V.8. Aqrar sənaye kompleksi
Aqrar sənaye kompleksi (ASK) hər hansı bir ölkə
təsərrüfatının tərkib hissələrindən biridir. Ölkənin sosial-iqtisadi
inkişafının, xalqın maddi rifah halının daha da yüksəldilməsi ASK-
nın hərtərəfli inkişafı və onun effektivliyinin, səmərəliliyinin daha
da artırılması ilə sıx surətdə bağlıdır.
ASK-nın strukturu 3 aparıcı sferadan, istehsal və infrastruktur
sahələrdən ibarətdir. Bunlardan 1-cisi ASK-nın istehsal vasitələri
istehsalı sahəsini (traktor, digər müxtəlif maşınlar, kimya və s.), 2-
cisi kənd təsərrüfatı və meşə təsərrüfatını, 3-cüsü kənd təsərrüfatı
məhsullarının toplanmasını, saxlanmasını, emalını və onların
reallaşdırılmasını əks etdirir.
ASK-nın sürətli inkişafı isə kənd təsərrüfatının və digər yardımçı
sahələrin texniki avadanlıqlarla daha yaxşı təmin edilməsi ilə
bağlıdır.
ASK-nın inkişafı və formalaşmasında 80-dən artıq xalq
təsərrüfatı sahəsi iştirak edir. O, kənd təsərrüfatı məhsullarının
istehsalı və emalı üzrə biri-biri ilə əlaqədə olan kənd təsərrüfatı və
sənaye müəssisələrinin müəyyən ərazidə birləşməsini təmin edir.
Onun əsas vəzifəsi kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalının sabit
artımı şərti ilə əhalini ərzaq və digər kənd təsərrüfatı məhsulları ilə,
heyvandarlığı yemlə, ayrı-ayrı sənaye sahələrini müxtəlif növ
xammallarla təmin etməkdən ibarətdir.
ASK-nın inkişafı biri-biri ilə əlaqəli olan çoxlu sayda
məsələləri
həll
edir.
Buraya
maddi-texniki
bazanın
təkmilləşdirilməsi, ərzaq probleminin həllinin başlıca istiqamətləri,
istehsal və sosial-məişət infrastrukturunun formalaşdırılması, iqtisadi
səmərəliliyin daha da yüksəldilməsi təsərrüfat mexanizminin
getdikcə təkmilləşdirilməsi və s. daxildir. Onun mahiyyəti ETT-nin,
əmək məhsuldarlığının yüksəldilməsi, məhsulun keyfıyyətinin
yaxşılaşdırılması və onun dəyərinin aşağı salınmasını təmin etmək
şərti ilə həm də kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalını, satışını,
daşınmasını,
sənaye
emalını
məqsədyönümlü
surətdə
birləşdirməkdən ibarətdir. Bunlarla yanaşı o, kənd təsərrüfatı
məhsulları istehsalına emaledici sənayenin təsirini daha da
gücləndirir.Bunun da nəticəsində kadrların peşə-texniki səviyyəsinə,
xammalın keyfıyyətinə və nəqlinin ahəngdarlığına qarşı tələblər daha
da artmış olur. Kənd təsərrüfatı ilə emaledici sənaye müəssisələri
arasında birbaşa müqavilə əlaqələri keyfiyyətcə yeni pilləyə qalxır.
Beləliklə də, əmək və material ehtiyatlarından istifadənin
mövsümiliyi azalır, təsərrüfatların daha möhkəmləndirilməsi və
genişləndirilməsi üzrə iri obyektlər tikilməsinə, ən yeni texnika və
avadanlıqlar alınmasına yönəltməyə imkan verir. Fondla və enerji ilə
təchizatın artımı aqrar əməyini sənaye əməyinin bir növünə çevirmiş
olur. Eyni zamanda ASK elmi-texniki tərəqqinin nailiyyətlərinin
tətbiqi üçün geniş imkanlar yaradır. Deyilənlərlə yanaşı, ASK
inteqrasiyası istehsalın ümumi faydalılığına nəzərəçarpacaq dərəcədə
təsir göstərir, istehsalın optimal həcmdə ixtisaslaşdırılmasına,
torpaqlardan daha məqsədəuyğun istifadə edilməsinə, çoxillik
əkinlərin,
ümumi
əkin
sahələrinin
strukturunun
daha
da
təkmilləşdirilməsinə, meyvə-tərəvəz anbarlarından, digər saxlama
yerlərindən və soyuducu tikililərdən (obyektlərdən) yaxşı istifadə
olunmasına, itki və tullantıların azalmasına şərait yaradır.
ASK kənd təsərrüfatı məhsulları və xammalların istehsalı,
emalı, saxlanması və satışı proseslərində qarşıhqlı surətdə əlaqədə
olan bütün müəssisələrin səylərini birləşdirməyə imkan verir. Son
məhsul buraxılışının məqsədəuyğun təşkilinə, iqtisadi səmərəliliyinin
yüksəldilməsinə, onların istehlakçıya vaxtlı-vaxtında çatdırılmasına
kömək edir, həm də fəaliyyətləri vahid idarəetmə, planlaşdırma və
gəlirlərin bölüşdürülməsi sistemi əsasında qurulan kənd təsərrüfatı və
sənaye müəssisələrinin və b. obyektlərin qarşılıqlı istehsal
münasibətlərinin təşkilat formalarını nəzərdə tutur.
ASK
ictimai
istehsalın
təşkilinin
yeni
formalarının
yaranmasına və inkişaf etdirilməsinə gətirib çıxarır. O, sənaye
müəssisələrinin xammal rayonlarına yaxınlaşdırılmasını təmin edir,
işçi qüvvəsindən səmərəli istifadə etməyə və istehsalın rentabelliyini
yüksəltməyə imkan verir, kənddə istehsalı daha da təkmilləşdirməyin
mühüm vasitəsinə çevrilir.
ASK-nın bütün səviyyələrdə vahid bir tam kimi idarə
edilməsi, planlaşdırılması və maliyyələşdirilməsi əsasında kənd
təsərrüfatı məhsulları istehsalının və onunla əlaqədə olan digər
sahələrin balanslaşdırılma şəklində inkişafını təmin etmək və
bununla da ət, süd və b. məhsulların istehsalı və istehlakının daima
artırılması əsas vəzifə sayılır.
ASK-mn aparıcı sahəsi kənd təsərrüfatıdır. O, maddi
istehsalın sənayedən sonra 2-ci aparıcı sahəsi hesab edilir. Küveyti
və Sinqapuru nəzərə almasaq dünyanın elə bir ölkəsi yoxdur ki, əhali
orada kənd təsərrüfatı ilə məşğul olmasın. Dünyada elə bir istehsal
sahəsi yoxdur ki, orada da 1,3 mlrd. nəfər (iqtisadi cəhətdən fəal
əhalinin - 46%-i) işçi cəmləşmiş olsun. Kənd yerlərində yaşayanların
sayı isə - 2,6 mlrd. nəfər təşkil edir. Đllik məhsul istehsalının 1/10-i
kənd təsərrüfatının payına düşür. Dünya ticarətinin - ixracatında
kənd təsərrüfatı məhsullarının çəkisi - 10% təşkil edir. Lakin
tərkibinin mürəkkəbliyinə və zənginliyinə görə o heç bir təsərrüfat
sahəsinə bənzəmir.
Kənd təsərrüfatının inkişafı ekstensiv və intensiv yollarla
təmin edilir. Ekstensiv üsul əkin sahələrinin genişləndirilməsi,
əvvəllər istifadə olunmamış torpaq sahələrinin istifadəyə verilməsi,
heyvanların sayının çoxaldılması nəticəsində ha hesabı ilə məhsul
istehsalını artırmaq intensiv inkişaf yolu adlanır.
Kənd təsərrüfatının intensivliyinə suvarma, kimyalaşdırma,
elektrikləşdirmə,
mexanikləşdirmədən
başqa,
əsas
istehsal
proseslərinin
avtomatlaşdırılması
nəticəsində
nail
olmaq
mümkündür. Bir sözlə, intensivləşdirmə istehsalın texniki cəhətdən
təchizatını daha da yaxşılaşdırmaqla onun səmərəliliyinin artırılması
kimi başa düşülür.
Kənd təsərrüfatı dünya regionlarında müxtəlif inkişafa malik
olduğundan bu və ya digər tədbirlər həyata keçirilir. Bu sahədə ĐOÖ-
in keçirdiyi tədbirlər daha çox diqqəti cəlb edir. Bu tədbirlərdən biri
kənd təsərrfatında "yaşıl inqilab"ın həyata keçirilməsidir. Burada
ETĐ-in nailiyyətlərindən istifadə edərək kənd təsərrüfatına ha hesabı
ilə daha çox məhsul verə bilən bitki sortlarının daxil edilməsi,
irriqasiya işlərinin yüksək səviyyədə aparılması, kənd təsərrüfatı
sahələrinin
sənayeləşdirilməsi
-
maşınlaşdırılması,
kimyalaşdırılması,
elektrikləşdirilməsi,
avtomatlaşdırılması,
bitkilərin qorunmasına lazım olan vasitələrdən istifadə gündəmə
gəlir.
"Yaşıl inqilab" tətbiq edərək ĐOÖ kənd təsərrüfatında xeyli
irəliləyişlərə nail olmuşlar. Hətta, Hindistan, Pakistan, Tailand,
Đndoneziya, Çin hətta taxıl idxalatını da azaltmış, ya da ki, tamamilə
yox etmişlər.
Sənayedən fərqli olaraq, kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalı
relyefi, mikroiqlimi, torpaqları müxtəlif olan çox geniş sahələrdə
əldə edilir. Kənd təsərrüfatında bir çox istehsal prosesləri mövsümi
xarakter daşıyır, çünki bunlar bitkilərin boy artması və heyvanların
inkişafının təbii şəraiti ilə əlaqədardır. Təbii şərait kənd tasərrüfatı
əməyinin gedişinə böyük təsir göstərir.
Mexanikləşdirmə, elektrikləşdirmə, eləcə də kimyalaşdırma -
yüksək məhsuldarlı kənd təsərrüfatının inkişafı üçün başlıca
şərtlərdən sayılır. Bunları yalnız güclü sənayenin mövcudluğu
şəraitində həyata keçirmək mümkündür. Bu sahədə ĐEÖ seçilirlər.
Đqtisadi cəhətdən fəal olan əhalinin - 46 faizinin çalışdığı
kənd təsərrüfatının ixtiyarına - 4,9 mlrd. ha və ya ümumi torpaq
sahəsinin - 37%-i verilmişdir. Dünyada illik kənd təsərrüfatı
məhsulları istehsalının 1/3-ni verən suvarılan torpaqların ümumi
sahəsi - 270 mln. ha-ra çatır. Bunun 57 mln.ha-rı Hindistanda, 52
mln. ha-rı Çində və 21 mln. ha-rı ABŞ-da istifadədir. Qeyd etmək
lazımdır ki, yer kürəsində deqradasiyaya məruz qalan torpaqlar da
vardır ki, onlar da ümumi torpaq sahəsinin - 15-17%-indən çoxdur.
Belə torpaqlar Avropada - 23%, Asiyada - 18%, Afrikada - 17%,
Cənubi Amerikada - 14%, Okeaniyada - 12% və Şimali Amerikada -
7%-dən çoxdur. Kənd təsərrüfatı üçün yararlı torpaqlar Avropada
ümumi torpaqların - 47%-nə, Okeaniyada - 58%-nə, Asiyada isə -
42%-inə bərabərdir. Đşlənən torpaqlar ən çox Cənubi və Cənubi -
Şərqi Asiya və Şimali Amerika regionundadırsa, ən çox biçənək
sahələri Latın Amerikasında və Avstraliyada mövcuddur. Çin,
Avstraliya, ABŞ və Rusiya Federasiyası kənd təsərrüfatı üçün yararlı
torpaqlarının çoxluğu ilə tanınırlar.
Əhalinin sayının artımı ilə və başqa amillərlə bağlı olaraq
adambaşma düşən əkin sahələri də ayrı-ayrı ölkələrdə az və ya
çoxdur. Bu, dünyada adambaşına - 0,3 ha, Qazaxıstanda - 1,9 ha,
Kanadada - 1,5 ha, Çində - 0,1 ha, Yaponiyada - 0,03 ha-dan çox
deyildir. Kənd təsərrüfatına yararlı torpaq sahəsinin - 70%-ni
biçənəklər, - 28%-ni əkin sahələri və -2%-ni çoxillik bitki sahələri
örtmüşdür.
Qeyd etdik ki, kənd təsərrüfatı bitkiləri yetişdirməklə bərabər
heyvanlar saxlamaqla məşğul olan xalq təsərrüfatının aparıcı sahəsi
kimi tanınır. Bitkiçilik dünyanın bir çox ölkələrində məhsul
istehsalında liderlik etsə də, ĐEO-in əksəriyyətində heyvandarlıq
məhsulları aparıcı rol oynayır. Bununla yanaşı, ĐOÖ-dən
Monqolustanda, Uruqvayda, Mavritaniyada heyvandarlıq məhsulları
əkinçiliyə nisbətən çox məhsul verməsi ilə diqqəti cəlb edir. ABŞ-da
heyvandarlıq məhsulları ilə bitkiçilik məhsulları eyni miqdarda
məhsul verirlər.
Bitkiçilik sahəsində taxılçılıq, texniki bitkilər becərilməsi,
subtropik bitkiçiliyi, bağçılıq, bostan və tərəvəzçilik, üzümçülük,
yağlı bitkilər, yem bitkiləri becərilməsi sahələri öz əkslərini
tapmışlar.
Ərzaq
çatışmamazlığının
qarşısının
alınmasında,
heyvandarlıq üçün yem hazırlanmasında, ayrı-ayrı sənaye sahələri
üçün xammal rolunu oynamaqda taxılçılıq təsərrüfatı ölçüyə gəlməz
rol oynayır. Onun buğda, qarğıdalı, çəltik, arpa, darı, çovdar, vələmir
və bir sıra yerli əhəmiyyət kəsb edən növləri vardır. O, dünyada
strateji əhəmiyyət kəsb edən sahə kimi də tanınır.
Müasir dünya taxılçılıq təsərrüfatının əkin sahəsi, ümumi
məhsul toplanması, beynəlxalq ticarət və istehlak kimi dörd ayrılmaz
hissəsi mövcuddur.
Taxılçılıq təsərrüfatının inkişaf etdirilməsi üçün - 650 mln. ha
əkin sahəsi (45%) ayrılmışdır. Dünya regionları, eləcə də ölkələri
taxılçılığın
kəmiyyət-keyfıyyət
göstəricilərində
biri-birindən
fərqlənirlər. Daha doğrusu, Rusiyada, Böyük Britaniyada, Fransada,
Đtaliyada, ABŞ-da ümumi əkin sahəsinin 50-60%-i, Polşada,
Macarıstanda, Rummiyada - 60-65%, Almaniyada - 70%-dən artığı,
Vyetnamda - 80%-i, Yaponiyada - 90%-dən artığı taxılçılıq üçün
ayrılmışdır.
Taxılçıhq sahəsində buğda, çəltik və qarğıdalı daha çox əkin
sahəsinə malikdir. Daha doğrusu, dünyada buğda becərilməsinə -215
mln. ha, çəltik becərilməsinə - 155 min ha, qarğıdalı becərilməsinə -
140 mln. ha əkin sahəsi ayrılmışdır.
Hər il dünyada 2,2 mlrd. tondan artıq taxıl tədarük olunur ki,
burada da - Çin - 504 mln. ton, ABŞ - 350 mln. t, Hindistan - 225
mln. ton, Rusiya- 87 mln. t, Fransa - 65 mln. ton, Đndoneziya - 55
mln. ton, Kanada - 50 mln. ton, AFR- 45 mln. ton, Braziliya - 45
mln. ton, Argentina - 35 mln. ton taxıl tədarük edirlər. Tədarük
olunmuş taxılın - 876 mln. tonu yemçilikdə istifadə olunur. Bu
məqsəd üçün - ABŞ-da -257 mln. t, Avropa Đttifaqı ölkələrində - 102
mln. t, Çində - 139 mln. t, Kanadada - 27 mln. t, Rusiyada - 22 mln.
t məhsul toplanmışdır.
Hal-hazırda dünyada adambaşına ildə 336 kq-a qədər taxıl
tədarük olunduğu göstərilir. Bu, Kanadada - 1716 kq, Macarıstanda -
1204 kq, ABŞ-da 1065 kq, Çində - 333 kq, Yaponiyada - 128 kq-dan
çox deyildir.
Taxıl tədarükündə Cənubun xüsusi çəkisi - 55%-dən artıqdır.
Buğda əkinləri üçün ayrılmış 230 mln. ha-dan XX əsrin sonu
XXI əsrin başlanğıcında 600 mln. t məhsul toplamlmışdır. Dünyanın
70-dən artıq ölkəsində buğdanın - 20-dən çox növü becərilsə də,
üstünlük qnun bərk və yumşaq növlərinin əkilməsinə verilir. Bərk
növlərdən makaron, vermişel və s. əldə edilməsində geniş istifadə
olunur. Məhsul tədarükündə Çin liderlik edərək ildə -121 mln. t.
kəmiyyət göstəricisinə malikdir. Sonrakı yerləri - Hindistan (76 mln.
t), ABŞ (63 mln. t), RF (35 mln. t) tuturlar. Buğda ilk dəfə Qabaq
Asiyada, sonra isə Aralıq dəniz hövzəsi ölkələrində və Afrikanın
Şimal ərazilərində becərilmişdir.
Çovdar ərzaq və yem məhsullarında xammal kimi istifadə
olunur. Əkin sahəsi 11 mln. ha, illik toplanan məhsul isə 23 mln.
tondan artıqdır. Rusiyada, Polşada, AFR-də, Belorusiyada,
Kanadada, ABŞ-da, Çində və Qazaxıstanda becərilir.
Əsasən atçılıq təsərrüfatında yem kimi istifadə edilən yulaf
Şimali Amerikada, Qərbi Avropada, Rusiyada, Kanadada, Polşada,
AFR-də, Avstraliyada becərilərək əkin sahəsi 16 mln. ha, məhsul
tədarükü - 30 mln. tondan artıqdır. Bu sahədə Kanada dünyada 1-ci
yeri tutur.
Arpa yem üçün tədarük olunan məhsullar içərisində
özünəməxsus yer tutur. Ən çox pivə hazırlanmasında gərəkli sayılan
xammaldır. Qərbi Avropada, Şərqi Avropa ölkələrində, Qabaq və
Şərqi Asiya regionunda - 64 mln. ha əkin sahəsindən - 150 mln. t
məhsul toplanılır. Ölkələrdən RF, Kanada, Ukrayna, AFR, ABŞ,
Fransa, Đspaniya, Türkiyə seçilirlər. Arpa ən çox pivə alınmasın
istifadə olunur. Almaniyada -1200dən artıq pivə istehsal edən
müəssisə fəaliyyət göstərir. Burada ildə adambaşına - 150 litr pivə
buraxılır. Belçika da həm istehsalına, həm də ixracatına görə
qabaqcıl yer tutur. Pivənin ən çox istehlakçısı Çin sayılır. Bu sahədə
Çexiyanın da adını çəkməklə dünyada ildə 1,0 mlrd. qektolitr
məhsul istehsal olunur.
Qarğıdalı Amerika bitkisi olub - 140 mln. ha əkin sahəsinə,
ildə - 600 mln. t məhsul istehsalına malik olan tropik zonanın bitkisi
sayılır. Onun 7 növü vardır. O, əsasən Şimali Amerikada, Asiyada
becərilir. Son vaxtlar Çin, Braziliya, Meksika, Fransa, Argentina,
CAR, Koreya Respublikası, Malayziya qarğıdalı əkinləri ilə
tanınmaqdadırlar. Eyni zamanda, Yaponiya, Koreya Respublikası,
Çin, RF, Malayziya ən çox qarğıdalı məhsulu idxal edən ölkələrdir.
ABŞ-da
qarğıdalı
əkilməsi,
becərilməsi,
yığılması
100%
mexanikləşdirilmişdir. Hər il ABŞ-da 268 mln. t qarğıdalı məhsulu
toplamlır. Bu, Çində - 137,3 mln. t., Braziliyada - 38 mln. t,
Kanadada - 28 mln. t, RF-də 31,2 mln. t. Meksikada - 26 mln. t-dan
çox deyildir.
Planetimizin 2,0 mlrd. nəfərə qədər əhalisinin ərzaq
məhsulunu çəltik təşkil edir. Onun 70-dən az olmayan növü
becərilir. Başlıca olaraq ekvatorial, tropik və subtropik qurşaqlarda
becərilir. Onun vətəni Hindistandır. Əkin sahəsi - 151 mln. ha-dır.
Ondan da ildə - 600 mln. t məhsul əldə edilir.
Asiya ölkələri illik çəltik məhsulu toplantısının 9/10-nu,
yerdə qalanını isə Cənubi Amerika, Şimali Amerika, Afrika ölkələri
verirlər. Đldə Çin -192 mln. t, Hindistan - 132 mln. t, Đndoneziya - 51
mln. t, Banqladeş - 34 mln. t, Vyetnam - 32 mln. t., Myanma - 30
mln. t, Tailand - 25 mln. t., Filippin - 13 mln. t, Yaponiya - 11 mln. t.
və Braziliya - 10 mln. t. çəltik məhsulu vermə gücünə malikdir.
Dari və sorqo (darıya oxşar dənli bitki) Afrikada, Asiyada,
ABŞ-da, Çində, Hindistanda, MDB məkanında becərilməklə ümumi
əkin sahəsi - 83 mln. ha olsa da ildə 25 mln. t məhsul toplamlır.
Əsasən heyvandarhğın yemi üçün istifadə olunur.
Soya əsasən ərzaq bitkisi olmaqla ABŞ-da, Çində, Cənubi
Amerikada becərilir. Əkin sahəsi - 66 mln. ha-ya çatır. Dünyanın 40-
dan artıq ölkəsində becərilməklə illik məhsul toplantısı - 150 mln.
tona qədərdir. ABŞ həm tədarükündə, həm də ixracatında liderlik
edir. Đkinci, üçüncü yerləri Çin və Braziliya tuturlar. ABŞ-da məhsul
toplantısı - 75 mln. tondan çoxdur (50%-dən çox).
Taxılçılıq təsərrüfatının ümumi şərhindən sonra qeyd edə
bilərik ki, 1970-ci ildə dünya bazarına - 80 mln. t taxıl
çıxarılmışdırsa, son illər bu 210 mln. tondan artıq olmuşdur. Aparıcı
buğda ixracatçılarına - ABŞ, Kanada, Avstraliya, Fransa; qarğıdalı
ixracatçılarına - ABŞ, Fransa, Argentina; çəltin ixracatçılarına -
Tailand, ABŞ, Hindistan, Pakistan və Vyetnamı aid etmək
mümkündür.
Đldə 1-30 mln. ton arasında taxıl idxal edən ölkələrə
Yaponiya, RF, Tayvan, Koreya Respublikası, Çin, Misir, Braziliya,
Đran, Đndoneziya, Pakistan, Banqladeş, Filippin, Əlcəzair, Venesuela,
Mərakeş, Kuba və Səudiyyə Ərəbistanı misal ola bilər. Buraya az da
olsa taxıl idxal edən daha 110 dövlətin adını daxil etmək olar.
Əkinçilik sahəsinin biri də texniki emala malik olmaqla
ondan yeyinti, yüngül sənayedə və heyvandarlığın inkişaf
etdirilməsində xammal kimi geniş istifadə olunan texniki bitkilər
hesab edilir. Onlardan, eyni zamanda, hərbi sənayedə də istifadə
etmək gərəkli olur. Bunlardan şəkər alınmasında istifadə olunan -
şəkər qamışını və şəkər çuğundurunu, eləcə də, günəbaxan, pambığı,
kartofu, lifli kətam, tütünü və başqalarını göstərə bilərik.
Adları sadalanan texniki bitkilər təbii şəraitə çox həssas, daha
çox əmək və kapital tutumlu, əmtəəli, ixracat üçün yararlı
xüsusiyyətləri ilə tanınırlar. Bunlar tərkib və keyfıyyətlərinə görə
(yağlı, şəkərli, kökü meyvəli, həyat tonusunu yüksəldən, narkotik,
meyvə) də qruplaşırlar.
Yağ alınmasında geniş istifadə olunanlara günəbaxanı,
araxisi, rapsı, küncütü, qıvrımlı kətanı, pambığı, zeytunu, tünq
ağacını, palmanı aid edə bilərik. Yağ alınmasında gərəkli olan
bitkilərin məhsul toplantısının illik miqdarı ildən-ilə dəyişərək son
vaxtlar -350-400 mln. tona çatmışdır.
Günəbaxan Argentinada (6,5 mln. t), Rusiyada (4,2 mln. t.),
Ukraynada (2,8 mln. t), ABŞ-da (2,0 mln. t), Fransada (1,9 mln. t),
Çində (1,6 mln. t), Hindistanda (1,3 mln. t), Rummiyada (1,2 mln. t)
becərilərək illik məhsul tədarükü - 27-30 mln. tona çatır. Onun
vətəni Şimali Amerika sayılır. Yayılma arealları şəkər çuğunduru ilə
üst-üstə düşür.
Raps yağ alınmasında, eləcə də heyvandarlığın inkişafında
yem kimi istifadə olunur. Yazlıq və payızlıq növlərə malik olmaqla
yağlılıq dərəcəsi - 50% təşkil edir. Almaniyada, Danimarkada,
Finlandiyada, Kanadada, Çində, Hindistanda becərilir. Đllik toxum
məhsulu tədarükü 50 mln. ton təşkil edir.
Zeytunun dünyada 60-dan az olmayan növü tanınır. O,
həmişəyaşıl olmaqla Aralıq dənizi regionunda - Đspaniyada,
Đtaliyada, Yunanıstanda, eləcə də Portuqaliyada, Albaniyada, Maqrib
ölkələrindən olan - Liviyada, Əlcəzairdə, Tunisdə, Mərakeşdə,
əlbəttə, Azərbaycanın Abşeron bölgəsində becərilir. Məhsul
tədarükündə Đtaliya liderlik edir. Azərbaycanda 250 ha bar verən
sahədən ildə yağ alınmasında, turşuya qoyulmasında istifadə üçün
300 min ton zeytun məhsulu toplanılır. Dünyada isə ildə - 3,0 mln.
ton zeytun məhsulu toplamaq mümkündür.
Araxis 30-dan çox növə malik olmaqla dünyanın 300-400
mm yağıntı düşən bölgələrində - Afrikanın Saxel hissəsində, ABŞ-m
Corciya ştatı ərazisində, Hindistanda, Seneqalda, Qambiyada,
Malidə, Nigeriyada, Çində, Argentinada becərilir. Onun yağlılıq
dərəcəsi - 42%-dən çox olmamaqla təmizlənmiş illik məhsul yığımı -
700 min ton olsa da xam halda o 21 mln. tondan artığa çatır.
Hindistan - 6,3 mln. t; Seneqal, Qambiya, Mali, Nigeriya birlikdə -
4,3 mln. ton, ABŞ - 3,0 mln. t məhsul verməklə sonrakı yerlər Çin və
Argentinaya məxsusdur.
Palma-tropik
və
ekvatorial
Afrikada,
Malayziyada,
Hindistanda əkin sahələrinə malikdir.
Kokos palması dünyanın 90-dan çox ölkəsində becərilməklə
ümuməkin sahəsi 10 mln. ha-dır. Asiya-Sakit okean regionunda,
Okeaniyada əkin sahələrinə malikdir. Onun meyvəsinin hər birisinin
çəkisi 1,5-2,5 kq-a çatır. Belə xammallardan nəinki yağ alınır, hətta
ondan süd də əldə etmək mümkündür.
Hər il dünyada yuxada göstərilən xammallardan - soyadan
ABŞ - 6,0 mln. ton, Braziliya - 2,6 mln. t yağ alırlar. Đldə
günəbaxandan 8,0 mln. tona qədər yağ alınır ki, onun da 2,0 mln.
tonunu MDB məkanı ölkələri verir. Dünyada 4,1 mln. ton zeytun
yağının-verən ölkələr -Tspaniya (2,2 mln. t), Đtaliya - (0,6 mln. t),
Yunanıstan (0,6 mln. t), Portuqaliya (0,4 mln. t) və Tunis (0,2 mln.
ton) sayılırlar. Hər il dünyada - 4,0 mln. ton pambıq yağı əldə
olunur. Bu sahədə Çin (1,0 mln. t) fərqlənir. Đstehsal olunan - 12,1
mln. ton palma yağının istehsalçıları - Malayziya - 6,6 mln. t,
Đndoneziya - 3,0 mln. t sayılırlar.
Dünyada istehsal olunmuş bitki yağının - 23,0 mln. tonu ixrac
olunur.
Şəkər alınmasında ancaq şəkər qamışı və şəkər çuğunduru
istifadə olunur.
Şəkər qamışı qədim növ olsa da, şəkər çuğunduru XVIII əsrin
sonlarında
Almaniyada
mövcudlaşmışdır.
Belə
ki,
şəkər
çuğundurundan şəkər alınması üçün ilk zavod Almaniyada
yaradılmışdır. Müasir dünyada hər iki xammaldan şəkər alınmasının
nisbəti 70:30 kimi olmaqla şəkər qamışının xeyrinədir. Şəkər qamışı
çoxillik, istiliksevən növ olmaqla tropik və subtropik qurşağın
musson iqliminə malik olan ölkələrində geniş sahələrlə tanıınr. Onun
vegetasiya dövründə illik temperaturun miqdarı - 6000°S-yə qədər
olur. Ildə - 1,2 mlrd. ton məhsulun çoxunu (19 mln. ha sahədən)
ĐOÖ-lər verirlər. Bunlara Çini, Kubanı, Braziliyanı, Hindistanı aid
etmək olar. Đldə - 140 mln. tona qədər şəkə istehsal olunur ki, onun
da 100 mln. tonunu şəkər qamışmdan əldə edirlər.
Qeyd etmək lazımdır ki, Braziliya ildə şəkər qamışından 21,0
mln. t, Hindistan - 14,2 mln. t, Çin - 8,6 mln. t, Avstraliya - 5,8 mln.
t şəkər istehsalına malikdirlər.
Şəkər çuğundurundan ərzaq məhsulu alınmasında, həm də
heyvandarlığın inkişafında yem kimi geniş istifadə olunur. O,
mülayim iqlim qurşağıının birillik bitkisidir. Đllik tədarükü - 300
mln. t (əkin sahəsi - 7,0 mln. ha) olmaqla Ukraynada (31 mln. ton),
Rusiyada (26 mln. t), Fransada (26 mln. t), ABŞ-da (23 mln. t)
becərilir. Göstərilənlərdən başqa, Niderlandda, Polşada, Türkiyədə,
Almaniyada,
Çində,
Danimarkada,
Norveçdə,
Đsveçdə,
Azərbaycanda şəkər çuğunduru əkilir. Qeyd etmək yerinə düşərdi ki,
ABŞ hər il şəkər çuğundurundan 7,6 mln. t, Fransa 4,3 mln. t,
Almaniya 4,0 mln. t, Türkiyə 2,7 mln. ton şəkər istehsal edirlər.
Texniki bitkilərin aparıcı növlərindən biri də kartofdur.
Əsasən mülayim qurşağın Avropa ölkələrində, eləcə də Asiyada,
Şimali Amerika regionlarında becərilərək ümumi əkin sahəsi - 20
mln. ha-nı keçərək illik toplanmış məhsulun miqdarı - 300 mln.
tondan az deyildir. Bu sahədə Çin - 60 mln. t, RF - 34 mln. t,
Hindistan - 23 mln. t, ABŞ - 22 mln. t, Polşa 20 mln. t, Ukrayna - 15
mln. t, AFR-11,0 mln. t, Belorusiya - 8,0 mln. ton, Niderland - 8,0
mln. t, Böyük Britaniya - 7,0 mln. t illik məhsul verməklə seçilirlər.
Belarusiya -800 kq, Polşa - 520 kq, Niderland - 500 kq, Ukrayna -
300 kq adambaşma məhsul verirlər. Niderland ildə - 1,5 mln. t kartof
məhsulu ixrac edərək bu sahədə liderlik edir. Almaniya, Fransa,
Belçika və Kanadada bu ixracat ildə 0,5 -1,0 mln. ton arasında
dəyişir.
Ərzaq, yüngül, hərbi sənaye üçün məhsullar alınmasında,
eləcə də heyvandarlığın yemi olan jımıx alınmasında pambıqçılığın
xüsusi əhəmiyyəti vardır. Pambıq subtropik və tropik qurşaqlarda
becərilməklə - 35 mln. ha əkin sahəsinin olması ilə, 20 mln. tondan
çox məhsul istehsalı ilə tanınır. Regionlardan - MDB, - 7,9%, Qərbi
Avropa - 2,3%, Xarici Asiya - 51,5%, Afrika - 9,0%, Şimali
Amerika . 454% və Avstraliya - 3,3% illik məhsul verməklə dünya
bazarına məhsul ixrac edirlər. Pambıq lifi verilməsində isə - Çin -
4,1 mln. t, ABŞ - 3,9 mln. t, Hindistan - 2,7 mln. t, Pakistan - 1,9
mln. t, Özbəkistan - 1,2 mln. t, Özbəkistan, Türkmənistan,
Tacikistan, Qırğızıstan birlikdə - 2,0 mln. t, Türkiyə - 0,8 mln. t,
Avstraliya - 0,7 mln. t, Braziliya - 0,6 mln. t, Yunanıstan - 0,4 mln. t,
Misir - 0,2 mln. t məhsul verməklə qədimdən əkin sahələrinə
malikdirlər.
Pambıqçılığın inkişafına görə dünyada Şərqi və Cənubi Şərqi
Asiya - Çin, Hindistan, Pakistan; Mərkəzi Asiya - Özbəkistan,
Türkmənistan, Tacikistan, Qırğızıstan, Qazaxıstan; Cənubi-Qərbi
Asiya - Türkiyə, Suriya, Đran, Đsrail; Qərbi Avropa – Yunaınstan,
Đspaniya; Afrika - Misir, Sudan, Mali, Kot d Đvuar, Burkina - Faso,
Benin, Çad, Zimbabre, Mozambik, Tanzaniya, CAR; Şimali
Amerika - ABŞ, Meksika; Cənubi Amerika - Braziliya, Argentina,
Paraqvay, Peru; Avstraliya; Azərbaycan arealları ayrılır.
Hər il tədarük olunmuş pambığın 1/3-i dünya bazarına
çıxarılır. Bu sahədə ABŞ, Özbəkistan, Türkmənistan, Avstraliya,
Yunanıstan, Suriya, Misir, Qərbi Afrika ölkələri demək olar ki,
"ixtisaslaşmışlar".
Əsasən Avropa bitkisi sayılan uzun lifli kətan Misirdə,
Türkiyədə, Hindistanda, ABŞ və Argentinada, Rusiya və Belarusiya
ərazilərində becərilir. Onun 230-dan çox növü vardır. Məhsulu ən
çox gəmiçilik üçün gərəkli olur.
Cüt - kisələrin, torların, kəndirlərin hazırlanmasında xammal
kimi geniş istifadə olunaraq əsasən Banqladeş və Hindistanda
becərilir. Burada Hind və Qanq çaylarının deltaları cütün
becərilməsi üçün əlverişli şəraitə malikdir.
Cənubi-Şərqi Asiyanın Tailand, Đndoneziya, Malayziya
ölkələri ərazisində, habelə Hindistanda, Çində, Filippində, Şri-
Lankada, Afrikanın Nigeriyasında qeveya ağacından təbii kauçuk
əldə olunur. Đldə toplanan 7,0 mln. t təbii kauçuk məhsulunun - 5,0
mln. tona qədərini Tailand, Đndoneziya və Malayziya verməkdədir.
Tütün becərilməsi ilə dünyada - 35 mln. işçi qüvvəsi çalışdığı
halda 100 mln-dan artıq əhali ondan xeyir götürür. Onun 60-dan artıq
növü məlumdur. Hər il 8 mln. tondan az olmayan məhsulun
verilməsində ABŞ, Çin, Hindistan, Türkiyə, Pakistan, Yunanıstan,
Đtaliya, Zimbabre, Malavi, Braziliya, Argentina, Yaponiya,
Đndoneziya, Koreya Respublikası, Azərbaycan, Gürcüstan kimi
dövlətlər iştirak edirlər. Tütün yığılmasında Çin (2,7 mln. t) dünyada
1-ci yer tutursa, 2-ci yer ABŞ-a (0,7 mln. t) məxsusdur. Siqaret
buraxılmasında (dünyada 5,5 mln. t) Asiya Çinin (1647 mlrd. ədəd),
Yaponiyanın, Đndoneziyanın, Koreya Respublikasının, Hindistanın
hesabına dünya regionları arasında liderlik edərək - 2,8 mln. t məhsul
toplantısı ilə fərqlənir.
Kolumbiya, Şərqi Asiya (Myanma, Çin, Laos), Orta Şərq
(Əfqanıstan), Mərkəzi Asiya (Qırğızıstan, Cənubi Qazaxıstan)
narkotik məhsullar becərilməsinin başlıca rayonları sayılırlar.
Đnsanların həyat tonusunu yüksəldən bitkilərdən çay, kofe və
kakaonun adını çəkə bilərik.
Dünyanın 49 ölkəsində 1000-dən artıq növü olan çay qədim
bitkilərdən sayılır. Onun vətəni Çin hesab edilir. Onun Çində 6 növü
becərılir. Đldə dünyada 2-8-3,0 mln. ton məhsul istehsalında
Hindistan - 810 min t, Çin - 616 min t, Şri-Lanka, Böyük Britaniya,
Keniya, RF, Azərbaycan, Gürcüstan tanınırlar. Keyfıyyətli çay
istehsalında Şri-Lanka, Hindistan qabaqda gedirlər.
Kofenin vətəni Efiopiyadır. 40-dan artıq növə malik olmaqla
ildə - 6,5 mln. ton məhsul istehsal olunur. Tanınan ölkələr
Kolumbiya - 0,73 mln. t, Đndoneziya - 0,37 mln. t, Kot d Đuvar - 0,28
mln. t, Meksika - 0,22 mln. t, Qvatemala - 0,17 mln. t, Kosta-Rika -
0,15 mln. t məhsul verməklə tanınırlar. "Arabika" növü məhsul
istehsalında 1-ci yeri tutsa da "robusta" növü ən bahalı sayılaraq 1,0
tonu 1000 dollara satılır.
Həmişəyaşıl bitki növlərindən sayılan kakaonun vətəni
Cənubi Amerikadır. Đstehsalı - 3,0 mln. tondan az deyildir.
Braziliyada, Đndoneziyada, Qanada, Malayziyada, Nigeriyada,
Kamerunda, Ekvadorda, Kolumbiyada, Niderlandda, ABŞ-da, Kot d
Đvuarda əkilir. Kakaonun 1,0 tonu 923 dollara satılır. Məhsul
istehsalında Qərbi Afrika 1-ci, Latın Amerikası 2-ci və Cənubi-Şərqi
Asiya regionu 3-cü yeri tutur.
Subtropik qurşağın rütubətli areallarında üzümçülük sahəsi
inkişaf etdirilir. Onun dünyada 70-dən çox növü tanınır. Əsasən
Aralıq dənizi hövzəsi ölkələri üçün səciyyəvi sayılır. Bundan başqa,
Yaxın və Orta Şərq, ABŞ (Kaliforniya), Avstraliyanın Viktoriya və
Yeni Cənubi Uels ştatları, CAR (Keyptaun) üzüm becərilməsində və
məhsul toplanmasında tanınırlar. Đtaliya ildə - 13 mln. t üzüm
•məhsulu toplamaqla dünyada 1-ci, Fransa isə 2-ci yeri (10 mln. t.)
tutur. Đldə dünya ölkələrində 10 mln. ha üzüm bağlarından - 60 mln.
tondan çox məhsul yığılır. Üzümçülük sahəsi göstərilən ölkələrdə
şərab istehsahının çoxluğuna səbəb olmuşdur. Ona görə də Fransada
üzüm becərilən bölgənin adı ilə adlandırılan keyfıyyətli şampan,
konyak, bordo; Đtaliyada vermut, Almaniyada mozel və reyn
şərabları, Portuqaliyada portveyn (şirin çaxır), Yunanıstanda konyak
məmulatları dünyada şöhrət qazanmışlar. Adambaşına üzüm şərabı
istehsalında liderlik edən ölkələr Đtaliya (ildə 100 1) və Fransadan
(ildə 1001) ibarətdir. Dünyada isə bu kəmiyyət göstəricisi - 5 litrdən
az deyildir.
Sitrus bitkilərinə portağal, mandarin, limon, qreyfrut və sair
növlərin becərilməsi daxildir. Bunlar da subtropik qurşağının
əkinçilik növləridir. Orta illik məhsul toplanması - 100 mln. t təşkil
edir. Bunun da - 64,0 mln. tonu portağalin hesabınadır. Cənubi
Braziliya, ABŞ, Đspaniya, Đtaliya portağal tədarükündə qabaqcıl yeri
tuturlar.
Qreyfrut
tədarükündə
ABŞ
tanırsa,
mandarin
yetişdirilməsində -Yaponiya dünyada 1-ci yeri tutmaqla, Çin və
Cənubi-Şərqi Asiya ölkələri də burada iştirak edirlər.
Tropik Asiyanın bitkisi sayılan (Hindistanm) banan rütubət və
istilik sevən növ hesab edilir. Đldə toplanan 60 mln. tona qədər
bananın 2/5-ni Asiya, '/i-nü Cənubi Amerika verməklə, sonrakı
yerləri Şimali və Mərkəzi Amerika, eləcə də Afrika regionu tuturlar.
Ən çox banan tədarükü Hindistana, Braziliyaya, Ekvadora, Filippinə,
Meksikaya aiddir. Hələ II Dünya müharibəsinə qədər banan
ixracatına görə Mərkəzi Amerika ölkələrini haqlı olaraq "banan"
respublikaları adlandırmışlar.
Bitkiçiliyin sahələrindən biri də tərəvəzçilikdir. Örtülü
təsərrüfatları da nəzərə alsaq tərəvəzçilik ancaq qütblərdə inkişaf
etməmişdir. Đldə - 600 mln. tona qədər tədarük olunan tərəvəz
məhsulunun yığılmasında Asiya - 67%-lə, Avropa 14%-lə, Şimali
Amerika - 9%-lə, Afrika - 7%-lə iştirak edir. Dünyada tərəvəz
məhsulu toplanmasında Çin - 39%, Hindistan - 9%, ABŞ- 7% xüsusi
çəkiyə malikdir. Bu kampaniyada Türkiyə, Đtaliya, Đspaniya və
Rusiya kimi iri dövlətlər də iştirak edirlər.
Kənd təsərrüfatı üçün ayrılmış yararlı əkin sahələri
strukturunda çox da yer tutmayan bağçılıq çox zəhmət tələb edən
sahə kimi tanınır. Alma, armud, şaftalı, qoz, fındıq, gilas, albalı, kivi
və s. məhsulları toplanmasında Asiyanın xüsusi çəkisi daha çox
olmaqla - 40% təşkil edir. Đldə orta hesabla - 450 mln. tondan artıq
müxtəlif meyvə məhsulları toplanılır. Dünyada il ərzində toplanan
meyvənin - 12%-ni Çin, 10%-ni Hindistan, 8%-ni Braziliya, 7,5 %-
ni ABŞ verməklə sonrakı yerləri Đtaliya və digər dövlətlər tuturlar.
Əkinçilik sahəsinin son illərdə dinamik inkişaf edən
sahələrindən biri də gülçülük təsərrüfatıdır. Bu sahə, xüsusi ilə də
Şimali Amerika və Qərbi Avropa ölkələri üçün daha çox xarakterdir.
Dünyada ən yaxşı tülpan becərilməsi ilə Niderland məşhurdursa,
qızılgül becərilməsində Bolqarıstanm tayı-bərabəri yoxdur.
Niderlanda tülpan hələ 400 il bundan əvvəl Türkiyədən
gətirilmişdir. Đlboyu məhsul verən tülpan isti oranjereyalarda da
becərilərək nəinki daxili bazarda realizə olunur, eləcə də AFR-ə,
Fransaya, Yaponiyaya, Sinqapura, ABŞ-a, Kanadaya da göndərilir.
Onun forma və rənginə görə 1000-ə qədər növləri becərilməkdədir.
Yığılan məhsul daha çox Aalsmere şəhərində yaradılmış gül
auksionunda realizə olunur. Đldə 2,0 mlrd. ədəddən artıq tülpan satışa
göndərilir.
Deyilənlər sahəsində Türkiyənin, Fransanın, Hindistanm,
Braziliyanın,
Kolumbiyanın
və
bəzi
Afrika
ölkələrinin
özünəməxsusluğu vardır.
Heyvandarlıq dünya kənd təsərrüfatının ikinci aparıcı və ən
qədim
sahəsi
sayılır.
Onun
strukturu
mürəkkəb
olmaqla
iribuynuzlulardan,
xırdabuynuzlulardan,
donuzçuluqdan,
quşçuluqdan,
maralçılıqdan,
atçılıqdan,
vəhşi
heyvanlar
saxlanılmasından, arıçılıqdan, ipəkçilik və balıqçılıqdan ibarətdir. O,
illik kənd təsərrüfatı məhsulları istehsalının 1/5-ni verir. Göstərilən
heyvanların ümumi sayı 5,0 mlrd. başa yaxındır.
Kənd təsərrüfatının əkinçilik sahəsində olduğu kimi
heyvandarlığın da inkişaf etdirilməsi intensiv və ekstensiv yollarla
həyata keçirilir.
Đribuynuzlular demək olar ki, dünya regionları üzrə bərabər
yerləşdirilmişlər. Onların sayı - 1,3 mln. başdır. Lakin
məhsuldarlığı regionlar üzrə qeyri-bərabərdir. Avropada, Şimali
Amerikada iribuynuzlu malqaranın südçülük-ətiçilik və südlük
istiqamətlisi saxlanılır. Son illər dünyada 550 mln. ton süd
sağılmışdır. Süd sağınında ABŞ, RF, Hindistan, AFR, Fransa
irəlidədirlər. ABŞ da ildə hər baş inəkdən - 7,7 min kq süd sağıldığı
halda Đsraildə bu göstərici - 8,4 min kq-dan çoxdur.
Qərbi Avropa ölkələri dünya süd sağımının 30%-dən
çoxunu verirlər. Ətlik istiqamətli növlər isə mülayim və subtropik
qurşağın daha çox quraq keçən rayonlarında bəslənilir. Belə
ölkələrdən ABŞ-ın, Kanadanın, RF-nm, AFR-in, Avstraliyanın,
Yeni Zelandiyanın adını çəkmək olar. XX əsrin sonunda dünyada
220 mln. ton ət istehsal olunmuşdur.
Məlumdur ki, iribuynuzluların sayına görə dini adət-
ənənələr əsasında Hindistan liderlik edir. Son illərin məlumatlarına
görə Hindistanda iribuynuzluların ümumi sayı 510 mln. başa çatır.
Bu kəmiyyət göstəricisi Braziliyada - 165 mln. baş, Çində 140 mln.
baş, ABŞ-da - 101 mln. baş, Argentinada - 52 mln. baş, Pakistanda
48 mln. baş, Rusiyada 36 mln. başa qədər çata bilir.
Xırdabuynuzlular dünyada 1,3 mlrd. sayı keçmişlər. Onlar
Çində - 135 mln, Avstraliyada - 123 mln, Hindistanda 56 mln,
Đranda 50 mln, Yeni Zelandiyada - 48 mln, Böyük Britaniyada - 42
mln, Türkiyədə 33 mmrbaşdan artıqdır.
ĐEÖ-də ətlik-yunluq və ətlik istiqamətli, ĐOÖ-də isə
çoxməqsədli və yun alınması istiqamətində olan növlər bəslənilir.
Son illər dünyada - 2,5 mln. ton yun tədarük olunmuşdur. Yun
tədarükündə fərqlənən dövlətlərə Avstraliya, Yeni Zelandiya, Çin,
Rusiya və Qazaxıstanı misal göstərə bilərik.
Donuzçuluq təsərrüfatı, Şimali Amerikada, Avropada, eləcə
də Asiyanın bir çox ölkələrində qədim inkişaf tarixinə malikdir.
Mövcud 954 mln. baş donuzun 470 mln. başı Çində saxlanılır. Latın
Amerikasından - Braziliya, Meksika, Qərbi Avropadan - AFR,
Đspaniya, Fransa; Şərqi Avropadan - Rusiya, Polşa donuzçuluğun
inkişafında fərqlənirlər.
Keçi saxlanması dünyanın Çin, Hindistan, Somali, Sudan,
Efiopiya, Nigeriya, Banqladeş, Pakistan, Đran, Türkiyə (anqor
keçiləri), ABŞ dövlətləri üçün səciyyəvi olmaqla dünyada onların
sayı - 700 mln-dan çoxdur. Onlar süd, ət, yun, dəri, qalantereya
məhsulları alınmasında istifadə olunurlar. Çində - 50 mln,
Pakistanda - 30 mln, Türkiyədə - 20 mln. keci saxlanılır. Bunun 3,0
mln. başı anqor keçilərinin hesabınadır.
ABŞ-da, Argentinada, Asiya regionunda 60 mlndan artıq at
saxlanılır. Bunun 26 mln. başı Amerikada, 17 mln-u Asiyadadır.
Müsəlman dünyası xalqları onun ətindən, südündən, ərzaq
məhsulları kimi istifadə edirlər.
XX əsrin 2-ci yarısmdan sürətli inkişafa malik olan
sahələrdən biri də quşçuluqdur. 14 mlrd-dan çox saya malik
olmaqla Çində - 3,1 mlrd. ev quşları saxlanılaraq bu sahədə o, lider
sayılır. Sonrakı yerldəri ABŞ, Braziliya, Đndoneziya tutur. Son
illərdə toyuqların verdikləri yumurta - 47 mln. t və ya 700 mlrd.
ədəd təşkil etmişdir. Çin - 400 mlrd. ədəd, Rusiya - 34 mlrd. ədəd,
Hindistan - 28 mlrd. ədəd yumurta verməklə göstərilən ardıcıllıqla
birinci beşliyə daxil olurlar. Adambaşına düşən yumurta sayında isə
Niderland (720 ədəd), Belçika (390 ədəd), Yaponiya (370 ədəd),
Çexiya (350 ədəd), Belorusiya (340 ədəd), ABŞ (315 ədəd) və
Fransa (350 ədəd) dünyada tanıınrlar.
Heyvandarlıqla balıqçılığın xüsusi yeri vardır. Ondan alınan
məhsulların 75 faizi insanların ərzaq məhsulu kimi gərəkli olursa,
yerdə qalanından balıq unu, qidalandırıcı əlavələr və balıq yağı
alınmasında, heyvanların yemi üçün, eləcə də əczaçılıqda geniş
istifadə olunur.
Balıqçılıqda 120 mln. insan çalışır. Ondan ildə 55 mlrd.
dollar dəyərində məhsul alınır. Bunların yerinə yetirilməsində 1,3
mln. balıqtutan gəmi iştirak edir.
Balıqçılıq bəşər cəmiyyətinin ən qədim istehsal sahəsi
olmaqla öz inkişafında Atlantik, Sakit, Hind və Şimal Buzlu
okeanlarına, habelə daxili dəniz və digər sututarlara əsaslanır. XX
əsrin sonu üçün yuxanda göstərilən mənbələrdən - 125 mln. t balıq
və müxtəlif dəniz məhsulları əldə edilmişdir. Bu sahədə Atlantik
okeanı - 28%, Sakit okean - 63%, Hind okeanı -9% xüsusi çəki ilə
tanınırlar. Ölkələrdən isə Çin, Peru, Çili, Yaponiya, ABŞ,
Hindistan, Đndoneziya, RF, Tailand və Norveç özlərinə məxsus yer
tuturlar.
Dünya kənd təsərrüfatının ümumi xarakteristikasından aydın
olur ki, onun kəmiyyət, keyfıyyət göstəricilərinin yerinə
yetirilməsində heç də bütün regionlar eyni çəkiyə malik deyillər. Bu
əsasdan da Asiya, Şimali və Mərkəzi Amerika (xüsusilə ABŞ,
Kanada, Meksika), Cənubi Amerika, Qərbi Avropa, Cənubi
Avropa, Şərqi Avropa, Mərkəzi-Şərqi Avropa, Afrika, Avstraliya
və Okeaniya regionları kənd təsərrüfatının bütün sahələri üzrə,
eləcə də ixtisaslaşma dərəcəsinə və s. əlamətlərinə görə biri digərini
təkrarlanırlar.
Yekunda onu da qeyd etməliyik ki, XX əsrin sonunda və
XXI
əsrin
başlanğıcında
dünya
təsərrüfatının
beynəlmiləlləşdirilməsi, kənd təsərrüfatının inkişafı həb də təbb
olunan səviyyədə deyildir. Apancı texnika, texnologiya ĐEÖ-də,
xüsusilə Şimali Amerika və Avrasiya ölkələrində cəmlşsə də, ĐOÖ-
də insanların həyat səviyyələri ilə yanaşı ölkələrin iqtisadi inkişaf
səviyyələrinin aşağı olması hələ də davam edir.
Dostları ilə paylaş: |