QəRİBƏ adam

Elşad Ərşadoğlu ____________________________________ 
 
 
112 
 
 
 
 
 
    ÜZÜ ASTARINDAN BAHA ÇIXIRAM 
                                      
  Sənin  ad  gününə  gül  dərmək  üçün, 
  Sinəmə  çəkdiyin  dağa  çıxıram. 
                  Salam  SARVAN 
 
       Mat qalmışam bu beş-altı kəlməyə, 
       Elə özün dağ deyilsən sən bəyəm? 
       Salam Sarvan, sən gül-çiçək dərməyə, 
       Mən “Haqq”ı görməyə dağa çıxıram. 
 
       Qəlizsə də könlümün bu istəyi, 
       “Su yoluna” döndərmişəm mən göyü. 
       Gündüzlər götür-qoy edib hər şeyi, 
       Gecələr dırmaşıb aha çıxıram. 
 
       Doğrusu, bilmirəm heç nədən olub. 
       Kim bilir, bəlkə də heçnədən olub. 
       İnsanlar sürtülüb, sürüşkən olub, 
       Ona görə mən Allaha çıxıram... 
 
 

---

_________________________________________Eşqə doğru    
 
 
 
113 
 
 
 
 
 
...Eh, məni neynirsən deyirəm, Allah! 
Oğlunam, dostunam, nəyinəm, Allah!? 
Mən sənə sərf edən deyiləm, Allah! 
Üzü astarından baha çıxıram. 
 
                                        
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

Elşad Ərşadoğlu ____________________________________ 
 
 
114 
 
 
 
 
          
            BU ÖMÜR ÇOX SIXIR MƏNİ 
 
 Bəzən edib şəkk, sevdiyim, 
 Növ-növ, rəngbərəng sevdiyim, 
 Ey görmədən tək sevdiyim, 
 Səni sevdim, başqa sevda 
 Keçməz eynimdən, eynimdən. 
 
 İçimdəki istəyimlə, 
 Min arzumla, diləyimlə, 
 Di gəl, sevən ürəyimlə, 
 Bu sevgisizlər içində, 
 Bilməm neynim mən, neynim mən. 
 
 Kədər adlı fağır məni, 
 Hey yandırıb yaxır məni. 
 Bu ömür çox sıxır məni, 
 Daha tablaya bilmirəm, 
 Çıxar əynimdən, əynimdən... 
 
 
 

---

_________________________________________Eşqə doğru    
 
 
 
115 
 
 
 
 
 
İÇİMDƏ  BİR  İŞIQ  ÖLÜB 
 
Hələ dəyməmişəm, kalam, 
Hələ öz nəfsimə qulam. 
Ömrü sökməklə məşğulam, 
Hörmürəm, Allah, hörmürəm. 
 
Böyümüşəm, uşaq ölüb, 
Saflığı qarışıq ölüb. 
İçimdə bir işıq ölüb, 
Görmürəm, Allah, görmürəm. 
 
Bir canım var, ildən-ilə, 
Sevib qoruyuram hələ. 
Səndən aldım, Əzrailə 
Vermirəm, Allah, vermirəm... 
 
                                            
 
 
 
 

---

Elşad Ərşadoğlu ____________________________________ 
 
 
116 
 
 
 
 
 
                 NİYƏ  YALVARIRSAN? 
 
     Adam oğlu, dayan, dur bir, 
     Fikrin nədir, qəsdin nədir? 
     Allah sənin özündədir, 
     Göyə niyə yalvarırsan? 
 
     Haqq sevgin varsa ürəkdə, 
     Gözlə, sevinc gələcək də. 
     Lazım bilsə verəcək də, 
     Guya, niyə yalvarırsan? 
 
     Axı səni o Yaradan, 
     Böyük yaradıb, ay insan! 
     Allahın bir parçasısan, 
     Niyə, niyə yalvarırsan? 
     
     Bitməzmi göylərə sözün? 
     Çək göylərdən daha gözü! 
     Gözləyirsən Allah özü 
     Deyə, “niyə yalvarırsan?..” 
 

---

_________________________________________Eşqə doğru    
 
 
 
117 
 
 
 
 
 
Adam oğlu, dayan, dur bir, 
Fikrin nədir, qəsdin nədir? 
Allah sənin özündədir, 
Göyə niyə yalvarırsan? 
 
                                               
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

Elşad Ərşadoğlu ____________________________________ 
 
 
118 
 
 
 
 
 
          MƏNDƏN BİRİNİ DƏ YARAT 
 
         Çevrilə-çevrilə sözə ömrümdə, 
         Yaman köhnəlmişəm təzə ömrümdə. 
         Sanki itirmişəm nəsə ömrümdə, 
         Hər an axtarıram, hər an gəzirəm. 
 
         Ürəyim qəmlidir, gözlərimsə şən, 
         Necə də qəribə bir insanam mən. 
         Özüm səadəti verrəm əlimnən, 
         Sonra qapı-qapı güman gəzirəm. 
 
         Sən mənə qanad ver, qanad, İlahi, 
         Qoy uçum yanına rahat, İlahi. 
         Məndən birini də yarat, İlahi, 
         Bu tənha ruhuma həyan gəzirəm< 
  
         Yox e, tək səndədir dərdimə məlhəm, 
         Könlümü sənintək ovutmaz bəndən. 
         Bir insan cildində qarşıma çıx sən, 
         Məni bir anlayan, duyan gəzirəm< 
 

---