340
Böyük yarpaq səthi olan üzüm kolları xırda kollara nisbətən daha çox su israf
edir. Kol suyu ən çox yarpaqları vasitəsilə buxarlandırır. Məhsulu vasitəsilə
buxarlandırılan su yarpağın buxarlandırdığı su ilə müqayisədə azlıq təşkil edir.
Böyüməkdə olan gilələr yarpaqlarda əmələ gələn qidanın mənimsənilməsində
böyüməkdə olan zoğ və köklərlə rəqabətə girir. Yükü çox olan kolların kökləri
yükü az olan kolların köklərindən az qida maddələri alır. Su axtarmaqda onların
fəallığı da azdır. Torpağın eyni nəmliyində məhsulu çox olan kol suya daha çox
tələbat göstərir. Torpağın əlverişli nəmliyində, normal qidalanmada, normal
temperatur və qulluq şəraitində, vegetasiya müddətində məhsul verən kollar
yazda güclü böyümələri, gilələr böyüdükcə böyümənin zəifləməsi ilə xarakterizə
olunur. Torpağın çoxlu miqdarda kök yerləşən zonasında ( rizosferanın çox
hissəsində) su ehtiyatı tez tükənir. Bu halda köklər az olan hissədəki sudan
istifadə edir. Torpaqda suyun kəskin çatışmazlığı kolun yarpaq və zoğlarının
soluxmasına səbəb olur. Vegetasiya dibçəklərində aparılan təcrübələr
göstərmişdir ki, bu vəziyyət torpaqda nəmlik dayanıqlı soluxma əmsalına
çatdıqda baş verir. Tarla şəraitində zoğ və yarpaqların soluxması isti havalarda
qumlu və iri skeletli torpaqlarda baş verir.
Rizosferanın
ayrı-ayrı
hissələrində
asan
mənimsənilən
nəmliyin
çatışmazlığının simptomlarını təcrübəli üzümçü tez müşahidə edir. Vegetasiyanın
başlanğıcında zoğun intensiv böyüyən vaxtı onun uc hissəsində açıq sarımtıl yaşıl
rəng olur. Bu əlamət böyümənin sonuna qədər davam edir, sarımtıl-yaşıl ucluq
tədricən qısalır, sonralar tünd bozumtul-yaşıl rəngə çevrilir. Kolun xarici
görkəmində baş verən bu cür dəyişkənlik onun ümumi zəifliyi, bəzən isə
bığcıqların və zoğ tacının quruması ilə nəticələnir. Bu vəziyyət bir qədər də
davam etdikdə yarpaqlar qıvrılır, köhnə yarpaqlar tökülməyə başlayır.
Gilələrin sürətlə böyüyən vaxtı su çatışmazlığından onların böyüməsi
məhdudlaşır. Sonralar verilən su bu vəziyyəti düzəldə bilmir. Ancaq bəzi
üzümçülər bu vəziyyəti bilərəkdən yaradırlar ki, şərab sortlarının bir qismində
salxımın sıxlığı azalsın. Gilənin yetişmə fazasında asan mənimsənilən suyun
miqdarı kəskin azaldıqda yetişmə prosesi ləngiyir, yetişmiş gilənin rəngində
tutqunluq, sonralar isə qarsalanma əmələ gəlir. Torpaqda nəmliyin cüzi azlığı
yetişmə vaxtı gilənin yetişməsini sürətləndirir, bu nəmlikdə zoğun və gilənin
böyüməsi az da olsa zəiflədiyindən gilədə şirənin qatılığı artır.
Gilə yetişdikdən, xüsusilə məhsul yığımından sonra bitki suyun bir qədər
azlığına demək olar ki, bir növ uyğunlaşır.
Torpaq uzun müddət isti havada nəmlik şəraitində qaldıqda hava
çatışmazlığından köklər məhv ola bilər. Köklərin müəyyən qismi məhv olduqda
yerüstü hissədə eynilə su çatışmazlığından əmələ gələn əlamətlər baş verir.
Görünür torpaqda suyun çox olmasına baxmayaraq salamat qalmış köklər lazımi
341
miqdarda su ala bilmir.
C.Uinklerin yazdığına görə böyüməsini erkən ləngitməklə, məhsulunu
azaltmaqla, yayın axırında yarpağını tez tökməklə nisbətən quraqlığa
davamlılığını artıqmaq qabiliyyəti vardır. Söz yox ki, bu şəraitdə üzüm bitkisi
məhsuldarlığını artırmağa meylli olmalıdır.
Suvarılmayan üzümlüklərə nisbətən suvarılan üzümlüklərdə məhsuldarlıq
artıq olur. Suvarmanın əhəmiyyətindən danışarkən onu demək kifayətdir ki,
rekord məhsul ancaq suvarılan üzümlüklərdən alınmışdır.
Illik atmosfer çöküntülərinin miqdarı 600-700mm olan rayonlarda suvarma
ilə üzümlüklərdən yüksək və keyfiyyətli məhsul almaq olur. Illik atmosfer
çöküntülərinin miqdarı 300 mm olan rayonlarda üzümlükləri suvarmadan
becərmək mümkün deyildir.
Isti iqlimli rayonlarda 100 kq üzüm məhsulunun əmələ gəlməsinə 27-60m
3
su
lazımdır. Orta Asiya respublikalarında, Azərbaycanın aşağı Şirvan, Mil-Qarabağ
düzündə isə bu rəqəm daha çoxdur. Özbəkistan, Türkmənistan və Tacikistanda
üzümlüklərin 90%-i suvarılandır. Bu respublikaların ayrı-ayrı üzümlüklərində hər
hektardan 500-800 sentner məhsul alınır.
Suvarılmayan üzümlüklərə nisbətən suvarılan üzümlüklərdə salxımın orta
çəkisi 30-50% artır. Vegetasiya dövründə üzümlüyün nə dərəcədə su ilə təmin
olunacağı barədə üzümçünün qabaqcadan məlumatı olmalıdır ki, kolda yük
saxlayarkən bu vəziyyəti nəzərə ala bilsin. Yəni suya ehtiyacın tam ödənilməsi
real olduqda kolda yükü bir qədər artırmaq mümkündür. Vegetasiya dövrünün
ayrı-ayrı fazalarında üzüm bitkisi müxtəlif miqdarda su tələb edir. Bu baxımdan
suvarma vaxtında aparılmalıdır ki, vegetasiya müddətində torpağın rütubəti
tənəyin suya olan ehtiyacını təmin edə bilsin.
Gözcüklərin açılmasından çiçəkləməyə qədər, eləcə də gilələrin formalaşdığı
fazada kolun suya tələbatı daha da artır. Çiçəkləmə fazasında suya tələbkarlıq bir
qədər azalır. Dördüncü fazada- gilələrin əmələ gəlməsi və formalaşması fazasında
suya tələbkarlıq yenidən artmağa başlayır və bu artma gilələr yetişməyə
başladıqda maksimuma çatır.
Suvarma məhsul verən üzümlüklərdə məhsulun keyfiyyətini heç vaxt
pisləşdirmir, çox hallarda yaxşılaşdırır. Suvarılan üzümlüyün məhsulu həmişə
şirəli olur, şirə çox hallarda 79%-dən artıq olur. Sıxıntından alınan şirə tez
çöküntü verir, cavan çərab yaxşı şəffaflaşır, torpaq şəraitinin təsiri və sorta
məxsusluq özünü biruzə verir. Suvarma düzgün təşkil edildikdə şampan şərab
materialı, çərəz və bərk şərablar keyfiyyətinə görə suvarılmayan üzümlüklərdən
geri qalmır.
Suvarılan şəraitdə süfrə üzümlərinin dadında təzəlik və təravətlilik həmişə
hiss edilir. Salxımlar iri və gilələr sorta məxsus rəng aldığına görə cəlbedicilik