188
tələbələrdə isə mümkün olacaq nailiyyətə çatmaq hissi və cəhdi
olmur, nəticədə onlar mövcud imkanlarını təzahür etdirə
bilmirlər. Ona görə də ən cüzi nailiyyətlə kifayətlənməli olur-
lar.
Özünüqiymətləndirmədə Ģəxsiyyətin iddia səviyyəsi ilə
də sıx bağlıdır. Ġddia səviyyəsi dedikdə bu və ya digər fəaliyyət
zamanı Ģəxsiyyətin seçdiyi və qarĢısına qoyduğu məqsəd və
vəzifələrin
çətinlik
dərəcəsi
ilə
müəyyən
olunan
xarakteristikası nəzərdə tutulur. BaĢqa sözlə iddia səviyyəsi
fərdin qarĢısına qoyduğu məqsədin çətinlik dərəcəsi ilə
müəyyən olunan Ģəxsiyyətin arzuolunan özünüqiymətləndirmə
(mən obrazı) səviyyəsindən ibarətdir.
Ġnsan sonra yerinə yetirəcəyi iĢin çətinlik dərəcəsini
sərbəst Ģəkildə seçərkən özünüqiymətləndirməyə cəhd
göstərməsi iki cür konfliktin yaranmasına səbəb olur: bir
tərəfdən maksimum müvəffəqiyyət əldə etmək üçün iddianı
artırmaq cəhdi, digər tərəfdən uğursuzluqdan yaxa qurtarmaq
üçün iddia səviyyəsini aĢağı salmaq. Müvəffəqiyyət əldə
edildikdə adətən iddia səviyyəsi artır, insan daha çətin məsələni
həll etməyə hazır olduğunu təzahür etdirir, uğursuzluq zamanı
isə iddia səviyyəsini müvafiq Ģəkildə aĢağı salır.
ġəxsiyyətin iddia səviyyəsi konkret fəaliyyət növündə
özünü aydın göstərir. Bununla əlaqədar bir fakta nəzər salaq.
Ġmtahana zəif hazırlaĢmıĢ tələbə 5 qiymət almağa cəhd
göstərir və verilmiĢ 10 misaldan yalnız 4-nü yerinə yetirdiyinə
görə həmin qiyməti ala bilmədikdə ruhdan düĢməyəcəkdir. O
eyni zamanda 3 qiymətə layiq görüldükdə də o qədər
sevinməyəcəkdir. Çünki bu məqsədə nail olmaq o qədər də
çətin deyildir. Lakin tədricən misalların sayını 4-dən yuxarı
artırmaqla yaxĢı qiymət almaq üçün ona neçə misal verilməsini
istədiyini təklif etməklə onun iddia səviyyəsini müəy-
yənləĢdirmək mümkündür.
Bu sadə model göstərir ki, Ģəxsiyyət öz iddialarının
səviyyəsini müəyyən edərkən özü üçün müəyyən perspekti
189
saxlamağa çalıĢır. Buna görə də o, elə tapĢırıq və məqsədlər
seçir ki, onlar nə həddindən artıq çətin, nə də həddindən artıq
asan olsun.
AparılmıĢ tədqiqatlar göstərmiĢdir ki, iddia səviyyəsinin
formalaĢması nəinki müvəffəqiyyət və uğursuzluğu qabaqca-
dan görməklə, həm də hər Ģeydən əvvəl, keçmiĢ müvəffəqiyyət
və uğursuzluqların ağıllı surətdə, bəzən isə dumanlı dərk olu-
nan Ģəkildə nəzərə alınması və qiymətləndirilməsi ilə müəyyən
edilir. Məktəblinin tədris iĢində, dərnəkdə məruzə üçün mövzu,
ictimai
tapĢırıq və s. seçərkən iddia səviyyəsinin
formalaĢmasını izləmək olar.
III.5.7.Hisslər, iradə, fəaliyyət
Bu bölməni təsadüfi olaraq «hisslər, iradə, fəaliyyət»
adlandırmamıĢıq. Burada iĢlədilən sözlərin Ģəxsiyyətin
fəallığında rolu inkaredilməzdir. Belə ki, insan fəallığı müvafiq
hissləri doğuran emosional təəssüratdan baĢlayır. Bu zaman
Ģəxsiyyət üçün əhəmiyyətli obyektə baxdıqda (proyeksiya
olunduqda) həmin obyekt insanın sərvət meylləri ilə emosional
təəssüratları arasında əlaqənin yaranmasına səbəb olur ki, bu da
öz növbəsində konkret iĢin baĢa çatdırılmasına iradi cəhdi
aktuallaĢdırır.
Emosional təəssüratın özünün yaranması stereotiplərin,
ustanovkanın dəyiĢməsi və ya pozulması, baĢqa sözlə
gerçəkliyin əks olunma forması müvafiq hisslərin keçirilməsinə
gətirib çıxarır. Məsələn, milli futbol komandamızın oyunu
qələbə ilə nəticələndikdə yaranan emosional təəssürat bizdə if-
tixar hissi, uduzduqda isə narazılıq ilə bağlı hissi yaradır. Yax-
ud, iĢgüzar partnyorumuzla bağlı yeni əlaqənin yaranması ilə
bağlı emosional təəssürat razılıq hissi keçirməyimizə, tamas
alınmadıqda isə narazılıq hissinin yaranmasına səbəb olur.
Beləliklə, hər cür emosional təəssürat öz modallığı və
yönəliĢliyinə görə bir-birindən fərqlənən hisslər doğurur.
190
Ġnsanın keçirdiyi bu cür fərqli hisslər onun iĢ və fəaliyyətinin
«mexanizmi» ilə bilavasitə əlaqəyə malik olur.
Adətən, neytral hisslər olmur və ya belə demək
mümkündürsə, emosional neytrallıq uzun ömürlü olmur. Ġnsan
gah bir, gah da digər tərəfə meyilli olur və nəticədə ya müsbət,
ya da mənfi hisslər keçirir. Modallığından asılı olmayaraq
onların təzahürü həmiĢə müəyyən obyektə yönəlmiĢ olur. Bu
zaman həmin obyektin harada olması əsas deyildir. Biz heç bir
səbəb olmadan sevinmirik. Bizim hissi aləmimizin neqativizmi
və ya pozitivizmi subyektiv və ya obyektiv səbəblərlə Ģərtlənir.
Bu cür hissi yönəliĢlik və yaxud hissi proyeksiya olduqca va-
cibdir. Məhz bunun sayəsində proyeksiya olunmuĢ hissləri
Ģəxsi sərvət meyilləri ilə əlaqələndirmək olar.
Bunu müvafiq misallar əsasında aydınlaĢdıraq. Yerinə
yetirdiyimiz iĢin keyfiyyəti ilə bağlı tənqidi fikirlər çox vaxt
bizdə narazılıq, inciklik və ya pərtlik hissi yaradır. Öz
ünvanımıza yönələn tənqidi dinləməklə biz həmin hissləri
keçirməyə baĢlayırıq və onlar bizdə qalmır, Ģəxsi əhəmiyyət
daĢıyan obyektlərin üzərinə keçir. Bu cür obyekt tənqidin irəli
sürüldüyü Ģərait, ola bilsin ki, tənqid edilən adam və yaxud
tənqid edən adam ola bilər. Bütün hallarda narazılıq və inciklik
hissi tənqidin məzmunundan deyil, yaranma mənbəindən irəli
gələ bilər.
Bu zaman biz ya özümüzü pis iĢlədiyimizə görə danlayır,
ya rəisin günahkar olduğunu düĢünür, ya yerinə yetirdiyimiz iĢi
pisləyirik, lakin tənqidin məzmunu haqqında fikirləĢmirik.
Ġnsan hissinin bu fenomeni məiĢət psixologiyası səviyəsində
hamıya yaxĢı məlumdur.
Təsadüfi deyildir ki, biz kimi isə tənqid etməyə baĢlarkən
«inciməyin, lakin…» ifadəsini iĢlədir və tənqid etdiyimiz
adamın tənqidin məzmununa diqqət verməli olduğunu və onu
Ģəxsi səviyyəyə keçirməməyi qeyd edirik. Lakin bu ya faydalı
arzu olaraq qalır, belə ki, simasız tənqid mümkün deyildir. Bu
cür tənqid özünü göstərirsə bu artıq tənqid deyil, boĢ
Dostları ilə paylaş: |