143
vəziyyəti, onun qidasında müəyyən qida maddələrinin və ya qida məhsullarının
istisna və yaxud məhdud edilməsi, zəruri olduqda tarazlaşdırılmış və fızioloji
cəhətdən tam dəyərli fərdi qida rasionunun tərtib edilməsi və s. müxitəlif stasionar
şəraitlər də mütləq nəzərə alınmalıdır.
Profilaktiki qidalanmanın əsas məqsədi isə bu və ya digər xəstəliklərə,
istehsalat və ya peşə zəhərlənmələrinə, iş şəraitində mümkün olan zərəri təsirlərə
qarşı orqanizmin müqavimətini artırmaq, onda zərərli maddələrin yığılmasını
məhdudlaşdırmaq və ya tezliklə kənar edilməsini sürətləndirməkdən ibarətdir. Bir
sıra ölkələrdə, müalicəvi-profılaktiki qidalanma hüququ verən əsas istehsalat
sahələri və xəstlik növləri müəyyən edilmişdir.
2) Pəhriz iaşəsinin fizioloji əsasları
Pəhriz, sağlam və xəstə adamın qidalanması rejimi kimi xarakterizə edilir.
Pəhrizin əsasında orqanizmin qida maddələrinə olan fızioloji tələbatlarının
ödənilməsi prinsipi durur. Tam dəyərli qidalanma orqanizmin böyümə və
inkişafına, həyat fəaliyyəti və sağlamlığına böyük təsir göstərən amildir.
İnsan orqanizmi tərəfındən mənimsənilən qida maddələrinin həqiqi
miqdarının qiymətləndirilməsi bəzi səbəblərə görə xeyli çətindir. Ən ağlabatan və
münasib metodlardan biri ailə və ya fərd səviyyəsində qidalanma tərzinin
müntəzəm surətdə öyrənilməsidir. İnsanda qidalanma prosedurası mürəkkəbdir və
şərait, adət və ənənə, qohumluq əlaqələri, qonaqpərvərlik, bayram ovqatı, ilin
fəsili, dini qadağalar kimi amillərdən asılı olaraq müxtəlif qaydalar və normalar
əsasında həyata keçir. Əksəriyyət insanlar üçün səhər, günorta və axşam yeməyi
məqbul qidalanma rejimi kimi formalaşmışdır. Gündəlik qidalanma tsiklində aktiv
fəaliyyət və istirahət tsikli də nəzərə alınır. Bu ümumi tsikl və onun əhəmiyyəti
ayrı-ayrı fərdlər və ya ailələr, ən yaxşı halda isə müəyyən peşə qrupları üçün ən azı
10 gün müddətində bilavasitə öyrənilməlidir.
Qidalanmanm bəzi sosial tərəfləri birbaşa bioloji əhəmiyyət daşıyır. Buraya
aid olan bir sıra məsələlər arasında qida məhsullarının qidalılıq dəyəri, onların
hazırlanması, saxlanması və paylanması üsulları, qidaya olan tələbatların
144
ödənilməsi ilə əlaqədar olaraq yaranan sosial və texniki məhdudiyyətlər mühüm
yer tutur. Pəhriz qidalanması, ilk növbədə, orqanizmdə maddələr mübadiləsinin
pozğunluqlarına qarşı yönəldilir. Ona görə də ayrı-ayrı adamlarda və peşə
qruplarında müxtəlif xəstəliklər zamanı baş verə biləcək alimentar nasazlıqlara
qarşı yönəldilən müvafiq qidalanma rejimi və rasionlarının işlənib hazırlanması
mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Bəzi xəstəliklər zamanı (məsələn, mədə yarası, kolit, piylənmə və s.) pəhriz
qidalanmasının qaydaları bir o qədər ətraflı olaraq işlənib hazırlanmamışdır. Hər
bir pəhrizin növü xəstəliyin ağırlığı və mərhələsindən asılı olaraq, bir neçə
variantda ola bilər. Sağlam və ya xəstə adamın fərdi xüsusiyyətləri bu variantlarda
öz əksini tapmalıdır. Fərdi pəhrizlərin rasionlar üçün seçilməsi stasionar müalicə
zamanı mütəxəssis həkimlər tərəfındən, iaşə sistemində isə həm də texnoloqların
iştirakı ilə həyata keçirilir. Dietoloqlar qeyd edirlər ki, o stasionar şəraitdə
müalicəvi qidalanma yoxdursa, orada rasional müalicə də ola bilməz.
Pəhriz qidalanmasının əsasında, ilk növbədə, sağlam adamın rasional
qidalanması prinsipi durmalıdır. Bu cür qidalanma kəmiyyət və keyfıyyət etibari
ilə orqanizmin, onun bu və ya digər üzvünün, yaxud da üzvlər sisteminin müvafıq
xəstəliyi ilə əlaqədar olaraq, dəyişməlidir. Bu zaman, pəhriz qidalarının sırasında
bəzilərinin çıxarılması və ya xüsusi texnologiya üzrə işlənib hazırlanması nəzərdə
tutulur. Məsələn, mədə yarası xəstəliyi zamanı xəstənin qida rasionundan elə qida
məhsulları çıxarılmalıdır ki, onlar mədə-bağırsaq şirəsinin və onun tərkibində
xlorid turşusunun artıq sekresiyası üçün qıcıqlandırıcı ola bilməsin və yaxud şəkər
xəstəliyi (diabet) zamanı orqanizmdə karbohidrat mübadiləsi pozğunluğunun
qarşısının alınması üçün xəstənin pəhrizindən bu tip maddələr müvəqqəti və ya
daimi olaraq kənarlaşdırılmalıdır.
3) Pəhrizlər üçün qida rasionları tərtibinin ümumi prinsipləri
Qidalanma ilə bağlı elmin tərəqqisi və inkişafı sayəsində, metabolizm
prosesləri haqqında biliklərin dərinləşməsi ilə pəhrizlərin seçilməsi qaydalarında
da müəyyən əlavə dəyişikliklər edilmişdir. Bu ilk növbədə, qida maddələrinin
145
orqanizmdə etdiyi təsir mexanizmlərinin daha ciddi öyrənilməsi, həm də XX əsrdə
əhali qidalanmasında baş verən quruluş dəyişikliklərinə əsaslanmışdır. Son illər
yüksək inkişaf etmiş ölkələrdə heyvanat mənşəli məhsullardan daha çox istifadə
edilməsi, o cümlədən heyvanat yağlarının geniş istehlakı, rafinə olunmuş
məhsullardan istifadə, xüsusilə, mono- və disaxaridlərin sutkalıq rasionlarda artıq
istifadəsi də bu işə öz təsirini göstərmiş, görülən tədbirlərə korreksiya edilməsini
şərtləndirmişdir.
Son illər aparılan tədqiqatlar əvəzedilməz yağ turşularının metabolizm əmsalı
kimi yeni göstəricisini meydana çıxarmışdır. Onun qiyməti stromada eritrositlərin
yağ turşusu tərkibi ilə müəyyənləşdirilir və müasir qaz-xromotoqrafıya metodları
ilə dəqiqləşdirilmişdir. Müəyyən olunmuşdur ki, əksər patoloji vəziyyətlərdə
pəhrizlərdə olan zülalın fizioloji təsiri saxlanılır və bu ciddi olaraq heyvanat və
bitki zülallarının tələb olunan nisbətdə olduğu hallarda baş verir. Son illər sutkalıq
rasionlarda xüsusi istiqamətli zülali məhsullardan istifadə edilməsi də pəhrizlərin
təsir qabiliyyətini yaxşılaşdırmışdır. Bununla belə, nəzərə alınmalıdır ki, piylənmə
baş verdiyi hallarda rasionun zülal tərkibi xüsusi nəzarətdə olmalıdır. Onun çox
yüksək ümumi miqdarında rasionda aminturşuların möhkəm və həqiqi disbalansı
meydana çıxır. Bu halda metionin, triptofan, arginin və sistein kimi əvəzedilməz
aminturşularının çatışmazlığı aydın olur. Ona görə də pəhrizlər tərtib olunan zaman
onların aminturşu tərkibinə xüsusi fikir verilməlidir. Nəzarət olmadıqda, bu özünü
əks istiqamətdə də göstərə bilər. Sutkalıq rasionlarda aminturşu tərkibinin
disbalansı, xüsusilə xroniki böyrək çatışmamazlığında daha çox təhlükəlidir.
Nəzərə alınmalıdır ki, pəhrizlərdə heyvanat yağları məhdudlaşdırıldığı
hallarda orqanizmə ekzogen xolesterinin daxil olması azalır deyə, onun endogen
sintezinin sürətlənməsi baş verir. Bitki yağları isə tərkiblərindəki polidoymamış
yağ turşularına görə, orqanizmdə xolesterini tam davamlı edən birləşmələrin
yaranmasına təsir edir.
Bütün bunlarla yanaşı, pəhrizlər üçün yağın miqdarı hesablandıqda, eyni
zamanda karbohidrat normaları da gözlənilməlidir. Bu halda, onların və digərlərin
hiperlipetik təsiri nəzərə alınmalıdır. Məsələn, müəyyən edilmişdir ki, şərti
146
"nişastalı" və "şəkərli" variantda ateroskleroz xəstəliyi üçün pəhrizlərdə qan
zərdabında -lipoproteidlər və qliseridlərin miqdarının artırılması mənfi nəticələrə
gətirib çıxarır. Bununla yanaşı, qanın sistemlərinin funksiyaları da pisləşir. Hazırda
bu xəstəliklər zamanı su mübadiləsinin pozulmasını böyrəklərin funksional
vəziyyəti ilə izah edirlər.
Bütün bunların nəticəsi olaraq, son illər elm aləmində qida məhsullarının
kulinar emalı üzrə yeni baxışlar və məsləhətlər işlənib hazırlanmışdır. Mədənin
selikli qişasının endoskopik və histomorfoloji öyrənilməsinin nəticələri,
həzmolmanın vəziyyətinin tədqiqi pəhriz "yumşalması” termininə də müəyyən
mənada münasibətləri dəyişdirmişdir. Məsələn, məlum olmuşdur ki, zəif mədə
yarası xəstəliyində tərkibində xırdalanmayan qida olan pəhrizlərin təyin edilməsi
yaxşı nəticələrə gətirib çıxarır.
Beləliklə, yuxarıdakı məlumatlara əsasən belə fikrə gəlmək olar ki, pəhrizlər
üçün rasionlar tərtib edilən zaman zülallar, karbohidratlar və yağlar nisbətinə həm
miqdar, həm də keyfıyyət etibarilə xüsusi fikir verilməli, məhsulların kulinar emalı
rejimlərinə qoyulan şərtlər nəzərdən qaçmamalıdır.
4) Pəhrizlərin qurulmasına göstərilən ümumi tələblər
Pəhriz iaşəsinin təşkili zamanı nəzərə alınmalıdır ki, onun əsasında sağlam
insan üçün rasional qidalanma prinsipi durur. Başqa sözlə, orqanizmdə bu və ya
digər orqan və sistemlərin xəstələnməsindən asılı olaraq, qidanın keyfıyyətcə və
miqdarca dəyişdirilməsi şərtləri nəzərə alınmalıdır. Pəhriz qidası hazırlanmasında
xüsusi kulinar emalı üsulları tətbiq edilməklə ayrı-ayrı qida maddələrinin rasiondan
kənar edilməsinə, yaxud onların təsirinin müəyyən mənada yumşaldılmasına
xüsusi diqqət yetirməlidir. Xəstəliklərin növü və istiqamətindən asılı olaraq,
rasionun kimyəvi tərkib xüsusiyyətləri dəyişdirilməlidir. Bu halda, ilk növbədə,
mədə-bağırsaq sistemi fəaliyyətini gücləndirən, onların sekresiyasına oyadıcı təsir
göstərən qida maddələri qida rasionlarından çıxarılmalıdır.
Bu isə "yumşalma" üsullarının köməyi ilə həyata keçirilir. Həmin üsullar
pəhriz iaşəsində mexaniki, kimyəvi və termiki yumşalma adı altında tətbiq edilir.
147
Adətən, məhsulları mexaniki xırdalamaq, bir sıra hallarda isə müvafıq isti
kulinar emalına uğratmaqla onların orqanizm üçün mexaniki yumşalmasını təmin
edirlər. Bu üsulun tətbiqi zamanı bitki hüceyrələrinin qabığı (qişası) ilə daha az
zəngin olan məhsullardan istifadə edilir.
Kimyəvi yumşalma üsulu isə kimyəvi təbiətə malik bir sıra qida maddələrinin
rasiondan çıxarılmasını nəzərdə tutur. Bu, kulinar emalı üsullarını dəyişdirməklə,
tərkibi müxtəlif dad və təsir qabiliyyətinə malik olan, ekstraktiv maddələrlə zəngin
məhsulların kənar edilməsi, yaxud az istifadə edilməsi ilə yerinə yetirilir.
Qida rasionlarından termiki cəhətdən oyadıcı təsirə malik amillərin kənar
edilməsi, pəhriz iaşəsində termiki yumşalma adını daşıyır. Başqa sözlə, bu halda
çox soyuq, yaxud çox isti qidanın tətbiq olunmaması nəzərdə tutulur. Bu məqsədlə
xörək buraxılışı və qida qəbulu, 60°C-dən yuxarı və 15°C temperaturadan aşağı
olmamaq şərti ilə təşkil olunmalıdır.
Bütün bunların nəticəsi olaraq, pəhriz qidalarının hazırlanmasına nail olmaq
mümkündür. Belə qida isə mədə-bağırsaq sisteminin şirə ifraz etməsini, onun digər
funksiyalarını tənzimləyə bilir və orqanizmə müalicəvi təsir göstərir.
Pəhriz iaşəsi ilə qidalanma və öz növbəsində müalicə, istər müalicə
ocaqlarında, istərsə də iaşə müəssisələrində ayrı-ayrı nömrələrlə (sayla) xarakterizə
olunan pəhrizlərin köməyi ilə yerinə yetirilir.
Pəhriz iaşəsində qida xammalından istifadə şərtlərinə də xüsusi fıkir
verilməlidir. Ayrı-ayrı məhsulların və xörəklərin orqanizmə göstərdiyi təsir
mexanizmləri də nəzərdən qaçmamalıdır. Bu zaman xammal və yarımfabrikatların,
hazır məhsulların istifadəsi zamanı onların orqanizm tərəfindən necə
mənimsənilməsi şərtləri də gözlənilməlidir. Məsələn, qızardılmış məhsulların xəstə
orqanizmə mənfı təsiri, şirə və ədviyyələrin mədə-bağırsaq sisteminin
sekresiyasına gücləndirici təsiri, süd məhsulları və suda bişmiş tərəvəz və ət
məhsullarının xəstə orqanlara, bütövlükdə orqanizmə yumşaldıcı (müsbət) təsiri
nəzərə alınmalıdır.
Bütün bunlarla yanaşı, pəhriz qidalanmasında qida qəbulu rejiminin
gözlənilməsi də mühüm şərtlərdən biridir. Bu halda, daha çox sutkada 5-6 dəfəli
148
qidalanma, qidalanma dövrləri arasında vaxt müddətinin 2-4 saata endirilməsi,
menyuların qida tərkibinə görə müxtəlifliyi şərtləri də vacib sayılır.
Qidalanma elə təşkil olunmalıdır ki, orqanizmin qida qəbulundan qabaqkı və
sonrakı dövrlərində o yorğun olmasın. Çünki bütün bunlar, ilk növbədə, xəstə
orqanizmdə iştahanın aşağı düşməsinin qarşısının alınmasına yönəldilir ki, son
nəticədə mədə-bağırsaq sistemində şirə ifrazatının nizamlanmasına, orqanizmin
sağalmasına kömək edir.
Kulinar emalı üsullarının fərqləndirici tətbiqi isə ayrı-ayrı pəhrizlərin
xarakterindən asılıdır. Bütövlükdə pəhrizlərin hazırlanması və tətbiqi, xəstəliyin
növündən, onun davametmə müddətindən və s. bu kimi şərtlərdən asılı olaraq
təşkil olunur. Pəhriz iaşəsinin xəstəxanalarda (klinikalarda) və digər müalicə
ocaqlarında, istərsə də kütləvi qidalanma müəssisələrində təşkili Azərbaycan
Respublikası Səhiyyə Nazirliyi, Respublika Həmkarlar Təşkilatları və ticarət
nazirliklərinin ayrılıqda və birgə qəbul etdikləri müvafıq qərar və qətnamələrə,
normativ-texniki sənədlərə əsasən pəhrizlər üçün reseptlər məcmuələrindən istifadə
etməklə həyata keçirilməlidir.
Pəhrizlərin nömrələnmə sistemi, keçmiş SSRİ dövründə səhiyyə nazirlikləri
tərəfındən təsdiq edilmişdir ki, bunlar hazırda bizim respublika üçün də
qüvvədədirlər. 15 pəhriz növü mövcuddur ki, bunlar da təkcə bizdə yox, xaricdə də
geniş yayılmışdır. Hazırda Azərbaycan milli xörəkləri və məhsullarından istifadə
etməklə pəhrizlərlə müalicəvi qidalanma respublikamızda geniş tətbiq olunur.
Təsir mexanizmlərinə görə, pəhrizlər sərbəst seçmə yolu ilə tətbiq edilən və
ciddi nəzarət olmaqla, seçilməklə tətbiq edilən pəhrizlər şəklində qruplaşdırılırlar.
Birincilərə əsasən 1, 2, 5, 9, 10 və 15 saylı pəhrizlər aid edilirsə, ikincilərə 0, 0b,
0v, la, lb, lv, 4, 5a, 5b, 8 və digər variantlarda olan pəhrizlər aiddir.
Sərbəst seçilən pəhrizlər tarazlaşdırılmış qidalanma düsturunun ümumi
tələblərinə uyğun gəlirsə, ciddi nəzarətlə qəbul edilən pəhrizlər qidalanmanın
tarazlaşdırılmamış növünə aid edilir.
Aşağıdakı 3-cü cədvəldə tibbi texnologiyada və iaşə sistemlərində tətbiq
olunan əsas pəhrizlərin xarakteristikası verilmişdir.
149
Cədvəl 1
Tibbi texnologiyada və iaşə sistemlərində tətqiq edilən əsas pəhrizlərin
xarakteristikası
Pəhrizlə
rin №-si
Qısa
xarakteristika
sı
Qidalılıq dəyəri
Zülall
ar, q
Yağl
ar, q
Karbohidra
tlar, q
Ümum
i
kaloril
ik, q
Qidalan
ma
rejimi
Təyinet
mə
müddət
i
Sıfır
saylı
pəhriz
Ciddi, duru
və həlməşik
qida
10
12
220
1000
Hər 2
saatdan
bir
2-3 gün
№ 1
Mexaniki,
kimyəvi və
termiki
cəhətdən
münasib emal
edilmiş qida
100
100
400
2800
Gündə
4-5 dəfə
2-3 ay
№ 2
Mexaniki və
termiki
cəhətdən
münasib emal
olunmuş qida
100
100
400
2800
Gündə
4-5 dəfə
Uzun
müddət
№ 3
Bağırsağın
peristaltikasın
ı stimulə edən
qida
100
100
400
2800
Gündə
4-5 dəfə
Qeyri-
məhdud
müddət
də
№ 4
Mexaniki və
kimyəvi
cəhətdən
münasib emal
edilmiş qida
100
60
200
1800
Gündə
5 dəfə
Bir
neçə
gün
№ 5
Kimyəvi
cəhətdən
münasib emal
edilmiş qida
100
70
500
3000
Gündə
5 dəfə
Qeyri-
məhdud
müddət
də
№ 6
Süd-bitki
tərkibli qida
100
100
400
2800
Gündə
4-5 dəfə
Uzun
müddət
№ 7
Duz, maye və
ekstraktiv
80
70
350-400
2500
Gündə
4-5 dəfə
Uzun
müddət
150
maddələri
məhdud olan
qida
№ 8
Aşağı
kalorili, duz
və
karbohidratlar
la məhdud
olan qida
100
60
300
2000-
2200
Gündə
5-6 dəfə
Uzun
müddət
№ 9
Şəkər, şəkərli
məhsullar və
yaölar istisna
edilmiş qida
100
70
300
2200
Gündə
3 dəfə
Bəzən
ömürlü
k
№ 10
Yağlar,
şəkərli maye
və duzu
məhdudlaşdır
ılmış qida
90
60
250-300
2100
Gündə
4-5 dəfə
Uzun
müddət
№ 11
Güclü qida
150
130
500
3700
Gündə
4-5 dəfə
1-2 ay
və daha
çox
№ 12
Sağalan
şəxslər üçün
ümumi
rasional qida
100
100
500
3330
Gündə
4 dəfə
Qeyri-
məhdud
müddət
№ 15
-
100
100
500
3330
-
-
Ədəbiyyat siyahısı
1.
Qurbanov N.H., Xəlilova Ü.İ., Qurbanova A.A. Qida fiziologiyası ,
Bakı- 2003
2.
Ə.İ.Əhmədov. Dadlı və ləzzətli xörəklərin sirri. Bakı, 1995.
3.
Ə.İ.Əhmədov. Azərbaycan kulinariyasının inciləri. Bakı, Elm, 1997.
4.
Касумов М.С., Курбфнов М.А., Касимова К.К. Диетические
блюда Азербайджанской кулинарии. Баку, Азербайджанская
энциклопедия, 1995.
5.
Бунятов К.П., Малеев М.М. Азербайджанская кулинария. Баку,
Азернешр, 1984.
6.
Рубина Е.А., Физиология питания, Москва 2014
7.
Абрамова Ж.И., Линич Е.П. Практические работы по курсу
«Физиология питания». Уч.пос.1986.
151
8.
Мартынчик
А.Н.,
Королев
А.А.,
Несвижский
Ю.В.
Микробиология, физиология питания, санитария. Москва 2013.
9.
Емелянова Т.П. Витамины и минеральные вещества. Полная
энциклопедия. 2001.
10.
Доценко В.А. Лечебно-профилактическое питание. Ж. Вопросы
питания. 2001.
11.
Рубина Е.А., Мальгина В.Ф. Микробиология, физиология
питания, санитария. Москва 2013
12.
Абрамова Ж.И., Линич Е.П. Практические работы по курсу
«Физиология питания». Учебное пособие. Л., Лист, 1986, 64 с.
13.
Абу Али Ибн Сина. Канон врачебной науки. Перевод Ю.С.Зава-
довского и С.Мирзаева, Т.II, Ташкент, 1982, 832 с.
14.
Ауэрман Л.Я. Технология хлебопекарного, макаронного, конди-
терского производства. М., Легкая и пищевая промышленность, 1984.
15.
Беюль Е.А. Современные принципы оценки эффективности
диетического питания при внутренних болезнях. Ж.Вопр.питан. 1978, №1,
с.3-8.
16.
Брейтбург А.М. Физиология питания. М., Госторгиздат, 1961, 304
с.
17.
Qarayev A.İ., Mustafayev M.K. Mərkəzi sinir sisteminin fiziologiyası
(dərs vəsaiti). ADU-nun nəşriyyatı, 1962, 290 s.
18.
İsfəndiyarıv S.H. Ərzaq məhsullarının çirklənməsi. Bakı, Azərnəşr,
1991, 108 s.
19.
Смоляр В.И. Рациональное питание. Киев, «Наукова думка»,
1991, 356 с.
20. Уголев А.М. Эволюция пищеварения и принципы эволюции функ-
ции: элементы современного функционализма. Л., Наука, 1985, 544 с.
Dostları ilə paylaş: |