204
həmin rola uyğun davravnıĢ tərzini gözləməyə baĢlayırlar.
Kiçik qrupların həcmi və strukturu. Əvvəlki bölmədə
kiçik qrupların həcmindən danıĢdıq və qeyd etdik ki, kiçik
qruplar 2- dən 30- 40- a qədər insanların birliyidir (III.6.2.).
Onun strukturuna gəldikdə bunu bir neçə istiqamətdə
xarakterizə etmək mümkündür.
R.S.Nemov qarĢılıqlı təsir və informasiyaların qrupun bir
üzvündən digərinə ötürülmə imkanlarını və Ģəxsiyyətlərarası
əlaqə sistemini təmin edən kommunikasiya kanallarından asılı
olaraq kiçik qrupların özünəməxsus strukturunu qeyd edir.
Qrupdaxili kommunikasiyanın struktur kanalının iki əsas növü
qeyd olunur: mərkəzləĢdirilmiĢ (A) və mərkəzləĢdirilməmiĢ
(B), eyni zamanda onların həyatda özünü göstərən bəzi
variantları.
1
MərkəzləĢdirilmiĢ kommunikasiya kanalının strukturu
onunla səciyyələnir ki, burada qrupun üzvlərindən biri daima
bütün ünsiyyət istiqamətlərində fəaliyyət göstərir, diqqət
mərkəzində olur və qrup fəaliyyətinin təĢkilində əsas rol
oynayır. Həmin adamın vasitəsilə qrupda həmin qrupun digər
üzvləri arasında informasiya mübadiləsi həyata keçirilir.
A
1) frontal 2) radial 3) ierarxik
1
Немов Р.С. Психология, в 3-х кн., кн. 1 – М., 1998, с. 539-541
205
B
4) zəncirvari 5) dairəvi 6) tam
ġəkil 9. Qrupdaxili kommunikasiyanın struktur tipləri
və variantları (R.S.Nemova görə)
A Ģəklində mərkəzləĢdirilmiĢ strukturun üç variantı
verilmiĢdir:
frontal, radial və
iyerarxik struktur. ġəkildən
göründüyü kimi frontal kommunikasiya kanalı strukturunda
qrupun iĢtirakçıları birbaĢa təmasa girmədən bir sırada dayanır
və bir- birlərini görə bilirlər. Bu cür struktur qrup iĢtirakçıları
birgə fəaliyyət zamanı müəyyən dərəcədə bir- birlərinin
davranıĢ və reaksiyalarını nəzərə ala bilirlər. Frontal struktur
müəllimlərə sinifdə dərs zamanı, frontal iĢ zamanı yaranan
strukturdan tanıĢdır.
Ġkinci, mərkəzləĢdirilmiĢ kommunikasiya strukturu olan
radial variant frontal variantdan onunla fərqlənir ki, burada
fəaliyyətin iĢtirakçıları bir-birlərini bilavasitə qavraya, görə və
ya eĢidə bilmirlər. Onlar informasiya mübadiləsini yalnız
mərkəzi Ģəxsin vasitəsilə həyata keçirirlər. Bu hal qrupun ayrı-
ayrı üzvlərindən birinin digərlərinin davranıĢ və reaksiyalarını
nəzərə almalarına imkan vermir. Bu zaman sadəcə olaraq qru-
pun hər bir üzvü tam sərbəst və müstəqil iĢləməklə, axıra qədər
fərdi, özünəməxsus mövqeyini təzahür etdirir.
MərkəzləĢdirilmiĢ iyerarxik kommunikasiya strukturun-
da tamamilə baĢqa cür vəziyyət yaranır. Burada iĢtirakçıların
bir neçə, ən azı iki tabeçilik səviyyəsi mövcud olur. Bunlardan
bir qismi birgə fəaliyyət zamanı bir- birini görə bildiyi halda,
digərləri görə bilmir. Onların arasındakı Ģəxsiyyətlərarası
ünsiyyət məhdudlaĢmıĢ olur. Yalnız tabeçilik səviyyəsində
olan iki nəfərin arasında əlaqə (kommunikasiya) həyata keçə
bilir.
206
ġəkil A – dan göründüyü kimi, bu cür kommunikasiya
strukturunda iyerarxik tabeçiliyin yuxarı səviyyəsində 1-ci
fərdin bilavasitə 2- ci köməkçisi vardır. 2- ci fərd də öz
növbəsində qalan üç iĢtirakçıya tabedir. 1- ci fərd yalnız 3-
mərhələdə dayanan fərdlərlə ünsiyyət imkanına malik olan 2-
ci fərdlə qarĢılıqlı təsir imkanına malikdir.
MərkəzləĢdirilməmiĢ ünsiyyət strukturuna malik olan ti-
pik variantlar əvvəlki strukturdan fərqli xüsusiyyətlərə
malikdirlər. Burada bütün variantlarda qrupun hər bir üzvü
həmin struktur daxilində öz qrup yoldaĢları ilə eyni məlumat
əldə etmək, iĢləmək və məlumatları ötürmək imkanlarına malik
olmaqla, onlarla açıq, bilavasitə ünsiyyətə girə bilirlər.
Kommunikasiyanın bu cür strukturunun zəncirvari
variantında ünsiyyət sistemində Ģəxsiyyətlərarası qarĢılıqlı təsir
bir növ zəncirvari Ģəkildə həyata keçir. Ġki kənar iĢtirakçıdan
baĢqa qalan iĢtirakçılar iki qonĢusu ilə, kənar mövqe tutan
fərdlər isə yalnız bir qonĢusu ilə qarĢılıqlı təsirə malik olur. Bu
cür ünsiyyət strukturu konveyer xarakterli iĢlərdə özünü aydın
göstərir.
Dairəvi kommunikasiya strukturası zəncirvaridən onunla
fərqlənir ki, burada birinci növbədə qrup üzvlirinin hamısı eyni
imkana malik olur. Ġkincisi, onların öhdəsində olan məlumatlar
qrup üzvləri arasında dövr etmək, tamamlanmaq və
dəqiqləĢmək imkanına malik olur. Üçüncüsü, bu cür kommu-
nikasiya strukturunda iĢtirakçılar üzbəüz dayanmaqla bir-
birinin reaksiyalarını bilavasitə müĢahidə etmək, onları öz
iĢlərində nəzərə almaq imkanına malik olurlar.
AparılmıĢ tədqiqatlar belə bir qənaətə gəlməyə imkan
vermiĢdir ki, qruplarda kommunikasiya strukturunun yuxarıda
qeyd etdiyimiz bütün variantlar bu və ya digər dərəcədə
məhdudiyyətə malikdir. Bunlarda iĢtirakçıların hər biri ya
baĢqaları ilə bilavasitə ünsiyyətdə qeyri bərabər imkana, ya da
bərabər, lakin məüdud imkana malik olur. Ona görə də həmin
sahənin mütəxəssisləri ünsiyyət strukturuna görə qrupun daha