planlaşdırmanın, maliyyə vəsaitlərinin idarəsi, firmanın siyasətinin müəyyən edilməsi,
personalın öyrədilməsi məsələlərinin həlli üçün); proqram təminatının işlənib hazırlanması
(7).
CASE-texnologiyaları proqram təminatının hazırlanmasının bütün
həyati sikllərini əhatə
edir. Amma, bizim üçün sistemin məqsədlərinin formalaşdığı, əsas tələblərin müəyyən
olunduğu – məsələlərin qoyuluşunun həyata keçirdiyi birinci mərhələ xüsusilə maraqlıdır.
Işləyib hazırlamanın məhz bu mərhələsində təşkilatın rəhbərləri, menecerlər, biznes-
analitiklər, müxtəlif bilik sahələri üzrə ekspertlər (o cümlədən də sosioloqlar) iştirak edirlər.
Bu mərhələdə CASE problemin bir növ qrup modelləşdirilməsinin texnologiyasını təklif
edir, hansı ki, sistemin strukturlu təsviri və analizinin metodlarına əsaslanır (7, 9). Sistemin
modelləşdirilməsi qarşılıqlı əlaqədə qrafik diaqramlar komplektinin qurulmasından
ibarətdir. Diaqramların qurulması üçün kifayət qədər standartlaşdırılmış
qrafik simvollardan
(sistemlərin layihələşdirilməsinin vizual dili) istifadə olunur, praktikləşdirmə prosesinin
effektivliyi isə qrafik modellərin kompyuterlə dəstəklənməsi hesabına təmin olunur (7).
Hal-hazırda bu yanaşmanın yayılması üçün həyata keçirilən bütün cəhdlərinin
perspektivliyinə baxmayaraq bu yanaşma ―sərt‖ sistemlər üçün
xarakterik olan problemlərin
formalaşdığı problemlərin həlinə istiqamətlənmişdir. Flad və Ceksonun təsnifatında birinci
damada yerləşən bu sistemlər az saylı elementi olan ―sadə‖ sistemdir.
Əbəttə, sadə sistemin tərifinin əhəmiyyətli şəkildə dəqiqləşdirməyə ehtiyacı var.
Sistemin çoxlu miqdarda elementləri olsa da, əgər bütün qarşılıqlı təsirlər unifikasiya
olunubsa (vahid şəklə salınıbsa) və sistem kifayət qədər sadə (lakonik) formalaşmış təsvir
verirsə, nisbətən sadə və anlaşılan hissələrə ―bölünürsə‖ – o,
sadədir
4
.
2.1 cədvəlinin ikinci damasında da ―sərt‖ sistemlər, amma daha yüksək mürəkkəblik
dərəcəsində olanlar nəzərdən keçirilir. Sistemlərin bu qəbildən olanları üçün bir sıra sistem
yanaşmaları təklif olunmuşdur, amma S.Virin həyat qabiliyyətli sistemlər metodologiyası
daha geniş şöhrət qazanmışdır. Ingilis aliminin parlaq şəxsiyyəti və müxtəlif istedadlara
malik olması onun kitablarının, o cümlədən 1993-cü ildə rus dilində nəşr olunmuş
―Firmanın beyni‖ (3) kitabının böyük müvəffəqiyyət qazanmasına yardım göstərmişdir.
Virin nəzəriyyəsini hansı ki, təşkilatın idarə olunması ilə insanın sinir sisteminin və
beyninin fəaliyyət göstərməsi arasındakı analogiyalara əsaslanır, təsvir etməyək.
Sosioloqlar və politoloqlar üçün kitabın S.Virin 1970-1974-cü illərdəki Çili hadisələrində
iştirakına həsr edilmiş axırıncı – dördüncü hissəsi xüsusi maraq ifadə edir. 1971-ci ildə Vir
iqtisadiyyatın kibernetika yolu ilə tənzimlənməsi sahəsində dünya liderliyinin Çiliyə aid
olması üçün həyat qabiliyyətli sistem hazırlamağa başlayır. Daha sonra o, ölkənin idarə
olunmasında inqilabın ―ümumxalq proyektini‖ işləyib hazırlayır, broşyuraların, vərəqlərin,
plakatların və mahnıların yardımı ilə ―yaxşı hökümətə doğru gedən yolda xalqlar üçün 5
prinsipi‖ təbliğ etməyə çalışmışdır (3, s. 301). Vir Çilidə yaradılan sistemlərin yaşamaq
qabiliyyətinin yüksək olması üçün U.Maturanın (3, s. 348-350) autonoyezis nəzəriyyəsini
aktiv olaraq cəlb edir. Amma, çox təssüf ki, kütləvi korrupsiya, imperializmin fitnələri və
başqa xoşagəlməz hadisələr məşhur ingilis kibernetikanın çox önəmli işinin reallaşmasına
mane oldular, amma onun nəzəriyyəsinə müəyyən romantik hava verdilər.
S.Virin müvəffəqiyyətsizliyi daha çox sosial sistemlərin tədqiqinə olan kibernetik
yanaşmanın ―sərtliyi‖ ilə şərtlənmişdir. Sistem paradiqmasında ilk baxışda əhəmiyyətsiz,
əslində isə inqilabi dəyişikliklər etmək üçün onilliklər və bir sıra görkəmli alimin zəhməti
tələb olundu, amma bu dəyişikliklər sosial sistemlərin adekvat təsvirini və onların
analizinin effektiv metodlarını tapmağa imkan verdi.
2.2. “Yumşaq” sistemlərin tədqiqinin prinsipləri
4
CASE (Computer Aided Software/System Engineering) – sistemlərin
layihələşdirilməsində EHM-
in
tətbiqi
Sosial sistem iştirakçılarının dünyasının mümkün plyuralistik mənzərəsinə ilk dəfə
olaraq amerikan alimi U.Çerçmen diqqət vermişdir. Onun 60-70-ci illərdə nəşr etdirdiyi beş
kitabında bir çox sosial problemlərin zəif strukturlaşdırılmış çətin formalizə olunan
xarakterini tuta bilməyən sərt sistem yanaşmasının məhdudluğundan uzaqlaşmaq zərurəti
tədricən dərk edilir.
Çerçmen sosial sistemlərin öyrənilməsinə yeni yanaşmanın dörd əsas tezisini dürüst
ifadə etmişdir:
1)
Sistem yanaşması siz dünyaya ilk dəfə başqasının gözləri ilə baxdığınız zaman
başlanır;
2)
Sistem yanasması göstərir ki, hər bir fərdin dünyasının mənzərəsi dəhşətli dərəcədə
məhduddur;
3)
Sistem yanaşmasında ekspertlər yoxdur (burada nəzərdə tutulur ki, bu problemli
situasiyaya qoşulmuş adamların müxtəlif baxışları ola bilər. Söhbət əxlaq
məsələlərindən gedəndə ekspert olmaq çətindir);
4)
Sistem yanaşması heç də pis ideya deyildir.
Sonuncu tezis sosial sistem proektini işləyib hazırlayanlara ilham vermək üçün
yaradılmışdır. Onların maraqlarının uzlaşması heç vaxt bitməyən mürəkkəb prosesdir,
amma tədqiqatçıların zəhməti hədər getmir, belə ki, sistem yanaşması onlara düzgün qərar
qəbul etməyə imkan verəcəkdir. Çerçmen iddia edir ki, proyektiin müvəffəqiyyəti üçün
aşağıdakı əsas prinsiplərin diqqətlə yerinə yetirilməsi lazımdır:
a)
Opponentlik etmək – zəif strukturlanmış problemləri, ancaq onlara müxtəlif nöqteyi
– nəzərlərdən baxmaqla araşdırmaq olar;
b)
Iştirak – qərarların qəbulu prosesində bütün maraqlı tərəflərin nümayəndələri iştirak
etməlidirlər;
c)
Inteqrativlik – müzakirə prosesində müxtəlif nöqteyi – nəzərlər daha yüksək
səviyyədə sintez olunmalıdır, bu öz növbəsində ümumi fəaliyyət planının
hazırlanması
ilə nəticələnir;
d)
Təlim – nəticədə sistem analizi prosesinin iştirakçıları öz firmalarını və onun
problemlərini daha yaxşı başa düşməyə başlayırlar.
Çerçmeninin metodologiyası maraqlı tərəflərin nümayəndələri ilə işgüzar oyun şəklində
reallaşdırılmışdır və kifayət qədər tam şəkildə təsvir olunmuşdur (14, 20). Ən nüfuzlu və
məhsuldar amerika alimlərdindən biri olan R.Akoffun (15,17) əsərləri sistem analizi,
menecment əməliyyatların tədqiqi sahəsində mütəxəssislərə çox böyük təsir göstərmişdir.
Təşkilatların XX əsrdə təkamülünü nəzərdən keçirən Akoff belə bir nəticəyə gəlir
ki, 60-ci illərə kimi sosial sistemləri ya yaradıcılarına və sahiblərinə xidmət edən ―maşınlar‖
kimi, ya da ―orqanizmlər‖ kimi, hansılarda ki, sistemaltı sistemlərin məqəsdləri tamın
məqsədinə tamamilə tabedir – nəzərdən keçirmək olardı. Xarici mühit hiperrəqabətli və
turbulent vəziyyətə düşür. Istehsal təşkilatlarının fəaliyyəti diversifikasiya olunur (bir
transmilli firma eyni zamanda soyuducular, televizorlar və kosmetika istehsal edir, otellərə,
gəmilərə və qəzetlərə sahiblik edir...) Standart istehsaldan məhsulun fərdi sifarişlər üzrə
istehsalına keçid baş verir. Informasiyanın həcmi sürətlə artır, onun emalının öhdəsindən
hətta kompyuterlər gələ bilmir. Təşkilatların personalı getdikcə daha savadlı və müstəqil
qərarlar qəbul etməyə meylli olur və heç də həmişə yuxarı tam və səhih informasiyanı
ötürmür, bəzən rəhbərliyin göstərişlərini nəzə almırlar. Sistemaltı sistemlərin məqsədilə üst-
üstə düşmür.
Akoffa görə bu cür şərtlər altında (17) sosial təşkilat modeli prinsipial olaraq
dəyişməli və o, ―sosial sistemli‖ olmalıdır. Təşkilat birinci növbədə demokratik olmalıdır –
bu o deməkdir ki, qərarların qəbulunda – xüsusilə də təşkilatın işinin planlaşdırılması
məsələlərinə dair – bütün maraqlı olan şəxslər iştirak etmək imkanına malik olamlıdırlar
(16).