PRACA KLASOWA
|
zakres materiału: liryka młodopolska
PP
|
|
arkusz maturalny
|
Próbna matura
| |
|
arkusz maturalny
|
POWIEŚĆ MŁODOPOLSKA – listopad, grudzień
|
Władysław Stanisław Reymont
„Chłopi” (t. I)
6-7 g.
| -
scharakteryzować głównych bohaterów powieści i określić relacje między nimi
-
opisać czas i miejsce akcji powieści;
-
charakteryzuje przestrzeń w powieści
-
scharakteryzować narrację zastosowaną w utworze;
-
rozpoznać w powieści fragmenty charakterystyczne dla konwencji impresjonistycznej, realistycznej i naturalistycznej;
-
wskazać prawa natury oraz zasady narzucone przez kulturę i religię regulujące życie emocjonalne bohaterów;
-
odtworzyć hierarchię panującą w lipieckiej gromadzie;
-
określić wpływ warunków życia bohaterów powieści na ich zachowanie;
-
wskazać najważniejszą wartość w życiu chłopów (ziemia) oraz wyjaśnić jej wpływ na działania i emocje bohaterów;
-
wskazuje przykłady dialektyzmów w powieści Reymonta na poziomie fonetycznym, fleksyjnym, słowotwórczym, leksykalnym i frazeologicznym;
-
omawia chłopską refleksję na temat ludzkiego losu i kondycji człowieka;
-
wyjaśnia pojęcia: mimesis, moralność, stylizacja środowiskowa, termin, żargon, gwara, slang.
| -
objaśnić, w czym wyraża się mityczność świata wykreowanego w powieści;
-
wskazać we fragmentach utworu środki stylistyczne charakterystyczne dla różnych modernistycznych kierunków artystycznych oraz określić ich funkcje;
-
omawia kompozycję powieści
-
sformułować zarzuty stawiane Jagnie przez gromadę oraz określić przyczyny klęski bohaterki;
-
scharakteryzować cechy Jagny odróżniające ją od innych bohaterów gromady
-
opisać relacje między rodzicami a dziećmi zaprezentowane w powieści;
-
scharakteryzować zasady etyczne, jakimi kierują się mieszkańcy Lipiec;
-
porównać sposób przedstawienia konfliktu pokoleń w Nad Niemnem i w Chłopach;
-
odszukać w tekście nawiązanie do Księgi Koheleta oraz objaśnić jego funkcję;
-
porównać zabiegi stylizacyjne w Chłopach i we fragmencie Konopielki;
|
tematy 31-36.
|
S. Żeromski
„Ludzie bezdomni”
5 g.
| -
rekonstruuje losy poszczególnych bohaterów;
-
charakteryzuje warunki życia biedoty miejskiej i wiejskiej;
-
opisuje stosunek warstw wyższych do ludzi biednych;
-
opisuje mieszkania i domy przedstawione w powieści oraz określa ich funkcję w budowaniu kreacji bohaterów;
-
wskazuje przyczyny bezdomności różnych bohaterów powieści, odwołując się do ich losów przedstawionych w utworze;
-
wskazuje podstawowe cechy gatunkowe powieści modernistycznej;
-
opisuje dzieła sztuki przedstawione w pierwszym rozdziale powieści i charakteryzuje postawy przez nie symbolizowane (Wenus z Milo, rybak);
-
interpretuje symbole (m.in. rozdartej sosny), określa ich funkcje;
-
porównuje zachowanie Judyma przedstawione w pierwszym i ostatnim rozdziale powieści;
-
omawia konflikt między Judymem a warszawskimi lekarzami (przywołuje argumenty obu stron); prezentuje przyczyny sporu między Judymem a administratorem zakładu leczniczego w Cisach;
-
wskazuje cechy romantyczne i pozytywistyczne w kreacji bohatera;
-
charakteryzuje system wartości Judyma;
-
gromadzi argumenty na rzecz oskarżenia lub obrony Tomasza Judyma;
-
charakteryzuje dekadenta;
-
wyjaśnia pojęcia: naturalizm, proletariat, „wykluczeni”, dekadent, powieść młodopolska, narracja personalna, mowa pozornie zależna, epizod, symbol, tragizm, idealizm, ambiwalencja, społecznikostwo, nonkonformizm, pragmatyka językowa;
| -
odszukać cechy obrazowania naturalistycznego w opisie dzielnic biedoty;
-
porównać styl opisu pracy wykonywanej przez Judymową i kowala ze stalowni;
-
rozpoznać różne typy narracji w powieści;
-
porównać dwa systemy wartości przedstawione w utworze: ludzi bezdomnych i zadomowionych;
-
objaśnić, w jaki sposób Wenus z Milo i rybak wiążą się z problematyką społeczną i moralną poruszaną w utworze;
-
określić istotę wyboru dokonywanego przez Judyma, odwołując się do kategorii tragizmu;
-
porównać losy Judyma i Korzeckiego;
-
zabrać głos w klasowym sądzie nad Tomaszem Judymem;
-
ocenić skuteczność działań językowych Judyma;
-
rozpoznać ironię w wypowiedzi Krzywosąda i określić jej funkcję;
|
tematy 15-19.
Karta pracy
|
TEST CZYTANIA
|
PP, 1g.
|
|
SPRAWDZIAN
|
Sprawdzian literacki (Młoda Polska – cz. 2) PP i PR
Lektury: Jan Kasprowicz – wybór wierszy, Leopold Staff, Stanisław Wyspiański Wesele, Władysław Reymont Chłopi (t. I), Stefan Żeromski Ludzie bezdomni
Trzeci z cyklu sprawdzianów powtórzeniowych przygotowujących do matury
|
zagadnienia
|
DWUDZIESTOLECIE MIĘDZYWOJENNE – styczeń
|
XX-lecie międzywojenne – wprowadzenie do epoki
2-3 g.
| -
określa czas trwania epoki oraz objaśnia jej nazwę;
-
omawia sytuację polityczną w Polsce i w Europie po I wojnie światowej;
-
charakteryzuje dwudziestolecie międzywojenne jako epokę kryzysu wartości;
-
wskazać w dziele plastycznym symbolikę obrazującą kryzysowe nastroje epoki;
-
omawia różnicę pomiędzy latami ‘20 i ’30, omawia rolę światowego kryzysu ekonomicznego
-
wymienia i charakteryzuje kierunki w sztuce (kubizm, abstrakcjonizm, surrealizm, futuryzm, dadaizm, ekspresjonizm)
-
wymienia przedstawicieli sztuki okresu międzywojennego
-
objaśnia na czym polega masowy charakter kultury dwudziestolecia międzywojennego;
-
przedstawia najważniejsze twierdzenia psychoanalizy w zakresie psychologii i antropologii;
-
omawia koncepcje Freuda
-
wyjaśnia pojęcia: kultura masowa, konsumpcjonizm, podświadomość, psychoanaliza, id, ego, superego,
| -
objaśnić, na czym polega dwoistość tendencji w literaturze międzywojnia (kontynuacja i awangarda);
-
wymienić i krótko omówić ruchy polityczne dwudziestolecia;
-
objaśnić, na czym polega i z czego wynika niejednoznaczność stosunku do miasta w kulturze I połowy XX wieku;
-
wskazać dwa przeciwstawne nurty w sztuce początków epoki ponowoczesnej (nurt fascynacji cywilizacją industrialną i nurt eskapistyczny) oraz określić różnice między nimi;
-
wskazać wpływ koncepcji Freuda na rozwój niektórych kierunków w sztuce I połowy XX wieku (ekspresjonizm, abstrakcjonizm, surrealizm);
-
wymienia przedstawicieli okresu międzywojennego w literaturze europejskiej
|
DWA PODRĘCZNIKI
cz. 2.2 i cz. 3
kartkówka
|
Leopold Staff
nurt klasyczny, 1g.
| -
samodzielnie analizuje i interpretuje wiersz L. Staffa (karta pracy)
-
określa typ liryki, omawia koncepcję natury w poezji Staffa i rozpoznaje środki stylistyczne oraz określa ich funkcję;
-
wyjaśnia pojęcia: epifania, estetyzm, panteizm
| -
dokonuje analizy i interpretacji porównawczej wierszy Leopolda Staffa i Marcina Świetlickiego
-
wskazać atrybuty drzew w obu utworach poetyckich;
-
wypisać z tekstów pojęcia odnoszące się do sfery religii oraz określić ich funkcję;
-
scharakteryzować przedstawione w wierszach relacje między bytem natury a człowiekiem i sferą sacrum;
-
dostrzec przemiany w postawie podmiotu lirycznego w wierszu Staffa w stosunku do młodopolskiej twórczości poety;
|
Karta pracy
Podręcznik
cz. 2.2
|
Julian Tuwim
wybór wierszy, 4g.
| -
omawia program poetycki skamandrytów
-
charakteryzuje kreację podmiotu lirycznego i adresata w wierszach;
-
wskazuje w wierszu Tuwima elementy współczesności oraz objaśnia ich funkcję;
-
określia stosunek skamandrytów do tradycji romantycznej i młodopolskiej;
-
wskazuje w wierszach środki stylistyczne służące dynamizacji wypowiedzi; rozpoznaje w tekstach najważniejsze środki stylistyczne oraz określa ich funkcję;
-
wyjaśnia pojęcia: witalizm, urbanizm, Skafander, biologizm
| -
wykorzystać kontekst historyczny (odzyskanie przez Polskę niepodległości) do analizy programu poetyckiego skamandrytów;
-
scharakteryzować koncepcję poety i poezji w wierszach;
-
odszukać w utworach elementy języka potocznego oraz wskazać ich rolę;
-
objaśnić, na czym polega dostrzegana przez poetę wartość codzienności;
|
Podręcznik
cz. 2.2
|
REWOLUCJA – styczeń
|
|
Stefan Żeromski „Przedwiośnie”
4-5 g.
| -
czyta powieść
-
odczytuje metaforyczny sens tytułu powieści, odwołując się do zaprezentowanej w niej problematyki społeczno-politycznej;
-
wskazuje dwa obszary, których dotyczy dojrzewanie głównego bohatera (sfera emocjonalna i światopoglądowa); charakteryzuje relacje rodzinne Cezarego (związki z matką i ojcem); oraz relacje Cezarego z kobietami
-
omawia stosunek bohaterów do Polski i polskości; charakteryzuje przedstawione w utworze koncepcje polskości i rozpoznaje tradycję, z której się wywodzą
-
interpretuje ostatnią scenę powieści, dostrzegając jej symbolikę;
-
omawia wpływ rewolucji w Baku na dojrzewanie bohatera i jego rodzinę;
-
przedstawia przejawy i skutki terroru rewolucyjnego
-
wykorzystuje kontekst historyczny (I wojna światowa, rewolucja październikowa, konflikt ormiańsko-tatarski) do interpretacji utworu;
-
opisuje trzy koncepcje społeczno-polityczne ukazane w utworze;
-
objaśnia, na czym polega utopijność idei szklanych domów
-
przedstawia hierarchię wartości prowincjonalnego ziemiaństwa
-
porównuje stosunek Karusi i Cezarego do mitu Kresów, odwołując się do losów obojga bohaterów;
-
wyjaśnia pojęcia: powieść inicjacyjna, uniwersalizm, utopia, pragmatyzm, tradycjonalizm
| -
odczytać metaforyczny sens tytułu powieści, odwołując się do kreacji głównego bohatera;
-
przedstawić postawę Cezarego wobec bohaterów reprezentujących symboliczne porządki wartości (Szymona Gajowca i Antoniego Lulka);
-
rozpoznać cechy poetyki naturalizmu w opisie rewolucji oraz stylu patetycznego w wypowiedzi Cezarego skierowanej do matki oraz określić funkcję niejednorodności stylistycznej zastosowanej przez Żeromskiego;
-
analizuje ocenę oraz sposób przedstawienia rewolucji i rewolucjonistów ;
-
określić funkcję kreacji Cezarego Baryki (jako człowieka z zewnątrz i młodego idealisty) dla sposobu przedstawienia rzeczywistości powojennej Polski;
-
rozpoznać w tekście i nazwać środki stylistyczne służące ośmieszeniu postaw nawłockiej społeczności (satyra)
-
porównać obraz tradycji szlacheckiej w Przedwiośniu i Panu Tadeuszu;
|
Podręcznik
cz. 2.2
|
Zygmunt Krasiński
„Nie-Boska komedia”
część III (scena w obozie rewolucji),
część IV (scena w obozie arystokracji i scena finałowa)
2 g.
| -
rozpoznaje środki retoryczne w wypowiedziach bohaterów
-
formułuje tezy, których broni każdy z dyskutantów i zestawia argumenty obu stron;
-
rozpoznaje przekonania konserwatywne w wypowiedziach Henryka i rewolucyjne – w wypowiedziach Pankracego;
-
wyjaśnia pojęcia: dialektyka, erystyka, retoryka, teza, antyteza, synteza, wnioskowanie (dedukcyjne, indukcyjne, przez analogię), historiozofia, prowidencjalizm, tendencyjność
-
scharakteryzować Pankracego jako przywódcę rewolucjonistów; opisać relacje między Pankracym a ludem;
-
omówić dążenia rewolucjonistów i ich system wartości;
-
objaśnić, na czym polega sprzeczność między rewolucyjnymi ideałami a rzeczywistością;
-
zinterpretować metaforyczny sens tytułu dramatu, odwołując się do świata przedstawionego utworu;
-
czyta tekst popularnonaukowy Cz. Miłosza „Odwrót Krasińskiego”
| -
rozpoznać sposób argumentacji stosowany przez bohaterów w dyskusji;
-
scharakteryzować Pankracego i Henryka jako bohaterów tragicznych, odwołując się
do pojęcia „racji cząstkowych”;
-
wykorzystać kontekst historyczny (Wielka Rewolucja Francuska, upadek powstania listopadowego) oraz biograficzny
do interpretacji utworu;
-
porównać zbiorowości rewolucjonistów i arystokratów ukazane w dramacie;
-
objaśnić, na czym polega tendencyjność przedstawienia rewolucjonistów w dramacie;
-
zinterpretować ostatnią scenę dramatu jako wyraz wiary w opiekę opatrzności nad historią;
-
zna genezę „Zniewolonego umysłu” Cz. Miłosza
|
PODRĘCZNIK
ROMANTYZM
cz. 2.1
s. 147-163,
170-174
|
Stanisław Ignacy Witkiewicz
„Szewcy”
2 g.
| -
czyta fragmenty utworu zamieszczone w podręczniku
-
wykorzystuje kontekst historyczny (sytuacja społeczno-polityczna w Polsce i Europie w latach 30.) do interpretacji utworów;
-
charakteryzuje kolejne rewolucje Scurvy’ego, zwracając uwagę na założenia ideowe obu przewrotów oraz realizację idei po zwycięstwie;
-
analizuje język bohaterów dramatu;
-
objaśnia podtytuł dramatu (naukowa sztuka ze śpiewkami);
-
wykorzystuje kontekst filozoficzny (teoria nadczłowieka Nietzschego) do interpretacji postaci Hiper-Robociarza;
-
wskazuje znaczenie rewolucji komunistycznej w historiozofii Witkacego;
-
wskazuje przejawy parodii stylu Wyspiańskiego w dramacie Witkacego;
-
objaśnia, na czym polega groteskowość przedstawienia chłopów w utworze;
-
prezentuje postać Iriny jako karykaturę młodopolskiej femme fatale;
-
wskazuje funkcje zabiegów parodystycznych Witkacego;
-
wyjaśnia pojęcia: mizoginizm, teatr absurdu, parodia, karykatura, kalambur
| -
czyta cały dramat
-
przedstawić najważniejsze założenia teorii Czystej Formy;
-
wymienia twórców teatru absurdu
-
odczytać imiona i nazwiska znaczące bohaterów dramatu;
-
objaśnić, na czym polega „prawo nieciągłości” historii;
-
porównać obraz rewolucji oraz koncepcje historiozoficzne w utworach Krasińskiego, Żeromskiego i Witkacego;
-
rozpoznać różnice między sposobem wysławiania się Towarzysza Abramowskiego i Towarzysza X a mową innych bohaterów dramatu oraz określić znaczenie tego zabiegu;
-
zinterpretować postać Puczymordy w kontekście polskiego mesjanizmu;
|
Podręcznik cz. 3
tematy 3-4., 18-21
s. 24-31, 74-91
|
Sławomir Mrożek
„Tango”
2-3 g.
| -
potrafi sklasyfikować bohaterów dramatu jako przedstawicieli różnych pokoleń i scharakteryzować relacje między poszczególnymi generacjami oraz jako przedstawicieli określonych poglądów społecznych i scharakteryzować reprezentowane przez nich idee;
-
objaśnia, na czym polega groteskowość utworu
-
przedstawia program zmiany rzeczywistości społecznej opracowany przez Artura i wskazuje przyczyny klęski Artura;
-
charakteryzuje modele władzy uosabiane przez Artura i Edka;
-
objaśnia alegoryczny sens przejęcia przez Edka władzy po Arturze;
-
interpretuje symboliczne znaczenie finałowej sceny dramatu;
-
wyjaśnia pojęcia: rewolucja seksualna, tradycjonalizm, egalitaryzacja społeczeństwa, komizm, satyryczność, progresywizm, konserwatyzm, dramat polityczny, anarchizm, dyktatura proletariatu, kontrrewolucja, liberalizm
| -
rozpoznać w utworze nawiązania do różnych konwencji literackich i teatralnych oraz wskazać ich funkcje;
-
scharakteryzować sposób przedstawienia konfliktu rodzinnego w dramacie;
-
porównać obraz społeczeństwa nowoczesnego w Ferdydurke i ponowoczesnego w Tangu;
-
porównać Artura i Konrada z III cz. Dziadów;
-
scharakteryzować dzieło Mrożka jako dramat racji, wykorzystując kontekst teoretycznoliteracki (wiedzę o dramacie jako rodzaju literackim);
-
wykorzystać kontekst polityczny (dyktatura komunistyczna w Polsce) do interpretacji utworu;
-
porównać poglądy na temat władzy i rewolucji w dramatach Witkacego i Mrożka;
-
zaprezentować sylwetkę Witkacego jako pisarza, malarza i teoretyka sztuki;
|
Podręcznik cz. 3
tematy 56-58.
s. 229-241
|
PRACA KLASOWA
| -
analiza porównawcza: Żeromski + konteksty PP i PR
|
Arkusz maturalny
|
TEST CZYTANIA
|
PP, 1g.
|
|
DWUDZIESTOLECIE MIĘDZYWOJENNE cd. – luty
|
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
wybór wierszy 2g.
| -
omawia różne kreacje bohaterek lirycznych wierszy Pawlikowskiej i Iłłakowiczówny;
-
charakteryzuje sposób postrzegania miłości w wierszach, zwracając uwagę na różne odcienie uczuciowe ukazane w utworach;
-
wskazuje cechy epigramatu w wierszach Pawlikowskiej;
-
odszukuje paradoksy w lirykach Pawlikowskiej oraz interpretuje ich sens;
-
wyjaśnia pojęcia: epigramat, feminizm, gender
| -
wskazać w utworach nawiązania do poetyki skamandrytów;
-
rozpoznać w tekstach nawiązania kulturowe oraz określić ich funkcje;
-
porównać obraz miłości w wierszach obu poetek i w liryce Tuwima;
|
Podręcznik
cz. 2.2
|
CZŁOWIEK WOBEC CZOWIEKA – luty, marzec
|
|
Zofia Nałkowska
„Granica”
4 g.
| -
przedstawia chronologicznie wydarzenia z życia Zenona Ziembiewicza;
-
charakteryzuje głównych bohaterów powieści: Zenona Ziembiewicza, Elżbietę Biecką i Justynę Bogutównę;
-
omawia relacje bohaterów z rodzicami;
-
opisuje relacje między Zenonem, Elżbietą i Justyną, odwołując się do pojęcia „schematu boleborzańskiego”;
-
wskazuje różnice między samooceną Zenona a interpretacją jego zachowań i postaw przez innych;
-
interpretuje tytuł utworu w kontekście wypowiedzi bohaterów
-
analizuje przestrzeń i narrację w powieści, określa ich funkcje
-
wyjaśnia pojęcia: powieść psychologiczna, introspekcja, determinizm biologiczno-środowiskowy, technika punktów widzenia, kompozycja chronologiczna, inwersja czasowa, relatywizm etyczny
| -
scharakteryzować program etyczny Zenona i porównać go z rzeczywistymi osiągnięciami bohatera;
-
przedstawić dążenia protagonistów do uwolnienia się spod władzy uwarunkowań środowiskowych oraz wskazać przyczyny klęski tych usiłowań;
-
scharakteryzować rozwiązania kompozycyjne i narracyjne zastosowane w powieści oraz określić ich funkcję w prezentacji problematyki psychologicznej;
-
scharakteryzować przyjaciółki Cecylii Kolichowskiej, zwracając uwagę na konwencje literackie zastosowane w ich opisie;
-
porównać sposób przedstawienia starości w prozie dwudziestolecia międzywojennego i wierszu Świrszczyńskiej;
|
Podręcznik
cz. 2.2
|
Maria Kuncewiczowa „Cudzoziemka”
1-2 g.
| -
określa czas akcji, przedakcji i narracji powieści; wskazuje zdarzenia należące do dwóch płaszczyzn czasowych (akcji i przedakcji); omawia zależności między oboma planami czasowymi oraz funkcje ich przenikania się w utworze;
-
opisuje relacje Róży z mężem i dziećmi i rozpoznaje motywy działań Róży;
-
określa wpływ niespełnionej miłości Róży oraz jej wykorzenienia na psychikę boh.
-
odczytuje metaforyczne znaczenie tytułu powieści;
-
analizuje język, jakim posługuje się bohaterka, wskazując na wyrażone w nim postawy i emocje;
-
objaśnia, na czym polega mechanizm połączenia przeszłości i przyszłości w psychice jednostki
-
rozpoznaje intencję komunikacyjną w tekście (wyrażoną wprost i nie wprost);
-
wyjaśnia pojęcia: czas akcji (czas fabuły), czas narracji, przedakcja, retrospekcja, retardacja, behawioryzm, gestaltyzm, freudyzm, opis behawioralny
| -
wskazać przykłady różnych typów narracji zastosowanych w powieści (odautorska, personalna) oraz określić funkcje każdej z nich;
-
porównać kreacje Róży i Emmy Bovary, samodzielnie dobierając kryteria porównania;
-
wskazać w powieści inspiracje dwudziestowiecznymi koncepcjami psychologicznymi, służące pogłębieniu portretu psychologicznego Róży;
-
wskazać w tekście przykłady introspekcji oraz określić ich funkcje;
-
objaśnić, na czym polega naruszenie przez Różę zasad etykiety językowej w rozmowie z niedoszłą synową;
|
Karta pracy
Podręcznik
cz. 2.2
|
|
Witold Gombrowicz „Ferdydurke”
4 g.
| -
czyta rozdz. II, III, VI, VII, VIII, IX, X, XII, XIV
-
rozpoznaje groteskę w konstrukcji postaci i motywacji zdarzeń i wskazuje cel groteskowej deformacji rzeczywistości w powieści Gombrowicza;
-
dostrzega grę Gombrowicza z konwencjami
-
charakteryzuje Gombrowiczowską formułę opisującą relacje międzyludzkie
-
charakteryzuje trzy środowiska przedstawione w powieści (szkoła, nowoczesna rodzina, dworek ziemiański);
-
odczytuje metaforykę części ciała zastosowaną przez Gombrowicza, odwołując się do świata przedstawionego powieści, określa ich funkcję ioraz dostrzega inne metafory o podobnej funkcji
-
rozpoznaje sens porwania Zosi przez Józia, odwołując się do tradycji literackiej (powieści Sienkiewicza);
-
objaśnia sens zakończenia utworu;
| -
czyta fragm. rozdz. I i XIII
-
objaśnić znaczenie tytułu powieści;
-
dostrzec synkretyzm gatunkowy i estetyczny dzieła;
-
porównać utwór Gombrowicza z modelem tradycyjnej powieści realistycznej;
-
wykorzystać kontekst filozoficzny (teoria Freuda) do interpretacji utworu;
-
dostrzec podobieństwa w postrzeganiu świata w Ferdydurke i Granicy;
-
wskazać podobieństwa w postrzeganiu młodości i nowoczesności w powieści Gombrowicza oraz wierszu Peipera;
-
interpretuje „Filiberta dzieckiem podszytego” w kontekście całej powieści
|
Podręcznik cz. 3
tematy 13-16.
s. 54-69
|
|
|
