160
yararsız hesab edilir.
Zoğlar tənəkdən ayrıldıqdan dərhal sonra iti bıçaq və ülgüclə ( almaz)
qələmlər kəsilir.
Bəzi ədəbiyyatda göstərilir ki, zoğlar azlıq etdikdə qələm üçün buğumun
ortasından kəsik alınır. Deməli, buğumun yarısı bir qələm, yarısı da digər
qələmdə saxlanır. Yenə həmin ədəbiyyat göstərir ki, zoğ çox olduqda bir qələm
iki buğum və bir buğumarası götürülür.Bu halda qələmlərin bitmə ehtimalı
artır.Qələmlərdə olan iri yarpaqların yarısı kəsilib atılır, kiçik yarpaqlar bütöv
saxlanır.Yarpaqları tamamilə kəsib atmaq olmaz, onda qələmlərin bitişi xeyli
pisləşər.
Qələmlər istixanada və yaxud parnikdə əkilib kökləndirilir.Qələmlər əkilən
torpaq qida maddələri ilə zəngin olmalıdır. Onlar həmin torpağa 3-4 sm
dərinliyində əkilir.Onun üstündən yaxşı yuyulmuş iri dənəli çay qumu tökülür.
Parnikin üstü şüşəli və yaxud polietilen pərdə çəkilmiş çərçivələrlə örtülür.
Torpağın üstünə tökülmüş qum təbəqəsi ilə çərçivənin arasında 14-15 sm boşluq
qalmalıdır. Qələmlər parnikə əkildikdən sonra temperaturu 18-20˚S olan isti su
ilə tez-tez suvarılmalıdır.Tez-tez suvarma dedikdə elə etmək lazımdır ki,
nəmliyin azlığından qələmlər soluxmasın və ya nəmliyin çoxluğundan onlar
çürüməsin.
Əkinin 12-15-ci günü kök atmış qələmlər tingliyə köçürülür.
İyun ayında tədarük edilən qələmlər soyuq parniklərə əkilir.
Tinglikdə növbəli əkin sistemi tətbiq edilməlidir. Növbəli əkin sxemi rayonun
torpaq- iqlim və iqtisadi şəraitindən, eləcə də təsərrüfatın imkanından asılı olaraq
tərtib olunur.
Sahənin təşkilindən əvvəl orada əkiləcək növbəli əkin sistemi müəyyənləş
dirilməlidir. Məlumdur ki, eyni sahədə bu və ya digər bitki uzun müddət becəril
dikdə torpağın münbitliyi azalır və strukturu pozulur. Bu isə bitkinin inkişafına
mənfi təsir göstərir. Ona görə də bitkinin inkişafına ən yaxşı şərait yaratmaq üçün
növbəli əkin sistemindən istifadə edilməlidir.
Ottarlalı növbəli əkin sistemi yaradılarkən orada 5 tarlalı növbəli əkin sistemi
nəzərdə tutulur və aşağıdakı ardıcıllıqla yerləşdirilir.
I tarla-yonca, II tarla-yonca, III tarla tinglik, IV tarla-tinglik, V tarla-
becərilən bitkilər, yaxud payız plantaj şumu. Sahənin təşkili ilə əlaqədar olaraq
aşağıdakı məsələlər həll edilməlidir:
1. Tinglik sahəsinin və növbəli əkin tarlalarının həcmi müəyyən olunmalıdır.
2. Növbəli əkin konfiqurasiyası mexanikləşdirilməyə imkan verməlidir.
3. Tingliyin kvartallarının forma və ölçüsü müəyyən olunmalıdır.
4. Ümumi ərazidə və tingliyin növbəti tarlasında yol şəbəkəsi qeydə
alınmalıdır.
161
5. Relyef və su mənbələri, supaylayıcı kanallar və suvarma şırımları nəzər də
tutulmalıdır.
Maşın və aqreqatlardan səmərəli istifadə etmək üçün sahələr və cərgələr
mümkün qədər uzun olmalıdır. Cərgələrin uzunluğu sahənin maillik dərəcəsindən
də asılıdır, yəni maillik dərəcəsi artdıqca cərgənin uzunluğu azalmalıdır. Maillik
dərəcəsi az olduqca və cərgənin uzunluğu artdıqca torpağın su udma qabiliyyəti
artır.
Düzənlik sahədə 20 hektarlıq tinglik salındıqda cərgənin uzunluğu 100 m,
yolların eni 3-4 m ola bilər. Sahənin bütün uzunu boyu ana arx keçməlidir.
Uzun illər bizim apardığımız təcrübə və müşahidələr göstərir ki, düzən
yerlərdə cərgənin uzunluğu 50-100 m götürülməlidir. 100 metrlik məsafədə
cərgənin başı ilə aşağısında olan bitkilər bir-birindən fərqli su alır. Aşağıdakı
bitkilərin yuxarıdakılar qədər su alması üçün aşağıdakıların yanından su uzun
müddət axmalıdır. Bu baxımdan tinglikdə cərgələrin uzunluğunu 60 metrdən çox
götürmək lazım deyil.
Tinglikdə bitkilərə verilən qida sahəsinin düzgün seçilməsi vacib şərtlərdən
hesab edilir. Tinglikdə sahənin təşkili və torpağın əkinqabağı becərilməsi işləri
mümkün qədər sahə vahidində çox bitki yerləşdirilməsinə yönəldilməlidir.
Əvvəlki bəhslərdə göstərildiyi kimi respublikamızda üzümçülüyün yüksək
inkişaflı vaxtlarında tinglikdə 1,0 x 0,1 m qida sahəli əkin sxemindən istifadə
edilirdi. Bu belə də olmalı idi, çünki, traktorla açılan şırımların arasını 1 metrdən
artıq və yaxud əskik götürmək olmurdu və heç bu barədə fikir də yürüdülmürdü.
Bir qayda olaraq tingliklərin hamısında cərgə arası 1 metr, bitki arası 0,1 m
götürülürdü.
Ting becərilməsi üzrə bizim apardığımız işlər göstərmişdir ki, cərgə aralarını
0,5 metrə qədər, bitki arasını 5-6 sm-ə qədər azaltmaq mümkündür. Ancaq cərgə
aralarını elə götürmək lazımdır ki, traktorla becərmək mümkün olsun. Bitki arası
məsafə torpağın tipindən və sortdan asılıdır. Bu məsələyə bəzən torpağın
nəmliklə təmin olunma dərəcəsini də aid edirlər. Yadda saxlamaq lazımdır ki, bu
məsələni üzümlüyə aid etmək olar. Tinglik becərilən torpaq sahəsi suvarma suyu
ilə tam təmin olunmalıdır. Əks təqdirdə həmin mühit şəraiti ting becərilməsi üçün
əvəzsiz hesab edilməlidir.
May ayından etibarən tinglikdə becərmə işləri aparılmalıdır. Becərmə işləri
suvarmadan sonra cərgələrdə və cərgə aralarında qaysağın sındırılması ilə
birlikdə torpağın səthinin yumşaldılması, alaqların məhv edilməsi, hər iki
yumşaltma arasında 15-20 sm dərinliyində yumşaltma aparmaqdan yaşıl
əməliyyata daxil olan bir neçə iş növünün ardıcıl olaraq aparılmasından, suvar
madan və xəstəliklərə qarşı ( əsasən mildiuya qarşı ) mübarizədən ibarətdir.
Noyabr-dekabr aylarında yarpaqlar töküldükdən sonra tinglər tinglikdən