Qar dənəcəkləri (bir DƏLİnin gundəLİYİ Seriyasindan)
Yüklə 0,92 Mb. Pdf görüntüsü
|
itirdikdən sonra xərcləri zor qarşılayırıq. Sənin yaşının artması xərclərini artırıb. Bilirəm, sənin üçün çox gözəl fürsətdi, amma, qızım, mən buna imza ata bilmərəm, bu yükün altına girə bilmərəm. -Ana …?! Zarafat edirsən yəqin? -Yox, Lalə… olduqca ciddiyəm… -Nə... ciddiyət ? nə ?! Ana, nə danışdığının fərqində deyilsən .…Ana, atamın ruhu necə şaddır indi. Qızının orda təhsil alamasını hər şeydən çox istərdi. Ana, mənə yox demə, məni məhv etmə. Onsuzda hər şey dəyişib. Artıq hər kəs məndən qaçır, ana mən həyatımın fürsətini qaçıra bilmərəm. Bəsdir artıq sənin yoxlarınla oturdum bu dörd divar arasında. Nəyimiz var bax! Nəyimiz … gündə bir insan bizə arxa çevirir…Hər gün bir əşya ya sınır, ya xarab olur ... Ana, mən gedirəm, yoxam artıq. Sondaydım, ana, indi isə lap bitdim . Bu sözləri söyləmək Laləyə həyatın son zərbəsiymiş kimi kənardan exoyla qulağına sızırdı.. Lalə heç vaxt belə qışqırmamışdı. Son sözcüklərini dediyində belə səsi xırıltılı gəlirdi… Həyatından küsgün yaşayan bir gəncin pəncərəsinə göyərçin qonmuşdu. Yem olmadığından bu göyərçini geri qaytarmağa razı deyildi bu gənc. Kəlmələrinin ağzından necə çıxdığının belə fərqində olmayan Lalə çantasını götürərək evdən çıxdıqda çönüb anasına baxdı. Anası hiddətlər içində qızını izləyirdi. Sanki, bu qapı açılsa, Lalə bir daha geri gəlməyəcək, amma, Lalə qapını açaraq çölə çıxdı. Ayaqyalın olduğunda yol kənarında çox gəzə bilmədi. Kənardan ötən maşınlardakı sürücülər ona suallar altında baxdığından qarşısına çıxan ilk taksiyə əyləşərək ünvansız yoluna, bəlkə də, həyatının son çıxışına başlanğıc xəttinə doğru irəliləyirdi. Göz yaşları durmaq, heç cür kəsilmək bilmirdi. İşiq dirəkləri bir-bir ötdükcə yol boyu göz yaşları onu izlər kimi damla-damla axırdı. Sürücünün güzgüylə onu izləməsi Laləni heç düşündürmürdü. Tək ehtiyacı qışqırmaq, ağlamaq, yalnız qalmaq idi. Həyatının fürsətinə əlvida deməyə, yeni başlanğıc tapmışkən keçmişə qayıtmağa hazır olmalıydı. Maşının radiosu susurdu sürücünün baxışları tək. Lalə sıxıldığnı hiss etdiyində:” yaxın ağaclığın yanında saxlayarsınız”- deyərək fərqinə belə varmadan əlindəki pulun elə hamısını sürücüyə uzadaraq maşından düşməyə tələsdi. Taksinin arxasıyca qoyduğu qırmızı arxa işıqları Lalənin göz yaşlarını üzünü bir anlıq fərqli göstərdi. Yeriməyə halı olmadığını görən bu qəhrəmanımız yanında dayandığı ağaclığın içinə doğru girərək ayaqlarına batan daşlara, üstündə gəzdiyi torpağa baxmadan bir ağacın altında əyləşdi...Ağacdan sızan yol işıqları onun donunu, saçlarını işıqlandırırdı. Bəzən ağlamaq istəyib ağlaya bilmədiyimizdə çıxardığımız hıçqırtılı göz yaşları Lalənin qonağı idi bu gün… Elə bu gün Ceyhun bilmədən həyatının qadınına rastlaşdı. Qadınlar külək kimidir, gələr və gədər. Gəldiyində səssiz gələr getdiyində arxasıyca nələr atar gedər. Bu dəli küləyləri idarə etməyin bir yolu var. Onlara istədiyi hər şeyi verin. Ceyhunsa Laləyə ilk tanıdığı dəqiqədən diqqətini sonra isə qadın telinə həsrət qalan qollarını vermişdi. Gecə olduğundan neçə illik qonşuları eşitməsin deyə səssiz halda Laləni qucağında pilləkənlərdən yuxarı qaldır. Başını isti qucağa söykənmiş Lalə havanın soyuq olmasından daha narahat deyildi. Doğum günü qonaqlığının yorğunluğu və bu şok hadisə Laləni sarsıtmışdı. İstədiyi tək şey isti yer və sakitlik idi. Ceyhun evdən çıxdığından qapını açıq qoymuşdu. Rahatca evə girən Ceyhun qucağındakı Laləni qara divana uzadaraq onu rahatladı. Dərhal ayaqlarını yığan Lalə harda olduğunu belə fərq etmədən mürgüləyərək yuxuya getməyə başlayırdı. Evin çoxda isti olmaması Ceyhunu narahat etdi. Əynindəki gödəkçəni Ceyhunun Lalənin yarıçılpaq bədəninə örtməyə başladı. İşıqların sönük olması və bayaq yandırdığı şam bir- birini tanımayan, adlarını belə bilməyən son günlərin böyük sevgilisi olacaq bu iki gənci işıqlandıran tək vasitə idi. Ceyhun Lalənin uzandığı qara divana paralel divara söykənərək Laləni izləyirdi. İkisi arasındakı şam iki insanı bir- birinə bağladığı qədər də simaları ayrırdı. Ceyhun evinə yad bir qonağı öz divanında rahlamış özü isə heyranlıqdan donmuşdu, sadəcə izləyirdi. Tüstülər içində, qədəhlərlə dolu gecələrin sonu bir qadın mı idi ? “Səhər o, duracaq və gedəcək. Mənə isə baxmaq qalacaq, amma, baxmadan dayana bilmirəm” - Ceyhun bunları düşünürdü. Şam işığında Lalənin siması elə görünürdü ki, sanki, onu göylərdən göndəriblər. Ceyhun nə etdiyini, hətta, sevinməli, yoxsa üzülməli olduğunu belə bilmirdi. Bir gecə bir qadın gələcək, onu bu seriala dönmüş, sonu bitməz səsizlikdən çıxardacağı haqda eşidmişdimi görən … Gecə ötür, şam əriyir, Ceyhun hər şam zərrəsində Laləyə aşiq olur. Ayaqlarını qucaqlayaraq bir bədənə, bir simaya tutulurdu. Nəhayət, səhərə yaxın Ceyhun yerdə divara söykənmiş formada yataraq qalır. Gözünü üzünə düşən payız günəşinin işıqları altında açan Lalə həyatının ona oynadığı tanqo rəqsini unutmuşdu. Yavaşca yerindən qalxdı .Gözləri şişmiş başı isə çox ağrıyırdı. Ətrafa heyrətlə baxır, qarşısında bir oğlan, köhnə səliqəsiz bir ev, hətta, yatdığı divan belə köhnəliyin simasıydı. Əlləri ilə saçlarını üzündən yığdı, ətrafa diqqətlə baxmağa başladı. Az-az yaşadıqları göz önünə gəldiyində düşünməyi dayandırıb içində səssiz bir səslə:”Mən hardayam?”- sualına cavab axtarmağa başladı. Ayaqyolundan gələn damcı-damcı su səsi evə yayılır, yerdə yatmış insanı Laləyə daha da tanıtmağa başlayırdı. Lalə əyləşdiyi divandan ayağa qalxır, yerdəki axıb əriyən şamın və Ceyhunun ayaqlarının yanından ötərək evi kəşf etməyə başlayır. Qırmızı divarda qara bir rəsm, köhnə divan, bir- iki yarı çəkilmiş çertyoj, çirkli pərdələr, çürük taxtalı qapı, bir rəsm çərçivəsi və necə xırda əşya. Bu “x” qəhrəmanımızın Lalə üçün kəşfi uğurla gedirdi, çünki Lalə “x”i elə adı ilə kəşf edir. Ceyhunun ailəsində qalmış tək real izi Lalə əllərində tuturdu indi. Rəsm çərçivəsinə maraqla baxırdı. Ağ-qara bir rəsm...Rəsim taxtadan bir çərçivədəydi ,amma arxasında bir yazı olduğu o an hiss olunurdu . Lalə zaman itirmədən şəkli çərçivədən çıxarır, əlini şəkildəki bir gənc ana və üç balanın cizgilərində gəzdirir. Şəklin arxasında: “atam bizi tək qoyduğu üç il tamam olurdu bu rəsm çəkildiyi vaxt, ana. Sizi isə itirdiyim on yeddi ildir. Oğlun Ceyhun”. Cənab “X” i tapdığına sevinsin mi, yoxsa ailə faciəsinə üzülsün mü bilmirdi Lalə, onu evində qonaq edən qəhrəmanını öyrənməyə həvəsi çox böyük idi. Çünki, səhər artıq açılıb, indi Ceyhun oyanacaq və Lalə bir azdan evi tərk edərək gedəcəkdi. Yazı masasındakı çertyojlara nəzər yetirən Lalə Ceyhunu az-az kəşf edirdi. Nəzərini çox sayda kitab və külqabındakı siqaretlər də cəlb etdi . Amma gözləri bir anlıq divardakı bir rəsimə kilitləndi. Xəyalında artıq Ceyhunu formalaşdırırdı Lalə. Ceyhuna bir addım daha yaxınlaşdı Lalə. Qırmızı divardakı bu qara qələmlə çəkilmiş rəsm bir rəssam qızın hisslərini oyatmağa əsil səbəb oldu.. Günəş işığı öz əksi üzərinə düşdükdə qara qələmlə çəkilmiş bu günəş və onun xətlərlə əhatələnmiş şəfəqləri rəsmi tamamlayırdı. Divardakı rəsmdə bir günəş çəkilmişdi, amma bu günəşdən çıxan hər şəfəq kiçik dairələrlə əhatələnmişdi. Bu kiçik dairələrin içərisində Ceyhunun arzuları vardı. Xırda hərflərlə yazılmış neçə kəlmə Laləni rəsmin dərinliynə çəkirdi. Amma bu yazılar arasında bir bağlantı, yəni günəşin mərkəzində böyük sual işarəsi Lalənin göz yaşlarına səbəb oldu. Bu insana təxəyyülünün yüksəkliyindən danışırdı. Lalə hər addımda Ceyhuna aşiq olurdu. Heç vaxt sevməyi dadmayan qadın ötəri sevgilərdə məna tapmadığından bir neçə saatdı evində olduğu Ceyhuna aşiq olmanın dəryasında batırdı. İllərdi gözlədiyi bir şəxsiyyət qarşısında dururdu. “İncəsənət adamı duyğulu olur”- deyillər. Lalə yerdə yatan bu bəyi yuxudan oyadıb:- “eyy, sən mənim Yüklə 0,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|