Mifologiya
- 11 -
sində işləməsi onun kosmoqonik düşüncənin elmdə mövcud
struktur modellərini mənimsədiyini əyani olaraq göstərir. Azər-
baycan türklərinin mifologiyası hər bir mifoloji düşüncə kimi öz
arxetipik simvollarına malikdir. Həmin simvollar, K.Q.Yunqun
təfsir etdiyi kimi, kollektiv düşüncənin şüursuzluq durumunu
özündə əks etdirməklə kosmoqonik düşüncəni konsentrativ şə-
kildə daşıyan obrazlardır. R.O.Qafarlının bu tipli obrazların ar-
xetipik simvolikasını aşkarlaması aktual olub, türk mifologiyası-
nın kosmogenetik strukturunun öyrənilməsində ciddi dəyər daşı-
maqdadır.
R.Qafarlı mifoloji düşüncənin struktur səviyyələrini aşağı-
dakı fakturada təqdim etmişdir:
- totemizm;
- animizm;
- animatizm;
- antropomorfizm;
- magiya;
- fetişizm və kultçuluq.
Müəllif göstərilən struktur səviyyələrinin düzümünü belə for-
mullaşdırmışdır: «Bütün bu təsəvvürlərin ümumiləşməsindən mifo-
logiya (mifoloji modellər, strukturlar) və rituallar formalaşmışdır.
Deyilənlərdən belə qənaət çıxır ki, mifoloji sistemlər ulu əcdadın
dünyagörüşünün ibtidai formalarının əsasında qurulmuşdur».
Tədqiqatda mifin sakral strukturunun qabardılması milli
mədəniyyətimizin mənşəyini öyrənmək baxımından ciddi əhə-
miyyətə malikdir. Müqəddəs ilə adinin, sakral ilə profanın mə-
dəniyyətdə yaratdığı total metastruktur öz invariantı səviyyəsin-
də mifdən başlanır. Bu baxımdan, alimin əldə etdiyi nəticələr
milli mədəniyyətimizin zəngin mətn fondundan bərpa etdiyi sak-
ral arxetiplər – mifoloji kontinuumu təşkil edən xronotop vahid-
ləri baxımından xüsusilə faydalı və sanballıdır.
Əsərdə mif-ritual problemi öz həllinin faktoloji səviyyəsi
ilə əlamətdardır. Mif və ritual ən ümumi planda düşüncə ilə hə-
rəkətin vəhdətini simvollaşdırır. R.Qafarlının bu məsələyə diq-
qət verməsi tamamilə aktualdır. Rituallar milli mədəniyyətin
Ramazan Qafarlı
- 12 -
başlanğıcından tutmuş bugünə qədər onu diaxron və sinxron sə-
viyyədə təşkil etməkdədir. Səciyyəvidir ki, tədqiqatçı problemi
həm faktoqrafik, həm də təhlil səviyyəsində normal kontekstə
reallaşdıra bilmişdir. Dəiqqətçəkən əsas cəhətlərdən biri müəl-
lifin yazqabağı mərasimləri ritual-mifoloji dünya modeli olaraq
bərpa etməsi ilə bağlıdır. O, yazqabağı ritualların sistem əsasını
məhz ritual-mifoloji dünya modeli kimi aşkarlaya bilmişdir.
Monoqrafiyanın başqa bir bölümündə ilkin dünyagörüşü
sistemləri, ibtidai dini formalar – totemizm, şamanizm və s. nə-
zərdən keçirilmişdir. Tədqiqatın totem dünya modeli və totem
mifləri ilə bağlı hissəsində mifoloji şüurun konkret struktur
səviyyəsi və mərhələsini təşkil edən türk totemizmi müəllifin
yanaşmasında öz təsdiq işarəsini almışdır. Türk totemizminin
Türkiyədə və Azərbaycanda müəyyən tədqiqatçılar səviyyəsində
inkar olunmasını nəzərə alsaq, R.Qafarlının Azərbaycan türklə-
rinin mifoloji düşüncə tarixinə totem mifləri kontekstində yanaş-
ması bu kateqoriyanın təsdiqi istiqamətində atılan ən mühüm ad-
dımdır. Alim, haqlı olaraq, totem miflərinin mifoloji-folklor
mətninin poetik strukturu səviyyəsində bərpasına çalışmışdır.
Qeyd edək ki, türk totemizmini inkar edənlərin həmin məsə-
ləni heç də bütün hallarda professional səviyyədə qoya bilmədiklə-
rini, o cümlədən bu cür nəhəng problemə münasibətdə öz fikirləri-
ni, demək olar ki, səthi arqumentlərlə əsaslandırdıqlarını hesaba al-
saq, R.Qafarlının yanaşması, o cümlədən türk totemizmini inkar
edən fikirlər üzərində apardığı polemikalar aktuallığı ilə bərabər,
problemin həlli yolunda Azərbaycan folklorşünaslığında atılmış ilk
və konstruktiv elmi addım olması ilə diqqəti cəlb edir.
Böyük bir məmnunluq hissi ilə bildirmək istəyirik ki,
tədqiqatın şaman dünya modeli və qam-şaman mifləri
məsələsindən bəhs edən hissəsi aşkarlamalarla zəngindir. O, Azər-
baycan folklor mətnlərini «şaman dünya modeli» kontekstində,
sözün gerçək anlamında yenidən «kəşf etmiş» və təkcə bu
yarımfəsildə deyil, bütöv tədqiqatda Azərbaycan folklorunun bir
Mifologiya
- 13 -
sıra məşhur obrazlarının «şaman mənşəli» olduğunu sübut etmiş-
dir.
Bu cəhətdən müəllifin mifoloji dünya modelinin dualistik
strukturu və əkizlər mifindən bəhs edən bölümü məsələnin qo-
yuluşunun nəzəri səviyyəsi, cəlb olunmuş milli folklor materia-
lının keyfiyyətli təhlili, aşkarlanmış dual struktur vahidlərinin
semantikasının dolğun təsviri və s. baxımından aktualdır.
Monoqrafiyanın yaradılış mifologemi və kosmoqonik mif-
lərdən, zaman mifologemi və təqvim miflərindən, o cümlədən
kosmoloji sonluq mifologemi və esxatoloji miflərdən bəhs edən
bölümlərində Azərbaycan mifik mətn fondunun temativ-klassifi-
kativ strukturu öyrənilmişdir. R.Qafarlı miflərin təsnifatına dair
mövcud təcrübəni nəzərdən keçirərək Azərbaycan mifoloji
mətnlərini «kosmoqonik, təqvim və esxatoloji miflər» bölgüsü
ilə təsnif etmişdir. Əsas bölgünün, ənənəvi olaraq, «kosmoqo-
nik, etnoqonik və təqvim mifləri» sxemi üzrə aparıldığını nəzərə
alsaq, qeyd etməliyik ki, müəllif mifoloji mətn fondunun ümum-
təsnifat strukturundan kənara çıxmamış, etioloji-kosmoqonik
mif tipini «dünyayaratma» kateqoriyası səviyyəsində, təqvim
miflərini «dünyanın yaşarlığı» anlayışı kontekstində, esxatoloji
mifləri «dünyanın sonu» kontekstində götürmüşdür. Tədqiqatçı-
nın dünyanın yaradılması, yaşadılması və sonu mərhələlərini mi-
fin qapalı sistemini xronotop əsasına çıxarması «total modelləş-
dirici işarələr sistemi» olan mifologiyanın janr strukturunu bütün
səviyyələrdə əhatə edə bilir. Bu isə onun yanaşmasının aktuallı-
ğını ortaya qoymuş olur. Monoqrafiyanın «Son» hissəsi öz ay-
dınlığı, sistemliliyi ilə əlamətdardır. Müəllif tədqiqat boyu əldə
etdiyi qənaətləri ümumiləşdirmiş və humanitar-milli düşüncəmi-
zin çox mühüm sahəsinin inkişafı ilə bağlı işlək nəzəri tezislər
halına gətirə bilmişdir.
«Ədəbiyyat» hissəsi bütövlükdə normal olub, tədqiqatın
biblioqrafik strukturunun kamilliyindən soraq verir. Biblioq-
rafiya araşdırmanın nəzəri və praktiki material zənginliyini
bütün əlvanlığı ilə ortaya qoyur. Azərbaycan türklərinin mifolo-
giyasının həm ümumnəzəri mənbələri, həm milli nəzəri araşdır-
Dostları ilə paylaş: |