Qar dənəcəkləri (bir DƏLİnin gundəLİYİ Seriyasindan)
Yüklə 0,92 Mb. Pdf görüntüsü
|
Qarşı binaların birinin önündə toplaşmış insanlar polislərlə nə isə mübhisə edirdi. Əllərində “RƏDD OLUN !” yazısıyla binanın qarşısında durmuş qışqıraraq səs-küy salırdılar .. Nələrin baş verdiyini qısa zamanda anlayan Ceyhun içində sadəcə bunları düşündü:“qarşı binada yaşayan cinsi azlıqların bir neçə nümayəndəsinə qarşı başlamış bu nümayiş onlara qarşı zorakılıq idi. Tolerantlığın mövcud olduğu bir şəhərdə cinsi azlıqlar taptalanır??? Öz hisslərini sizin marağınıza satmayacaqlar ”-deyib əminliklə evin qapısını açdı. Qapını arxasıyca yavaşca örtərək evdə gəzişməyə başladı. Saat 5:30-da iş görüşməsinə gedəcək olan Ceyhun heç də bahalı və dəbdəbəli olmayan geyimlərini göz nəzərindən keçirir, nə geyinəcəyi barədə həyacanlanırdı. Tozlu rəfdən aldığı tikinti layihəsi nəhayət bu gün insan arasina çıxacaq və təqdim olunacaqdı... Saat artıq vaxtına yetişir..Kütlə arasında nəzərdən itən Ceyhun dayanacaqda durdu... Qarşısından keçən insanlar ona sərt baxışda diqqət yetirir, bu baxışların qarşısında onlara heç baxmır belə. Kütlənin istisini hiss etmək Ceyhuna soyuğun istisinə qızınmağa bərabər idi. İllərdir insanlardan qaçan Ceyhundan danışım sizə. Ceyhun...İllərini vərəqləsəm, göz yaşı, səssizlik və durğunluq tapsam da Ceyhun bir insan övladının yaşamadan sarsıntı keçirəcəyi bir şəkildə həyat sürmüşdü. Həyatdan ilk zərbəsini atasından alsa da həyat onun üçün hələ də davam edirdi. On beş yaşında bir gənc pöhrə açıldığı yerdə donurdu ləçəklərində. Ümid yeri anası, iki kiçik qardaşı, dörd küncdən ibarət ev və “gözə görünməz” idi. İşdən yorğun halda qayıtdığı bir gündə təhsili uğrunda atdığı addımların arxasıyca qaçmağa məcbur idi. Əllərində bir neçə dəftərlə yanmış bir mənzilin qırıq şüşəli pəncərələrini, qaralmış divarlarını və təcili yardımda xəstəxanaya gedən cəsədləri salamlayırmış kimi durmuşdu bir boşluqda. Həyatdan ikinci və sonsuz yarasını alan Ceyhun evlərindən bir neçə xırda əşya və bir rəsm çərçivəsi xilas edə bilir. Yanmış cəsədlər torpağa basdırılır.Bir kiçik başdaşına ana və iki balanın adı yazılır.Göz yaşlarına qərq olmuş gənc ona verilən təskinliklərə rəğmən həyatın soyuq küləklərini elə həmin qəbirstanlıqda hiss edir. Bir məzara üç cəsəd, bir bədəndə üç iz … Gün keçdi desəm, yanılaram.İllər ötdu.Bir gənc sadəcə boy atdı bir lalə tək. Bitəcək zamanını gözləyəcək bir gül tək məyus, qəddar həyata qarşı məğlub idi.Uca binalı bir təhsil ocağından əlində diplomla çıxması ,atdığı addımları daha da dürüst atmasına səbəb olurdu Ceyhunun.Kiçik nöqtəli uğurlar ,nidalı sarsıntının önündə əyilmiş suala bənzər. Qara xətlər... Pərgar arasından, qara qələmdən sonra qalan izlər Ceyhunun səssiz həyatına səs salan (qazanc gətirən mənasında ) görüntülər idi. Ağdamlı (Qoşqar – hər kəs ona ağdamlı deyə muraciət edir ) adıyla məhşur bir iş adamı. Ceyhun sifarişlə çəkdiyi çertyojları Ağdamlıya təhvil verir. Qarşılığında azca məvacib alaraq dəniz sahilində gəzişir, müəyyən ərzaq, siqaret və şərab alır mənzilinə yol alırdı. Ağdamlıyla görüşə yol alan Ceyhun mənzil başına çatdığında çertyojun müqabilində hər zamankından çox məvacib alaraq süni sevinclərlə təşəkkür edib ofisdən ayrıldı.Yeni dayanacağa gəldi. Hər dayanacaq onun üçün bir başlanğıc idi. Avtobus söhbətləri hər zaman maraqlı olur insanlar üçün . Kimi sevdiyindən, kimi sevildiyindən, kimi gizli zənglərdən, kimi gizli simalardan, kimi söhbətlərdən danışar. Hər zaman aktual xanım söhbətləri avtobusların sevimlilərindəndir. Qarşısında əyləşmiş iki xanım elə hey gileyli halda söhbətləşir.Ayaq üstə duran Ceyhun digər önündəki gənc qızın telefonda yazışdığı smsləri göz nəzəriylə məqsədsiz şəkildə oxumağa başlayır. Əvvəl inanmır. Bu qədər insanın arasında “virtual seks” adlanan yazışma ?? Biz axı qadınla kişini yalnız yataqda kəşf edirdik gənc vaxtı .On altı yaşlarında qız tanışı ilə bir iki poza seçərək sevişirsə, onlar
ya inkişafdadır, ya da intiharda. İnanmıram. Qız nəzər cəlb etmədən bədəninə toxunur ,qarşılıq olaraq düymələri bərk sıxıb hissini cümlələrə tökürdü. Bu eynən əsirlikdə olan bir insanın yaxınlarına yazdığı qorxulu və düşüncəli cümlələrə bənzəyir. Gördüklərindən heyran qalan Ceyhun təəccüblü şəkildə suallarla dolu qızı bir daha süzərək növbəti dayanacaqda düşdü. Dükanlardan birindən əli dolu çıxan Ceyhun, sevdiyi şərab növlərindən, tez hazırlanan qidalardan ibarət çantayla beş mərtəbənin pilləkənlərini sevdiyi musiqini mürgülüyərək çıxırdı. Qapını tələsik açıb ,sanki,içini şəraba boğub yeni kitablara atmaq ,itirdiyi zamanı məsuliyyətli şəkildə ört-basdır etməyə tələsirdi Ceyhun.Bu gün günlərdən on dörd sentyabr saat 21:oo, gecənin səssizliyi Ceyhunun sükutu adlandıraq bu zamanı, fırtına öncəsi səsizlik adlanan bir sükut var. Bu gün Ceyhunun evi ,sanki, olacaqlara şahidmiş kimi ,seyrə yığışmış izləyici görüntüsündədir.Qara divan,qırmızı divarlar,bir sərxoş bəyin kitab oxuması.Siqaret dənələrinin yan-yana külqabına yol alması kitabdakı yazıların şiddətindən xəbər verirdi.Bir anlıq kitabdan ayrılıb nəsə yeni bir iş istədi Ceyhunun könlü.Bu dəfə imdadına pəncərə kandarında qalmış toz içində bir radio qurğusu dəydi.Cəld olmayan ,sərxoşyana radio qurğusuna yaxınlaşaraq onu yandırdı. Xırıltılı radio dalğalardan başqa heç nə tapmayıb ümidsiz şəkildə yenidən çarxı döndərən Ceyhun bu dəfə xırıltılı bir musiqi tapdı .Səs getdikcə yüksəlməyə başlayırdı, bu bəstə idi. Tam da mənim gecəmə aid deyib səs verdi qurğuya. Əyləşdiyi divana yayxanaraq dinləməyə başladı musiqini. Getdikcə səs azalır .” Hər vaxtınız xeyir əziz dinləyicilər.Biz yenə efirdəyik.Bu gecə səssizliyimizi musiqiylə pozduq.İndi isə varlıqlarla,gizli varlıqlarla pozacayıq .Nömrələrimiz xatırlanılacaq indi.Əvvəlcə mövzumuz.. Biz bu gün yalnızlıqdan danışacağıq. Yalnızlıqdan danışacaq bu gün o dillər. Gecikmədən zəng edin ,səslənin duydurun səsinizi “ deyə dj səslənirdi.İçində həvəsi sönmüş bir insana yalnızlığın ünvanında yalnızlıqdan danışmaq ağılsızlıq olar. Ceyhun da bu düşuncədəydi... “Məndən yaxşı kim bilə bilər yalnızlıq nədir.Məndən gözəl kim anlada bilər yalnızlıq nədir.yalnızlıq ?! Bədənimin ,ruhumun ahəngidir.Yalnizliq damarda qanımdır.Yalnızlıq sözdə əməlimdir.Şərabımıdır yalnızlıq.Bitən siqaretimdir yalnızlıq.Yalnızlıq bu oxuduğum kitablardır”- deyə əlindəki kitabı divara çırpır. Radionu söndürüb yerinə qoyur.Əsəbini payız küləyinin ağuşuna buraxır.Eyvanda dayanmış əlində siqaret,gözü yolda… Sarı işıqlı yollar… Ağ xətli yollar… Bizi ayıran yollar, ana, bizi ayıran yollar –deyə Ceyhun içində bir əsəb keçirirdi.Gecənin bu tərzdə getməsi yenilik, yaxud felakət demək idi. Üşüyərək evinə qayıdan gənc oğlan otağın işığını söndürərək yerdə əyləşir və bir şam yandırır. Pərvanətək gözünü şama dikir ,elə hey düşünürdü.Uzun dırnaqlarıyla saqqalını qaşıyır ,bəzəndə əsnəyirdi.Gözünü şamın işığından çəkmirdi Ceyhun.Səssizliyə daldıqca bir səs kəşf edir .Kimse hıçqıltıyla ağlayır .”Yenə Mariya xanımdır”- deyib sakitləşir. Çox vaxt həyat yoldaşının zərbələrinə tuş gələn bu xanım ailə faciəsinin son həddini gecə göz yaşlarıyla qarşılayır.Onun ağlamasını zənn edən qəhrəmanımız bu ağlayışın son dərəcədə həssaslığın dinləmir. Ağlayış səsinin daha gur gəlməsi Ceyhunu düşündürür.Yerindən qalxaraq şamın küləklə təmasından Ceyhunun kölgəsi ,eyvana doğru yolda divarda əsərək iz salır.Qapını asta açıb ağlayış səsini dinləməyə başlayır. Səsin aşağıdan gəldiyini duyur ,sanki. Eyvandan boylanaraq aşağıya zillənir.Qara kölgə, qara qaraltı tərpənir. Ceyhun tərəddüdsüz evə qayıdır , çoxda təmiz və dəbdəbəli olmayan gödəkçəsini geyinərək beş mərtəbənin pilləkənlərini maraq dolu həyəcanla düşür. Ayaqları məkana tələsir ,görmə həvəsi isə onu qabaqlayırdı.Ceyhun ağacların yol kənarına düşən kölgələrini heyranlıqla seyr edirdi.Bir qaraltı ona doğru gələn Ceyhunu gördüyündə ayaqlarını daha da yığıb hıçqırtıyla ağlamağa başladı.Ceyhun kölgənin yol işığıyla ahəngindən qaraltıya daha da yaxınlaşır, o varlığı kəşf Yüklə 0,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|