Biologik membranalami nanokonstruksiyalarda ishlatilishini xilma-
xilligi va bu sohada olib boriladigan
ishlami kengayib ketishi,
tadqiqotchilar oldiga yangi va yanada murakkab vazifalar qo‘ydi.
Shunday vazifalardan biri -
biologik membranalar nanobosmani
amalga oshirishda yordam ko‘rsatish mumkinmi?
-
degan savolga
javob topish bo‘ldi. Bu savolga javob topishga birinchilardan bo‘lib,
AQSH va Germaniya mamlakatlarining xalqaro jamoasi kirishdi va ular
nanobosmani yoki nanolitografiyani asl (original) usulini yaratdi.
Nanobosma usulida hujayra membranaiariga qanday joy
ajratilgan?
Lipidlar xuddi hujayra membranalarini tuzilishida qatnashgan-
laridek «siyoh» vazifasini bajaradi.
Kremniydan yoki shishadan
yasalgan plastinkalarga surtish uchun tadqiqotchilar atom-kuchli
mikroskopdan foydalangan. Buning uchun alohida tadqiqot sharoiti
tanlangan. Muhitni namligini va nanoobrazni
qurish tezligini nazorat
qilib, tadqiqotchilar ma’lum ketma-ketlikka rioya qilgan holda bir necha
qavat lipidlarni cho‘ktirgan. Lipidlar substrat sirtida cho‘ktirilganlarida
lipidli qo‘shqavatlar hosil qilgan. Lipidlarni bu ikki qavatidagi
molekulalararo o‘zaro ta’sirni qaytargan. Lipidlardan
nanoobrazlar har
xil materiallarda (masalan, kremniy, polistirol) bosib chiqilgan.
Zaruriyat bo‘lganida nanobosma (nanopechat) usuli yordamida katta
miqdorda hujayra membranalarini olish ham mumkin. Tadqiqotchilami
fikrlariga ko‘ra, nanopechat usuli hujayra membranalarini qanday
faoliyat ko‘rsatayotganligini
tushunishni osonlashtirish, hatto bunday
tushunchani yaqinlashtirish ham mumkin. Buning asosida,
dorivor
moddalarni to‘g‘ridan-to‘g‘ri organizm hujayrasiga yetkazib berishni
yangi usullarini yaratish ham mumkin.
Dostları ilə paylaş: