587
Müəllimlə Ģagirdlərin qarĢılıqlı ünsiyyəti nə qədər
səmərəli olarsa, kollektivin idarə olunması, onun üzvlərinin
tərbiyə iĢinin təĢkili də bir o qədər səmərəli olacaqdır.
ġagirdlərlə qarĢılıqlı ünsiyyətin səmərəliliyinə görə müəllimləri
Ģərti olaraq 4 qrupa bölmək mümkündür.
Birinci qrupa Ģagirdlərlə daima ünsiyyətdə olan
müəllimləri aid etmək olar. Bu cür müəllimlər təkcə dərsdə,
məktəbdə, təlimlə bağlı məsələləri həll edərkən Ģagirdlərlə
ünsiyyətdə olmaqla kifayətlənmirlər. Onların Ģagirdlərlə
ünsiyyəti Ģagird həyatının bütün sahələrini əhatə edir. Bu cür
ünsiyyət öz səmərəliliyi, müəllimin Ģagirdlərə inamı ilə
fərqlənir. Həmin müəllimlər demokratik rəhbərlik üslubuna
malik olurlar.
ġagirdlərlə qarĢılıqlı ünsiyyətin səmərəliliyinə görə ikinci
qrupu Ģagirdlərə hörmətlə yanaĢan və Ģagirdlərdə onlara qarĢı
dərin inam və etimad mövcud olan müəllimlər təĢkil edir. La-
kin onun Ģagirdlərlə qarĢılıqlı ünsiyyəti ən çox təlim prosesində
mövcud olur, təlimdən kənar vaxtlarda isə müxtəlif
səbəblərdən bü cür ünsiyyət müntəzəm xarakter daĢımır. Buna
baxmayaraq bu və ya digər Ģagird çətinliyə düĢdükdə və bunu
həll edə bilmədikdə həmin müəllimə müraciət edir, bu zaman
onların arasındakı ünsiyyət açıq qəlbdən və inam
səviyyəsindən gedir. Həmin qrupa daxil olan müəllimlərdə de-
mokratik rəhbərlik üslubu üstünlük təĢkil edir. Bununla yanaĢı
olaraq ikinci qrupa daxil olan müəllimlərdə bəzən avtoritar
rəhbərlik üslubu da özünü göstərir. ġagirdlərlə qarĢılıqlı ünsiy-
yətin xarakterinə görə üçüncü qrupa daxil olan müəllimlər
əvvəlkilərdən bir sıra cəhətlərinə görə fərqlənirlər. Bu cür
müəllimlər, adətən, Ģagirdlərlə yaxın ünsiyyət saxlamağa cəhd
göstərir, bü cür ünsiyyətə can atırlar. Lakin bu cür ünsiyyətə
nail ola bilmirlər. Bu cür ünsiyyətin baĢ tutmamasının səbəbinə
gəldikdə, onlar vaxtın çatmaması üzündən öz cəhdlərini həyata
keçirə bilmirlər. Ünsiyyətə cəhd göstərməsinə baxmayaraq,
Ģagirdlər onlara inanmadıqlarına görə qarĢılıqlı ünsiyyət baĢ
588
tutmur. Belə müəllimlər ya həddindən artıq mentor (öyüdçü)
pozası tutur, ya onlara verilən sirri saxlaya bilmir, ya da
Ģagirdlərin hörmətini qazana bilmirlər. Ona görə də bu cür
müəllimlərin Ģagird kollektivini idarəetmələri çətinləĢir. Bu cür
müəllimlər arasında avtoritar rəhbərlik üslubuna malik olanlar
tez-tez özünü göstərir. Bununla yanaĢı həmin qrupa daxil olan
müəllimlər arasında müəyyən miqdarda demokratik və ardıcıl
olmayan rəhbərlik üslubuna malik olan müəllimlərə də rast
gəlmək mümkündür.
Dördüncü qrupa gəldikdə, buraya daxil olan müəl-limlər
Ģagirdlərlə çox məhdud iĢgüzar ünsiyyətlə kifayətlənirlər. Bu
cür müəllimlər Ģagirdlərlə ünsiyyətə can atmadıqları kimi, dərs
dedikləri Ģagirdlər də onlarla yaxın ünsiyyətə, ürək sözlərini
deməyə, onlarla məsləhələĢməyə meyl göstərmirlər. Bu qrupa,
əsasən avtokratik və etinasız rəhbərlik üslubuna malik olan
müəllimlər daxil olurlar.
Pedaqoji ünsiyyət zamanı müəllimin mövqeyi də mühüm
vasitə rolunu oynayır. Adətən, müəllimin tutduğu mövqe onun
ünsiyyətinə əsaslı təsir göstərir. Psixoloji ədəbiyyatda qeyd
olunduğu kimi, müxtəlif üsluba malik olan kommunikativ
qarĢılıqlı təsir müəllimin dərsdə Ģagirdlərlə ünsiyyətində bir
sıra davranıĢ modelinin meydana gəlməsinə səbəb olur. Psix-
oloqlar (L.D.Stolyarenko və b.) Ģərti olaraq bu modellərə
aĢağıdakıları aid edirlər:
1.Diktator modeli («Monblan»). Bu cür müəllimlər dərs
dedikləri Ģagirdlərdən (tələbələrdən) bir növ təcrid olunurlar.
Onlar yalnız Ģagirdlərə (tələbələrə) bilik vermək, öz hazırlıq
səviyyələrini nəzərə çarpdırmağa çalıĢırlar. ġagirdlər onun
üçün yalnız adi dinləyici kütləsi olur. Onların arasında heç bir
qarĢılıqlı təsir mövcud olmur. Müəllimin pedaqoji funksiyası
yalnız məlumat verməklə məhdudlaĢır.
Nəticədə – psixoloji təmas olmur, buradan isə Ģagirdin,
tələbənin təĢəbbüskarsızlığı, passivliyi yaranır.
2.Təmassız model («Çin səddi»). Bu cür model özünün
589
psixoloji məzmununa görə birinciyə yaxın olur. Fərq ondan
ibarətdir ki, bu modeldə müəllim və Ģagirdlər arasında azacıq
da olsa zəif əks əlaqə yaranır. Əks əlaqənin zəifliyi ixtiyari və
ya qeyri-ixtiyari ünsiyyət maneəsi ilə bağlı olur. Bu cür maneə
rolunu tərəflərdən birinin əməkdaĢlıq arzusunun olmaması,
məĢğələnin dialoq xarakterində deyil, yalnız məlumatı
çatdırmaqla məhdudlaĢması, müəllimin qeyri-ixtiyari olaraq öz
statusunu qeyd etməsi və s. oynaya bilər. Bu cür müəllimlər öz
mövqeləri ilə hər cür baĢqa mülahizələri rədd edirlər.
Nəticədə – müəllimin Ģagirdlərlə (tələbələrlə) zəif qar-
Ģılıqlı təsiri, Ģagirdlərin müəllimə qarĢı laqeyd münasibəti
özünü göstərir.
3.Fərqləndirici diqqət modeli («Lokator»). Bu cür
müəllimlər Ģagirdlərə seçici münasibət bəsləyirlər. Onlar bütün
sinfə deyil, məsələn, yalnız talantlı və yaxud zəif Ģagirdlərə
diqqət yetirirlər. Bu cür ünsiyyət modelinin yaranmasının
səbəblərindən biri dərs dediyi Ģagirdlərin təliminin
fərdiləĢdirilməsi ilə frontal yanaĢmanı əlaqələndirə bilməməsi
ola bilər.
Nəticədə – müəllim-Ģagird kollektivi sistemində qarĢılıqlı
təsir aktı pozulur.
4.Hiporefleks modeli («Tetra quĢu»). Bu cür müəl-
limlər ünsiyyət zamanı sanki özlərinə qapılırlar. Özlərini
dinləməyə meyllidirlər. Onların nitqi ən çox monoloji xarakter
daĢıyır. DanıĢarkən o, yalnız özü-özünü eĢidir, dinləyicilərə
heç cür reaksiya, fikir vermir. Birgə iĢ zamanı da özünə
qapılmıĢ olur.
Nəticədə – öyrədən və öyrənənlər arasında qarĢılıqlı təsir
praktik olaraq mövcud olmur. Müəllim və Ģagirdlər (tələbələr)
arasında psixoloji vakuum sahəsi yaranır. Ünsiyyət prosesinin
tərəfləri bir-birindən təcrid olunurlar.
5.Hiperrefleks
modeli
(«Hamlet»).
Bu
model
əvvəlkinin bir növ əksini təĢkil edir. Müəllim qarĢılıqlı təsirin
məzmununa deyil, ətrafdakıların onu necə qavramasına fikir
Dostları ilə paylaş: |