428
üzümlə təzə üzüm arasındakı (may-iyun ayları) boşluğu doldurmaq mümkündür.
Bu məsələlərin təminatlı və keyfiyyətli həlli üçün süfrə üzümü istehsalı üzrə
ixtisaslaşdırılmış təsərrüfatın olması vacibdir, yəni üzümlərinin becərilməsindən
onların daşınması; müvəqqəti və qış saxlayıcıları bir təsərrüfatın nəzdində
olmalıdır.
Süfrə üzümü istehsalı ilə məşğul olan ölkələrin çoxillik təcrübələri göstərir ki,
süfrə üzümçülüyü o vaxt rentabelli ola bilər ki, bu sahə üzrə bütün strukturların
işi əlaqəli surətdə təşkil olunsun.
Keyfiyyətli süfrə üzümçülüyü üçün məlum parametrlərdən başqa illik fəal
temperaturun miqdarı 3500 0C-dən çox və vegetasiya müddəti 150 gündən çox
olmalıdır.
Süfrə üzümü sortları üçün yer seçəndə yüksək istiliyin relyefin və uyğun
torpaq tipinin olması diqqət mərkəzində saxlanmalıdır. Ən yaxşı keyfiyyət
yüksək istiliyi, yüngül və yaxşı havalanan, sukeçirən, humusu nisbətən az olan
torpaqlarda (1,2-1,5%) alınır. Humusu çox olan və nəmliyi normadan artıq olan
torpaqlar üzümün daşınmaya və saxlanmağa davamlılığını azaldır. Süfrə
sortlarından olan üzümlüklərə digər üzümlüklər üçün normal hesab edilən azot
dozası azaldılmalıdır. Suvarılan şəraitdə suvarma qaydalarına ciddiriayət
olunmalıdır: yetişmənin başlanğıcında və gedişində torpağın çox nəm olmasına
yol verilməməlidir və məhsul yığımına azı 15-20 gün qalmış suvarma
dayandırılmalıdır. Əks halda məhsulun daşınmağa və saxlanmağa davamlılığı
azalır.
Süfrə üzümünün əmtəə keyfiyyəti kolların becərilmə sistemlərindən də xeyli
dərəcədə asılıdır. Ən yaxşı salxımlar şpaler sistemində alınır. Üfüqi şpaler daha
əlverişli sayılır, çünki, burada fitoiqlim əlverişlidir. Bu o deməkdir ki, salxım
ağırlaşdıqca yarpaq və zoğ kütləsindən aralanır və daha yaxşı havalı mühitə
düşür.
Üfüqi və dimdikli şpaler ən çox isti yerlərdə - yaxın Şərqdə, Orta Asiyada və
respublikamızda isə Aran və Muğanda əlverişli hesab edilə bilər.
Respublikamızın Qərb zonasında becərmə sisteminin bu elementi əlverişli hesab
edilə bilməz. Şaquli şpalerdə isə torpaq səthindən 30-60 sm məsafədə salxımın
formalaşması və onların əmtəə keyfiyyətinin yaxşılaşması üçün əlverişli şərait
hesab edilir.
Süfrə üzümünün əmtəəlik keyfiyyəti kolda saxlanan gözcüyün (qış
budamasından sonra) və salxımın miqdarı ilə müəyyən olunur. Süfrə üzümü
becərilməsinin daha bir diferensiallığı odur ki, salxımların sıx olması onların
keyfiyyət göstəricilərindən birinin mənfi olmasını göstərir. Sıx salxımda gilələr
bir-birini sıxır və xarakterik formasını itirir, bundan başqa gilələr arasında zibil
toplanıb qalır.
429
Üzümçülük elmində bu nöqsanın aradan qaldırılması yolları mövcuddur. Belə
sortlarda hələ qönçə ikən ayrı-ayrı qönçələr yox, bütöv zingilələr və yaxud
salxımın müəyyən hissələri kəsilir. Qönçə və çiçək vaxtı bu işin aparılması
mümkün olmadıqda gilə və zingilələr qoparılır. Gilələr normal iriliyə çatdıqda
onların seyrəldilməsi çətinlik törədir. Hətta belə hallara da rast gəlinir ki, məhsul
yığımında saxlamaq üçün qutulara qablaşdırılan sıx salxımlarda gilələr
seyrəldilir. Çox seyrək salxımlarda da əmtəə görkəmi olmur. Belə salxımı
sıxlaşdırmağın tutarlı vasitəsi yoxdur. Yalnız eksperiment yolu ilə müəyyən
etmək olar ki, quru budama zamanı bar barmağının optimal uzunluğu və kolda
salxımın optimal miqdarı müəyyən edilsin. Ümumiyyətlə çox seyrək salxımların
ticarət şəbəkəsinə çıxarılması məqbul sayılmır.
Süfrə üzümü sortlarının kolları əsasən güclü olduğuna görə onlara geniş qida
sahəsi və güclü formalar verilməlidir. Yaşıl əməliyyat daha diqqətlə
aparılmalıdır. Şpalerdə sıxlıq şəraitində gilələr və bütövlükdə salxımlar kölgədə
qalmamalıdır ki, onlar həm havalansınlar və günəş şüasından normal istifadə edə
bilsinlər. Kurortların ətrafında yerləşən üzümlüklərdə süfrə sortları üstünlük
təşkil etməlidir.
Süfrə üzümçülüyündə şirin konveyer ifadəsi ilk dəfə bizim tərəfimizdən
işlədilmişdir. Bu başqa sözlə «üzüm konveyeri» adlanır. Bu məvhum öz
mənasına görə il boyu əhalinin təzə üzümlə fasiləsiz olaraq təmin olunması
deməkdir.
Dünyada mövcud olan süfrə üzüm sortları müxtəlif vaxtlarda yetişir. Müxtəlif
vaxtlarda yetişmə məsələsini üzümçü alimlər ampeloqrafik baxımdan
sistemləşdirərək onları qruplara bölmüşlər. XIX əsrin axırlarında məşhur fransız
ampeloqrafı Pyulo üzüm sortlarını yetişmə müddətlərinə görə 5 qrupa bölmüşdür.
Bu bölgü Şasla sortunun yetişmə vaxtına əsaslanmışdır. Şasla tez yetişən
sonrtdur. Dünyada üzümçülər və üzümçü seleksionerlər tərəfindən çoxlu
miqdarda sortlar aşkar edilmiş və yaradılmışdır. Bu çoxluq Pyulonun qruplaşması
çərçivəsinə sığmadığından M.A.Lazarevski XX əsrin 40-cı illərində üzüm
sortlarını yetişmə vaxtına görə 7 qrupa bölmüşdür. Bu sahədə qruplaşmalar
təkmilləşdirilərək XX əsrin 70-80-ci illərində prof. K.V.Smirnov o sortların
içərisindən 8-ci qrupu formalaşdırmışdır.
Respublikamızda bütün qruplara aid sortlar həmişə olmuşdur. XX əsr boyu
Azərbaycanda ultra-tez yetişən sort Ağ Xəlili hesab edilmişdir. Ancaq bütöv XX
əsr boyu keçmişdə Ümumittifaq Elmi-tədqiqat Üzümçülük və Şərabçılıq İnstitutu
«Maqaraç» yeni üzüm sortları yaradılması sahəsində çox böyük işlər görərək
yeni-yeni sortlar faratmışdır. Bunların içərisində Ağ Xəlili sortundan 4-5 gün tez
yetişən sortlar olmuşdur. Ancaq respublikamızda bu sortlardan əldə
olunmadığından tezyetişkənlik üzrə Ağ Xəlili həmişə lider olmuşdur.