352
bəslənən müsbət və ya mənfi münasibətlərin əks etdirilməsidir.
Ġnsanın münasibəti onun Ģüuru ilə tənzim olunur. Odur ki, gənc
nəslin tərbiyəsi iĢində əxlaqi Ģüurun inkiĢaf etdirilməsi ön pla-
na çəkilməlidir. Çünki, özünüdərketmənin kökləri Ģüurla,
əxlaqi hisslərlə bilavasitə bağlıdır. Digər tərəfdən mənlik Ģüuru
da bir qayda olaraq əxlaqi Ģüura söykənir və onunla qarĢılıqlı
əlaqədə daha səmərəli inkiĢaf edir.
İntellektual (zehni) hisslər – insanın zehni (idrak)
fəaliyyəti ilə əlaqəli Ģəkildə əmələ gəlir. Bu cür hisslər insanı
ətraf aləmin sirlərinə, özünün eləcə də baĢqasının rəftar və
davranıĢının səbəbini daha dərindən dərk etməyə sövq edir.
Maraq, inam, səbr, təəccüb, şübhə, yəqinlik, fəhm, heyrət, yeni-
lik və s. intellektual hisslər hesab olunur.
Beləliklə intellektual hisslər insanın idrak fəaliyyəti ilə
əlaqədar olan, onu ətraf aləmi daha dərindən və ətraflı dərk
etməyə yönəldən mürəkkəb hisslərdir. Təlim prosesində elmi
axtarıĢlar zamanı, yaradıcı fəaliyyətdə zehni hisslərin hesabına
insan fəaliyyəti daha da səmərəli olur. Zehni hisslərin təsiri
nəticəsində insan ətraf aləmin sirlərinə, həll etməli olduğu
problemlərin mahiyyətinə daha yaxĢı nüfuz edir və onu həll
edir. Ümumən insanın idrak fəaliyyətinin səmərəliliyi, baĢqa
psixi hadisələrlə yanaĢı həm də zehni hisslərlə Ģərtlənir.
Azərbaycan xalqın müqtədir oğlu, fəlsəfi-romantik
Ģerimizin banisi Hüseyn Cavidin fəlsəfəsi, Rene Dekartın: «Hər
Ģeyə Ģübhə ilə yanaĢ! – Budur həqiqətin meyarı» fəlsəfi kredo-
su ilə səsləĢir:
ġübhədir hər həqiqətin anası,
ġübhədir əhli – hikmətin babası,
ġübhə artarsa həm yəqin artar,
Mərifət nuri Ģübhədən parlar.
Səhvinizdən ta ki doğsun Ģübhələr,
Həp seçilsin haqqü batil, xeyrü Ģər.
Ġdrak prosesləri ilə emosiya və hisslərin dialektik vəhdət
təĢkil etməsi – müasir təlim nəzəriyyəsi üçün fundamental
353
əhəmiyyət kəsb edən qanundur. Odur ki, hər bir müəllim təlim
prosesində Ģagirdin idrak fəaliyyətini, onun intellektual
hisslərini (Ģübhə, inam, təəccüb, heyrət və s.) fəallaĢdırmaq yo-
lu ilə gücləndirməlidir. Bu cür fəallıq nəticə etibarı ilə
təfəkkürün, ağlın inkiĢafına xidmət edəcəkdir. Yeni pedaqoji
təfəkkür, təhsilin humanistləĢdirilməsi, humanitarlaĢdırılması,
interaktiv təlim metodlarının geniĢ vüsət aldığı bir Ģəraitdə,
Ģagird təfəkkürünün emosional cəhətdən, zehni hisslərin
köməyi ilə fəallaĢdırılması müasir dərsə verilən əsas psixope-
daqoji tələbdir. Təfəkkür ilə hisslərin sinxron surətdə inkiĢaf
etdirilməsi Ģəxsiyyətin yetiĢdirilməsinin ana xəttini təĢkil
etməlidir.
Estetik hisslər. Ġnsanın estetik hisslərinin obyektini ətraf
aləmin cisim və hadisələri, təbiət gözəllikləri, insan
yaradıcılığının bədii məhsulları, musiqi, baĢqa adamların, eləcə
də Ģəxsin özünün rəftar və davranıĢı ola bilər. Füsünkar təbiət
mənzərələri, insan gözəlliyi, incəsənət əsərləri, ecazkar musiqi
və s. insanda estetik hisslər doğurur. Estetik hisslərə insan ic-
timai təcrübəni mənimsəməklə yiyələnmiĢdir. Ġnsan üçün ən bi-
rinci estetik zövq mənbəi elə insanın özüdür.
Psixoterapiyada məhz insanın estetik hisslərinə təsir
göstərməklə onun psixi sağlamlığını bərpa etməyə, müalicəyə
çalıĢırlar. Bu mənada musiqi terapiya, art terapiya və naturap-
sixoterapiyada
musiqi,
incəsənət
əsərləri
və
təbiət
gözəlliklərindən müalicə vasitəsi kimi istifadə olunur. Deməli
estetik hisslər insan Ģəxsiyyətinin həm mənəvi, həm də psixi
sağlamlığının əsas Ģərtini təĢkil edir. Vaxtılə Aristotel incəsənət
əsərlərinin qavranılmasının insanın psixoloji və fizioloji
vəziyyətinə müsbət təsirini qeyd etmiĢ və bu halı «təmizlənmə»
(katarsis) adlandırmıĢdır.
Estetik hisslər insan psixikasına stenik təsir göstərməklə
orqanizmin funksiyasını aktivləĢdirir, bədəni gümrah edir.
Yumor, satira, təbəssüm, gülüĢ, həzz, heyran, həsəd və s. este-
tik hisslər hesab olunur. Ġnsan hisslərin köməyi ilə ətrafda baĢ
354
verən hadisələrə münasibətini bildirir, baĢqaları ilə qarĢılıqlı
münasibətini tənzimləyir, həm də özünün psixoloji
sağlamlığını təmin etməyə cəhd göstərir. Ġnsanın estetik
hisslərinə əxlaqi, intellektual hissləri, eləcə də dünyagörüĢü və
yaĢadığı sosial mühit də təsir göstərir.
Praksis hisslər – insanın öz fəaliyyətinə bəslədiyi emo-
sional münasibəti ilə bağlıdır. Fəaliyyət prosesi insanda həm
müsbət, həm də mənfi emosional reaksiya əmələ gətirir.
Fəaliyyət prosesində, sərf edilmiĢ sayda yaranan razılıq və ya
narazılıq duyğusu praksis hisslər adlanır. Ġnsan fəaliyyətinin
hər bir forması praksis hisslərin obyekti ola bilər. Hər hansı
fəaliyyət prosesində qarĢıya çıxan maneələri aradan
qaldırdıqca, iĢin uğurla yerinə yetirilməsindən alınan razılıq
hissi praksis hisslərə aiddir. Dərs zamanı qarĢılıqlı əlaqənin
yaranması, izah olunan məsələnin Ģagirdlər tərəfindən aydın
baĢa düĢüldüyünü gördükdə, eləcə də pedaqoji refleksiyaya
müraciət edərkən keçirilən dərsdə məqsədə nail olunması ilə
bağlı müəllimin keçirdiyi hisslər praksis hisslər hesab olunur.
Praksis hisslər yaradıcı hisslər kimi təzahür edir.
Beləliklə fəaliyyət prosesində göstərilən səydən asılı ola-
raq işin gedişinə və nəticəsinə bəslənən münasibətlə bağlı baş
qaldıran hisslər praksis hisslər adlanır. Fəaliyyətin, iĢin
mənimsənilmə səviyyəsindən asılı olaraq, praksis hisslər bəzi
hallarda iĢin gediĢi ilə bağlı, bəzi hallarda isə fəaliyyətin
nəticəsi ilə bağlı olur. Çətin tapĢırığın, məsələnin düzgün
həllinin tapılması ilə bağlı tələbənin keçirdiyi sevinc hissi prak-
sis hiss kimi xarakterizə olunur. Yaxud da problemin həlli ilə
bağlı uğursuz axtarıĢlardan yaranan həyəcan, gərginlik,
məyusluq və s. neqativ məzmunlu praksis hisslərdəndir.
Beləliklə, insanın Ģəxsiyyət kimi psixoloji portretinin
mühüm cizgiləri olan ali hisslər bir – birindən təcrid olunmuĢ
halda deyil vəhdətdə təzahür edir. Odur ki, insanın mənəvi
aləmini, idrak fəaliyyətini və Ģəxsiyyətini təzahür etdirən ali
hisslərin tərbiyə edilməsi və inkiĢaf etdirilməsi gənc nəslin
Dostları ilə paylaş: |