241
mərəndisi, Kabasiya, Rkasiteli və Riş –baba sortlarının 55-60-cı gözcükləri
məhsul vermişdir. Belə bar barmağından kolda 1-2 ədəd saxlanmış və şpalerin
məftilində ziq-zaq şəklində bağlanmışdır.
Qabaqcıl təsərrüfatlar optimal uzunluqda olan bar barmağının barlılığı
haqqında etibarlı məlumatlar olur və üzümçülər buna riayət edirlər.
Gürcüstan şəraitində V.İ.Kantariyanın Rkasiteli üzüm sortunda bar
barmağının barlılığına dair məlumatı aşağıdakı cədvəldə verilir.
Rkasiteli sortunda bar barmağının uzunu boyu yerləşən gözcüklərdən çıxan
zoğların barlılığı
Bar
barmağında
zoğların
nömrəsi
Uçotun
obyekti
1
2
3
4
5
6
7
8
9
1
0
1
zoğa
düşən salxımın
orta miqdarı
0
.73
0
.74
0
.90
1
.15
1
.42
1
.57
1
.40
1
.51
1
.8
1
.42
1
zoğa
düşən salxımın
orta çəkisi,q
2
00
1
99
2
30
2
61
3
36
3
18
2
52
2
47
2
57
2
15
Hər
zoğa
düşən məhsul,q
1
46
1
53
2
28
3
03
4
78
4
99
3
57
3
73
3
54
3
06
1-ci
gğzcüyə (zoğa)
düşən məhsul
100%
qəbul
edildikdə
sonrakı
zoğlarda
məhsul artımı
1
00
1
05
1
56
2
07
3
27
3
42
2
42
2
55
2
42
2
09
242
Bu məsələ üzrə respublikamızda rəsmi məlumat dərc olunmadığından yerli
sortlar üzrə məlumat verilmir.
1950-ci illərdə aspirant A.Əsədullayevin məlumatına görə aşağı Şirvanda
Şirvanşahı üzüm sortunda ən çox məhsulu olan zoğlar 15-ci gözcükdən başlayır.
Kəsmə qaydaları- Kola verilən formadan asılı olmayaraq hər il aparılan
kəsmə tənəyə müəyyən qədər ziyan verir. Cavan kola vurulan yara o qədər
qorxulu deyildir, çünki, orqanlar-xüsusilə də ştamb yoğunlaşdıqca yaralar tez
sağalır. Yaşlı kollarda (7-8 yaş və daha çox) yaraların miqdarı və həcmi artır,
həm də yaralar bir-birinə yaxın olur. Yaranın təsirindən ölməkdə olan toxumalar
birləşərək şirə hərəkətinə mane olur.ölmüş toxumaların sahəsi ildən-ilə genişlənir
və nəticədə ötürücü toxumaların sahəsi xeyli azalır. Belə kolların xarici görkəmi
çox pis (sarsılmış) olur, onların məhsulverməsi zəifləyir və tezliklə məhv olur.
Yaranın üzüm bitkisinə zərərli təsirini azaltmaq üçün aşağıdakı qaydalara
əməl olunmalıdır:
1.
Kəsmə zamanı kola, xüsusilə də onun çoxillik hissələrinə vurulan yara
mümkün qədər az diametrli olmalıdır;
2.
Lazım gəlmədikdə kola artıq yara vurulmamalıdır;
3.
Birillik hissələr zoğun diafraqmasından kəsilməlidir;
4.
Birillik zoğların tamamilə kəsilib atılması planlaşdırıldığı təqdirdə
mümkün qədər onlar əsasından kəsilməlidir;
5.
Yaşlı hissə kəsildikdə az miqdarda kötük saxlanmalıdır. Bunlar bir il
qaldıqdan sonra kəsilib atıla bilər;
6.
Kəsmə zamanı birinci növbədə çalışmaq lazımdır ki, kolun qəbul olunmuş
forması davam etdirilsin;
7.
Kolu kəsərkən nəinki sortun xüsusiyyəti, həm də onun gücü nəzərə
alınmalıdır ki, kolun kəsilməsinin diferensiallığı təmin edilmiş olsun. Münbit
torpaqlarda güclü böyüyən kollarda uzun kəsmə, kasıb torpaqlarda zəif kollarda
qısa kəsmə tətbiq edilməlidir;
8.
Kəsmə aparılarkən üzümlüyün yaşı nəzərə alınmalıdır. Cavan kollarda
qısa və orta kəsmə aparılmalıdır ki, onlarda zoğlar güclü böyüsün. Yaşlı kollarda
qısa kəsmə tətbiq edilməlidir ki, onlar tezliklə zəifləməsin;
9.
əvəzedici çilik həmişə kolun bir tərəfində olmalıdır. Belə olduqda yaranı
birtərəfli etmək mümkün olur;
10.
Əvəzedici çilik həmişə bar barmağının altında yerləşməlidir;
11.
Əgər əvəzedici çilikdə bic zoğ vardırsa, onda o əvəzedici çiliyə kəsilir,
bar barmağı üçün isə yaxınlıqdakı zoğlardan biri seçilir.
243
12.
Qolları çox uzanmış kollarda başcıqdan güclü bir zoğ dayağa bağlanır və
tərbiyələndirmək məqsədilə dayağa bağlanır.
Kəsmədə istifadə edilən alətlər- Kəsmədə ən çox istifadə olunan alət bağ
qayçısıdır. Bağ qayçısı xırda, orta və iri olur. Kolda yoğun hissələr kəsildikdə iki
əlli işləmək üçün iri qayçıdan istifadə edilir. Daha iri hissələrin kəsilməsində
xırda bağ mişarları lazım olur. Kəsərkən qayçı elə tutulmalıdır ki, kəsən hissə
kolun qalan, dayaq hissə (küt tərəf) kolun kəsilib atılan hissəsində omalıdır,
dayaq tərəf toxumaları əzib dağıdır. Daha yoğun hissələrin kəsilməsində istifadə
olunan bağ mişarının dişləri əlcəyə (dəstəyə) doğru yönəlmiş olmalıdır.
Oraq şəkilli bağ bıçağından da istifadə edilir. Bağ bıçağı ilə kəsilmiş səthlər
hamarlanır. Bağ qayçısının kəsən (tiyə) və dayaq hissələri arasında məsafə elə
nizamlanmalıdır ki, onların arasından deşik-yarıq görünməsin və kağızı asanlıqla
kəssin.
Kolun kəsilməsində fəhlənin əziyyətinin azaldılması məqsədilə pnevmatik
qayçılardan istifadə edilməsi daha faydalı olardı.
Kəsmənin vaxtı. Kəsmənin müddətinin kolda bioloji proseslərin gedişinə və
onun qışlamasına əhəmiyyətli dərəcədə təsiri vardır. Ehtiyat qida maddələri
yarpağın tökülməsinə qədər birillik zoğlarda, çoxillik hissələrdə və kök
sistemində toplanır. Ehtiyat qida maddələrinin (əsasən nişasta) əsas kütləsinin
çoxillik orqanlarda toplanması oktyabrın əvvəlində və ortalarında, köklərdə isə
noyabrın ortalarında başa çatır. Yarpaqların tökülməsindən qabaq birillik
zoğlarda qida maddələrinin müəyyən qismi qalmaqda davam edir. Ancaq
yarpaqlar töküldükdən 15-20 gündən sonra çoxillik hissələrə qida maddələri daha
sürətlə axmağa başlayır. Yeraltı ştambda və kök sistemində ehtiyat qida
maddələrinin toplanması dekabrın əvvəlinə başa çatır. Yazda şirə hərəkətinin
başlanması ilə əlaqədar olaraq qida maddələrinin tərsinə axımı başlayır. Şişməkdə
olan tumurcuqlara və böyüməkdə olan zoğlara qida maddələrinin axımı
çiçəklənməyə qədər davam edir. Bu vaxt kolun çoxillik orqanlarında qida
maddələrinin ehtiyatı tükənməkdə olur. Bu baxımdan payızda kəsmə nə qədər tez
başlasa çoxillik hissələrdən bir o qədər də çox qida maddələri yuxarı hissələrə axa
bilir.
C.Uinklerin yazdığına ğörə üzüm bitkisində yarpaq töküldükdən sonra qida
maddələrinin yerdəyişməsi dayanır. Qida maddələrinin hərəkətinin dayanmasını
o, noyabrın axırından martın ortalarına qədər floyemanın fəaliyyətsizliyi ilə izah
edir.
Payızın müxtəlif vaxtlarında kəsilmiĢ tənəklərdə zoğun aĢağı hissəsində
niĢasta və Ģəkərin miqdarı (Cədvəl C.Uinklerin kitabından götürülmüĢdür).