uçur görəsən? Nə daşıyıb aparırlar belə? (Öz-özünə.) Var da kişilər,
dünyanın istədikləri şəhərinə uçub gedirlər, keyf eləyirlər özləriyçün. Yoxsa
mən... burdan-bura hər deyəndə Bakıya da gedəmmirəm. Özü də Nuh
əyyamından qalma sınıx-salxax poyezdnən, obşi vaqonda...
IKINCI FRAQMENT
Metro.
KiĢi əlində torba nabələd halda o üzə-bu üzə boylana-boylana yeriyir. Polis fiti
eĢidilir.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - (Yaxinlaşır, təzimlə.) Kapitan Adıgözəlov. Vətəndaş,
şübhəli şəxs kimi mənimlə getməlisən.
KIÇI -
(Təəccüblə, özünü itirmiş halda.) Mə-ən?.. Nəyimdən şübhələnirsən, a
kapitan A-a –a-adı-gözəlov?
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Orda bilərik.
(Qolundan tutub kabinəyə gətirir.)
Şəxsiyyət vəsiqəniz! (Çırtma ilə sənəd istəyir, höcələyə-höcələyə oxuyur.) Ata-
ki-şiyev Balakişi Qa-ra-kişi-oğlu.
Bu nədi, a kişi, bütün kişiləri yığmısan bura...
KiĢi dinməzcə baxır.
Yaxşı, de görüm, Balakişi kişi, o torbadakı nədir?
KĠġĠ - Girdəkan.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV -
(Heyrətlə.) Nə?!
KĠġĠ - Girdəkan, yəni... girdə meyvə.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Aç torbanı, görək sənin bu girdə meyvələrin nə olan
şeydi.
KiĢi torbanı açır.
(Əlini salıb baxır, qəşş edib gülür.) A kişi, nə girdəkan-girdəkan salmısan, bu ki
qozdur.
KIġI - Kəndçi adamıx da, biz girdəkan deyirik, qozdu, qoy olsun qoz. Mənim
üçün elə bir fərqi yoxdu, sadəcə, xatırlatmağı özümə borc bildim ki, qoz demək
4
necə olsa da, belə də... münasib cıxmır.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Sən indi mənəmi öyrədəcəksən? Necə çıxdığını hər
halda səndən yaxşı bilərəm. Qoz elə qozdu də. (Sındırıb yeməyə başlayır.)
Hə,baxaq görək, bunlar həqiqətən qozdu, ya sən bunların içinə şey-zad
doldurmusan.
KIġI - Qozun içinə nə doldurasıyam ki?
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Balakişi kişi... ya sən qanmazın birisən, ya məni qanmaz
yerinə qoyursan. Deyirəm ki, sən bunların içinə heroin-zad doldurmamısan ki?
KIġI - Nə? Sən nə danışırsan? Mən kəndçi babayam, heroindi, nəəşədi – belə
şeylər nə bilirəm. Hansını istəyirsən sındır, şəkk-şübhən qalmasın.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Kəndçi babaları biz yaxşı tanıyırıq. Bizi aldada bilməzsiz.
(Qozları sındırıb acgözlüklə yeyir.)
Hələ ki, bir şey çıxmır. Bu qozlardan bir kloka da götürüm. (Cibindən
əzik-üzük bir sellofan kisə çıxarır.) Ekspertə verəcəm.
(Torbadan sellofan kisəyə
qoz yığmağa başlayır.) Canına vəlvələ düşməsin, kişi. Eksperti yalandan
deyirəm. Dadlı qozdu, ləzzətli qozdu, smenşikimə də pay götürürəm. Qoy o da
yesin. Çoxdandı belə əntiqə qoz yeməmişdim. (Yeyir.)
KIġI -
(Üzü tamaşaçılara.) Aşkarca hiss edirəm ki, yoxlama-filan bəhanədi,
kəndçiliyimdən istifadə edib girdəkanları yeyir. Hələ üstəlik smenşikinə də pay
götürür. Hirsimi bir təhər cilovlayıram. Eh, çoxdandı Bakıda olmurdum, şəhəri
gəzmək, görmək əvəzinə, qonşuya qulaq asmayıb metroya düşdüm və indi də
mal kimi durub polis qardaşın girdəkanları necə ləzzətlə yediyinə tamaşa
edirəm. Nə isə ürək açan iş deyildi. Deyəsən başağrısız ötüşməyəcəkdi.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Yaxşı, yığışdır torbanı, çıx get. Ancaq demə ki, məni
aldatdın, yox, məni aldada bilməzsən, hit-mit, qara-qura atana oxşayırsan, xalis
tiryək alverçisisən. Lakin bəxtin gətirib ki, bu gün səninlə məşğul olmağa vaxtım
yoxdu, çox vacib bir işim var. Bir xa... ee, br adam gələcək, onu gözləyirəm. Çıx
get və Allahına dua et. (Aralanır, cib telefonunu çıxarıb kiminləsə danışır.) Aaaz,
nə oldu, niyə gəlib çıxmırsan, cəənçün super qoz... (Birdən gözü kişiyə sataşır,
duruxub qalır.)
KIġI -
(Torbanın ağzını bağlayıb cibindən yaylı tərəzi çıxardır, çəkir, öz-özünə.)
Səkkiz kilo iki yüz qram. Düz on kilo idi. Deməli...
KAPITAN ADIGÖZƏLOV -
(Təəccüblə.) A kişi, sən nə edirsən elə?
KIġI - Görmürsən neynirəm? Qozun bir kilo cəkkiz yüz qramını yemısən.
KAPITAN ADIGÖZƏLOV - Nə olsun ki yemişəm?
KIġI - O olsun ki, pulunu verməlisən. Bazarda kilosu köhnə pulnan bir
şirvanadı, bu hesabla sən mənə üç manat səksən qəpik borclusan.
5