Platin kompleksi sentez ve yapi aydinlatma çalişmasi



Yüklə 416,05 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə4/14
tarix05.03.2018
ölçüsü416,05 Kb.
#29656
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   14

 

 



 

                      Şekil 1.3. Kanser tedavisinde kullanılan ve aday olan ilaçların kimyasal yapıları.

 

 

 



 Sisplatin antikanser ilaç olarak kullanımının yaygın olmasına rağmen,  sistemik 

toksisitesini  azaltmayla  ilgili  çalışmalar  hala  sürmektedir.  Bu  nedenle  yeni  ilaçların 

tasarlanmasında 3 ana yaklaşımdan söz edilebilir. i) doğrudan siplatin analogları ya da 

modifikasyonları  ii) platinden başka metallerin kullanımı  iii) metal  bileşikleri  ile aktif 

organik ilaçların bilinen bir kombinasyonu olarak sıralanabilir (9). 

 Biyolojik  sistemin  tanıdığı  bir  heteroaromatik  halka  sistemi  olan  imidazol, 

çeşitli geçiş metalleri için ligand özelliği taşımaktadır. Düşük toksisite, yüksek stabilite 

metaller ile güçlü bağlanma, elektronik ve sterik özellikleri nedeni ile imidazol halkası 

medisinal kimyacılar için önem taşımaktadır (10,11).  

Yapılan  literatür  araştırmalarında  organizmadaki  bazı  biyolojik  bileşiklerin 

yapılarında  yer  alan  imidazol  türevlerinin  platin  tuzları  ile  oluşturulan  metal 

komplekslerinin sayısının fazla olmadığı görülmektedir. Ayrıca sisplatinin yapısında yer 

alan  ayrılan  klor  ligandlarının  değiştirilmesi  ile  toksisitenin  azaldığı  ancak  çapraz 

rezistansın  engellenemediği,  taşıyıcı  amonyak  ligandlarının  farklı  kimyasal  gruplar  ile 

değiştirilmesiyle  sitotoksik  etkinin  olumlu  yönde  değişebileceği  araştırmalarda 

öngörülmektedir (12,13). 

Yukarıda  sıraladığımız  nedenler  ve  sisplatin  yapısındaki  klor  ayrılan  ligandıyla 

oksalat  ligandı  değiştirilerek  toksik  etkilerin  azaltılabileceği  düşüncesi  ve  vücudun 

tanıdığı  bir  heterosiklik  halka  olan  imidazol  taşıyıcı  ligandı  içeren  Pt(II)    kompleksi 

tasarlanarak  bu  tez  çalışmasında  sentezlenmiştir.  Antitümör  etkisi  sisplatine  benzer 

olabileceği düşünülen kompleksin yapısı Şekil 1.4’de verilmektedir.  

 



 

 



                                                  

N

H



N

O

Pt



O

O

O



N

H

N



 

                      Şekil 1.4. Sentezlenmesi planlanan imidazol türevi platin(II) kompleksi           

  

                                        



 

 

                                   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 



                                                

2. GENEL BİLGİLER

 

 



 

2.1. İmidazol Halkasının Özellikleri 

 

2.1.1. Yapısı ve Keşfi 

Glioksalin,  1,3-diazol,  iminazol,  miazol,  1,3-diaza-2,4-siklopentadien  gibi 

isimler  ile  anılan  imidazol,  beş  üyeli  heterosiklik  bir  halkadır.  İmidazol  halka  sistemi, 

ilk  kez  1858  yılında  Alman  bilim  adamı  Heinrich  Debus  tarafından  (14),  glioksal  ve 

amonyak kullanılarak sentezlenmiş ve glioksalin adı verilmiştir.  Ancak literatüre kayıtlı 

ilk imidazol bileşiği 1845 yılında Fransız bilim adamı Auguste Laurent tarafından (15) 

sentezlenen ve 2,4,5-trifenil-1H-imidazol olarak da bilinen Lofin’dir. 

 

                                         



N

N

H



Lofin

 

 



 

         

          İmidazol  halka  sisteminde  numaralandırmaya  üzerinde  hidrojen  atomu 

taşıyan,  imino  azotu  veya  pirol  azotu  olarak  adlandırılan  azot  atomuna  1  numara 

verilerek  başlanır.  Numaralandırmaya  tersiyer  yapıdaki  piridin  azotu  da  denilen  azot 

atomuna 3 numara verilerek devam edilir (16,17). 

 



 

 



                                            

N

N



H

1

2



3

4

5



 

                                                   



İmidazol

 

 



Piroldeki bir ß-CH yerine bir azometin azotu -N= girmesiyle imidazolün türediği 

düşünülebilir. İmidazoldeki halka karbon atomlarının ve H atomunun bağlı olduğu N-1 

'in  durumu,  tamamen,  piroldeki  C  atomlarının  ve  azotun  elektronik  özellikleri  gibidir. 

İmidazoldeki  N-3  'ün  ise  piridin  azotu  gibidir.  Bu  azotların  p  orbitallerindeki  birer 

elektronun  ve  N-1'in  p  orbitalindeki  iki  elektron,  bu  orbitallerin  halka  düzleminin 

üstünden  ve  altından  çakışmasıyla,  halkanın  aromatikliğinden  sorumlu  olan  ve  6 

elektronuna karşı olan elektron bulutunu oluştururlar. Piridin azotunda olduğu gibi, bağ 

oluşumunda  kullanılmayan  ve  iki  elektron  taşıyan  sp2-hibrit  orbitali  imidazolde  N-3 

(azometin  azotları)'ün  ortaklanmamış  elektron  çiftini  oluşturur.  Aromatik  rezonansa 

katılmayan bu elektron çifti imidazolün bazikliğinden sorumludur. 

İmidazol  I,  II,  III,  IV  ve  V  ile  gösterilen  rezonans  hibritlerinden  oluşmaktadır 

(18). Şekil 2.1. ’de imidazol rezonans formları gösterilmiştir.  

 

           



 

      

I                         II                         III                          IV                        V 



 

Şekil 2.1. İmidazole ait çeşitli rezonans yapılarının gösterimi 

 

 


Yüklə 416,05 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   14




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə