185
A.Q.Mişurenko və N.İ.Naqornı zoğların ucunun vurulması vaxtlarında
hidrazid malein turşusunun distanolamin duzunun məhlulundan istifadə etmişlər.
Bu əməliyyatın optimal vaxtının müəyyən edilməsində əsas zoğların sutkalıq
artımı 4-5 sm-ə enməsi bir əlamət kimi qəbul edilir. Bundan başqa, zoğların
ucunun vəziyyəti də bir əlamət kimi qəbul edilir.
İstehsalat şəraitində hər konkret sahə və sort üçün bu əməliyyatın optimal
vaxtının müəyyən edilməsi üçün çox da mürəkkəb olmayan təcrübə aparılmalıdır.
Bu məqsədlə hər xarakterik sahə üçün orta inkişaflı 15-20 kol seçilir və onlar
yarlıqla nişanlanır. İyul ayının birinci dekadasından etibarən hər tənəkdə 5
normal zoğun uzunluğu hər 10 gündən bir ölçülür. Hər sonrakı ölçüdən əvvəlki
dekadanın ölçüsü çıxarılır və alınmış rəqəm 10-a bölünür. Əgər zoğun orta
sutkalıq uzunluğu yuxarıda göstərilən rəqəmə çatırsa onda ucvurma axırıncı
ölçüdən 8-10 gün sonra aparılır.
Zoğların ucunun vurulmasının ortimal vaxtının təyin edilməsi işi təsərrüfata
böyük qənaət verir. Bir hektarda zoğların ucunun vurulmasının optimal
müddətinin təyin edilməsi üzrə aparılan təcrübəyə cəmi 0,2 adam/ gün sərf edilir.
Cədvəl
Zoğların ucunun vurulması vaxtı ilə onların müxtəlif hissələrinin ( aşağı, orta
və uc) kimyəvi tərkibi arasında asılılıq.
Zoğların ucunun
vurulmasının
təqvim
müddəti
Zoğun
hissələri
Karbohidratların miqdarı, %-lə
ümumi
şəkərlər
nişasta
10-15 iyul
aşağı
orta
uc
8.41
8.41
9.39
2.31
2.80
3.99
10-15 iyul
aşağı
orta
uc
8.55
9.21
10.94
1.33
2.93
3.99
10-15 iyul
aşağı
orta
uc
10.23
11.22
11.36
2.66
2.53
2.93
10-15 iyul
aşağı
orta
uc
9.39
10.65
10.09
2.40
1.45
1.86
Nəzarət (
zoğların ucu
vurulmamışdır)
aşağı
orta
uc
9.39
9.81
8.55
2.13
2.00
2.00
186
Yüksək keyfiyyətli calaqaltı və calaqüstü material əldə edilməsi üçün onların
tərkibindəki qida maddələrinin çoxluğunun böyük əhəmiyyəti vardır. Zoğların
ucunun vurulması vaxtından asılı olaraq onların müxtəlif hissələri qida maddələri
ilə müxtəlif miqdarda təchiz edilir.
Fillokseraya davamlı anaclıqda da zoğların ucunun vurulmasında gecikmək
olmaz, çünki gecikmiş əməliyyatın aparılması bitkinin özünə xeyirsiz, iqtisadi
cəhətdən isə faydasızdır.
Calaqaltı materialın tədarükü və saxlanması. Fillokseraya davamlı hər bir
calaqaltı sortun özünəməxsus bioloji xüsusiyyətləri olduğuna görə calaq işində
sort qarışığına yol verilməməlidir. Bu məqsədlə avqust-sentyabr aylarında
anaclıqda aprobasiya aparılmalıdır. Aprobasiya zamanı kənar sortlar və zəif
kollar qeyd edilməlidir.
Calaqaltı materialın tədarük edilməsi vaxtı haqqında bir sıra fikirlər vardır.
Bunlardan biri calaqaltı materialın payızda yarpaq tökülən kimi və ilk yazda şirə
hərəkətinin başlanğıcında tədarük edilməsidir. Hər iki vaxtda çubuq tədarük
edilməsi fikri düzgündür, çünki, hər iki müddətdə zoğ ehtiyat maddələri ilə
zəngin olur. Payızda yarpaq tökülən anda hələ ehtiyat qida maddələri kök
sistemindən zoğun uc hissəsinə doğru hərəkət edir. Başqa fikir ondan ibarətdir ki,
qışda havalar mülayim keçən yerlərdə fəslin istənilən günündə ( küləkli və şaxtalı
günlərdən başqa) çubuq tədarük etmək olar. Bu fikir bir tərəflidir, belə ki, burada
yalnız calaq materialının saxlanma kamerasında nekroza tutulmamasını və xarab
olmamasını nəzərdə tutur, lakin, ehtiyat qida maddələrinin tamamilə saxlanması
nəzərdən qaçırılır.
Anaclıqda çubuq tədarük edilərkən tənəyə verilmiş forma davam etdirilir,
əgər kollar başcıq formasındadırsa onda yükdən asılı olmayaraq başcıqda hər
zoğun əsasında 2-3 gözcük saxlanır. Kollar kəsilərkən başcıq eyni zamanda
qurumuş hissələrdən də təmizlənir. Kəsildikdən sonra çubuq tədarükünə başlanır.
Çubuqların hansı uzunluqda hazırlanması haqqında qəti qərara gəlinməlidir.
Calaq komponentlərində standart olaraq calaqaltı 35 sm götürülür. Çubuq
tədarükündə çubuqlar 50 sm uzunluğunda və calaq vaxtı bunlar normal
uzunluqda kəsilir. Bu baxımdan dünyanın calaq ting becərən təsərrüfatlarda
calaqaltıların 50 sm uzunluğunda kəsilməsi qəbul edilmişdir. Yuxarıda biz 105
sm-lik çubuqlardan söhbət açmışdıq. Bu məsələni bir az da dəqiqləşdirsək bir az
düzəliş etmək lazımdır, yəni 105 sm çubuqdan 3 ədəd 35 sm-lik calaqaltı çıxır.
Çox vaxt hazırlıq işlərində belə alınmır. Bu baxımdan hazırlanan çubuqların
uzunluğunu 110-120 sm götürmək lazımdır. Bu uzunluqda olan çubuqlar qısa
187
kəsilmiş çubuqlardan yaxşı saxlanır.
Tədarük edilmiş çubuqlar elə sahədəcə təqribi diametrlərinə görə üç qrupa
bölünür. Çox diametrli (8-12 mm), orta diametrli ( 6-8 mm) və çıxdaş. Daha çox
və daha kiçik diametrlilər ( 12 mm-dən çox, 6 mm-dən az) calaq üçün yararlı
hesab edilmir. Bunlar ya calaqaltı ting məqsədilə tingliyə əkilir və yaxud tullanır.
Qabaqcadan belə çeşidləmə calaq zamanı işi bir qədər yüngülləşdirir.
Calaqaltı çubuqların tədarük olunma vaxtı çox vaxt mübahisəli olur. Şaxta
olan yerlərdə yaxşı olar ki, payızda hazırlansın. Bu vaxt həm güclü şaxtalar
olmur, həm də zoğun uc tərəflərindən qida maddələri hələ aşağı hissələrə
axmamış olur.
Azərbaycan şəraitində şaxtalı günlər az olduğundan qış vaxtlarında da çubuq
tədarük etmək olar. Ancaq məsələnin ikinci tərəfi-yəni qışa doğru qida
maddələrinin zoğun uc hissəsindən aşağıya doğru gəlməsi məsələsini də unutmaq
olmaz. Yalnız buna görə çubuqlar payızda tədarük edilirsə onda onları calağa
qədər saxlayıcıda saxlamaq lazımdır. Yazda şirə hərəkəti vaxtı tənəyin çoxillik
hissələrindən və zoğun aşağı hissəsindən qida maddələri uclara doğru hərəkət
edir. Bu vaxtda çubuq tədarük etmək olar və calaq materialı qida maddələri ilə
zəngin olar. Ancaq bu vaxt qısadır. Tənəyin kəsilməsi, çubuqların tədarükü,
onların saxlayıcılara gətirilməsi vaxt tələb edir və bəzən də bu vaxt azlıq edir.
Respublikamız şəraitində əkin materialı saxlayıcıları yoxdur və ümu miyyətlə
əkin materialının saxlanmasına biganəlik göstərilir. Bizim şəraitdə ən yaxşı
saxlayıcı tənəyin özüdür. Qışın şaxtasız və küləksiz günlərində istənilən vaxt
çubuq tədarük etmək mümkündür. O ki qaldı çubuğun ucundan qida
maddələrinin aşağılara axmasına. Bu həqiqətdir, ancaq zoğ qida maddələrindən
tamamilə məhrum olmur.
Respublika tinglik təsərrüfatlarında ting becərilməsi işində elmdən, qabaqcıl
təcrübədən istifadə edilmədiyinə görə onlar rentabelli olmamışdır. Öz kökü
üstündə becərilən tinglik təsərrüfatlarında qazanc əsasən digər sahələrdən əldə
edilib, calaq ting becərən tingliklərdə isə fəhlənin əmək haqqı calaq istehsalında
deyil, dotasiya hesabına verilmişdir. Bununla əlaqədar olaraq belə bir misalı
gətirmək yerinə düşərdi: Fransada «Freres qardaşları» firması ildə 8 milyon calaq
ting istehsal edir və dünyanın bir çox ölkələri onlardan calaq ting alır. Həmin
firmanın sahiblərindən biri (qardaşın biri) ilə biz əməkdaşlıq edirik. Ting
becərmənin ən mütərəqqi üsullarından istifadə edirlər. Ting becərilməsi işinin çox
qismi mexanikləşdirilmişdir. Bizdə heç vaxt onlardakı kimi ting becərilməyib və
heç yaxın gələcəkdə də gözlənilmir. Calaq ting kənara qalsın, öz kökü üstündə
ting becərmə texnologiyası 100-150 il bizi geri aparır. Bu yerdə rəhmətlik Sabirin
kəlamları yada düşür: «Əcnəbilər göydə balonlarda gəzir, biz hələ avtomobil
minməyiriz». Ona görə ki, ting istehsalı məsələsi dövlətin diqqətindən kənarda