14
Rəsulzadənin və M. B. Məmmədzadənin fəaliyyətinə ayrıca böl-
mə həsr edərək, onların həyat və fəaliyyətlərinin ətraflı təhlilini
verir.
Ə. Qaracanın “Azərbaycanın yaxın tarixinə qısa bir baxış”
[230], “Azərbaycan Milli Qurtuluş Hərəkatının Doruk (əsas- X. İ.)
nöqtələri” [231, N-3, 1991] əsrlərində isə mühacirlərin
təşkilatlanması, onların yaratdıqları mətbuat nümunələri, eləcə də
beynəlxalq mühacir birliklərində Azərbaycan mühacirlərinin
fəaliyyəti araşdırılır.
Bu əsərlərdən başqa, Ə. Ələskərovun “Azərbaycan faciəsi”
[370, N-3, 1991] memuarında mühacir axınını yaradan səbəblərlə,
M. Mehdiyevin “Beynəlmiləl siyasətdə petrol” [146] əsərində
Azərbaycan mühacirlərinin Lozanna konfransındakı fəaliyyəti ilə
bağlı maraqlı faktlar və məlumatlar var.
1930-cu illərdə mühacirlərarası münaqişələri ehtiva edən bir
neçə əsər dərc olundu. M. Ə. Rəsulzadənin “Şəfibəyçilik” [314],
Ş. Rüstəmbəylinin “Yıxılan Bütlər” [338], “M. Ə. Rəsulzadənin
fəci süqutu” [339], N. Şeyxzamanlının “Biz və onlar” [361]
əsərləri mühacirət tarixinin hərtərəfli öyrənilməsi baxımından
maraqlıdır.
M. Ə. Rəsulzadənin “Stalinlə ixtilal xatirələri” [163], “Çağdaş
Azərbaycan Tarixi” [164], “Azərbaycan Cümhuriyyəti” [161],
“Qafqasya Birliyi fikri mühacirətdə” [313, N-11, 12, 1952],
“Qısılmayan bir səs”, “QPU-ya diqqət”, “Münəvvər mühacirin
borcu”, “Kommunizmə qarşı millətlərarası mücadilə” [310]
əsərlərində də mühacirət problemi ilə bir sıra məsələlərə
toxunulmuşdu.
Dövrü mətbuatda dərc olunan çoxsaylı məqalələrdə problemin
ayrı-ayrı sahələri qısa da olsa təhlil edilib. 1934-cü ildə Ə. M.
Topçubaşovun vəfatı ilə əlaqədar “Qurtuluş” dərgisinin [39, N-2,
1934] 1955-ci ildə isə M. Ə. Rəsulzadənin vəfatı ilə əlaqədar
“Azərbaycan” [32, N-12, 1955] dərgisinin xüsusi buraxılışları
dərc edilmişdi. Bu xüsusi buraxılışlarda mühacirətin iki görkəmli
şəxsiyyətinin həyat və fəaliyyəti ətraflı işıqlandırılıb.
15
Mühacirətin mətbuat sahəsindəki fəaliyyətinə həsr olunan iki
tədqiqat xarakterli məqalə də xüsusi əhəmiyyət kəsb edir. Bun-
lardan biri M. B. Məmmədzadənin mühacirət mətbuatının otuz
illiyi münasibəti ilə yazdığı məqalə, digəri isə Səlcuq Alkının M.
B. Məmmədzadəyə istinadən yazdığı “Azərbaycan mühacirlik
mətbuatının 68 illiyi” məqaləsidir [32, N-282, 1991]. Bu
məqalələrdə Azərbaycan mühacirlərinin ayrı-ayrı ölkələrdə
yaratdıqları qəzet və dərgilərdən, onların əsas qayəsindən,
xarakterindən, gördüyü işlərin əhəmiyyətindən bəhs olunur.
Bu mülahizələrdən aydın olur ki, Azərbaycan mühacirəti
məsələsi nə mühacirətdə, nə də Azərbaycanda sistemli şəkildə
araşdırılmayıb.
Rus və Ukrayna müəlliflərindən mühacirət məsələsinə əski
mühacir V. V. Şulqinin, tədqiqatçı alim L. K. Şkarenkovun
yaradıcılığında geniş yer verilmişdi. Mühacirətdən qayıtdıqdan
sonra V. V. Şulqinin 1961-ci ildə Moskvada “xaricdəki acınacaqlı
həyatı” əks etdirən “Rus mühacirlərinə məktub” [409] əsəri çap
olundu.
Maraqlı tədqiqatlardan biri də L. K. Şkarenkovun “Ağ müha-
cirətin can verməsi” əsəridir [410]. Əsərdə böyük oktyabr sosialist
inqilabından sonra Rusiyadan mühacirətə gedənlər barədə dəyərli
statistik məlumatlar var. Müəllif vətəndaşlıqdan məhrum olan
mühacirlərin çəkdikləri məşəqqətləri, ağqvardiyaçıların xarici
ölkələrdə yaratdıqları təşkilatları, onların vətənə qayıtmaq, sovet
hökumətini yıxmaq uğrunda mübarizəsini, bu mübarizəyə Avropa
ölkələrinin göstərdiyi maliyyə və digər yardımları təhlil edir. L. K.
Şkarenkovun fikrincə təkcə “Fransa hökuməti ağqvardiyaçılara
200 milyon frank məbləğində pul xərcləmişdi” [410, s.35]. Əsərdə
toxunulan maraqlı məsələlərdən biri də sovet hökumətindən xarici
ölkələrə təhsil almağa gedən tələbələrin mühacirlərlə
münaqişələrə girməsi, bəzi hallarda isə təşkilatlar yaradaraq
antimühacir təbliğatı aparmasıdır. 1922-ci ildə Bolqarıstanda
“Vətənə Qayıtma Şurası” adlı bir təşkilat yarandı. Təşkilat “Na
rodinu” qəzeti dərc edərək “bütün vicdanlı mühacirləri vətənə
16
qayıtmağa çağırırdı” [410, s.89]. Bu təbliğat nəticəsində 1922-23-
cü illərdə Bolqarıstandan on bir min mühacir SSRİ-yə qayıtdı.
Maraqlı sənədləri araşdıran L. K. Şkarenkovun bu əsərində
təəssüf ki, Azərbaycan mühacirəti ilə bağlı məlumatlar çox azdır.
Ancaq “Prometey” kimi beynəlxalq mühacir təşkilatının
fəaliyyəti, SSRİ-nin mühacirətlə bağlı yürütdüyü siyasət, Avropa
ölkələrinin mühacirətə və mühacirlərə münasibəti, eləcə də digər
məsələlər tədqiqatımız üçün əhəmiyyətlidir.
Əsrin əvvəllərində mühacirətə getmiş Qazan tatarlarından
Yusuf Akçuranın da 1908-1918-ci illər Azərbaycan mühacirətinin
bəzi məsələlərini əhatə edən iki əsəri var: “Türkçülük fikri,
türkçülük cərəyanı, türk ocaqları, türk yılı” [195 b], “Yeni türk
dövlətinin öncülləri” [195 a]. Hər iki əsərdə müəllif Əhməd bəy
Ağaoğlunun, Əli bəy Hüseynzadənin, Nəsib bəy Yusifbəylinin
mühacirətdəki fəaliyyətlərinin geniş şərhini verir.
Əcnəbi tədqiqatçılardan C. Yeşkenin (Almaniya) apardığı
araşdırmalar diqqətəlayiqdir. O, əsrin əvvəllərindəki Azərbaycan
mühacirlərinin Avropa fəaliyyətini - Ə. Ağaoğlu, Ə. Hüseyn-
zadənin mühacir təşkilatlarının yaradılması, dünya birliyi qarşı-
sında türk-müsəlmanların hüquqlarının müdafiəsi sahəsindəki
xidmətlərini təhlil edir.
Azərbaycan, bütövlükdə isə SSRİ-dən olan ağ mühacirətin
öyrənilməsi baxımından alman tədqiqatçısı Patrik fon zür
Mühlenin “Camalihaç ile Qızılyıldız arasında” [284] əsəri qiy-
mətli araşdırmalar sırasındadır. O, 1930-40-cı illərdə Almaniyanın
dövlət rəhbərlərinə məxsus sənədləri, yazışmaları, Vermaxtın bir
sıra yüksək vəzifəli şəxslərinin şəxsi arxivlərini, SSRİ-dən olan
milli mühacirlərin fəaliyyət və yaradıcılığını araşdıraraq, ayrı-ayrı
ölkələrdə yaradılan mühacir təşkilatları, beynəlxalq birliklər,
mətbuat nümunələri haqqında ətraflı məlumat verir. Müəllif SSRİ-
dən olan mühacir axınlarının əsas istiqamətlərini, onların hansı
ölkələrdə daha çox məskunlaşdıqlarını, alman rəsmi dairələrinin
mühacirlərə münasibətini və bu münasibətin mahiyyətini
açıqlamışdı. Əsərin ən böyük, həm də tədqiqatımız üçün
Dostları ilə paylaş: |