə : – Heç zaman kimi isə öldürməmişəm. Həmişə məqsə- dim kimisə həyata qaytarmaq olub. İndi isə bu əclafı çox məmuniyyətlə öldürərdim. Ancaq indi necə öldürüm ki, o yaralıdır. Bəlkə də beş dəqiqə bundan əvvəl əgər mərmi buranı dağıtmasaydı, onu öldürəcəkdim. Amma indi. Vic- danının səsiylə mübahisədə başa düşdü ki, əgər bu alçağı öldürmüş olsa, qalan ömrünü vicdan əzabı ilə yaşayacaq. Silahı arxadan şalvarına keçirdib, aralanmaq istəyirdi ki, yenə polkovnikin ona nə isə işarə elədiyini gördü. Maraq onu bürüdü. Axı bayaqdan bəri nə isə dodağının altında pıçldayan polkovnik ona nəyi işarə edirdi? Əyildi, qulağını yaxınlaşdıranda eşitdiyi sözlərə inana bilmədi. – Mətin, oğlum, masanın siyirtməsində xəritə var, orda hardan qaçmaq olarsa aydın şəkildə göstərilib. Meşədə gizli ratsiya da var. Qaç, canını qurtar. Ancaq səndən xahiş edirəm, son bir arzuma əməl et. Məni qucaqla ki, sənin iyini duya bi- lim. Uzun illər arzuladığım istəyimi gözümdə qoyma. Ayın o biri üzü ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 153 Mətin sanki kabus görürdü. Bu qoca nə danışırdı. Deməli onun şübhələri, qorxuları həqiqət imiş. Yox bu ola bilməzdi. Yəqin dedikləri ölümqabağı sayıqlamaqdır. An- caq deyəsən polkovnik sayıqlamırdı. Onun gözlərindən süzülüb aşağı yuvarlanan iki damla yaş Mətini sanki yuxu- dan oyatdı. – Anandan-bacından muğayət ol. Bilirəm, onları atıb getmisən, ancaq ananın günahı yoxdur. Bu sirri ancaq anan bilir. Mətin heç nə başa düşmürdü. Donub qalmışdı. – Niyə belə baxırsan. Deyəsən düz başa düşmədin, oğ- lum. Mən bura tapşırıqla gəlmişəm. Vətənim üçün, dövləti- miz naminə, sənin üçün vəzifəmi yerinə yetirirəm. İndi isə qaçmalısan. Qaç, canını qurtar. Xəritədə göstərilən qoşa çinarı tap. Ratsiya həmin ağacın koğuşundadır. Çalış qısa danışasan. Kodun “Cərrahdır”. Danışmışam sənin dalınca gələcəklər. Xahiş edirəm, tələs, vaxt itirmə. Hiss olunurdu ki, o, güclə danışır. Deyilənlərin yuxu ya gercək olduğunu anlaya bilmir- di. Hətta bir anlıq düşündü ki, deyəsən o biri dünyadadır. Deyəsən o, reallıqla xəyaləti qarışdırır. Əgər sağdırsa ola bilər ki, kontuziya alıb, bunlar onun təsiridir. Bu necə olur? Uzun illər itirmiş sandığı, həyatda canından çox sevdiyi atası qarşı- sında yaralı vəziyyətdə divara söykənmiş halda peyda olmuş və indi ona qaçıb canını qurtarması üçün yalvarırdı. Yaxına düşən başqa mərmi onu özünə gətirmiş oldu. Qeyri – ixtiyari sinəsi ilə polkovniki mərmidən gizlətdi. Yəqin bu insan övladının qaça bilmədiyi instinktindən irəli gəlirdi. Polkovnikin başı onun çiyinlərinə düşdü. Mətinin bü- tün anlağı yerinə gəlmişdi. Ehtiyatla onu sürüşdürərək yerə uzatdı. O, artıq qərarını vermişdi. Ömrü boyu əsirlikdə çürümüş olsa belə, atasını tərk etməyəcəkdi. Yaranın ağır olduğunu, mütləq müdaxilə olmazdısa öləcəyini dəqiqləş- Pərviz Nuri ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 154 dirdi. Ani bir hərəkətlə masanın yanındakı divardakı ilk yardım çantasını götürərək işinə başladı. Vaxt itirmək ol- mazdı. Ətrafda yaranmış qan gölməçəsi, həddən artıq qan itirildiyini göstərirdi. Formanı kəsərək çıxardı. Qəlpə açıq aydın görsənirdi. Sol tərəfdən dəyən qəlpə xöşbəxtlikdən çölə çıxış istiqamətində qabırğanın üstündəydi. Ətrafa baxdı. Allahın qəzəbi soyusa da, insanların qəzəbi soyu- mamışdı. Dayanıb gözləyə bilməzdi. Atasını qolları üstünə götürərək “medpunkt” deyilən tikiliyə doğru irəlilədi. Belə vəziyyətdə hər an onu vura bilərdilər. Ancaq zərrə qədər düşünmədən özünü məntəqəyə çatdırdı. Əməliyyat üçün uyğun olmasa da, o artıq belə vəziyyətə alışqan idi. Ata- sı üçün nə etməzdi ki? Hətta əzrayıla onun həyatı qarşılı- ğında öz həyatını belə təklif etməyə hazırdır. Çətin də olsa əməliyyatı axıra çatdıra bildi. Qan köçürülməsi vacib idi. Bədheybət içəri girəndə gördüyü mənzərəyə şaşırmış oldu. Mətin polkovnikin yanında oturmuşdu. Qoluna keçi- rilmiş sistem vasitəsi ilə huşsuz sarıqlar içərisində koykada uzanmış polkovnikə qan verirdi. Bədheybət ətrafa tökülmüş qanlı tamponlardan nəyin baş verdiyini anlamamış deyildi. Amma hər zaman imkan düşən kimi, cəzalandırdığı bu əsir niyə qaçmamışdı axı? O, yaxşı bilirdi ki, baş vermiş qarışıqlıq- da onun yerinə kim olsa idi, mütləq qaçmışdı. Yaxınlaşıb onu tərpətdi. Mətin yorğunluqdan gözünü yummuş, mürgüləyir- di. Gözlərini açıb, divardakı saata baxdı. Onun hesabına görə getmiş qan bəs eləməli idi. Sistemi çıxarıb, ehtiyatla polkovni- kin nəbzinə yoxladı. Deyəsən qaydasına düşürdü. Bədheybət özünə yaraşmayan tərzdə qrafindən stəkana su süzüb ona uzadaraq dilləndi: – Necə bilirsən, yaşayacaq? Mətin heç nə demədən başı ilə razılıq işarəsi verdi. Bədheybət hardan bilə, bilərdi ki, polkovnikin yaşaması- nı həyatda heç kim onun qədər istəyə bilməzdi. O, atasının solğun bənizinə baxdı. Yanındakı bədheybətin şübhələnəcə- Ayın o biri üzü ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 155 yindən qorxduğu üçün nəzərlərini onun sifətində çox saxlaya bilmədi. 13 yaşından bu tərəfə hər zaman xəyalında canlan- dırmağa çalışdığı cizgilər, həqiqətən də necə də doğmadır. Bir-neçə nəfər yaralanmışdı. Onlardan biri də gizlən- məyə çalışmış həkim çağırdıqları feldşer idi. Mətin heç bir söz demədən gətirilən bütün yaralılara baxıb, yaralarını sarıdı. Feldşer biləndə ki, o, cərrah həkimdir, lap sevincək olmuşdu. İkinci gün idi ki, Mətin onun başının üstünü tərk et- mirdi. Vəziyyətin ciddi olduğunu feldşerə başa salmış o, isə öz növbəsində bu barədə komandirlə danışmışdı. Ona barakda deyil, medpunktda qalmağa icazə verilsə də yanı- na bir nəfər gözətçi təhkim etmişdilər. İki sutkadan sonra nəhayət ki, polkovnik özünə gəlməyə başladı. Danışmasa da hiss olunurdu ki, nədənsə narazıdır. Sonrakı günlərdə o, Mətinə qaçmadığına görə əsəbləşdiyini bildirsə də, qəl- bində yaradanına şükür edirdi. O, oğluna görə həqiqətən fəxr edirdi. Bir Allah şahiddir ki, oğlu həqiqətən ölümə baş əymədi. Nə yaxşı ki, vətənini satmadı. Yoxsa o, özündən xə- bərsiz övlad qatili olacaqdı. Elə ən çox da sevindiyi tərəfi elə bu idi. Oğlu onu övlad qatili olmağa qoymamışdı. O, bu ağrı ilə necə yaşaya biləcəkdi, bax onu Allah bilirdi. Bir–bir gözünün qabağından keçirdi. Neçə dəfə olmuşdu ki, qiy- mətli məlumatı verdiyi üçün neçə oğula qıymışdı. Başqa yolu da yox idi. Axı o, vətəninə sadiq olacağına, xidməti nəyi tələb edərdisə, nəinki başqalarının, hətta öz canını belə lazım gəldikdə fəda etməyə and içmişdi. Ancaq oğluna qıyardımı? Bu suala cavab tapmaq üçün sözün həqiqi mə- nasında əməlli – başlı fikirə getdi. Ancaq qərarının ədalətli olduğuna əmin olduğundan sakitlik tapdı. O, oğluna həqiqəti olduğu kimi danışdı. Artıq onu lazı- mi qədər tanıdığından ehtiyat etmək gərəksiz idi. Baş-ba- şa qaldıqları hər fürsətdə o, Mətinə hər şey haqqında yerli-yataqlı məlumat verdi. Sən demə, cavan vaxtlarında dövlət üçün gizli işləyən şəbəkə, üzvü olan atası və bir- Pərviz Nuri ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 156 neçə əməkdaş xidmətlərindən uzaqlaşdırılr. Daha son- ra üstündən üzün illər keçdikdən sonra həmin dövrdə onların əməliyyatlarına rəhbərlik etmiş şəxs tərəfindən həmin şəxslər xüsusi tapşırıqla yenidən xüsusi təşkila- ta cəlb olunurlar. Vaxtilə fikirlərinə görə xidmətlərindən uzaqlaşdırılmış həmin şəxslərin yeni dönəmin ən yararlı kadrları olduğuna inanan rəhbər onları mərkəzdən gizli, ancaq iki – üç millətinə və xalqına bağlı yüksək çinli döv- lət məmuru ilə birgə xüsusi ideya ətrafında toplayır. Amalı gizli agent olaraq xalqının, millətinin və gələcək dövlətinin mənafeyinə xidmət etmək olan bu təşkilat həddən ziyadə gizli olduğu üçün ora üzv olan hər bir kəs müxtəlif şəraitdə ölərək ailələrindən təcrid olmalı idilər. Yaxınları ilə heç bir bağlılıqları qalmamalı, sona qədər heç bir qarşılığı olma- dan vətənlərinə xidmət etməli idilər. Yeganə təsəlli verən o idi ki, gözlənilən təhlükələr doğru çıxardısa, yaradılan təşkilat artıq öz işini qurmuş və əlaqəli şəkildə fəaliyyətdə olacaqdı. Ölkəsinin gələcəyi üçün həyatını, bütün karyera- sını təhlükə altına atmış həmin şəxs onlarla ayrı ayrılıqda görüşmüş, hər birinə tapşırığın gizli olması ilə bərabər, həm də çox təhlükəli olduğu barədə əvvəlcədən xəbər- dar etmişdi. Əgər bu təşkilata üzv olardılarsa, geri dönü- şün olmadığını əvvəlcədən qəbul etməli idilər. Polkovnik ailəsinin gələcəyi üçün tam təminat ala bilməsə də, xalqı- nı gözləyən fəlakətdən xəbər tutduğunda, o, hər şeyə razı olduğunu demişdi. Bu barədə isə dönə dönə and içdirib, söz aldıqdan sonra ancaq yoldaşına Mətinin anasına söy- ləmişdi. Şübhə yeri qoymamaq üçün kimlə istəsə ailə qura biləcəyini, ancaq bunun mütləq olduğunu bildirmişdi. Uzun illər türk xalaqlarına qarşı mübarizə aparan gizli erməni təşkilatının planlarından xəbər tutmuş, ehtimalları əvvəlcədən yaxşı qiymətləndirməyi bacaran təşkilatın rəh- bəri, təhlükəli oyuna girərək dövlət içində dövlətin gələcəyi- ni təhlükələrdən qoruya biləcək gizli təşkilat yarada bilmişdi. Ayın o biri üzü ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 157 İndi aradan keçən uzun illər həmin şəxsin ehtimalları- nın doğru olduğunu isbatlamış, müstəqillik əldə edildiyin- dən həmin təşkilatın üzə çıxmasına və dövlət milli təhlükə- sizlik xidmətinin nəzarətinə keçməsinə səbəb olmuşdu. Məhz buna görə həmin təşkilatın bütün əməkdaşlarının ailələri xüsusi qayğı ilə əhatə olunmuşdular. Əslində, on- suz da onlar elə də çox deyildilər. Son vaxtlar müharibə- nin genişlənməsi ilə onların fəaliyyətləri daha aktiv fazaya keçmişdi. İndi həyata təhlükə daha çox idi. Mətin də öz növbəsində ondan sonra baş verənləri danışanda, atasının necə pis olduğunu, qaraldığını, daha sonra yağışdan sonra açılan göy üzü kimi aydın simaya düşdüyünü görəndə bir şey anlamasa da, atası ona gələ- cəyin işıqlı olacağına, hər ikisinin atalarına haqq qazandı- racağına əmin olduğunu bildirdi. Təəccübünü gizlətməyib sualını versə də, cavabı çox gözləmədi: – Oğlum, başqa cür ola da bilməz, çünki, sizin də da- marlarınızdan mənim qanım axır. Elə biri sən özün. Bax hər şeyə sahib olduğun halda, hər şeyindən keçib bura gəl- misən. Soruşuram niyə? Sən də, mən də bunun səbəbini yaxşı bilirik. Bu sözləri pıçıltı ilə səsləndirən atanın çöhrə- sindəki məmnunluq hissini sezməmək mümkün deyildi. O. sözlərində həqiqət olduğunu yaxşı bilirdi. Onların dərdləşməsi diqqət çəkməsin deyə, polkovnik Mətinə yanına az gəlməyi, yaranın daha qorxulu olmadığını bəhanə gətirərək onunla görüşünü minumuma endirməyin vacib olduğunu başa saldı. Onun üçün nə qədər ağır olsa da, hisslərinin əleyhinə qərar verərək Mətinin barakda qalma- sına göstəriş verdi. Bununla da o, hər ikisinin həyatını xilas etmiş oldu. Onda sonradan formalaşmış ehtiyatlı davranmaq hissi son zamanlar oğlu ilə saatlarca tək qalması nə isə barə- sində uzun – uzadı danışmalarının şübhələrə əsas verə bilə- cəyini söyləyirdi. Hissləri onu heç zaman aldatmırdı. Ehtiyatı əldən vermək olmazdı. İndi əsas məsələ Mətinin burdan azad Pərviz Nuri ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 158 olunması yolunun tapılması idi. Mətin ilk başda atasına qızsa da, zaman keçdikcə, bü- tün hirsi keçmiş, indi ona haqq qazandırmağa başlamış- dı. O, yeganə olaraq anasına qarşı etdiyi haqsızlığına görə pis olurdu. Bəzən düşünürdü ki, əgər anasını görüb, onun əlindən öpüb üzr istəmiş olsaydı, burdan qaçmaq nəsib ol- masa belə pis olmağa dəyməzdi. Ən azından atasının yaşa- dığından xəbər tutmuş, indi burada qarşı tərəf olsalar da, bir yerdəydilər. Həmin anda atasına inandığına görə çox sevinirdi. Axı atasının həyatını qurtara bilmişdi. O, həyatı ki, indidən sonra ola bilərdi ki, neçə həyata son qoysun, ancaq əvəzində canından çox sevdiyi vətənini, xalqını bö- yük bəlalardan qurtarmış olsun. İndi o, da atasına görə fəxr edirdi, necə ki, atası ona görə fəxr etmişdi. * * * Qızıl Aypara Cəmiyyətinin nümayəndəsi onunla tək- bətək söhbət etmək istədiyini bildirərək otaqda tək qal- malarını gözləyib, əlindəki zərfi ona uzatdı. Mətin gözlə- rinə inana bilmirdi. Məktub Culidən idi. Zərfi tələsik açıb, cümlələri acgözlüklə gözünə təpdi. Hər oxuduğu kəlmədə Culinin nəfəsini, onun sevgisini duyduqca kövrəlir, ona et- diyi haqsızlığa görə ürəyində ondan üzr istəyirdi. Culi on- dan küsdüyünü, ancaq onu vaz keçə bilmədiyi qədər çox sevdiyindən onu bağışladığını yazırdı. Bir də, gərəkli xəbə- ri ona vaxtında demədiyi üçün özünü təqsirkar hesab edir- di. Yazırdı ki, bəlkə də o, vaxtında uşaqları olacağı xəbərini söyləmiş olsaydı, yəqin ki, onun gedişini əngəlləmiş ola bilərdi. O, Mətinin sağ olduğu xəbərini aldıqda necə sevin- diyini, balacanı tək buraxıb gələ bilmədiyini, ancaq onun Almaniya vətəndaşı olduğundan Qızıl Aypara Cəmiyyəti- nin xətti ilə tezliklə azad olunacağını yazırdı. Bunun üçün artıq işlərə başlandığını xəbər verirdi. Şəkildən boylanan Ayın o biri üzü ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 159 balaca oğlan uşağı gülümsəyirdi... Polkovnik onu çağırtdırmışdı. O, oğlunun boynunu qu- caqlayıb alnından öpdü. – Sən gedəndən sonra mənim üçün çətin olacaq. Mətin məsələnin nə yerdə olduğunu indi anlamış oldu. O, sinəsində gizlətdiyi şəkli atasına uzatdı. – Adını sən qoy... . “Əqidə və inamı hazır şəkildə satın almaq olmaz, bun- ları özün hazırlamalısan”. D.İ.Pisarev Müəllif: Pərviz Bayramov 02 İyun 2014-cü il, Bakı şəhəri. Pərviz Nurməmməd oğlu Bayramov. Ayın o biri üzü. Dizayner: Ramin İslamov ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Çapa imzalanmışdır: 22.06.2014. Kağız formatı: 60х84 1/16. Həcmi: 10ç.v. Sifariş 35. Tiraj 300. «Тəknur» ММC-nin mətbəəsində hazır elektron variantdan çap olunmuşdur. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Mətbəə kitabın məzmununa, yazı üslubuna, orfoqrafiya və qrammatikasına görə heç bir cavabdehlik daşımır. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Mətbəənin direktoru:Ələkbər Məmmədov ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Тelefon: 408-86-23; 050-222-40-25. Yüklə 24,33 Kb. Dostları ilə paylaş:
|