Mineral resurslardan neft və qaz yanacaq istehsalında xüsusı
yer tutur. Neft - 102 ölkədə və qaz - 85 ölkədə ehtiyatlarının coğrafi
yerləşməsi dünya dövlətlərinin həmişə maraq dairəsində olmuşdur.
Kömürdən fərqli olaraq maye və qaz yanacağının qiymətində hər il
dəyişikliklər baş verir. Bu isə bəzi ölkələrdə yanacaq ehtiyatlarının
azalması, bəzilərində isə istehsalın mürəkkəbliyi ilə izah olunur.
Məsələn, 80-cı illərin əvvəllərində neft ehtiyatı 95 mlrd. ton idisə,
son illərdə bu rəqəm 800 mlrd. ton hesablanmışdır.
Dünyada qaz ehtiyatlarının kəşfı 1980-1990-cı illərdə 35
trln.m3, son illərdə isə 600 trln. m3-ə çatmışdır. Yanacaq ehtiyatları
kəşfinin belə göstəriciləri birinci növbədə yeni yataqların
mənimsənilməsi, ikincisi isə ümumi geoloji ehtiyatların kəşf olunub
artıq istehsal astanasında dayanması ilə izah olunur. Nəticədə məlum
olur ki, müasir dünya iqtisadiyyatında neftə və qaza olan tələbat
daha üstündür. Geoloq-alimlər belə hesab edirlər ki, neft və qaz
yataqları 77 mln. km2 sahəni, o cümlədən 48 mln.km2 qurunu, 29
mln. km2 şefl zonasını əhatə edir.
Çoxsaylı neft - 50 min və qaz yataqları içərisində daha
əhəmiyyət kəsb edən nəhəng hövzələrdir. Həmin hövzələrin hər
birində neft ehtiyatı 500 mln.tona, hətta 1 mlrd. tona, qaz isə 1
trln.m3-ə bərabərdir. Dünyada 50-yə qədər belə iri hövzə vardır.
Onların yarıdan çoxu Yaxın Şərq ölkələrində yerləşir. Dünyada
nəhəng qaz hövzələri 20-dən çoxdur ki, onlarda da ümumi ehtiyatın
70%-i cəmlənmişdir. Bu növ hövzələr əsasən MDB ölkələri üçün də
xarakterikdir.
Yer kürəsində uran da geniş yayılmışdır. Onun potensial
ehtiyatı 10 mln. t hesablanmışdır. Tərkibində 0,1% uran olan
yataqların mənimsənilməsi iqtisadi cəhətdən səmərəli hesab olunur.
1 kq uran xammalının istehsalı 80 ABŞ dollarına başa gəlir. Atom
enerjisi üzrə beynəlxalq agentliyin məlumatına görə 80-ci illərin
sonunda yuxarıda göstərilən qiymətlə uzlaşan uran ehtiyatı 1,6 mln.
tona qədərdir. Bu baxımdan zəngin ehtiyata malik birinci yeddi
dövlət bunlardır: Avstraliya (460 min t.), CAR (250 min t.), Niger
(180 min t.), Braziliya (165 min t.), Kanada (155 min t.), ABŞ (125
min t.) və Namibiya (100 min t.). Hesablamalara əsasən ümumi
ehtiyatın 2/3-si Qərbin inkişaf etmiş dövlətlərinin, 1/3-i isə inkişafda
olan ölkələrin payına düşür. MDB dövlətləri içərisində uran istehsalı
və ixracına görə Rusiya Federasiyası fərqlənir. Ümumiyyətlə
dünyanın urana olan tələbatı tam ödənilir.
Litosfer nəinki mineral yanacaqlarla, eləcə də alternativ
enerji mənbəyi ilə, yəni geotermal enerji ilə də zəngindir. Geotermal
enerji mənbələri iki tipə bölünür. Birinci tip yeraltı təbii istilik
mənbələrini - qaynar suları, buxar və ya buxar-su qarışığını özündə
birləşdirir. Đsti sular və ya buxar birbaşa istifadə oluna bilən enerji
mənbələridir.
Đkinci tip - dağ süxurlarının daxili istiliyidir. Həmin süxurlara
böyük təzyiq altında su vurularsa onlardan alınan buxardan istilik
enerjisi kimi də istifadə etmək olur.
Hər iki variantın istifadəsinin ümumi çatışmamazlığı buradan
geotermik enerjinin zəif konsentrasiyasından irəli gəlir. O ərazilərdə
ki, belə isti mənbələr yer səthinə yaxın yerləşir və temperaturu 30-
40°C-ə bərabər olur, onlardan təsərrüfatda istifadə edilməsi üçün
şərait yaranır. Su, buxar, buxarlı su qarışığı temperaturdan asılı
olaraq iki qrupa bölünür.
Đsti
su
mənbələrindən
istifadə
olunması
onların
temperaturundan əsaslı surətdə asılıdır. Qeyd etmək lazımdır ki,
geotermal enerji dörd fərqləndirici xüsusiyyətə malikdir. Birinci, o,
tükənməyən sərvətlər qrupuna daxildir. 70-ci illərin hesablamalarına
əsasən 10 metr dərinliyə qədər onların ehtiyatı ənənəvi yanacaq
ehtiyatlarından 3,5 min dəfə artıqdır. Ona görə də bəzi tədqiqatçılar
hətta 5 km dərinlikdə belə geotermal enerji ehtiyatlarının həddən
artıq çox olduğunu göstərirlər. Đkincisi, geotermal enerji mənbələri
çox geniş yayılmışdır. Onun yerləşməsi əsasən Yer kürəsi sahəsinin
1/10-ni əhatə edən aktiv seysmik və vulkanik zona ilə əlaqədardır.
Bu zona içərisində daha perspektivli «geotermal rayonlar» ayırmaq
mümkündür (Kaliforniya, Kamçatka, Şimali Qafqaz). 90-cı illərin
əvvəllərində təkcə keçmiş SSRĐ-də 50-yə qədər yeraltı isti su
mənbələri aşkar edilmişdir. Üçüncüsü, geotermal enerji böyük vəsait
qoyuluşu tələb etmir. Çünki yer təkindən çıxan və ya çıxarılan bu
mənbələr artıq təbiət tərəfindən istifadəyə yararlı vəziyyətə
gətirilmişdir. Dördüncüsü, geotermal enerji ekoloji cəhətdən tam
zərərsiz olmaqla bərabər ətraf mühiti çirkləndirmir.
Torpaq resursları dünya torpaq fondunun təsərrüfat üçün
yararlı hissəsidir. Đnsanlar bütün yerüstü fəaliyyətlərində belə
resurslardan istifadə edirlər. Kənd təsərrüfatı istehsalı üçün əsas
vasitə olmaqla bərabər şəhər, qəsəbə, kənd, sənaye müəssisələri,
nəqliyyat, rabitə və sairələrinin yerləşməsi üçün müstəsna
əhəmiyyəti vardır.
Dünya torpaq fondunun ümumi sahəsi 149 mln. km2 və ya
14,9 mlrd.hektardır. Antarktida və Qrenlandiya sahələrini nəzərə
almasaq bu 135 mln, kv. km və ya 13,5 mlrd. hektara çatır.
Ayrı-ayrı regionlar içərisində torpaq fondunun böyüklüyünə
görə fərqlənən ərazilər Afrika, MDB, Xarici Asiya, Şimali və
Cənubi Amerikadır.
Torpaq fondunun strukturu bir o qədər də əlverişli deyildir.
Torpaq resurslarını mənimsəyən və ondan istifadə edən insanlar
planetimizin torpaq fondunun strukturuna təsir etmiş, onu tədricən
dəyişmişlər. Bu, ilk növbədə əkilən torpaqların genişlənməsi, otlaq
və meşə sahələrinin sıxışdırılması ilə izah olunur. Dünya torpaq
fondunun 11%-i becərilir. MDB, Afrika və Şimali Amerikada bu
göstərici orta dünya səviyyəsində, Xarici Avropa və Okeaniyada
qismən yüksək səviyyə ilə xarakterizə olunur. Onu da qeyd etmək
lazımdır ki, ABŞ (190 min ha.), Hindistan (166 min ha.), Rusiya
Federasiyası (130 min ha.), ÇXR (93 min ha.), Kanada (46 min ha.).
Qazaxıstan (35 min ha.), Ukrayna (min 34 ha) daha çox becərilən
torpaq sahələrinə malıkdir.
Təbii çəmənlik və otlaq sahələri Xarici Avropa müstəsna
olmaqla bütün dünya regionlarında becərilən torpaqlardan üstünlük
təşkil edir və hətta Avstraliyada bu 10 dəfə arıqdır. Həmçinin MDB-
də, Xarici Avropada, Şimali Amerikada meşə torpaqları böyük
sahələri, Cənub Amerikada isə ərazinin təxminən yarısını tutur.
Yaşayış məntəqələri, sənaye və nəqliyyatın altında olan torpaqlar
həm dünya üzrə və həm də regionlar üzrə 1-2% arasında tərəddüd
edir. Təkcə Xarici Avropa və Şimali Amerikada bu göstərıci bir
qədər yüksəkdir.
Dünya torpaq fondunun başlıca problemi kənd təsərrüfata
yararlı torpaqların deqradasiyasıdır. Torpaqların deqradasiyasına
onların
eroziyası,
çirklənməsi,
təbii
otlaqların
bioloji
məhsuldarlığının
azalması,
şoranlaşma,
bataqlaşma,
yaşayış
məntəqələri, sənaye və nəqliyyat tikintiləri üçün tələbata uyğun
olmaması və s. aid edilir. Bəzi hesablamalara görə bəşəriyyət artıq
buna görə 2 mlrd. hektar məhsuldar torpaq sahəsini itirmişdir. Təkcə
eroziya səbəbindən nəinki geridə qalmış, hətta geniş torpaqlara
Dostları ilə paylaş: |