304
dərinliyi müəyyən edilir.
L.Mozerə görə üzümlük cəmi iki dəfə -yazda və payızda şumlanmalıdır.
Payız şumu yaşıl kübrəni torpağa qarışdırmaq məqsədi ilə aparılır.Üzümlükdə,
xüsusilə dəmyə üzümlükdə aparılan şumun arxasınca malalama aparılmalıdır.
Şumun nahamarlığı yağış suyunu yaxşı saxlayır. Hamar şumda yağış suyu
tezliklə şumun səthində sel əmələ gətirir.Cərgə arasında şum apararkən çalışmaq
lazımdır ki, kotanın cərgəyə yaxın korpusunun izi açıq qalmasın.
Köklərin üstündən torpaq götürüldüyünə görə şaxta vurma təhlükəsi arta
bilər.Bundan başqa , korpusların açdığı şırım açıq qaldıqda yağış suları axıb
torpağı yuya bilər.
Güclü payız yağışları və qış qarı üstü torpaqla basdırılmış şırımlarda həm
torpağı yuyur, həm də torpaqdan qida maddələrini aparır.
Üzümlükdə torpağın becərilməsi müddətləri ümumi aqrotexniki tədbirlərlə
meteoroloji şəraitlə və torpağın nəmliyi ilə əlaqələndirilməlidir.
Torpağın strukturunun saxlanması və görülən işlərə qənaətlə vəsait
xərclənməsi məqsədi ilə iş növlərinin bir qisminin lüzumsuzluğuna yol
verilməlidir. Traktorların artiq gedişlərinə yol verilməməlidir. Plantajların
təzələnməsi , torpağın dərin yumşaldılması, kübrələrin verilməsi və s. kimi işləri
birləşdirmək mümkündür. Cərgə aralarında becərmələrin sayını azaltmaq
məqsədi ilə üzümlüyə sideratlar və yaxud herbisidlər verilməlidir. Üzümlükdə
torpagın saxlanması və onun becərilməsinin hər tədbiri regional xarakter
daşımaqla ekoloji və təsərrüfat şəraiti ilə əlaqənin elmi əsası olmalıdır.
Qışda üzümlükləri basdırılmayan rayonlarda cərgə aralarında torpagın
torpagın saxlanmasının çox saylı üsulları mövcuddur. Bu üsulların çoxu ekoloji
şərait və nəmliklə təmin olunma ilə bağlıdır.Bunlarla yanaşı təsərrüfatın özünün
bu işlərə ehtiyacı və səriştəli münasibəti lazımdır. Suvarma suyuna ehtiyacı olan
eyni zamanda heyvandarlıq üçün yem ehtiyatı tələb olunan yerlərdə payızda
üzümlüyə payızlıq bitkilərin toxumu səpilir. Ot bitkilərinin optimal səpin vaxtı
avqustun axırlarından sentyabrın axırlarına olan dövrdür.
1 ha üzümlük üçün 4 kq qırtıl və 0,2 kq sürünən üç yarpaq yonca toxumu ,
420 kq kompost, bataqlıq torpağı və yaxud torf ovuntusu (hansından olsa) yaxşıca
qarışdırılır və nəmləndirilir (isladılır). İslatmaq üçün çox su lazım deyil. Əl ilə
qarışdırıldıqda toxum ələ azca yapışmalıdır. Toxum səpilməzdən əvvəl cərgə
araları torpaq yenidən hamarlanmalıdır. Toxumun üstündə cəmi 5-10 mm torpaq
qatı olmalıdır. İlk yüngül yağışda torf yaxşı nəmlənir, elə bu nəmlik də toxumun
cücərməsinə kifayət etdiyinə görə əlavə suvarma tələb olunmur.
Qeyd edildiyi kimi üzümlüyə ot toxumlarının səpilməsinin bir məqsədi də
heyvandarlıq üçn yem bazasının yaradılmasıdır.
Üzüm cərgəsində kolun altında zolaq şəklində 50 sm enində ot səpininin nə
305
dərəcədə xeyirli və yaxud ziyanlı olması hələ də mübahisəli məsələ kimi
qalmaqdadır. Ancaq Avstriya üzümçüsü L.Mozer yazır ki, bu məsələ üzrə uzun
illər əldə etdiyimiz təcrübələr göstərmişdir ki, cərgədə yuxarıda göstərilən endə
çəmən düzəldilməsinin üzüm bitkisinə heç bir ziyanı yoxdur və bəzən bunun
əksinə mənzərənin şahidi oluruq. Kolun ətrafı çəmən olduqda yağışlı illərdə
kolun xloroza tutulması halları azalır.Çəmən zolağı torpağın havalanmasını
yaxşılaşdırır, yağış soxulcanının artmasını təmin edir. Çəmən olmayan cərgələrdə
və yaxud üzümlükdə yağış soxulcanı kübrələr və becərmə alətləri ilə məhv edilir.
Çəmən torpağı yuyulmaqdan qoruyur, su axımının qarşısını alır, sıx ot qatı
tənəyin calaq yerini şaxtadan qoruyur.
Respublika üzümlüklərində torpağı xüsusi çəmən səpmədən qısa boylu
alaqları və otları çəmən kimi saxlamaq mümkündür, bu şərtlə kl, onların çox
uzanmasına imkan verilməsin və vaxtında biçilsin. Biçilən otu tədarük də etmək
olar, mulça kimi də saxlamaq olar.Bu məsələ süfrə üzümçülüyündə daha böyük
əhəmiyyət kəsb edir.
Dünya üzümçülüyündə belə praktika mövcuddur. Üzümlük torpağı çəmən
altında saxlandıqda üzümün gilələri daha yaxşı rəng alır.Çəmənin yaratdığı ultra -
bənövşəyi şüalar fonu süfrə üzümünün bütün keyfiyyət göstəricilərini
yaxşılaşdırır.
Torpaq yorulmasının əsas səbəbini L.Mozer monokulturada görür. O, qeyd
edir ki, uzun müddət üzümlük altında yenidən üzüm əkdikdə həmin torpaqda 15-
ci ildən etibarən yorulma müşahidə edilir.
Ancaq üzüm olmayan yerə əkilən üzümlük torpağı 30 ildən sonra yorulmağa
başlayır. Sıx və seyrək əkinlərdə də buna oxşar mənzərə olunur. Sıx əkinlərdə
torpaq tez, seyrək əkinlərdə gec yorulur. L.Mozer üzümlükdə torpaq yorulmasını
cərgə aralarına bir neçə il müxtəlif ot bitkilərinin əkilməsini məsləhət görür.
Plantajın təzələnməsi işi əsasən yaşlı üzümlüklərdə aparılır. Meteoroloji
amillərin təsirindən, daimi olaraq adamların, traktor və aqreqatların gedib-
gəlməsindən, eləcə də torpağın öz ağırlığından o çökür və sıxlaşır. Bunun
nəticəsində də rütubətin və havanın torpağın dərin qatlarına keçməsi çətinləşir və
köklərin inkişafı üçün şərait pisləşir. Torpağın bərkiməsi müasir üzümçülüyün ən
xoşagəlməz və əlavə problemlərindəndir. Bunların əmələ gəlməsinin bir çox
səbəbləri vardır.
1.Traktor və aqreqatların cərgədə bir xətlə hərəkəti;
2.Torpağa peyin və üzvi qalığın kifayət qədər verilməməsi;
3.Yer quruluşu işlərində çox güclü və çox ağır traktor və buldozerlərdən
istifadə edilməsi.
Göstərilən axırıncı səbəbə görə cavan üzümlüklərin ilk illərində kolların bir
qismi məhv olur. Torpağın alt təbəqəsinin yumşaldılması hesabına son illərdə