294
yoxlanılması hələ davam etdirilməlidir. Bu məftilin aşağıdakı nöqsanlar vardır:
- qiyməti bir qədər bahadır;
- tənək kəsiləndə tez-tez zədələnir;
- dirək, qarmaq və başqa predmetlərlə görüşən yeri plasmasla örtülü
olmalıdır; 3 mm-dən az diametrli belə məftil yararlı hesab edilmir. Müəyyən
qədər genişləndiyinə görə küləkli vaxtlarda zoğ üçün etibarlı dayaq olmur.
Almaniyada və Fransada ―Sinafil-Seylon‖, ―Qerkules‖, ―Bakker-plastik‖
firmaları plastik dirək və məftil istehsal edirlər.
Burada 5 məftildən 3 mərtəbə təşkil edilir. Qeyd etdiyimiz kimi 1-ci məftil
dayaq, 2-ci mərtəbə bar barmaqlarını yerləşdirilməsinə, 3-cü mərtəbə isə yaşıl
zogların yerləşdirilməsinə xidmət edir. Şaquli şpalerin bu variantında tənəyin
gücü və məhsuldarlığı nəzərə alınmayıb. Məlumdur ki, şpalerin bir mərtəbəsində
ikidən artıq bar barmağı yerləşdirmək olmur. Kol güclü olsa, onda 3-4 və daha
çox bar barmağı saxlamaq lazım gəldikdə necə? Bu halda gərək bar
barmaqlarının bir neçəsi şpalerin axırıncı mərtəbəsində yerləşdirilsin. Bunun da
son nəticəsi olaraq yaşıl zoğların bağlanmasına yer qalmır .
Mozer sistemində yaşıl zoğlar 3-cü mərtəbəni keçəndən sonra yuxarıda
bağlanmağa və vaxud ilişməyə yer olmadığından onlar geriyə- torpağa doğru
meyillənir.Yaşıl zoğlar torpağa doğru meyillənəndə 2-ci mərtəbəni keçib gəlir.
Həm 2-ci mərtəbədəki yaşıl kütlə, həm də geri qayıdan zoğların kütləsi bir-birinə
qarışır. Təsəvvür etmək olar ki nə dərəcədə sıxlıq yaranır.
Yəqinliklə qeyd edərdik ki Respublikamızın əksər üzümçülük rayonlarında bu
sistem yalnız mənfi nəticə verə bilər.
Uzun illər ərzində apardığımız tədqiqatlarda şaquli şpalerin üç oryinal
modifikasiyasını tətbiq etmişik:1.Dörd qollu, dörd mərtəbəli iki tərəfli üfüqi
kordon formasının 7 məftilli, 6 mərtəbəli şaquli şpalerdə yerləşdirilməsi.
2. Çox güclü formalı kolların 8 məftilli, 7 mərtəbəli şaquli şpalerdə
yerləşdirilməsi. 3. Orta güclü kolların 2 məftilli, 1 mərtəbəli şaquli şpalerdə
yerləşdirilməsi. Bu modifikasiyalar şaquli şpalerin təkrarsız variantlarıdır.
C.Süleymanov və R.Məmmədovun üzümçülük kitabında (1982) şpalerdə
axırıncı məftilin torpaqdan səviyyəsinin 1,8 m-dən çox olmaması göstərilir.
Ümumən bu göstərici ilə razılaşmaq mümkündür. Ancaq çox cüclü kollar üçün
qurulan şpalrdə axırıncı məftil 2-2,2 metr götürülə bilər. Burada söhbət güclü
kollar üçün geniş fəzadan gedir.
Şpaler qurmaq üçün əvvəlcə baş və orta dirəklərin yeri nişanlanır. Baş dirək
cərgədəki axırıncı tənəkdən bitki arası məsafənin yarısı qədər yola doğru, orta
dirəklər cərgə uzunu bir-birindən 5m məsafədə basdırılır. Dirəklərin yerin
(yuvalar) əsas mexaniki qüvvə ilə, kiçik üzümlüklərdə əl ilə də qazıla bilər. Bir
qayda olaraq baş dirəklər 70-80 sm, orta dirəklər 60-65 sm dərinlikdə basdırılır.
295
Dirəklər basdırılarkən cərgədə onların bir xətt üzrə olması vacibdir.
Baş dirəklərin möhkəmliyi iki üsulla təmin edilir: 1. İri daşlardan lövbər
düzəldilməsi. Bu halda dirək maili basdırılır. Lövbər daşı da 80 sm dərinliyində
basdırılır, daşa dörd tərəfindən məftil dolanır və həmin məftilin özündən ilgək
düzəldilir, ilgək torpağın səthinə çıxarılır. Baş dirəklə lövbər daşının ilgəyi bir-
biri ilə lövbər məftili ilə bağlanır. Lövbər məftili, baş dirək və torpaq səthi
düzbucaqlı üçbucaq verməlidir. Torpaq səthi və lövbər katetləri, baş dirək isə
hipotenuzudur.
Şpalerin birinci məftili, lövbər və lövbər daşına sarınan məftilin diametri 6
mm sinkli məftildən, şpalerin məftili isə 2,2-3 mm götürülə bilər. Lövbər və daş
üçün diametri 6 mm olan məftil olmadıqda 2,2-3,0 mm-lik məftildən ikiqat
götürülməlidir. Dirəyin dibi və lövbər daşının üstü yaxşıca bərkidilməlidir.
2. Baş dirək düz basdırılır, ona dayaq məqsədi ilə həmin diametr və ölçüdə
baş dirək uzunluğunda və yaxud ondan bir qədər gödək dirəkdən istifadə edilir.
Bütün cərgələrdə dayaq dirəklər baş dirəyin müəyyən məsafəsində, ancaq bərabər
səviyyədə basdırılır. Dayaq dirəyin torpaqda qalan hissəsinin cərgənin içərisinə
doğru hissəsində hər hansı dəmir parçası və yaxud armatur basdırılır ki, məftillər
dartıldıqda dirək yerindən tərpənməsin.
Dayaq dirəklər baş dirəyə bir qayda olaraq məftillə bağlanır. Ancaq 2004-cü
ildə Gəncə Şərab-2 ASC-də baş dirək sifariş etdikdə onun dayaq dirəyə
söykəndiyi (birləşdiyi) yerində xırda çökəkliyin olmasısını tələb etmişdi. Dayaq
dirək baş dirəyin həmin çökək yerində oturur və məftillə bağlanmır.
Deməli sifarişin olub olmamasından asılı olmayaraq dirək istehsal edən sex
bu məqamı nəzərə almalıdır. Bu məsələnin də təşəbbüskarı olduğumuza görə hər
yerdə bu qaydanın gündəmdə olmasına nəzər yetiririk. Yaxşı olar ki böyük
üzümçülük təsərrüfatları beton dirəkləri özü istehsal etsin.
Orta dirəklərə məftillər kiçik diametrli yandırılmış məftillə bağlanır. Bu işdə
sinkli məftildən istifadə edilməsi düzgün deyildir və yaxud orta dirəklərdə onların
istehsalı zamanı məftildən bir-birindən müəyyən məsafəli ilgəklər düzəldilir,
şpalerin məftilləri həmin ilgəklərdən keçirilir.Orta dirəkdə ilgək düzəldilməsinin
iqtisadi faydası böyükdür. Belə ki, həm əlavə məftil məsarifinə yol verilmir, həm
də qurşaq adlandırılan məftillər yuxarı və aşağı sürüşdükdə onların
düzəldilməsinə sərf edilən vaxta və zəhmətə qənaət olunur.
Şpalerdə məftil cərgələrinin miqdarı və onlar arasındakı məsafə bir çox
şərtlərdən asılı olaraq müəyyən edilir.
İndiyə qədərki təhlillərdən görünür ki, şpalerdəki məftillərin miqdarı və
onların bir-birindən məsafəsi hər yerdə və bütün sortlar üçün eyni götürülə
bilməz.
İstər mozer sistemində, istərsə də hazırki şaquli şpalerin müxtəlif